Chapter 3

Masayang nilaro-laro ni Olivia ang batang si Clara, ang anak ng mag-asawang Abejero, na ngayon nga’y tawa nang tawa sa kaniyang kandungan. 

“Ang cute talaga ng batang ‘to, ang sarap ibulsa,” nanggigigil na saad ni Olivia habang pinisil-pisil pa nito ang magkabilang pisngi ng bata at humagikhik na naman ulit si Clara kaya naman ay ngingiti niya itong tinitigan 

Mahigit isang buwan na rin pala siyang naninilbihan sa bahay na ito at salamat naman sa Diyos dahil hindi naman siya masyadong nahihirapan. Mabait naman ang kaniyang dalawang Amo kaya laking pasasalamat niya na dito siya napadpad, ‘yon nga lang ay may pagka masungit ang kaniyang among lalaki. 

Nanatili siyang nakayuko at patuloy na nilalaro ang batang nasa kaniyang kandungan. 

Hindi niya kaagad napansin ang isang bultong papalapit sa kaniya, “Olivia?” 

Napataas ng tingin ang dalaga ng marinig ang malamyos na tinig ng kaniyang Senyora, si Isabel Abejero, ang asawa ng kaniyang Senyorito Vanadium. Agad niyang nasilayan ang nakapa-among mukha ni isabel. Nakangiti ito habang papalapit sa kaniya. 

‘Ang ganda talaga ni Senyora,’ namamanghang sambit ni Olivia sa sarili.

Napatigil lamang siya sa paghanga sa kagandahan ni Isabel ng tuluyan na itong makalapit sa kaniya. 

Tumikhim na muna siya saka magalang na nagtanong, “aalis na ho ba kayo Senyora?” Tapos ay umusog na siya upang makaupo sa kaniyang tabi si Isabel.

Ito na kasi ang gawain nila araw-araw habang hinihintay na pumanaog si Vanadium. Sila ay mag-uusap ng tungkol sa naging buhay ni Olivia sa probinsya at makikinig lamang ang kaniyang Senyora. Komportable naman siyang nagkukuwento rito dahil si Isabel mismo ang nag-uudyok sa kanya na magkwento patungkol sa kanyang buhay. Nasabi niya na rin ang dahilan kung bakit siya naging yaya rito sa Maynila. Masaya nga siya at ang kanila pang Senyora ang unang nakakaalam ng kaniyang kwento. Masarap din pala sa pakiramdam na mayroon kang pagkukuwentuhan ng mga problema at masayang pangyayari sa buhay mo. 

Naputol ang kaniyang paggunita ng marinig niya ulit ang boses ng kaniyang Senyora Isabel. 

“You’re so beautiful Olivia. Parang hindi ka isang kasambahay.”

Bakas ang pagkamangha sa tinig ng kaniyang boses habang mariin itong nakatitig sa mukha ng bagong yaya ng kaniyang anak. Hindi rin niya sinagot ang tanong ng dalaga sa kaniya. 

Napayuko si Olivia dahil sa hiya ng biglaan siyang purihin ng kaniyang Senyora. “Hehe h-hindi naman po Senyora.” 

‘Nahiya naman ako sa kagandahan mo Senyora,’ anang isip ni Olivia. 

Nakita naman ni Isabel kung gaano nahiya si Olivia sa kaniyang papuri. Napangiti siya at nagsalita, “hey, don’t be shy. I’m just telling the truth, you are beautiful, really.” 

Napakamot naman kaagad ng batok si Olivia pero sinigurado niyang hawak niya nang mabuti si Clara, “salamat ho.” 

Napangiti naman ulit si Isabel at iniba na ang kanilang topic. 

“Hon, let’s go.” 

Natigil ang kanilang masayang pag-uusap dahil sa pumailanlang na tinig ni Vanadium. Napatingala si Olivia at nang magtama ang kanilang paningin ay bumilis na naman ang tibok nito. Hindi pa rin ito nagbago simula nang una nilang pagkikita. Pinilit niyang ibinaon sa limot ang kaniyang nararamdaman dahil mali ito. May asawa’t anak na ang kaniyang amo. Isa lamang itong infatuation at hindi na dapat lalagpas pa roon. Crush niya lang si Vanadium, hinahangaan niya lamang ang kaniyang personalidad at kung paano niya inaalagaan si Clara at ang kaniyang Senyora Isabel. 

‘Tama naman ako, ‘diba?’

Bumuntong hininga siya saka tumango-tango, ‘oo tama ka Olivia.’ 

Wala sa sariling tinampal niya ang kaniyang noo,‘nababaliw na ata ako.’ 

Umayos siya ng upo at patuloy na nilalaro ang bata sa kaniyang kandungan. Pinabayaan niya na lang muna na mag-usap ang mag-asawa. 

“Yes hon. I’ll just give a kiss to my little angel.”

Napalingon si Olivia sa nagsalitang si Isabel, pinatalikod naman niya si Clara sa kaniya at pinaharap sa mag-asawa. Ngumiti naman ng matamis si Isabel kay Olivia saka dahan-dahan na dumukwang para kintalan ng halik ang kaniyang kandong-kandong na bata. Nang maramdaman ng bata ang halik galing kay Isabel ay kaagad itong humagikhik na tila ba alam na ang kaniyang Mommy ang h*****k sa kaniya.

Napangiti naman ng palihim si Olivia dahil sa taglay na ka-sweet-an ng kaniyang Senyora ngunit bigla siyang napausog ng dumukwang rin si Vanadium at naamoy niya ang matapang ngunit hindi masakit sa ilong na pabango ng kaniyang Senyorito. Bigla na namang dumagundong ng tibok ang kaniyang dibdib na hindi na nga nagawang makalma magmula no’ng magkatitigan sila ng huli. 

‘Huwag ka namang mambibigla Senyorito. Maawa ka sa puso ko, kahit na araw-araw mong hinahalikan si Clara ay ito ang unang beses na nasa mismong kandungan ko pa ang bata. Muntikan na akong mamatay s***a ka.’

Nakahinga ng maluwag si Olivia nang lumayo na sa kaniya si Vanadium at parang may tumusok na karayom sa kaniyang dibdib nang makita niya na hinapit ng huli ang kaniyang pinakamamahal na asawa. 

‘Hindi naman masakit, parang kagat lang ng dinosaur. Ror.’ 

“Aalis na kami Olivia. Bantayan mong mabuti si Clara ha,” ngumiti sa kaniya ng matamis si Isabel. 

Ngumiti naman siya pabalik kay Isabel, “opo Senyora, mag-ingat ho kayo.”

“Salamat Olivia,”matamis ulit na ngumiti si Isabel habang tumango lamang si Vanadium.

‘Hmp, ang sungit talaga.’ Umismid si Olivia pero bigla ring napatili at ngumisi. ‘Pero ang gwapo.’ 

Nang marinig ang pag-andar ng sasakyan ng kaniyang mga Amo ay kaagad siyang tumayo para lumabas ng bahay. Pumunta siya sa harden ni Isabel bitbit ang bata at umupo sa duyan. Mas masarap kasi ang simoy ng hangin doon at talagang nakaka-relax ang tanawin. Sari-saring bulaklak ang nakatanim pero mas marami pa rin ang nakatanim na mga sunflowers. Paborito kasi iyon ng kaniyang Senyora Isabel kaya naman mas marami itong itinanim kaysa sa ibang uri ng bulaklak na nakatanim ngayon sa hardin.

Napaigtad siya ng maramdamang nag vibrate ang kaniyang cellphone. Dahan-dahan niya itong kinuha sa kaniyang bulsa upang hindi magising ang natutulog na si Clara. Agad na namutawi ang ngiti sa kaniyang labi ng makita sa screen ang pangalan ng kaniyang Inay. 

Inayos niya muna sa kaniyang pagkakahiga sa duyan pati na rin ang kagkakahiga ni Clara sa kaniyang dibidb bago pinindot ang answer button. 

“Hello anak, kamusta ka na riyan?” tinig agad ng kaniyang Ina ang kaniyang narinig ng nilagay niya ang cellphone sa kaniyang tenga. 

“Hello ‘Nay, ayos lang ho ako rito. Kayo ho riyan ni Itay?” masigla niyang bati sa kabilang linya. 

“Ayos lang din naman kami rito anak, heto at maraming ani ang pananim natin,” bakas ang saya sa boses ng kaniyang ina 

“Mabuti naman ho kung ganoon, ‘Nay. Si Ria ho ba, kamusta na? Maayos lang ba siya roon sa kaniyang tinitirhang apartment? Wala naman bang naging problema sa pag-aaral niya?” 

“Salamat sa Diyos at ayos lang naman siya. Wala namang naging problema.” “Buti naman ‘Nay” 

Nagpatuloy sa masayang kuwentuhan sina Olivia at Consolacion at ilang sandali pa ay nagpaalam na sila sa isa’t-isa dahil may gagawin pa raw ang kaniyang Ina. 

“Bye ‘Nay, ingat ho kayo diyan ni Itay,” nakangiting paalam ni Olivia at saka pinindot ang end button.