Catchline: "Maid niya lang ako! Ina lang ng magiging anak niya! Wala akong karapatang mag-inarte dahil kasalanan ko kung bakit ako nasa ganitong kalagayan. Kailangan kong itatak sa aking isipan na ang nasa sinapupunan ko ay kahalili ng anak niyang namatay— namatay nang dahil sa akin. Oo nga at masakit, pero wala pa ito sa kalingkingan ng nararamdaman niyang sakit no'ng pinatay ko ang anak niya." SYNOPSIS Dahil sa kahirapan napilitang pumunta ng Maynila si Olivia upang mamasukang katulong. Sa edad na beinte-sinco, second year college lamang ang kaniyang natapos sa kadahilanang hindi na kaya ng kaniyang mga magulang na sabay silang pag-aralin ng kaniyang kapatid. Nang tumuntong siya ng Maynila, akala niya doon na niya matatagpuan ang kaniyang pinapangarap na Prince Charming— sa katauhan ng kanyang gwapo ngunit masungit na among si Vanadium Abejero, na pangalan pa lamang ay malalaman mo na kaagad na galing ito sa mayamang pamilya. Ngunit nasira ito nang malaman niyang may asawa na ito't anak. Napakabuti ng kaniyang Senyora Isabel kaya hininto niya na ang anumang nararamdaman para sa kaniyang napakasungit na amo. Pero makalipas lamang ang ilang buwang panganganak nito sa kanilang anghel, namatay sa isang car accident si Isabel Abejero. Kaya muling nabuhay ang kaniyang pilit na tinatagong nararamdaman para kay Vanadium. At makalipas lamang din ng tatlong taon matapos mamatay ang kaniyang Senyora Isabel ay naganap ang isang aksidenting siya ang may kasalanan, na naging dahilan upang mabuo ang isang kasunduan sa pagitan nila ni Vanadium. Kasunduang maghahatid sa kaniya ng isang mapait ngunit masayang karanasan.
View More"Anak, sigurado ka na ba sa desisyon mo?"
Natigil sa pag-iimpake ng kan'yang mga kagamitan si Olivia nang marinig ang nag-alalang boses ng Ina.
Napabuntong hininga na lamang siya dahil noong isang linggo pa nagpabalik-balik ng tanong ang huli. Simula kasi nang malaman nitong magta-trabaho siya bilang isang katulong sa Maynila ay hindi na huminto ang kaniyang Ina sa pagtatanong. Inintindi na lamang niya ito dahil ito ang unang beses na mapalayo siya sa kanyang magulang at nag-iisang kapatid na si Victoria na nag-aaral ngayon bilang first year college sa isang Unibersidad. Wala naman kasi siyang choice kundi ang magtrabaho dahil naawa na siya sa kaniyang Inay at Itay. Gusto niyang makatulong para mabawasan man lamang kahit konti ang problema ng kaniyang mga
magulang. Nasa college na ang kanyang kapatid kaya dapat todo kayod na talaga ang mga magulang nila. Hindi biro ang bayarin lalo na at nagrenta lang rin ng apartment si Victoria dahil malayo ang kanilang tahanan doon sa kaniyang paaralan.
Umupo siya sa kaniyang katre at sinenyasan ang kaniyang inang maupo. At nang nakaupo na ito ay saka lamang siya nagsalita.
"Oho Inay. Ilang beses niyo nang natanong iyan sa akin magmula nang malaman mo ang tungkol dito." Lumingon siya sa kaniyang Ina dahil sa biglaang pagyakap nito. "Wag ho kayong mag-alala Inay, kaya ko na ang sarili ko. Ako pa ba? Eh taob nga 'yong mga tambay sa atin sa katapangan ko," saka siya tumawa ng pilit dahil sumisikip na ang kan'yang dibdib sa pagpipigil na maiyak. Kinagat na lamang niya ang kaniyang pang-ibabang labi para hindi na tuluyang tumulo ang kaniyang mga luha.
‘Kung ako lang ang masusunod, hinding-hindi ako luluwas ng Maynila. Ayaw kong mawalay kina Inay at Itay,’ piping sambit ni Olivia sa sarili.
