JANELA'S Point of viewNAALIPUNGATAN naman ako ng maramdaman kong may maingat na humahaplos sa pisngi ko, minulat ko naman ang mga mata ko at dun tumambad sakin ang seryosong mukha ni señorito na nakatingin sakin, habang ang palad niya ay nasa pisngi ko parin.Hindi naman agad ako naka galaw dahil sa mata niyang kulay asul na mapang-akit. Hindi maikakaila na ang ganda ng mata ni señorito dahil sa mahaba ang pilik mata na bagay sa hugis ng mata niya at sa kulay asul niyang eyeball, ang makapal niyang kilay nababagay din sa seryosong mukha niya, labi niyang mamula-mula na sing tamis ng strowberry at ilong niyang matangos kaya kahit seryoso man ang mukha nito hindi parin matatakpan na gwapo siya.Nabalik naman ako sa reyalidad ng maramdam ko ang pag haplos nito sa pisngi ko at biglang pag kabog ng dibdib ko kaya naman ay dali-dali na akong umalis sa pag kakandong sa kanya."Pasensiya na po señorito." nahihiya kong saad sa kanya at umayos sa pag kakaupo."It's okay. Alam kong hindi ka mak
Jeaneia’s Point of ViewI was just looking at the people coming in and out of the club where I was working, I can say that there are many people today, not like before or the previous days, because today is Sunday, you can really expect a lot of people, I woke up from my deep thoughts when someone suddenly touched me so I looked at her. Si Vanessa pala.“Besh, pwedi bang ikaw nalang ang magdala nito sa Room 205 na-si-CR na kasi ako. “Saad niya habang nakahawak sa tyan niya. Masasabi kong kanina pa pala siya pabalik-balik sa CR kaya tumango nalang ako, tanda ng pagsang-ayon ko.Kinuha ko na ang tray na naglalaman ng mga mamahalin alak kaya dahan-dahan at maingat ko itong dinala sa patutunguan nito.Nang nakarating na ako sa room 205 ay kumatok na ako tanda ng paggalang ko. Hindi naman tagal bumukas na ang pinto at mula roon lumabas ang isang mala-anime na lalaki.“Hello sir ito na po ‘yong order ninyo,” magalang na saad ko. Ngunit hindi niya pa rin tinatanggap kaya nahihiya ko itong bi
Jeaneia’s POVHINDI naman nagtagal nakaubos na ako at laking pasasalamat ko ‘yon sapagkat maaga kaming nakaubos. Bago kami umuwi dumaan muna kami sa pamilihan ng mga manok upang bumili ng aming uulamin sa hapunan. Habang naglalakad kami napapansin kong napapatingin ang bunso kong kapatid sa mga laruang nadadaanan namin kaya tinanong ko siya.“Gusto mo ba ‘yan bunso?” tanong ko pero umiling lang siya.“Hindi na ate, sayang lang po hindi naman po importante,” saad niya. Alam kong gusto niya talaga ng laruan gaya ng sa mga kalaro niya.Kaya kahit kulang sa pera ay agusto ko siyang bilihan para maranasan niya ang ‘di pa namin nararanasan ni Jessica. Hinili ko siya papasok sa loob ng mga laruan kong saan makikita mo talaga lahat ng uri ng laruan. Talagang mamamangha ka sa ganda ng quality ng mga laruan ngunit luluwa rin ang dalawang mata mo sa price na mayroon silaPagkalabas namin sa bilihan ng laruan ay binigay ko agad kay Jesean iyon. Kita ko sa mata niya na maligayang-maligaya talaga s
Jeaneia’s POVWARNINGBiglang kumuha si Vannesa ng wine sa dumaang waitress sabay bigay sa akin ng isa.“Besh ayaw ko, Hindi ako umiinom,” saad ko dahil ayaw ko talagang uminom. Inaamin kong mahina ako sa alak baka hindi ko kayanin ang epekto nito sa akin.“Ano ka ba besh ngayon lang naman at alam mo bang itong wine na ito ang pinakamahal dito sa club na to kaya bilis try natin habang libre,” aniya. Tama siya ito ang pinakamahal na wine dito.Wala namang masama kong ita-try ko ‘di ba kaya tinanggap ko ito at ininom. Sh*t ang pait ng lasa!Parang basta ang pait talaga hindi ko maipinta ang aking mukha dahil napakapangit talaga ng lasa.“Ang sarap besh! Gusto ko pa.” Saad ni Vannesa. Anong masarap ‘don ang pait pait ng lasa baliw talagang Vannes ana ‘to!“Hi everyone are you enjoying the party? and sorry if i cut your enjoying because the birthday celebrant is already here, let’s welcome Mr. Adrian Tyxel Martinez.”Saad ng baklang tagapagsalita at lumabas si Sir Adrian. Ang gwapo talaga
Jeaneia’s Point of ViewNagising ako ng may sinag na tumatama sa aking mukha kaya dahan-dahan kong iminulat ang aking mata at tumambad sa akin ang ‘di paamilyar na kisame na pinagtaka ko, dahil, wala kaming magandang kisame, kaya bigla akong napabangon pero nakaramdam ako ng sakit sa pagitan ng dalawa kong hita. Para akong dinaanan ng malaking truck na aking pinagtaka dahil wala talaga akong naaalala ang aking natatandaan lang ay pumunta ako o kami ni Vannesa sa kaarawan ni sir Adrian at nag inuman kami ni Vannesa at nalasing ako tapos nag-CR ako at muntik na akong matumba pero may sumalo sa aking lalaki at hinalikan ko ito at bukod d’on wala na akong maalala kaya Napatingin ako sa katawan ko at nakaramdam ako ng matinding kaba dahil naka hubad ako.Napansin kong may isang subre kaya kinuha ko ito at naglalaman ito ng maraming pera hindi naman ako bobo para hindi malaman ang ibig sabihin nito at nangyari. May napansin akong kumikinang dahil sa sinag na araw kaya punulot ko ito isa pal
Jeaneia’s Point of ViewPagmulat ko ng aking mata bumungad sa akin ang puting kisame. Napagtanto ko na nasa hospital ako kaya inilibot ko ang aking patingin. Napatigil ako at napatingin kay Vannesa ang sama ng tingin niya saakin kaya nagtaka ako.“Bakit buntis ka?” malakas na sigaw ni Vannesa kaya nagulat ako. Ako buntis hindi ito pwede.“Ano? Ako?” gulat na saad ko dahil hindi kayang tanggapin ng utak ko ang sinabi niya.“Alangan namang ako?” masungit na saad ni Vannesa kaya napayuko nalang ako dahil hindi ko alam ang dapat kong isagot.“Ngayon mo sabihing wala kang boyfriend, sabi mo walang lihiman?” Saad niya kaya nanatiling nakayuko lang ako alam kong sa pagkakataong ito galit talaga siya.“Sorry besh patawarin mo ako please,”s aad ko at lakas-loob na tumingin sakanya sabay hawak sa kamay niya ako naman ang may kasalanan kong sinabi ko lang sa kanya una palang hindi siya magagalit ng ganito.“Mapapatawad lang kita kong sasabihin mo sa’kin kong sino ang ama ng batang nasa sinapupun
Jeaneia 🌻 POINT OF VIEW Nandito ngayon si Vannesa sa bahay namin, ewan ko ba sa babaeng toh bakit nandito?"Besh nagdala akong apple na green, gusto mo daw ito sabi ni Jessica. " Saad niya kaya napatingin ako sa apple na green, parang kuminang ang aking dalawang eyes habang nakatingin sa apple."Thank you besh" saad ko, kung kanina naiinis ako ngayon masaya na ako dahil makakain ko na ang gusto ko epekto siguro ito ng pagbubuntis ko.Marami pa kaming pinag usapan tungkol sa gagawin ko bukas.Bilin niya sa'kin punta daw ako sa address ni Sir Draven at sabihing sakanya...malay ko daw at tanggapin niya ang anak namin.Hindi naman nagtagal umalis na sya may gagawin pa raw siya.Wala naman akong gagawin kaya umakyat na ako sa kwarto para magpahinga.Nanatiling nakatingin lang ako sa bubong namin dahil kinakabahan kasi ako sa pweding mangyari bukas. Natatakot at may excitement, may pangamba na baka ayaw niya at may saya kung tatanggapin niya kami ng anak nya.Hanggang sa napagpasiyahan
JEANEIA's POVNang nakalabas na ako office niya umiyak lang ako ng umiyak diko alinta ang mga matang nakatingin sa'kin hanggang tuluyan na akong makalabas. Nasa gitna na ako ng paglalakad biglang bumuhos ang malakas na ulan pati ba naman ulan nakikisabay sa sakit na nararamdaman ko.Patuloy lang ako sa paglalakad kahit walang Patutunguan wala na ako sa tamang katinuan habang tinatahak ang madilim na daan.Hindi alinta ang malakas na buhos ng ulan dahil paulit ulit kong naalala ang pang lalait ng lalaking yun.Napatingin nalang ako sa sinag na nanggagaling sa harapan ko kaya napahinto ako at hinintay ang pagtama nito sa'kin.Pero laking gulat ko ng wala akong naramdaman nakita kong nakahinto ang kotseng muntik ng kumitil sa buhay ko at buhay ng anak ko.Mayamaya lumabas ang may ari ang sasakyan at lumapit sa'kin."Miss are you okey" Saad ng may ari ng sasakyan, hindi ko ito sinagot wala akong lakas ng loob sa lahat ng bagay.Nang napansin ng binata na wala akong balak sagutin ang tan