“HELLO?”
Antok na sabi ni Luna matapos niyang sagutin ang tumatawag sa kaniya. Dalawang araw na siyang walang maayos na tulog dahil inasikaso niya ang libing ng kaniyang mga magulang. Sa huling araw ng mga ito sa mundo ay iyak siya ng iyak kaya hindi na siya magtataka kung maga ang mata niya ngayon.
Katabi niya si Celine na naipakilala na ‘rin niya sa mga magulang ang kaibahan lang ay wala ng buhay ang mga ito.
“Luna, nagising ba kita? Sorry pero I have important things to say to you!”
Ngayon alam na niya kung sino ang tumawag. Si Riri.
“It’s okay Riri, what’s the matter?” tanong niya sa pabulong na paraan at maingat na bumangon upang di magising ang anak.
“It’s about your parents’ company! Alam ko na kung bakit kayo nalugi! Dahil sa lintek na ex mong si Luke Martinez!”
Natahimik sandali si Luna dahil sa sinabi ng kaibigan. Nabanggit niya dito na nalugi ang kumpanya pero di niya sinabi kung sino ang dahilan. Hindi naman niya akalain na gagawa ng paraan ang kaibigan para malaman ang totoo.
“Huy natahimik ka na jan Luna? Wait don’t tell me until now apektado ka pa ‘rin sa ex mo?!”
“No!”
Napalakas ang pagsagot ni Luna kay Riri mabuti nalang at hindi nagising ang kaniyang anak.
“Ano bang sinasabi mo Riri ang sarap mong kotongan!”
Natawa si Riri sa kabilang linya dahil doon.
“Biro lang. So ano, pabagsakin na ba natin kumpanya ng Luke Martinez na ‘yan? Tyaka bat dika naka-imik shock ka no? Ano pa bang aasahan mo sa pulubi mong ex.”
Napahilot sa sentido niya si Luna dahil sa mga naririnig.
“Honestly alam ko na siya ang may dahilan kung bat bumagsak ang kumpanya.”
“What?!”
Nailayo ni Luna ang cellphone sa kaniyang tenga dahil sa pagsigaw nito.
“Alam mo tapos hindi mo sinabi sakin?! Nagpakahirap pa ako Luna!”
“Excuse me, diko sinabi sa’yo na mag imbestiga ka jan. Tyaka diko na sinabi kasi ako ng bahala. Kaya ‘wag kang makulit jan at chill ka lang. Magiging okay ‘din ang lahat.”
Sigurado si Luna na umiirap na nag kaniyang kaibigan ngayon dahil sa kaniyang mga sinabi. Mabuti nga at hindi niay ito kaharap dahil sigurado siya na kokotongan siya nito sa paglilihim na ginawa niya.
“Yeah, whatever so anong plano mo?”
Napatingin sandali si Luna sa kaniyang anak bago tuluyang kinausap ang kaibigan.
***
“THEY will be here any minute by now Ms. Luna.”
Napatango si Luna dahil sa ibinulong sa kaniya ni Caroline. Nasa isang restaurant sila for dinner dahil doon niya kakausapin ang huling client na ipupursue niya na maging ka-negosyante.
Sa buong maghapon ay walang ibang ginawa si Luna kundi ang makipag meeting. Matapos ang isang araw na pahinga kasama ang anak ay deretsyo siya agad sa trabaho. Kailangan niyang kumilos kaagad para maibalik sa dati ang kumpanya.
Maraming empleyado ang nakadepende sa kaniya kaya kailangan niyang galingan at pagsumikapan ang pakikipag negotiate na ito. Sa katunayan ay wala talaga siyang hilig sa negosyo sadyang magaling lang siya makipag-usap sa mga tao kaya sa dalawang cliente na nakausap niya ay mabilis niyang napa-oo ang mga ito.
Bilib pa nga sila sa kagalingan ni Luna at hindi makapaniwala. Na sa sandaling oras lang ay nakagawa na agad ito ng report na sobrang detalyado at walang naiiwan na butas. Usually, sa mga meeting ay ang mga butas talaga ang hinahanap ng mga ito lalo na kung pabagsak na nag kumpanya.
Bakit nga naman sila makikipag negotiate kung pabagsak na ang kumpanya.
Kaya ‘din bilib na bilib si Caroline kay Luna. Sa sobrang galing nito ay kahit siya na narinig na ang unang presentation nito ay napapahanga pa ‘rin siya. Looking forward na nga siya sa susunod na kausap nito lalo na’t hindi basta-basta ang makakausap ng kaniyang amo.
Isa lang naman ito sa pinakang sikat na negosyante sa buong mundo. Tinarget talaga ni Luna ang malalaking kumpanya. Hindi siya natatakot bagkus malakas pa ang loob niya dahil alam niyang kayang kaya niya.
“Nandito na sila Ms.Luna!”
Bulong ni Caroline na ikinaayos ni Luna sa kaniyang sarili. Nakasuot siya ngayon ng isang suit na kulang itim at tinernohan ng isang black na trouser. Maayos na nakalugay ang kaniyang mahabang buhok sa likuran at ang kaniyang make-up ay light lamang dahil natural nang mapula ang kaniyang labi at pisnge.
Samahan mo pa na makapal na ang kaniyang kilay at pilik mata. Ang kaniyang mga mata naman ay parang mayroong contact lenses dahil sa brown nitong mga mata.Ramdam na niya ang paparating na presensya kung kaya tumayo na siya at nagpaskil ng malaking ngiti sa kaniyang mga labi.
“Good evening Mr. Anderson, I am Luna Fernandez the new CEO of Fernandez Company.”
Malaking ngiting bungad niya dito at inilahad ang kamay niya sa harap nito ngunit ng makita niya ang muka nito at doon siya nagulat at kusang nawala ang ngiti sa kaniyang mga labi.
Ang lalaki naman ay nakatitig lang sa kaniya. Napansin ni Caroline ang atmosphere ng dalawa lalo na at nakalahad pa ‘rin ang kamay ng kaniyang amo at hindi tinatanggap ng lalaki. Mukang totoo nga ang tsismis na sobrang sungit ng isang Sebastian Anderson. Ang sikat na sikat ng batang negosyante ngayon!
“Ehem, let’s start the meeting Ms. Luna?”
Doon na natauhan si Luna ng magsalita si Caroline. Hindi na niya napansin na hindi tinggap ng lalaki ang kamay niya. Napalingon siya kay Caroline at nagtaka ito kung bakit kakaiba ang tingin na ibinibigay niya. Muli siyang napatingin sa lalaking kaharap na nakatingin lamang sa kaniya at walang buhay.
“N-no…” mahinang sabi ni Luna.
“Yes. Wait what Ms. Luna?” gulat na sabi ni Caroline.
“No. Wala ng meeting na magaganap. Thank you, Mr. Anderson for coming here tonight!”
Agad na sabi ni Luna at kinuha na nag kaniyang gamit upang umalis doon.
Sa loob loob ni Luna ay nagwawala na siya. Natataranta! Sino ba namang hindi matataranta kung ang lalaking kaharap niya ngayon ay ang ama ng kaniyang anak na si Celine!It’s been four years simula ng makita niya ito at sa bar pa iyon! Ni hindi nga niya alam na magbubunga ang isang gabing iyon!
Matagal na niyang naririnig ang pangalan ng lalaki dahil sikat na sikat nga itong negosyante ngunit hindi naman niya inaasahan na ito ang ama ni Celine. Kaya naman pala ubod ng talino at sungit ng anak niya at the same time my pinagmanahan!
“Wait Ms. Luna, bakit po?!” habol na tanong ni Caroline sa kaniya ngunit hindi niya ito sinagot at patuloy lang at aalis na sana ng may makasalubong siya.
“Oh! Sorry I’m late—wait Luna is that you?”
Napatingin siya sa nagsalita at mas lalo pa siyang nagulat ng makita si Rocky ang boyfriend ni Riri!
“Rocky? Anong ginagawa mo dito?” naguguluhan niyang tanong.
“I’m here for a meeting. Wala kasi ang secretary ni Mr. Sebastian Anderson ngayon kaya ako muna ang sub. Ikaw bat ka andito?” malaking ngiti na tanong nito sa kaniya.
“You know each other?”
Nanayo ang balahibo ni Luna ng marinig ang malamig na boses na iyon ng lalaki. Sebastian Anderson, ‘yan ang pangalan ng ama ni Celine at ngayon ay tatandaan na niya dahil iiwasan na niya ito!
“Yes of course! Naalala mo ‘yung kwento kong bff ng girlfriend ko? This is her, Luna. Luna, hes Ian, best friend ko.”
Napapikit ng mariin si Luna. Ramdam niya ang titig sa kaniya ni Sebastian. Sadyang kay liit ng mundo dahil ang best friend ng ama ni Celine ay boyfriend ng best friend niya. Kaya naman pala lagi nitong sinasabi na may naaalala siya kay Celine dahil sa ugali nito.
“Wait, ikaw ba ang ka-meeting namin today? Oh right! Kaya pala familiar saakin ang name ng Company dahil Fernandez ang apilyido mo, no wonder! Why don’t we start the meeting na?”
Agad na padilat si Luna dahil sa sinabi ni Rocky.
“No! Wala ng meeting na magaganap. Caroline let’s go!”
At walang lingon na itong umalis doon.
TAHIMIK na nasa loob ng kotse si Caroline at Luna matapos nilang umalis sa restaurant. Ihahatid nalamang ni Luna si Caroline sa bahay nito at siya ay uuwi na. Hanggang ngayon ay mabilis pa ‘rin ang tibok ng kaniyang puso.Ang daming pumasok na mga eksena sa kaniyang isip. Paano kung malaman nito na may anak sila at kunin ng lalaki ang kaniyang anak? Hindi niya kaya. Hindi niya kaya na mawalan ng anak. Mas lalong hindi nga niya alam kung tatanggapin ba nito si Celine.Samantalang si Caroline naman ay gustong-gustong kausapin si Luna pero sa nakikita niyang seryosong muka nito habang nag da-drive ay mas pinili niyang manahimik na muna.Based sa naging reaction ng kaniyang amo ay magkakakilala ang mga ito, kaya ang malaking tanong ay paano? Nang pina-ayos ni Luna ang meeting na iyon ay wala naman itong nabanggit na kilala niya si Mr.Anderson.Sa gitna ng kanilang katahimikan ay biglang nag ring ang cellphone ni Luna. Gamit ang earpiece na suot ay sinagot niya ito habang focus pa ‘rin sa
MAAGANG nagising si Luna dahil nanaginip siya na nalaman ni Sebastian ang tungkol sa kanilang anak at pilit itong kinukuha sa kaniya. Kung may kahinaan man siya ito ay ang kaniyang anak na si Celine. Kaya kahit maaga pa ay dali-dali niyang tinawagana ng kaibigan na si Riri.“Hello Riri!” Mahina ngunit kinakabahan na tawag ni Luna sa kaibugan matapos nitong sagutin ang telepono.“L-luna? Ang aga mo namang tumawag,”Antok na sagot sa kaniya ng kaibigan.Tinignan pa muna niya ang anak kung nagising ba ito at ng masigurong hindi ay nagpatuloy siya sa pakikipag-kausap sa kaibigan.“Riri sinabi mo ba kay Rocky ang tungkol sa pagiging ama ng bff niya kay Celine?!”Kabadong kabado si Luna habang tinatanong ang bagay na iyon sa kaibigan lalo na’t ilang segundo din siyang naghintay ng sagot mula dito.“Sa boyfriend ko? Syempre boyfriend ko siya—”“What?!”Napalakas ang tanong ni Luna dahil sa narinig. Ngunit kaagad naman siyang nakarinig ng tawa mula sa kabilang linya. Now she gets it. Jino-jok
AGAD na pumalakpak si Rocky at Caroline matapos ang presentation ni Luna. Si Luna naman ay nakahinga ng maluwag dahil pakiramdaman niya ay sumabak siya sa isang interrogation dahil sa sobrabg daming tanong ni Sebastian sa kaniya.“Ang galing mo Ms. Luna! Akalain mo ‘yun nagawa mo pang maging sarcastic kay Mr.Anderson!” Natatawang bulong ni Caroline sa kaniya habang si Rocky at Sebastian naman ay nag-uusap din ng mahina.Kanina kasi ay naiinis na siya kakatanong ng lalaki tungkol sa presentation niya kaya di niya napigilang sabihin na “Kung makinig ka nalang kaya para makuha mo sagot sa mga tanong mo.” Talagang natahimik sila matapos niya iyong sabihin while si Rocky at natawa.Nag thumbs up pa nga si Rocky dahil natahimik ang kaibigan niya sa sinabing iyon. Pansin naman niya na pinupuntirya siya nito at hinahanapan ng mali kaso mali ang nakabangga niya. Magaling sa mga argumento si Luna kaya wala siyang uurungan.“Let’s eat first bago ko sabihin ang desisyon ko.”Napalingon sila kay S
“MOMMY, do you have time?”Silip na tanong ni Celine sa ina sa kanilang kwarto. Ngunit si Luna ay busy na busy sa pag-aayos sa kaniyang sarili na halos hindi na magkanda ugaga sa kaniyang ginagawa.“Sweetie I’m so sorry. Mommy don’t have time. Male-late na ako sa meeting ko. Nakakainis na alarm bakit kasi hindi tumunog!”Nahulog pa ang earings na sinusuot sa sarili na lalong ikinainis ni Luna ngunit no choice kundi ang pulutin iyon.Pinanood lamang ni Celine ang ina sa kaniyang ginagawa. Alam niya na stress na ito lalo na at dalawang araw na niyang naririnig ang reklamo nito sa tuwing ito’y uuwi o di kaya may tinatapos na report sa office nito sa bahay.Yes, mayroong office si Luna doon. Iyon ay ang office ng kaniyang daddy na siya na ngayon ang gumagamit. Ayaw niya kasi na ma-storbo ang pag tulog ng anak sa tuwing siya ay may tinatapos pa na trabaho kaya sa office niya ito tinatapos.Nang sa wakas ay matapos si Luna dali-dali siyang naglakad papalabas ng kwarto. Tahimik lang si Celin
“CELINE?”“Yes!” Agad na sagot ng batang babae sa kaniyang harapan.Hindi pa rin makapaniwala si Sebastian dahil kamukang-kamuka ito ng babae na kanina pa gumugulo sa kaniyang isipan.“W-wait I don’t get it… yeah… hindi ikaw si Luna pero sino ka? Bakit kamukang-kamuka mo siya?”Sandali na hindi nakasagot ang batang babae sa sinabi niya ngunit maya-maya tumingin itong muli sa kaniya at tila walang kinakatakutan.“I don’t know! Sino ba ‘yang Luna na sinasabi mo?! Ang sakit ng sugat ko!”Bigla nalamang umiyak ang batang babae na ikinataranta naman ni Sebastian. Mabuti nalang at walang ibang tao sa paligid kaya agad niya itong nilapitan.“Shh! Shh! Okay! Okay! Come with me at gagamutin ko ang sugat mo!” natatarantang sabi ni Sebastian.“N-no! Hindi ka sincere sa sinasabi mo!” iyak pa ‘rin nitong sabi.“S-sincere? Wait what?” hindi makapaniwalang tanong ni Sebastian.Hindi siya makapaniwalang nakatingin sa batang babaeng iyon pero mas lalo lang itong umiyak at talagang naiirita na ang lala
“Why are we taking so long in here?” Tila inip na sabi ni Celine habang nasa loob sila ng elevator. Kanina pa kasi siya excited na makita ang itsura ng opisina ng kaniyang ama. “And now your impatient huh?” Ngising sagot ni Sebastian na ikinairap naman ng bata sa kaniya. Sakto na tumunog na ang elevator na tanda na naroroon na sila. Pagkabukas na pagkabukas palang ng elevator ay nauna nang naglakad palabas si Celine na tila alam kung saan ito pupunta. Hinayaan naman siya ni Sebastian dahil tanging ang opisina lamang nito ang naroroon. Napahinto naman si Celine sa isang table na kinaroroonan ng secretary ni Sebastian. Nakatitig lamang si Celine sa isang lalaki na nakasuot ng reading glasses na napahinto sa ginagawa nito dahil sa pagdating ng kaniyang amo. “Sir Ian! Hindi ho ba at may meeting kayo bakit nandito ka na agad?” taas kilay na tanong nito kay Sebastian. “Yeah, pero hindi natuloy.” Simpleng sagot nito na lalong ikinataka ng secretary niya. Siya si Vince Dichoso. Ang
PINAGMAMASDAN ni Celine ang kaniyang ama habang ginagamot nito ang kaniyang sugat. Sa totoo lang bali wala sa kaniya ang sugat na iyon basta makita at makausap niya lang ang ama. Kaya nga nagawa niyang magpanggap na nasagasaan nito para lang mapansin ni Sebastian. Agad napaiwas ng tingin si Celine ng biglang tumingin sa kaniya ang ama. Pakiramdam niya ay umakyat ang dugo sa kaniyang muka dahil sa pagkakahuli nito. Habang si Sebastian naman ay napangisi dahil sa kaniyang nakita. “Uhmm ouch!” Pag papanggap ni Celine at bahagyang inilayo ang kamay niya dito. “Stay still, matatapos na.” Mabuti nalang at hindi siya pinansin ng ama. Kailangan niya mag-isip ng topic! “Mister anong pangalan mo?” Napatingin sa kaniya si Sebastian dahil sa tanong niya na iyon. “You know what, nagtataka na ako sayo. Hindi ka ba tinuruan gumalang ng magulang mo?” Nanlaki ang mata niya dahil sa sinabi ng ama. “Of course! Sobrang bait ni mommy at lahat ng kabutihang asal itinuro niya saakin!” “Chill chil
Tahimik ang buong bahay ng pumasok siya dahil na rin sa likod siya dumaan. Maya-maya pa ay narinig niya ang boses ng ina at laking pasasalamat nito na mayroon itong kausap sa telepono.“Celine! Kanina ka pa hinahanap ng mommy mo! Saan ka ba nanggaling?”Nagulat siya ng makasalubong niya ang isa sa kasambahay.Naloko na, hinahanap na siya ng ina!“Naglaro lang po! Akyat na po ako!”Dali-dali niyang sabi at umakyat na sa kanilang kwarto. Nang maisarado ang pinto ay abot-abot ang kaniyang kaba. Akala niya ay mahuhuli na siya ng ina! Madali lang naman ang magpalusot sa kaniya kaya magagawan niya ng paraan ang kaniyang idadahilan.Napatingin siya sa kaniyang kamay na mayroong benda. Napangiti siya dahil naalala niya na ang ama ang may gawa nito sa kamay niya. Ngunit biglang nanlaki ang mata niya kasabay ng pagkaka-alala sa daddy niya.“Baka alamin niya kung sino ako!”Sigurado siya na nanghihinala na ito kanina dahil binanggit nito na kamuka niya ang ina. Kailangan niyang gumawa ng paraan!