"Ikaw talagang bata ka!" Humigpit pa ang yakap ng kaniyang Ina na para bang ito ang kanilang huling pagkikita kaya gumanti naman kaagad siya ng yakap dito. "Oh basta ha, mag-iingat ka roon. Iba Ang probinsya natin kesa doon sa Maynila. Marami roong hudas barabas. Pag may problema ka ay wag kang mahihiyang tumawag sa telepono. Mahal na mahal kita, anak!" Tinapik na muna ng kaniyang Inang si Consolacion ang kan'yang balikat bago ito kumalas sa kanilang yakapan. Agad na rin itong tumayo para lumabas sa silid nila ng kaniyang kapatid, na ngayon nga'y hindi pa naka-uwi dahil may klase pa ito’t malayo pa ang kanilang semestral break.
"Mahal na mahal din po kita, Inay!" Lumingon lamang si Consolacion sa kan'yang anak at ngumiti ng matamis bago tuluyang isarado ang pintuan ng kwarto.
Nang makalabas na ang kan'yang Ina ay saka siya malungkot na napangiti
“Mamimiss ko ho kayo ‘Nay, ‘Tay. Sana alagaan niyo ang isa’t-isa dahil wala na kaming magkakapatid rito upang gawin iyon sa inyo.”
Matapos niyon ay saka lamang siya nagpatuloy sa pag-iimpaki. Nang makitang maayos na nang nakalagay sa kaniyang bag ang lahat ng kaniyang dadalhin ay kaagad siyang pumunta sa kanilang banyo upang maligo. Nanlalagkit na kasi ang kaniyang katawan dahil nililinis niya rin kanina ang kwarto nilang magkapatid.
“Anak, kain na.” Napatingin si Olivia sa nagsalita at nakita niyang ang kaniyang Inay iyon. Nagpapahangin kasi siya sa labas matapos niyang maligo kanina. Hindi niya namalayang nawiwili na pala siya sa pagmamasid ng mga batang naglalaro sa tapat ng kanilang bahay.
“Inay, kayo ho pala. Anong oras na ho?” Lumapit siya rito at saka nagmano. “Lagpas alas sais na ng gabi, anak.”
“Ganoon ho ba? Pasok na ho tayo at nang makakain na. Maaga pa ho ang alis ko bukas.” Tumango lamang ang kaniyang Ina at saka sila magkapit bisig na naglakad patungong kusina. Matapos kumain ay kaagad na naglinis ng kaniyang katawan si Olivia.
Nagpaalam muna siya sa kaniyang mga magulang bago pumasok sa kaniyang silid. “‘Nay, ‘Tay matutulog na ho ako.”
Ngumiti naman kaagad at tumango sina Ibrahim at Consolacion.
“Matulog ka ng mahimbing anak,” anang Itay niya.
“Oho, kayo rin ho ni Inay.”
Nang makapasok na sa kaniyang silid ay kaagad siyang humiga. Hayy, bukas na ang alis niya, sana ay makatulog siya ng mahimbing.
NAGISING SI OLIVIA sa ingay ng kanilang alagang manok. Tumingin siya sa kan'yang relos at alas sinco y medya na pala. Nag-inat muna siya ng kaniyang katawan bago tuluyang bumangon. Niligpit niya ang kaniang hinihigaan at ginawa ang kaniyang pang-umagang ritwal. Pagkatapos ay lumabas na siya sa kaniyang silid.
Nadatnan niyang nagkakape ang kaniyang mga magulang sa kanilang maliit na kusina. Napansin naman kaagad siya ng kaniyang amang si Ibrahim kaya inaya kaagad siya nitong maupo.
"Sandali at ipagtitimpla kita ng kape, anak." Wika pa ng kaniyang Ina at akmang tatayo pero kaagad na pinigilan niya ito.
"Ako na lang ho Inay, wag na kayong mag-abala pa." dumiretso naman muna siya sa gawing kanan para doon magtimpla ng kaniyang kape at hindi muna umupo.
"Kamusta ang tulog mo anak? Maayos naman ba? Pasensha na at hindi ako masyadong nakipag-usap sa’yo kagabi." Humigop muna ito ng kanyang kape bago nagpatuloy "Alam mo naman, tumatanda na ang iyong Itay, mabilis nang mapagod ang aking buto-buto," saka marahang tumawa
Ganito talaga ang kaniyang Itay noon pa man. Masyado itong maalaga sa kanila. Paniguradong isa rin ito sa mamimiss niya doon sa Maynila.
Nilagyan niya nang mainit na tubig ang tasa na may lamang kape at saka ito hinalo.
"Okay lang naman ho Itay, ang sa inyo ho ba ni Inay? Ayos lang ba?" Pagtatanong din niya habang naglalakad patungo sa kaniyang upuan dala ang isang tasang may lamang kape.
"Okay lang naman anak," maikling sagot ni Ibrahim sa kaniyang anak at tumayo na. Siguro ay tapos na itong magkape
"Oh siya, Consolacion, anak, mauna na ako sa bukid at marami pang gawain ang nakatambak doon." Pagpapaalam ni Ibrahim sa kaniyang anak at asawa
Tumango na lamang si Olivia at patuloy na nagkakape
"Syanga pala anak." Lumapit si Ibrahim kay Olivia at niyakap ito ng mahigpit. "Mag-iingat ka roon ha? Huwag mong pabayaan ang iyong sarili."
"Oho Itay, pangako!" Saka gumanti ng yakap si Olivia sa kaniyang Itay
"Hindi niyo ba ako isasali sa inyong yakapan?" Naiiyak na tanong ni Consolacion sa kaniyang mag-ama ngunit hindi pa man nakasagot sina Ibrahim at Olivia ay yumakap na rin ito nang mahigpit sa kanilang dalawa at saka hamagulhul. Napatawa na lamang ang dalawa dahil sa kadramahan ni Consolacion.
“Congratulations.” Wika ng lahat nang nasa mesa kina Olivia at Vanadium. Nandito sila ngayon sa reception ng kanilang kasal at masayang nagkukwentuhan. Nakapalibot ngayon sa mesa ang apat na kaibigan ni Vanadium, ang pamilya ni Olivia, pati na rin ang pamilya ni Nanay Rina. Nandito rin ngayon sina Thori at Inday samantalang si Seleni naman ay hindi nakarating dahil may biglaan daw itong emergency. Nagpadala na lamang ito ng regalo sa mag-asawa at ngayon niya lang din nalaman na magpinsan pala ang babae saka si Vanadium. Hindi man lang ito nasabi sa kaniya noon ni Leni pero ayos lang, hindi naman iyon masyadong importante.“Salamat.” Ngumiti ng matamis si Olivia sa lahat ng nasa mesa.“Anak,” lumingon si Olivia sa kanyang Inay na siyang tumawag sa kaniya.
Olivia is now five months pregnant and he is beyond happy. Even if he still worries about the death threat Olivia was receiving, he made sure that Olivia is always safe. He also put CCTV’s all over the house, even outside the gate. When he saw a woman putting that little box in their mailbox, he already suspected that it was Isabel but of course he still needed to make sure so he called his friend for help. After a few days, his friend called him and asked for a meet up. He doesn’t want to leave Olivia but his friend told him that it was about the woman who threatened Olivia as well as the location of Clara. So he doesn't have a choice but to leave Olivia alone.When he came to the bar, he quickly went upstairs and three of her friends welcomed him. His eyebrows met and he looked at them, wondering why they are all here.
Morning came and Vanadium excitedly got up early and decided to cook for Olivia. He wanted to impress the woman even though she already tasted the food he cooked last time. But it’s almost afternoon, and there was no Olivia showing up. He was already late but he didn’t care at all. After an hour, there was still no sign of Olivia so he decided to reheat the food and bring it to Olivia’s. It’s not Olivia’s behavior to not go out this late. So he was worried because there is surely something wrong with Olivia.He knocked the door several times and when it opened, Olivia’s distorted face welcomed Vanadium. His worry doubled because of it and immediately asked what happened. Olivia just answers that it’s nothing but her voice betrayed her. It’s lifeless and Vanadium knows that she has a problem.
Vanadium is worried sick when Olivia didn’t wake up for nearly 24 hours straight right after their steamy hot sex last night. He didn’t know that it would make her sleep for almost a day. He keeps on blaming himself because of what happened to Olivia. He regretted what happened to the woman who was now sleeping soundly inside her room, however, he does not regret what they did last night. He can’t think properly because of the what if’s running inside his head. What if Olivia will not wake up and ends up not giving him a child? What if he will not have a child anymore? But deep inside, he knows the truth that he’s scared that he will lose Olivia. He's afraid that Olivia will also leave like what Clara and Isabel did to him. He doesn’t care if he looks like an idiot phasing back and forth. He is right in front of Olivia’s room and after a while, he decides to look at the woman inside.
Few weeks passed and Vanadium was still in pain because of the loss of his beloved daughter. He cannot focus on what he’s been doing at the office so he told his secretary to cancel all his meetings and appointments and he immediately went to a bar that is owned by one of his high school friends.He immediately maneuvered his car and when he arrived, he quickly went to the VIP room and ordered three bottles of whiskey. He wants to drink silently and be drunk thinking that it can ease his pain away. He cannot move-on and he will never move-on. He decided to stop drinking when his head started to throb and everything that surrounds him is already spinning.Vanadium took a rest for a while and when he thought he was sober enough, he got up and paid his bills. When he’s already done, he quickly goes out of the bar even though
Vanadium first saw Olivia in their kitchen, drinking her coffee and bowing her head. He clearly remembers the awkwardness that the woman felt in her surroundings by just one look at her. She was shy and timid but when their eyes locked, he knew it was not just a simple stare the woman had given to him. He, on the other hand, doesn’t know but he immediately felt something he didn't understand but of course, he chose not to pay attention to it. He doesn’t like the idea that his heart beat fast because of their maid that was staring at him for just a few seconds. It wasn’t fair to his wife and to be honest, at that time, the only people that were important to her were her wife and her only daughter. They are his life and he will definitely not know what will happen to him if both of them will leave him.But maybe God does want him to lose his mind when his wife leaves them and
Chapter XXXIVNang makapasok ang dalawa ay kaagad na ngumisi ang lalaking nakapula.“Akin na ang bracelet na gawa sa loombands Wolastik. Bakit ka kasi nakikipag pustahan sa gwapong katulad ko. Sabi ko naman sa’yo ’diba. Dadalhin ni chong parekoy Ruther si pareng Zirco?” nagmamayabang na saad nito.Umismid lang naman ang tinatawag na Wolastik at saka masama ang mukhang hinubad ang loom bands na bracelet. “Inggitero ka talagang Hermes ka. Ang mahal kaya ng bili ko dyan tapos hihingin mo lang? Tsk.” para itong batang natalo sa laro at hindi maipinta ang mukha.Ngisi lang ang naging sagot ng tinatawag na Hermes ng binata saka ito dumila sa kaniya.
Chapter XXXIIIHalos apat na araw silang nanatili sa ospital bago i-discharge ng doctor si Olivia. Pauwi na sila ngayon sa bahay dahil ngayon din daw darating si Clara. Masaya si Olivia at excited na siyang makitang muli ang kanyang alaga. Masaya siyang hindi pala ito tuluyang nawala sa kanila. Kahit na ganoon ang ginawa ni Isabel sa kanya ay nagpapasalamat pa rin siya rito dahil hindi niya pinatay ang kanyang anak.Bumuntong hininga si Olivia dahil sa kanyang nasaksahin ilang araw na ang nakalipas. Hindi niya man maamin pero alam niya sa sarili niya na naaawa siya kay Isabel. Hindi niya alam kung ano pa ang mga sinapit ni Isabel sa kamay ng kanyang kapatid pero paniguradong nagdulot ito ng trauma sa kaniya. Napabuntong hininga na lang siya ulit saka inalis sa isip si Isabel. Sinabihan na rin kasi siya ng doctor na huwag mag-isip ng
Chapter XXXII “Stressed ba siya lately?” “Yes doc.” “Mmm… kaya pala.” “Why doc? Is there a problem with the baby in her womb? How about Olivia?” bakas ang pag-alala sa boses ni Vanadium. “As much as possible sana, ipapa-iwas mo sa kanya ang mga bagay o lugar o kaya ay tao na nagiging dahilan ng stress niya. There’s nothing wrong naman with her and the baby, Mister. Mahina lang ang kapit ni baby kaya dapat total bed rest lang talaga siya until lumakas na ang kapit ni baby sa kaniya. Huwag mo muna siyang papagurin dahil baka maging dahilan pa ito upang mag bleeding siya. Thankfully nadala mo kaagad siya sa ospital kundi baka maging mas malala pa ang
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments