CHAPTER 7

JEANEIA's POV

Nang nakalabas na ako office niya umiyak lang ako ng umiyak diko alinta ang mga matang nakatingin sa'kin hanggang tuluyan na akong makalabas.

Nasa gitna na ako ng paglalakad biglang bumuhos ang malakas na ulan pati ba naman ulan nakikisabay sa sakit na nararamdaman ko.

Patuloy lang ako sa paglalakad kahit walang Patutunguan wala na ako sa tamang katinuan habang tinatahak ang madilim na daan.

Hindi alinta ang malakas na buhos ng ulan dahil paulit ulit kong naalala ang pang lalait ng lalaking yun.

Napatingin nalang ako sa sinag na nanggagaling sa harapan ko kaya napahinto ako at hinintay ang pagtama nito sa'kin.

Pero laking gulat ko ng wala akong naramdaman nakita kong nakahinto ang kotseng muntik ng kumitil sa buhay ko at buhay ng anak ko.

Mayamaya lumabas ang may ari ang sasakyan at lumapit sa'kin.

"Miss are you okey" Saad ng may ari ng sasakyan, hindi ko ito sinagot wala akong lakas ng loob sa lahat ng bagay.

Nang napansin ng binata na wala akong balak sagutin ang tanong niya, tinulungan nalang niya akong tumayo.

Nang nakatayo na ako bigla akong nakaramdam ng pagkahilo hanggang sa nawalan ako ng malay.

THIRD PERSON🌻Point of View

The young man was seriously driving when his cell phone rang so he took it out of his bag, the young man accidentally dropped his cell phone so he took it from his chin.

When he finished getting it and was about to answer it..... when he noticed someone in the middle of the road so he quickly stopped the car so as not to hit the girl.

Because of the girl shock, she sat down, the young man quickly came out to help the girl and to ask if she was okay.

When the young man got down, he immediately asked the young woman but the young woman remained silent, the young man just helped the young woman to stand up.

When the girl suddenly lost consciousness, due to the young man's panic, he quickly picked up the girl and quickly rushed to the hospital, regardless of the heavy rain or the fact that she was wet due to the strong wind.

The young man was just sitting while waiting for the doctor who was taking care of the girl to come out, the young man was too worried about the girl, he knew it wasn't his fault but he couldn't help but worry.

When the doctor came out of the girl room, the young man stood up quickly to ask a question.

"How is he?" asked the young man with a worried voice.

"She's okay now she needs to rest only" said the doctor so it was as if a thorn had been pulled out of the young man.

"But I have good news and bad news," said the doctor, causing the young man's smile to disappear

"What it is??" the young man nervously asked the doctor

"First of all the good news is you're girlfriend or wife is pregnant and the bad news is the baby is not healthy??? said the doctor.

"Excuse me, I have more patients to check," the doctor added to the young man as he left

When the doctor left, the young man quickly entered the girl room.

When the young man finally entered, he saw that the girl was fast asleep, so he approached and sat on the empty seat and perhaps held the hand of the sleeping girl.

Hospital 🏨

Nagising ako ng may naramdaman akong humahawak sa'king kamay.

Nang tuluyan kong naimulat ang aking mata puting kisame ang bumungad sa'kin kaya nagtaka ako nasa langit naba ako but wait may kisame ba sa langit.

"Thanks God!!!!you're wake up "Saad ng isang tinig mula sa aking tagiliran kaya tumingin ako sa lalaking ng may pagtataka.

"Ah saan ako? anong nangyari sa'kin? Sino ka?" Sunod sunod na tanong kaya tumawa si kuyang kulay gray ang mata .

"Haha wait isa isa lang okey, first off all nasa hospital ka, second nahimatay ka kaya kita dinala dito and third I'm Bryan"Saad niya at ngumiti kaya lumabas ang maputi niyang ngipin makakahiya tuloy yung ngipin ko.

Mayamaya may inabot naman siyang paper bag ng Mc do kaya tinanggap ko naman dahil gutom na ako.

Habang kumakain ako bigla naman siyang nagtanong kaya napahinto ako sa pag kain.

"Nga pala alam mo bang buntis ka?" tanong niya sa'kin kaya tumango ako at pinagpatuloy ang pagkain.

"Ahhhh can i ask something?, i know im intruder but i want to ask "saad niya kaya napahinto nanaman ako sa pagkain at tumingin sakanya bago sumagot.

"Ahhh okey lang ano ba yun?"tanong ko habang pinagpatuloy ang pagkain.

"Amm why are you in the center in the road if you know that you pregnant?" tanong niya kaya napahinto ako sa pagkain at tumingin sakanya.

Hindi ko maiwasang umiyak dahil naalala ko nanaman ang ginawa ng walang h*yang lalaking yun.

Kaya napatahimik nalang ako dahil nahihiya akong ikwento sakanya ang nangyari nang araw na iyon.

"It's okey if you not answer my question. I understand " Saad niya kaya lakas loob akong tumingin sakanya at nagsimulang ikwento ang nangyari ng araw na iyon.

Habang kenikwento ko hindi ko maiwasang umiyak kaya napayuko nalang ako.

"Sorry if i ask "Saad niya kaya nakonsenya ako ngumiti nalang ako para hindi na siya mag alala.

"Ayos lang "Saad ko lang at pinagpatuloy ang naudlot kong pagkain.

"He's Senseless "Saad niya kaya tumango nalang ako kasi totoo naman.

Nabalot ng katahimikan ang pagitan namin nabasag na lamang ito ng biglang tumunog ang aking cellphone mula sa aking bag

Nang buksan ko ito walang ibang taong tumatawag kong di si Vannesa kaya sinagot ko ito sunod sunod na katanungan ang bumungad sa'kin.

"Besh san kana?,kamusta kana?, ayos kalang ba?, Alam mo bang hinahanap ka ng dalawa mong kapatid "Saad niya napabuntong hininga nalang ako dahil hindi ko alam ang una kong sasagutin sa mga katanungan niya.

"Nasa hospital ako"Sagot ko lang narinig ko naman ang sunod sunod niyang pagmumura.

"Saang hospital yan pupuntahan kita " Saad niya kaya sinabi ko.... kung saan ospital ako dinala ng lalaking nagligtas saakin.