Everything happen for a reason, noong una talaga inakala ni Samantha na 'yon ang pinaka the best na gagawin n'ya sa buong buhay nito. But she's wrong, sa sobrang mali hindi niya akalain na dito pala s'ya hahantong. Being a best friend of a man who named Judd Harrison dapat alam mo kung hanggang saan ka lang at 'yon ang nalagpasan ni Samantha, na kahit kasiyahan na ng kaibigan n'ya ay hinadlangan pa nito. But Samantha just did it the way she knew upang hindi mahulog sa trap ng dapat ay mapapangasawa nito ang kanyang kaibigan na si Judd. Pero hindi lang bilang isang kaibigan ang tingin n'ya kay Judd, ito ay malala at mas higit pa sa pagmamahal bilang isang kaibigan.
Lihat lebih banyakNakangiti ako habang pinagmamasdan ang larawan namin ni Judd. Maganda ang ngiti na nakapaskil sa aking mga labi habang may nakasimangot na mukha naman ang aking asawa.
Sabagay, kahit papaano ay ginusto n’ya rin naman ito, pero hindi naman n’ya akalain na magiging ganito ang kahihinatnan n’ya sa puder niya.
“Kamusta ang trabaho?” Bungad na tanong ko ng pumasok ito sa loob ng kwarto namin, hindi ito umimik bagkus ay tiningnan lamang ako nito ng masama. Nasupil ko naman ang bibig at mas piniling h’wag na lamang umimik.
Mapakla akong napangiti ng padabog nitong isinarado ang pinto at narinig ko ang tunog ng kanyang sasakyan kaya agad naman akong nagtungo sa bintana at tinanaw ang papaalis nitong sasakyan.
Ganun naman sadya eh,diba? Mag ta'take risk tayo para sa taong mahal natin dahil sa kagustuhan na ipanalo ang pagmamahal na yun, pero darating din sa punto na mag fa'failed tayo.
Na kahit alam natin sa sarili natin na umpisa pa lang talo na, pero sinubukan pa rin natin.
Sabi pa nga ng iba atleast wala sa atin ang pagkukulang. At least sinubukan natin and if the time comes for someone to repent, it will not be us kundi yun yong tao na ni’reject tayo at hindi tinanggap .
Hindi ko din inaasahan na sa araw na yun ay mababago lahat pati na ang pakikitungo niya sa akin. Itinago ko sa loob ng ilang taon ang nararamdaman ko, iningatan para huwag lamang mabuko, para hindi masira ang pagkakaibigan namin and doing my part as her best friend yun pala ang magiging dahilan para tuluyan ng mabago ang pagkakaibigan namin.
Siguro hindi ako nagsisisi sa part na sinabi ko sa kanya ang totoo, I'm just doing my part as her best friend. Pero mali pa rin pala ako.
At sobra akong nagsisi dahil hindi man lang ako nag isip sa kung anong pwedeng mangyari o kahihinatnan ng lahat.
Kaya heto ang ending ko, isang alila. Alila sa loob ng pitong taon, pinandidirihan ng sariling kaibigan, ng sariling asawa na akala mo’y may napaka lubhang sakit.
I ended up being his secret wife.
ISANG malakas na kalampag mula sa baba ang aking narinig habang ako’y nagtatahi ng isang maliit na damit. Agad akong bumaba at naabutan doon si Judd na nakahiga sa sala habang walang saplot ang pang itaas.
Mukang lasing na naman ito kaya agad naman akong kumuha ng bimpo at plangganita na may lamang maligamgam na tubig. Pinunasan ko ang katawan nito at pinalitan ng bagong damit, tinagtag ko na rin ang sapatos at medyos nito bago napagpasyahan ang umakyat sa taas at ikuha ito ng kumot.
“Kas. Kass. Kassy.” Napakagat labi ako sa narinig. Mahal na mahal pa rin n’ya si Kassy kahit ako na ang asawa niya sa loob ng ilang taon.
Ibinuka ko ang kumot at kinumutan s’ya. Mahimbing na ito ngayon natutulog umupo ako saglit sa tapat nito at pinakatitigang mabuti ang mukha. Napakaamo ‘non at masasabi ko na perpekto ang kabuuan ng mukha nito.
Tumayo na ako at umalis bago napagpasyahan ng matulog na may takas na namang luha sa aking mga mata.
"Where's my food." Napatalon ako ng biglang may magsalita sa likod ko at pabagsak na iniipod ang upuan.
"Wait, patapos na." Mahinang sagot ko at hindi na nag abala na lingunin 'to.
"Make it fast, sa susunod kasi gumising ka ng maaga. Sinasayang mo ang oras ko." Gusto ko pa sanang sagutin ito pero pinigil ko ang sarili ko bukod sa katanghaliang tapat ayoko na muna ng away, dahil halos araw-araw na lang ay nagtatalo kami. Pakiramdam ko konti na lang ay itatapon na niya ako sa kung saan malayo sa kanya upang hindi na niya ako makita.
Kasalanan rin naman niya kung bakit halos tanghali na ako ng magising.
Alam na alam ko ang likaw ng bituka ng kaibigan ko kung gaano niya kaayaw sa akin. Laging ilag sa akin, pero ang lakas parin makautos.
I laid the food in front of him before leaving the kitchen, ganun naman palagi. Kahit sa pagkain hindi kami nagsa sabay.
Hanggang kailan ba ako mamamalimos ng pag mamahal n’ya? O umaasa lang ako na mamahalin din n’ya ako pabalik?
Ilang beses ko na ba na itanong sa sarili yon? Pero hanggang ngayon wala pa rin akong makuha na sagot, dahil ngayon pa lang ay alam ko ng napaka imposible.
We are married sa loob ng pitong taon pero walang nangyari na maganda sa pagitan namin, kagabi lamang ito walang dalang babae but he always bought a girls at halos araw-araw ay iba't-ibang babae yun, gustuhin ko mang mandiri pero iniisip ko na sana ako na lang yun, ako nalang ang ikinakama niya. Nakakababa man tingnan pero babae lang ako, nagmamahal sa taong alam ko na hindi naman kayang suklian ang pagmamahal ko pero pinipilit pa rin ang sarili para lamang mahalin pabalik.
At ito ang dahilan kung bakit tinanghali ako ng gising dahil hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Judd, oo pangalan lang ‘yon pero hindi ko maiwasan ang malungkot dahil ibang babae pa rin ang tumatakbo sa isip n’ya.
Judd is my best friend since high school, doon nagsimula ang paghanga ko sa kanya dahil sa galing niya maglaro ng basketball at captain pa siya ng volleyball. Lagi kaming sabay na kumakain at pumapasok, hatid sundo pa madalas.
Nagbago lang ng magpakita ng motibo si Kassy at niligawan ni Judd, si Kassy ay sikat sa school at halos lahat ng kalalakihan ay hinahangaan ito dahil na din sa aking ganda.
Akala ko ang pag agwat ko sa kanya at tingnan lang siya sa malayo habang masaya sa piling ni Kassy ay ang ikakasaya ko ngunit mali parin ako. Walang araw na hindi ako nasaktan at umiyak that time pero anong magagawa ko, kaibigan lamang ako.
"Veronica!"
"Veron!" Napabalikwas ako sa pagkakaupo dahil sa malakas na sigaw mula sa ibaba at ng tingnan ko ang orasan ay alas otso na ng gabi, nakatulog pala ako.
For sure, umuusok na ang ilong noon.
Dali-dali akong bumaba ng hagdan at kamuntik pang matalisod.
Kahit inaasahan na ang maki kita ay nag babaka sakali pa din na mag isa itong uuwi pero mali nanaman ako dahil may kasama na naman itong babae. I smiled bitterly.
Sadyang ganito nalang yata ang role ko sa buhay mo Judd, bulong ng aking isip.
Pansin ko na may ibinulong si Judd sa babae at inirapan ako bago nilagpasan at nag tuloy sa guestroom. Room where many wonders happen every night.
"Kumain kana ba?" Nag aalinlangan kung tanong at sumimoy sa ilong ko ang nakakasulasok na matapang na amoy ng alak.
"Sign the annulment paper Veronica." Nagulat ako sa sinabi niya. This is the one I don’t want to hear from him, dahil masakit.
"What are you saying Judd?" Hindi makapaniwala na tanong ko dito.
Napaigtad ako ng bagya itong lumapit sa akin bago hinawakan ang pisngi ko ng kaliwang kamay nito at tapikin ng dalawang beses ang pisngi ko gamit naman ng kanang kamay nito..
"I want to use you before we annul our marriage Veronica." Mapait akong napangiti sa sinabi niya. Use?
Hindi ako umimik nanatili akong nakatitig sa mga mata niya, gusto kung makita niya o maramdaman man lang niya kung gaano kasakit ang bawat salita na binitawan niya, ang mga pananakit na nararamdaman ko sa mga kamay niya, pero parang nakikiusap ako sa isang halimaw na walang awa, na hindi maalam makiramdam,unwise pity on the feelings of others.
Bakit ko nga ba siya pinakasalan? Magkaibigan nga kami pero hindi ko pa sadya siya lubos na kilala.
Walang gabi na hindi ako umiyak and tonight was another nightmare that happened in my whole life. Hindi na ako makatulog sa bawat halinghing at ungol na naririnig ko. Isubsob ko man ang buong mukha sa kama ungol pa din nilang dalawa ang naririnig sa kabuuan ng bahay.
Ngayon lang niya binanggit ang tungkol sa annulment namin, why are you in a hurry Judd? Can't you love me? Am I not worthy of you?
Sobra na akong nahihirapan, sa araw-araw na lang laging ganito ang nangyayari, I'm getting tired.
Dahil hindi ako makatulog ng maayos 4am pa lamang ay nagluluto na ako ng agahan, ayokong makita muna si Judd kaya maaga na din akong nagluto para hindi maabala mamaya. Gusto kong bumawi ng tulog, wala din naman akong gagawin.
Naulit ko ba na para akong isang bilanggo sa bahay ni Judd Harrison? No job and not seeing other people. Walang contact sa kahit na sino at kahit magulang ko wala ding kaalam-alam kaya hindi ko alam kung anong ipapaliwanag ko sakaling mag kita kami. Pero paano nga ba kami magkikita kung hindi naman ako makalabas..
"It's already 4am Veronica, ang aga mo namang magluto." Hindi ko na kailangan na lingunin pa kung sino ang nagsalita na yun.
"Ikaw nga gising pa, ano babayo ulit?" Napatigil ako sa nasabi ko, bad mouth Veron! Kahit hindi ko ito tingnan alam ko na nakakunot ang perpektong mga noo nito dahil mahina lang ang pagkakasabi ko ng huli.
"What are you saying?" Medyo mataas na tono na tanong nito, nagsimula ng mag sitaasan ang balahibo ko sa katawan. Mag aaway na naman ba kami?
Napapikit ako ng mariin, agang-aga naman kasi.
"Wala akong sinasabi, Judd. Pwede na kayong kumain, matutulog na ulit ako." Walang gana kong sabi at ng nalagpasan ko ito ay hinanggit nito ang braso ko at iniharap sa kanya.
Halos mapangibit ako sa sakit ng pagkakahawak niya sa braso ko at natitiyak ko na mag iiwan ng marka doon.
Nangilid ang luha ko at nakita ko na lumambot ang ekspresyon nito na agad ding nawala o baka sadyang guni-guni ko lang yun dahil napaka imposible naman noon.
He's a heartless billionaire after all.
Dahan dahan na pinakawalan ni Judd ang braso ko at ini isang lingon ako bago umalis ng kusina. Nangangatal ang buong katawan ko bago naupo sa kalapit na upuan.
Hanggang kailan ko ba kakayanin ang pananakit niya? Is there any hope that will change? May magbabago ba?
Hindi ko maiwasan ang mapahikbi dahil sa sakit, hindi dahil sa sakit ng braso ko kun’di sa sakit ng nararamdaman ko. Pakiramdam ko na unti-unting pinupunit ang puso ko.
Pinahid ko ang luha na patuloy na lumalabas sa aking mga mata at pinilit na awatin ‘yon. Marahan akong tumayo dahil sa panghihina at iniligpit ang pinagkainan ni Judd bago nilagay ‘yon sa sink tsaka hinugasan pagkatapos ay tinuyo ko ‘yon at tinaob sa platuhan.
Hanggang sa makarating ako sa aming kwarto ay naglabasan na naman ang masagana kung luha, tinitigan ang larawan na nakasabit sa dingding at mapakla na ngumiti.
“H-Hindi ito nababagay dito.” Bulong ko sa sarili at lumapit doon tsaka tinagtag at pinunit.
“I-ito din, bagay ‘to sa basura.” Hikbi ko pa at pinag tatanggal ang frame na nakapatong sa maliit na lamesa. Lahat ng larawan ay itinapon ko sa sahig kaya nabasag ang bubug noon.
Napahilamos ako sa mukha at napasabunot sa buhok. Nanginginig ang mga kamay habang tumatawa sa pag iyak.
“Kulang na lang mababaliw na ako.” Saad ko pa. “No, hindi naman siguro.” Dugtong ko pa at tumawa.
Pabagsak s’yang nahiga sa kama at tumitig sa kisame habang may hilam na luha sa mga mata. Bumabalik lahat ng maganda nilang pinagsamahan ni Judd na ngayon ay nasira na dahil sa kasal na ito, kasal na hindi naman dapat s’ya ang nasa katayuan na ito kundi si Kassy.
Ngunit mag kaiba sila, at ituturing lang si Kassy na prinsesa ng kanyang asawa ‘yon ang natitiyak n’ya. Unlike her na katulong at alila lamang sa loob ng malaking bahay na ito, pinagsisilbihan ang hari na walang puso at hindi maalam maawa, Hindi maalam makaappreciate ng nagagawa para sa kanya.
Nakarinig pa ako ng ilang malakas na katok mula sa pinto ngunit hindi na kinaya ng katawan ko upang tumayo hanggang sa lamunin na ako ng antok.
MAAGA akong nagising upang sana’y linisin ang mga bubog na nagkalat sa sahig ngunit malinis na ayon at wala ng kahit na anong kalat. Malinis ang sahig, ang basurahan at lahat ng litrato na dapat ay punit na ngayon ay heto nakasabit muli sa dingding at nakadisplay sa makipit na lamesa dito sa loob ng kwarto.
Napailing ako ng hindi man lang maalala ang mga nangyari, sa pagkakatanda ko ay nakatulugan ko na ‘yon at hindi ko man lang nalinis.
Agad akong bumaba upang ipagluto sana si Judd ng agahan ngunit mas nagpakunot ng noo ko ang malinis na kusina habang may pagkain na nakahanda sa ibabaw ng mesa. Umupo na lang at nagsimula ng kumain, dahil makita ko pa lang ang iba’t-ibang putahi na nakahayin sa lamesa ay kumakalam na agad ang sikmura ko.
“Imposible naman na s’ya ang nagluto nito.” Bulong ko sa sarili at isinubo ang afritada, gezz ang sarap!
“Masarap?” Halos maibuga ko ang aking kinakain ng may biglang nagsalita sa kung saan at ng hanapin ko kung saan ‘yon nanggaling ay nakita ko si Judd na nakasandal sa hamba ng pintuan dito sa kusina.
“Ah, t-tama l-lang.” Nauutal kung sagot at hindi maiwasan na kabahan.
Lalong mas nagwala ang puso ko ng dahan-dahan itong lumapit s pwesto ko at pinantayan ang mukha ko. Agad nitong dinilaan ang gilid ng labi ko kaya kulang na lang ay atakihin ako sa puso at tumakas na ang puso ko mula sa dibdib.
“No, it’s delicious.”
Ano na namang palabas ito, Judd?
He's a good joker afterall.
Kahit anong papansin ko kay Judd ay hindi niya talaga ako pansinin, hindi naman kasi sa gusto ko lang magpapansin syempre para maging aware din sana siya na hindi naman mapapagkatiwalaan si Kassy lalo na't engage na silang dalawa. "Anong gagawin ko?" Tanong ko sa aking sarili habang nag mumukmok dito sa loob ng aking kwarto.Dinampot ko ang aking cellphone na nasa ibabaw ng kama at sinubukan na tawagan si Judd, ilang ring pa ay may sumagot noon. "Hello?" Bungad ko. "What do you want." Malamig na tanong niya sa akin. Napalanunok naman ako dahil pamamaraan ng kanyang pagsasalita."Pwede ba tayo mag usap?" Muli ay tanong ko. "I'm busy, Sam sa ibang araw na lang. Bye." Parang may dumurog sa aking puso dahil sa narinig. Hindi naman siya ang Judd na nakilala ko, Judd na hindi ako kayang tanggihan at pagpatayan basta-basta ng tawag. Pero anong nangyari? Kasalanan ko ba talaga lahat? Wala na ba akong karapatan na maging masaya samantalang siya ay nagpapakasaya sa piling ni Kassy? Tapos
Pinilit ko namang isipin na ang lahat ng iyon ay dahil sa kapatid lang ang turing sa akin ni Judd. Na ang gabi na yun ay isa lamang sa mga paglalambing niya sa akin. Napag pasyahan ko na rin na idistanya ang sarili ko sa kanya dahil kahit papaano ay alam ko naman na mali ang aming ginagawa. I mean, hindi na tama bilang sa isang magkaibigan lang. Ayoko na rin na malaman pa ni Kassy ang tagpo na yun at magkagulo pa silang dalawa ni Judd kaya kahit nasa malayo ay akin na lang tiningnan ang aking mahal na kaibigan. “Malungkot ka ata ngayon?” tanong sa akin ni Bianca habang kumakain kami dito sa canteen. “Bakit naman magiging malungkot? Pagdadahilan ko. “Wala napansin ko lang naman.” Sagot pa niya sa akin. Kumagat naman ako ng burger na aking binili at marahan na ngumuya. Napalingon pa ako sa malawak na glass nitong canteen na makikita at matatanaw ang mga tao na nagdaraanan. Nakita ko si Judd at Kassy na magkahawak ang mga kamay kaya agad naman akong nag iwas ng tingin. Dahil kung s
Samantha’s Point of View I was busy brushing my hair when Bianca approach me. “Tara sa gym!” Kulbit sa akin ni Bianca. “Ano naman ang gagawin ko doon?”Tanong ko sa kanya. “Ay, na late kana sa balita? May laro ngayon ng volley ball sa gym at mainit raw ang magiging laban.” Napaisip ako sa kanyang sinabi, dahil paborito ko rin ang laro na volley ball kaya nga lang medyo masakit ang aking puson dahil sa buwanang dalaw. “Kayo na lang, dito na lang muna ako.” Sagot ko na ikinanguso naman niya. “Bahala ka nandun pa naman ang ultimate crush mo.” Nanlalaki ang aking mga mata sa binitawan na salita ni Bianca. Agad akong tumayo kahit medyo naiilang sa aking buwanang dalaw ay lumapit ako ng mabilis kay Bianca at tinakpan ang kanyang bibig. “Ano ba ang sinasabi mo?” Naiinis ko na tanong sa kanya. Sinanggi naman ni Bianca ang aking kamay na nakatakip sa kanyang bibig kaya natanggal ang kamay ko doon. “Uy, aminin mo na kasi na crush mo ang volley ball captain ng Team A.” Malakas na sabi ni Bia
After 3 years“Judd nasaan na ang diaper ni Val?” Hiyaw ko. “Teka lang, hon!” Sigaw niya sa kung saan.Kahit naka aircon na ang kabuuan ng kwarto ng mga bata ay tagaktak pa rin ang aking pawis. Nagyakag kasi si Shayla na pumunta ng mall at hindi napayag na hindi kasama ang kanyang tatlong kapatid.“Ang dami ng tae mo anak.” Rinig kung sabi ni Judd habang papalapit sa aming pwesto. “Tumae na naman ikaw ha Veron.” Natatawa kung sabi at kiniliti ito na siya namang ikinautas niya ng tawa.“Mom, are they done?” Singit ni Shayla na ngayon ay nakadungaw sa may pintuan. “Wow, ang sexy naman ni ate ah!” Komento ko at nagpaikot ikot pa siya sa aming harapan ni Judd.“Ay baka may naiibig na ha.” Suway ni Judd na agad ko namang hinampas sa kanyang braso. “Ouch!” Daing pa niya.“Anong sinasabi mo? Sa bata pa ni Shayla naiibig agad?” Naiinis kung sabi sa kanya bago binihisan ang mga bata. “Tulungan mo ako dito huwag kang tumunganga.” Sabi ko pa na ikinanguso naman niya.Habang ang mga bata ay aking
Kassy's Point of ViewI never thought we would reach this far. Ang akala ko pa noon ay isa lang akong kontrabida sa kwento ng buhay nilang dalawa. Yes, dumadaan naman sadya tayo, pero hindi ko nilalahat. Dumadaan tayo sa punto na pinipili natin ang maging masama o magpakasama dahil sa katayuan natin sa buhay. Pero lahat ng yun ay pwedeng mabago kung patatakbuhin ng maayos ang ating isip at iisipin din kung ano ang pwedeng kahinatnan sa bandang huli. Mas pinili ko ang mag pakatotoo at pinili ang kabutihan na sana noong una pa lang ay aking ginawa upang hindi na nauwi sa malaking pagkakamali. Ang habol ko lang talaga noon kay Kuya Judd ay pera pero wala sa plano ang pagpayag na magpakasal sa kanya. Sadyang hindi lang mahirap magustuhan noon si Kuya Judd kaya siguro nagpadalos-dalos rin ako kahit na mayroon akong karelasyon ng mga panahon na yun at yun nga ay si Jacob. When Ate Samantha stop our marriage, galit lamang ang naramdaman ko noon sa kanya and came to the point that I accur
"Kas! Make it fast naman! Kanina ka pa diyan sa banyo kulang na lang diyan kana tumira!" Inis na sigaw ko mula dito sa labas ng banyo. "Patapos na!" Sigaw niya pabalik sa akin. "Saan mo ba kasi nabili yun? Dinamay mo pa ako!" Inis ko na sabi. "Basta ko lang siya dinampot doon sa market." Natatawa na sabi niya sa akin. "Bilisan mo na at kanina pang naghihintay ang ibang investor sa conference!" Sigaw ko pang muli. Hindi na niya ako sinagot at nakangiti na siya ng lumabas ng banyo habang inaayos ang parag-an ng kanyang T-shirt. Tinulak ko pa siya ng bahagya bago nagmadali na pumasok sa banyo. "Magdahan-dahan ka nga ate! Ako na naman ang malilintikan sa asawa mo kapag nadulas ka!" Suway niya sa akin ngunit isinara ko ang pintuan ng banyo ng sobrang lakas huli na ng mapagtanto kung ano ang amoy na naiwan ni Kassy sa loob ng banyo. "Ang baho!" Sigaw ko at dinig na dinig ko ang malakas na tawa niya mula sa labas. Bwesit! Makakaganti rin ako sa kanya! Ilang buwan ang lumipas matapos ku
Dalawang beses ko ipinaling ang aking ulo, sa pagmulat ng aking mata ay kadiliman agad ang sumalubong sa akin. Idilat ko man ang mga mata ay para pa rin akong nakapikit. Hindi naman maiwasan ang napahikbi ng maalala ang mga nangyari. Ang hikbi na pinipigilan ay kusang lumakas hanggang sa nabalot na ng iyak ang lugar kung nasaan ako. Pero isa lang ang matitiyak ko, nasa isang silid ako dahil sa echoe na nililikha ng pag iyak ko."Tulong!" Iyak na sigaw ko. "Judd! Tulungan niyo ako!" Iyak ko pa ngunit pakiramdam ko ako'y humingi ng tulong pero nakalubog sa isang napakalalim na hukay at walang pag asa na may makakita o makarinig man lang. Iyak lamang ako ng iyak hanggang sa makarinig ako ng pagbukas ng pintuang bakal base sa bigat at ingay ng buksan ayon ng kung sino. Pinakiramdaman ko ang buong paligid ng makarinig ako ng isang mabigat na yabag ng paa. "Sino yan!?" Sigaw ko ngunit hindi pa rin naimik kung sino man ayon. Halos kilabutan ako ng maramdaman ang malamig na bagay mula sa a
Hanggang sa supamit ang gabi ay napagpasyahan na ni daddy ang magpaalam at umuwi raw kuno sa kanyang tinutuluyan na bahay, pinilit ko pa siya na dito na lang matulog ngunit talagang hindi ko siya mapigilan. Ika nga sa mga kasabihan ay mahirap pilitin ang aayaw. "So kelan niyo balak bumalik?" Tanong ko habang nakatayo sa may harap ng gate dito sa labas ng aming bahay. "Basta tatawag ako. May inaasikaso lang kasi si daddy, princess." Nakangiti niyang usal at inigay ni daddy ang kanyang palad sa aking pisngi at pinahid ayon, hindi ko na namalayan na may tumutulo na palang luha sa aking mga mata dahil na rin siguro sa pananabik at pangungulila ko sa kanya."But make sure you are always safe." Humihikbi na sabi ko at tumago lang siya sa akin. Naramdaman ko naman ang presensya ni Judd mula aking likudan at hinawakan ako sa aking magkabilang braso. Napansin ko pa ang bahagyang pagtungo ni Judd sa aking ama at ganun din si Daddy bago tuluyan ng tumalikod sa aking pwesto at sumakay sa kanyang
Naging maayos ang ilang araw na pamamalagi ni Kassy, hinayaan ko muna na tumita silang mag ina sa bahay ko at kami naman ni Judd at Shayla ay lumipat na dito sa aming mismong bahay. Si Mommy Jasmin naman ay mas pinili na samahan nalang si Kassy para kapag naalis si Kassy ay bantay si Julius at may ilan ring mga butler ang nagbabantay sa bahay para sa kanilang siguridad. Ngayong alam ko na buhay si daddy, nagtataka pa rin naman ako kung bakit hindi pa rin niya maisipan na magpakita sa akin. Ang kasalanan naman na ibinintang kay Judd ngayon ay naayos na at napatunayan na wala siyang kasalanan kundi si Jacob talaga. Pinaghahanap na ito ng mga kapulisan kaya medyo panatag na ang loob ko dahil hindi lang kami ang nakakaalam ng tungkol kay Jacob, kundi pati na rin ang mga kapulisan ay hinahanap ito."Mommy, can you open this for me. Please." Kinuha ko naman ang candy na hawak ni Shayla bago binuksan ayon. "Brush your teeth pagkatapos kumain ng candy okay." Paalala ko at tumango naman siy
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen