Chapter 1

NANGINGINIG ang kamay ni Luna habang pinipihit ang doorknob upang itong buksan. Kanina pa mabilis ang tibok ng kaniyang puso. Handa na siya pero natatakot pa ‘rin sa maaari niyang makita. Mayroong nakapagsabi sa kaniya na naroroon sa penthouse nito ang kaniyang nobyo at mayroong kasamang ibang babae.

Ipinilig niya ang kaniyang ulo at huminga ng malalim bago tuluyang pumasok sa loob. Tahimik siyang naglakad papasok at rinig na rinig na niya ang isang sexy na tugtog na nagmumula sa kwarto na naroroon. Sa pinto palang ay mayroon na siyang naririnig na mga boses na tila nasasarapan.

Hindi na niya kinaya ang naririnig kaya pinihit niya ang doorknob at sakto na bukas iyon. Parang tumigil ang mundo ni Luna sa nakita. Iyon ay ang kaniyang nobyo habang nasa ibabaw ng isang babae at dahil malakas ang tugtog ng mga ito ay hindi nila narinig ang pag dating niya.

Sunod-sunod na tumulo ang luha niya sa pinaghalo-halong emosyon. Pabagsak niyang isinarado ang pintuan at mabilis na tumakbo palabas sa lugar na iyon habang umiiyak. Ngunit bago siya tuluyang makalayo ay narinig pa niya ang pagtawag ng kaniyang nobyo sa pangalan niya.

***

NAKAKAILANG baso na si Luna ng alak sa bar na kaniyang pinuntahan at kanina pa ‘rin umiiyak. Marami na ang lumapit at sumubok na siya’y damayan dahil tila mas malakas pa sa indak ng musika sa paligid ang kaniyang iyak. Ngunit kahit isa doon ay wala siyang pinansin at pilit na tinaboy ang mga ito.

Nagpasya siyang tumayo kahit hilong hilo na upang sumayaw sa gitna.

“Miss sandali lasing ka na!”

Gulat na tawag ng bartender kay Luna dahil kanina pa niya ito pinag-se-serban ng alak. Alam niya na broken ito dahil kanina pa ito nagmumura at mayroong pangalang binabanggit.

“Stop, I’ll handle her.”

Kusang napahinto ang bartender sa paghabol kay Luna ng humarang sa kaniya ang isang lalaki. Mas matangkad ito sa kaniya at dahil patay sindi ang ilaw sa bar ay hindi niya makita ng maayos ang muka nito. 

“Bakit ho, kilala niyo po ba siya?” taas kilay na tanong nito sa lalaki.

Kahit na bartender lamang siya ay ang bar pa ‘rin nila ang malalagot kung sakaling may masamang mangyari sa babae. Napansin pa naman niya na hindi umiinom ang babae dahil mabilis itong malasing.

“Shut up and get this. Tell Ross that I leave early and I do him a favor helping that girl.”

Malamig na sabi ng lalaki at binigay dito ang malaking halaga ng pera. Napakunot pa ang noo ng bartender hanggang na gets niya na bayad iyon sa ininom ng babae at maya-maya ay nanlaki pa ang mata ng marealize kung sino ang nakausap niya kanina lang.

“Hoy! Bumalik ka na sa pwesto mo! Ano bang nangyari sayo at para kang nakakita ng multo?”

Biglang sulpot ng kaniyang katrabaho sa kaniyang tabi.

“Hindi multo ang nakausap ko kundi halimaw! Si sir Sebastian Anderson!”

Mabilis na hinanap ng mata ni Sebastian ang babaeng kanina pa niya napapansin na umiiyak. Sa totoo lang ay wala sana siyang pakialam sa babae kung umiiyak ito ngunit nakaisip siya ng isang magandang ideya.

Magagamit niya ang babae upang maka-alis sa bar at iwan ang kaibigan.

Ayaw kasi siyang puwiin nito dahil naglalasing ang kaibigan at broken ito ngayon. Being him who has a lot of priorities in life, ginto ang oras niya.

Nang sawakas ay nakita na niya ang babae, hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit siya nakaramdam ng matinding galit. Galit matapos makita ang isang lalaki na nakikipagsayaw dito habang hawak ang bewang nito.  Nawalan agad siya ng control sa kaniyang sarili at mabilis na sinapak ang lalaking iyon na ikinatumba nito agad.

Natigilan ang ibang mga tao na nasa tabi nila dahil sa nangyari ngunit walang pakialam si Sebastian at mabilis niyang hinila ang babae paalis doon.

“W-who are you?! Bitawan mo ako!”

Lasing na sabi ni Luna ngunit hindi siya pinakinggan ni Sebastian at patuloy lang na naglakad papunta sa isa sa mga rooms na naroroon. It has a private room para lamang sa mga bigating costumers nila like him. Since sa kaibigan naman niya ang bar na iyon ay alam niyang hindi ito magagalit kung gagamit siya ng isang room para sa babae.

Nang mabuksan niya ang room ay dinala niya agad ang babae sa isang kwarto na naroroon at iniupo ang babae sa kama. Napahilot siya sa kaniyang sentido habang nakapikit dahil sa inis. Naiinis siya sa sarili dahil hindi niya maintindihan kung bakit siya nagagalit ng makitang may kasayaw itong iba.

Napailing nalang siya at tumalikod sa babae upang umalis. “Stay here at ako ng bahala sa bills mo.” Malamig niyang sabi.

Paalis na sana si Sebastian ng biglang magsalita ang babae.

“A-am I not enough for you Luke?”

Napataas ang kilay niya dahil hindi naman Luke ang pangalan niya. Tuluyan na niyang iniwan ang babae dahil nagsisimula nanaman itong umiyak.

“Poor lady.” Walang emosyon na sabi niya.

Sa wakas ay makakauwi na siya! Ngunit ang akala niyang pag-uwi ay hindi natuloy ng makasalubong niya ang kaibigan.

“Fvck.” Mahinang mura niya.

“You can’t get away from me now Ian! Samahan mo akong malasing! Ako muna ang mahalin mo ngayon ‘wag ang trabaho!” at inakbayan siya nito’t naglakad sila pabalik sa kanilang mesa.

“Oh shut up dude I’m not gay!”

***

KAHIT umiikot ang mundo ni Luna ay wala pa ‘rin siyang tigil sa kakaiyak. Pakiramdam niya ay pasan pasan niya ang mundo dahil sa sobrang bigat ng kaniyang dinadala. It’s not her first time to cry over their relationship kaya hindi niya maintindihan kung bakit nasasaktan pa ‘rin siya ng ganon.

Ilang beses na niyang pinatawad ang dating nobyo sa mga panloloko nito dahil naniniwala siya na may kakayanang magbago ang isang tao. Ngunit doon niya lang napatunayan na once a cheater is always a cheater. She was too naïve to believe him at talagang nagsisisi siya.

Totoo nga na nasa huli ang pag-sisisi.

Hindi niya lang maibigay ang gusto nito ay naghanap na ito ng ibang babae. Inipon ng inipon ng kaniyang dating nobyo ang mga tampo nito hanggang sa ibuga nito lahat ng iyon sa kaniya at bigla siyang iwan sa ere. Sa katunayan nga ay dalawang buwan na silang walang relasyon nang dahil doon pero sa loob ng dalawang buwan na iyon ay may communication sila at patuloy na pumupunta ang lalaki sa kaniya.

Pilit niyang ine-earn ang tiwala ng lalaki. Sobrang stress niya kasi sa pag-aaral and anything nadamay ang boyfriend niya kaya siya nakipaghiwalay. Pero lahat ng ‘yun ay binawi niya ‘din agad kinabukasan at hingi siya ng hingi ng tawad ngunit ayaw na ng lalaki.

Ang sabi sa kaniya ni Luke ay aayusin lang nito ang sarili dahil maging ito ay hindi ‘daw maintindihan ang sarili.

Sana noong una palang ay naniwala na siya sa mga signs. Sana noong una palang ay hindi na siya naniwala muli dito, lumuhod sa harap nito para mag maka-awa na balikan siya nito, umiyak gabi-gabi dahil pakiramdam niya ay wala na siyang halaga sa lalaki.

Masyado niyang pinaikot ang kaniyang mundo sa lalaki na maging ang pag-aaral niya ay napabayaan niya.

She regrets it all. Nag-sisisi siya ngunit mahal pa ‘rin niya ang lalaki. Nagmahal lamang siya.

Dahil sa kakaiyak ni Luna ay maging maga ang kaniyang mata sabayan pa ng dim na ilaw sa buong kwarto na nagpalungkot sa kaniya. Narinig niya ang pagbukas ng pinto, napatingin siya doon ngunit hindi niya makita kung sino iyon.

Ang una agad na pumasok sa isip niya ay ang kaniyang nobyo. Maaaring hinanap siya nito at susunduin siya.

Agad na nabuhayan si Luna dahil doon ngunit dahil sa hilo ay hindi niya magawang makatayo manlang.

“L-luke…”

Mahinang tawag niya dito ngunit hindi siya sinagot ng lalaki at nagulat ng bumagsak ito sa kaniya.

Amoy na amoy niya ang alak sa lalaki maging ang pabango nito. Doon siya natauhan dahil hindi ganon ang pabango ng kaniyang nobyo na niregalo niya dito.

“S-sino ka?!”

Gulat na tanong niya sa lalaki at pilit itong inaalis sa ibabaw niya ngunit sadyang mabigat ang lalaki.

“I-I’m not Luke stupid lady,” Tila lasing na sagot ng lalaki habang ito ay nakapikit pa.

Napakunot ang noo ni Luna dahil doon. Magagalit sana siya dahil sa sinabi nito ngunit nakaramdam siya ng matinding hilo. Doon muling bumalik sa kaniya ang ginawa ng kaniyang nobyo at ang pagkadismaya na hindi ito ang naroroon para sunduin siya.

“You’re crying again.”

Napadilat siya dahil sa boses ng lalaki at kita niya na nakatingin sa kaniya ang pares ng itim na itim na mata nito. Tila hinihipnotismo siya. Naramdaman pa niya ang pagpahid nito sa kaniyang mga luha.

“Who ever that Luke is, he’s a totally idiot for hurting you.”

Hindi niya maintindihan ang sarili pero nagugustuhan niya ang ugali ng lalaking kaharap. Pakiramdam niya ay matagal na niyang kilala ang lalaki. Dahil sa malalim na pag-iisip ay namalayan nalamang niya na mayroong dumampi na malambot na bagay sa kaniyang labi at walang iba kundi ang labi ng lalaki!

Nanlaki ang mata niya dahil doon at pipigilan sana ito ng gumalaw iyon. Hindi niya maintindihan ang sarili, sinisigaw ng utak niya na pigilan ito at itulak palayo pagkatapos ay tumakbo paalis doon. Ngunit wala manlang siyang magawa ni isa doon dahil kusang kumilos ang kaniyang labi at gumanti ng halik dito.

Kasabay ng pagpikit ng mata niya ay ang pagbalik ng ala-alang nakita niya sa penthouse ng kaniyang nobyo. Kung kaya nitong makipagsiping sa ibang babae ay ganon ‘din siya.

Dahil sa isiping iyon ay tuluyan ng nagpadala si Luna at hinayaan ang lalaki sa nais nitong mangyari.