CHAPTER 61 (Book2)

JANELA's Point of View

NANG matapos mamalengke ay agad naman na akong dumeretso sa hospital.

"Anak!" napangiti naman ako ng marinig ko ang boses ni mama ng nakapasok ako sa kwarto niya sa hospital.

"Anak mabuti nakadalaw ka ulit, kamusta naman ang trabaho mo don? Hindi ka ba nila sinasaktan? Mahirap ba ang trabaho don?." Sunod-sunod na tanong ni mama kaya lumapit ako sa kanya at agad siyang niyakap.

"Mama dahan-dahan naman mahina ang kalaban ang una pong sagot sa una ninyong tanong ay may inutos po kasi si nanay Helen. Kaya po naisipan ko dumaan na muna dito." nakangiti kong saad sa kanya at hinalikan ang kanyang noo.

"At sa pangalawa ninyo pong tanong, ayos lang naman po ang trabaho ko at sa pangatlo, hindi naman po nila ako sinasaktan mababait po sila sa pag apat naman po hindi naman po mahirap kayang kayang ko naman Mama ." Nakangiting saad ko.

"Nako iha kani-kanina lang ay ikaw ang mukhang bibig ng mama mo, kesyo kung bakit daw ang tagal mong dumalaw dito." napapailing na saad