Hahalikan niya sana ako ulit nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Umayos siya ng pagkakaupo, “fuck!” malakas niyang hinampas ang manibela.Bahagya akong natawa sa ginawa niya, “you should answer it, baka importante ‘yan.”“Wala ng mas importante pa sa’yo.” akmang yayakapin niya ako ngunit tumunog muli ang cellphone niya. “Damn, people!”Tinignan niya muna ako at nang tumango ako ay sinagot niya ang tawag, “okay–okay, I’ll be right back.” binaba niya ito at bumaling sa akin. “Sige na, dito na lang ako. Hihintayin kita matapos.” sabi ko kahit pa hindi siya nagsasalita. “Are you sure?” nag-aalala niyang tanong sa akin. “Oo, kapag naman pumasok ako pag-uusapan na naman ako doon. Tapos baka nandoon pa si Koen–”“Okay, stay here. Tatapusin ko agad.” sabi nito ng hindi pa ako pinapatapos magsalita. At ganoon na nga ang nangyari, hinintay ko siya sa loob ng mamahalin niyang sasakyan. Dalawang oras na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin natatapos ang board meeting nila Stefan, tini
Lumayo ako ng bahagya sa kanya dahil marami na ring tao sa cafeteria ang nakatingin sa aming dalawa. “Stefan, nakakahiya–”“Do you want me to get everyone out of here now?” mas lalo pa niyang dinikit ang labi niya sa aking tainga, this time pababa na ng aking leeg ang dampi ng labi niya. Tinaas ko ang dalawang kamay ko na para bang sumusuko na ako, “stop it–baka may magsabi nito sa head office tapos matanggal pa ako dito sa Lions.”“That will never happen, baby.” sabi nito at binigyan ako ng matamis na halik sa aking noo. Inubos namin ang mga inorder niya kahit pa busog na ako ay pinilit ko pa ring ubusin ‘yun dahil sayang at alam kong talagang gusto niya lang akong ‘wag magutom. “Let’s go?” tanong niya sa akin nang makitang nagpupunas na lang ako ng aking bibig. “Tara.” Halos padilim na rin pala kaya wala ng masyadong estudyante tanging napasok at nalabas na lamang sa campus ang mga estudyanteng may subject ng panggabi. “Anong ginagawa ni Diara pala dito kanina?” basag ko sa ka
“Can I date you?” ulit niya sa akin. “Under our contract?” umiiling kong sinabi sa kanya. “No–after–”Hindi ko na siya pinatapos pa, “you’re just overwhelmed, Stefan. Imagine, with or without your Lolo ginagawa natin ‘yung ginagawa ng totoong mag couple, bakit kailangan pa ng label?”“Kasi nga I’m starting to love you more!” “You just like me a few days ago.” tumingin na ako sa kanya at ngumiti. Lumapit ito sa akin at niyakap ako, hinayaan ko lang siya. “Nararamdaman ko na lang bigla na mahal na kita. Hindi naman ako papayag ng may nangyayari sa atin ng walang tayo.”Ma-ingat niya akong inalayo sa kanya, at tumayo siya may kinuha siyang papel sa bedside table na nasa gilid ko. Umupo ito tabi ko habang ako naman ay nakahiga. Pinakita niya sa akin ang papel at ito pala ang kontrata namin. “I don’t like being in a contract relationship anymore.” pupunitin niya sana ang kontratang pinirmahan ko ng hindi ko manlang binabasa noon ngunit pinigilan ko ito. “No–sige na! Pumapayag na ako.
I woke up to a loud knock on the door; I looked around but saw no sign of Stefan.“Madame Calliste?” “Madame Calliste?” dalawang tao ang nagtatawag sa akin kaya naman bumangon na ako agad. Binuksan ko ang pintuan at bumungad sa akin ang dalawang katulong ni Stefan, si Yanu at Mildred. “Magadang umaga po, Madame. Pasensya na ho kayo kung ginising ka namin sa gitna ng kasarapan ng tulog mo,” ani ni Mildred. “Masyado ka namang formal, Mildred. Okay lang, nakatulog naman ako ng maaga kagabi, si Stefan nga pala?” tanong ko, nagkatinginan silang dalawa ni Yanu. “Bakit? May problema ba?”“Madame, nasa mansyon sila ngayon ng mga Leviste–”Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, “bakit? Sino-sino sila?!” “Hindi po nagsabi kung bakit basta pinapasabi po ni Sir Stefan ay gisingin ka daw po namin para kumain na ng tanghalian at kapag naman po ikaw ay nagtanong sabihin naming nasa mga Leviste po sila.” sabi ni Yanu. Saan ba ang mansyon ng mga Leviste?Baka mamaya ay ituloy na ng Lolo ni Stefan
“Madame Calliste, nandito na po tayo.” Hindi na ako nakapag pasalamat, nang sabihin niya iyon ay agad kong tinanggal ang seat belt ko at lumabas ako agad ng sasakyan. Patakbo akong lumapit sa gate ng mansyon ng mga Leviste, nang makita ako ng mga guard nila ay agad akong hinarang. “Ma’am, ano po ang kailangan ninyo? Hindi po pwedeng basat basta ka na lang pong lalapit—“ Hindi ko na siya pinatapos pa at nilagpasan ko siya ngunit hinawakan ako ng isang guard pa sa aking braso. Ang higpit ng pagkakahawak sa akin kaya nakaramdam ako ng pananakit ng braso ko. “Bitiwan mo ako!” sigaw ko nang humigpit lalo ang pagkakahawak nito sa akin. “Bitiwan mo ako! Nasasaktan ako!”“Ma’am, trespassing ka! Tinatanong ka namin ng maayos!” galit na saad nito at parang tripleng sakit na ang nararamdaman ko dahil sa mas humigpit pa ito. “Isa akong Leone!” sigaw ko sa kanilang dalawa at saka mabilis na binitawan ang kamay kong nakahawak sa kanya. “Papasukin niyo ako!” “Ma’am, pasensya na po kayo–pero s
“Mabuti pa nga, planuhin na ‘yan at para na rin mas lumaki at lumawak ang kanya-kanya nating business. Kailangan din talaga ni Diara ang backup ng kumpanya ni Stefan lalo na’t kilalang-kilala si Stefan sa buong mundo kaya mas maganda talaga ang collaboration ng mga business nila kung sakali.” sagot ni Sir Matteo. Habang nagsasalita ang Lolo ni Stefan at ang ama naman ni Diara, hindi ko pa rin iniaalis ang mga mata ko sa dalawa na halos walang pagitan ang mga pwesto nila. Nakita ko pa ang paglagay pa ng isang kamay ni Diara sa braso ni Stefan na tila masasabi mong may relasyon sila, na gusto nila ang isa’t-isa. Gusto kong umiyak, ang sakit na ng lalamunan ko dahil pinipigilan kong bumuhos ang mga luha ko. “Ano ang masasabi ninyong dalawa? Stefan… Diara?” tanong ni Sir Sylverio. “Sandali… hindi ba’t may usap-usapan na may karelasyon ka, Stefan? Hindi ba’t dapat ikakasal na kayo, ano ang nangyari do’n? Hindi pwedeng magkaroon ng issue dahil kawawa naman ang anak ko.” Napansin ko ang
“Nandito ako malapit sa mansyon ng mga Leviste.” malinaw kong sinabi sa kanya sa kabila ng pagbagsak ng mga luha ko. Hindi ko na iniisip pa kung anong mga consequences ko ngayon, alam ko kapag nalaman ito ni Stefan ay tiyak na magagalit ito. Iniisip ko ngayon ang sarili ko, mukhang ngayon ay masasabi ko ng hindi lang dahil ito sa inuutos sa akin ni Mama, kung hindi dahil kusa ko na itong ginagawa dahil mahal ko na si Stefan. Mahal ko na siya. Hindi naman ako naghintay ng matagal dahil dumating agad si Koen. Hininto niya ang sasakyan niya sa harapan ko, bababa pa nga sana siya pero sinenyasan ko siyang ‘wag na. Sumakay ako agad nang buksan niya ang pintuan sa front seat. “Today you are my passenger—”Hindi ko na siya pinatapos dahil inaasar na naman niya ako, “hindi ako princess.” Tumawa siya, “bakit? Sasabihin ko bang princess? Hindi mo kasi ako pinapatapos sabi ko passenger lang.” Inirapan ko ito, “bakit ka nandito?” tanong niya sa akin ng nahimasmasan na siya kakatawa. “W-wala
“Anong itatago ka dyan?” natatawa kong tanong sa kanya. Bakit naman niya ako kailangan itago? Pinakilala nga niya ako sa Lions University bilang fiancee niya.“You don’t get me, Calliste you’re so innocent, kung ano man ang dahilan ni Stefan, respetuhin natin ‘yun.” seryosong sagot niya sa akin. Naglakad na siya papasok sa Lomihan, sumunod na rin ako kahit pa ang dami kong katanungan sa kanya, eh, kilala ko si Koen. Hindi niya rin ako sasagutin. Nakahanap na siya ng upuan namin, ang ganda pa ng pwesto namin dahil kitang-kita mo ang Taal Volcano. Mapait akong napangiti, buhat ng maging magkakilala kami ni Stefan hindi pa kami nakakapunta sa public places katulad nito. Naiintindihan ko naman dahil sikat siya at baka pagkaguluhan siya ng mga tao o dahil hindi naman talaga tunay ang sinasabi niyang mahal niya ako kaya hindi niya ako kailangang ilabas sa mga ganitong lugar. Hindi manlang niya ako maaya sa ganitong klaseng kainan. Pero bakit ako nagrereklamo?! Alam kong bilang nalang sa
Mariin niyang siniil ng halik ang labi ko, hinahayaan ko na lamang siya sa gusto niyang mangyari dahil miski ako ay nabibigla na lang na pinapayagan ko siyang gawin sa akin ang mga bagay na bago sa akin. As I gazed into his eyes, I found myself entranced, playfully nibbling his lips as if drawn into a sensual game. His neck cradled in my hands, I succumbed to the seductive sensations he elicited."Ugh..." I whispered."Before I forget," he growled, "our contract clearly states that you're mine, exclusively mine—"“Hanggang kailan?” tanong kong muli. Instead of answering my question, his fingers brushed against my breast, sending shivers through me. The gentle caress outside my white V-neck shirt ignited an intoxicating spark, leaving me breathless and yearning for more.Hinubad niya ang aking damit na walang kahirap-hirap habang hinahalikan ang mga labi ko, hinahayaan ko lang siya dahil mas kailangan ko ang kapalit ng lahat ng ito kaysa sa nararamdaman kong pagtutol. He also took o
Umalis siya sa harapan ko at bumalik sa loob ng library. Sa halip na sundan ko siya ay umakyat ako sa kwarto naming dalawa. Nang nasa loob na ako ng kwarto ay hinanap ko agad ang susi sa private art studio niya, kailangan kong pumunta doon para manahimik na si Mama, pagkatapos kong kumuha ng kailangan ni Mama ay aayain ko na si Stefan lumayo dito sa lugar na ito, malayo sa Lolo niya, at mas malayo sa Mama ko, tapos na ako… tapos na akong tulungan ang pamilya niya, kahit pa sabihin ni Mama na kulang pa ang pangpa-opera ni Isla, hindi na ako susunod sa kanya, dahil huling beses na ito. Hindi na ako papayag na utusan niya akong muli sa bagay na ito. Puputulin ko na ang koneksyon namin ni Mama, kung hindi papayag si Stefan lumayo dahil sa business niya at sa kumpanyang hinahawakan niya, aalis ako. Hahanapin ko si Papa, sasama ako sa kanya. Ang kailangan ko na lang ay makapagtapos, ‘yun na lang ang isang bagay na kailangan ko para kahit anong mangyari ay hindi ako mahihirapan makahanap
Umalis siya sa harapan ko at bumalik sa loob ng library. Sa halip na sundan ko siya ay umakyat ako sa kwarto naming dalawa. Nang nasa loob na ako ng kwarto ay hinanap ko agad ang susi sa private art studio niya, kailangan kong pumunta doon para manahimik na si Mama, pagkatapos kong kumuha ng kailangan ni Mama ay aayain ko na si Stefan lumayo dito sa lugar na ito, malayo sa Lolo niya, at mas malayo sa Mama ko, tapos na ako… tapos na akong tulungan ang pamilya niya, kahit pa sabihin ni Mama na kulang pa ang pangpa-opera ni Isla, hindi na ako susunod sa kanya, dahil huling beses na ito. Hindi na ako papayag na utusan niya akong muli sa bagay na ito. Puputulin ko na ang koneksyon namin ni Mama, kung hindi papayag si Stefan lumayo dahil sa business niya at sa kumpanyang hinahawakan niya, aalis ako. Hahanapin ko si Papa, sasama ako sa kanya. Ang kailangan ko na lang ay makapagtapos, ‘yun na lang ang isang bagay na kailangan ko para kahit anong mangyari ay hindi ako mahihirapan makahanap
Makikipagkita ako ngayon kay Koen, para na rin itanong ang tungkol kay Margaux. Dahil sa panaginip ko, kung hindi ako nagkakamali ay napagusapan namin si Margaux ang sabi ni Koen d’on ay naghihintay siya kay Stefan at nagkaroon siya ng severe depression. Iba pakiramdam ko sa bagay na ito. Hindi na ako nag aksaya pa ng oras at lumabas na ako ng private art studio niya. Nagbook na ako ng McTaxi ulit, habang naghihintay ako ay may napansin akong nakajacket na itim na nakasalamin hindi kalayuan sa labas ng art studio ni Stefan. Akala ko ba ay ako lang ang nakakaalam ng lugar na ito? Sinigurado ko namang walang makakasunod sa akin. Naglakad ako papalapit sa kanya ngunit bigla na lamang itong tumakbo kaya tumakbo na rin ako, hinahabol ko siya ngunit bigla na lamang siyang sumakay sa itim na Honda Civic na sasakyan. Dumaan pa ito sa harapan ko, kung hindi ako nagkakamali bakit familiar sa akin ang jacket na suot ng babaeng iyon?Umalis siya sa harapan ko at bumalik sa loob ng library. Sa
Umalis siya sa harapan ko at bumalik sa loob ng library. Sa halip na sundan ko siya ay umakyat ako sa kwarto naming dalawa. Nang nasa loob na ako ng kwarto ay hinanap ko agad ang susi sa private art studio niya, kailangan kong pumunta doon para manahimik na si Mama, pagkatapos kong kumuha ng kailangan ni Mama ay aayain ko na si Stefan lumayo dito sa lugar na ito, malayo sa Lolo niya, at mas malayo sa Mama ko, tapos na ako… tapos na akong tulungan ang pamilya niya, kahit pa sabihin ni Mama na kulang pa ang pangpa-opera ni Isla, hindi na ako susunod sa kanya, dahil huling beses na ito. Hindi na ako papayag na utusan niya akong muli sa bagay na ito. Puputulin ko na ang koneksyon namin ni Mama, kung hindi papayag si Stefan lumayo dahil sa business niya at sa kumpanyang hinahawakan niya, aalis ako. Hahanapin ko si Papa, sasama ako sa kanya. Ang kailangan ko na lang ay makapagtapos, ‘yun na lang ang isang bagay na kailangan ko para kahit anong mangyari ay hindi ako mahihirapan makahanap
Umalis siya sa harapan ko at bumalik sa loob ng library. Sa halip na sundan ko siya ay umakyat ako sa kwarto naming dalawa. Nang nasa loob na ako ng kwarto ay hinanap ko agad ang susi sa private art studio niya, kailangan kong pumunta doon para manahimik na si Mama, pagkatapos kong kumuha ng kailangan ni Mama ay aayain ko na si Stefan lumayo dito sa lugar na ito, malayo sa Lolo niya, at mas malayo sa Mama ko, tapos na ako… tapos na akong tulungan ang pamilya niya, kahit pa sabihin ni Mama na kulang pa ang pangpa-opera ni Isla, hindi na ako susunod sa kanya, dahil huling beses na ito. Hindi na ako papayag na utusan niya akong muli sa bagay na ito. Puputulin ko na ang koneksyon namin ni Mama, kung hindi papayag si Stefan lumayo dahil sa business niya at sa kumpanyang hinahawakan niya, aalis ako. Hahanapin ko si Papa, sasama ako sa kanya. Ang kailangan ko na lang ay makapagtapos, ‘yun na lang ang isang bagay na kailangan ko para kahit anong mangyari ay hindi ako mahihirapan makahanap
“Opo, mag-iingat po ako.” I gave her an assurance dahil alam kong ayon din talaga ang gusto niyang marinig. Nang matapos na kaming kumain ay umakyat na akong muli ng kwarto. Napangiti pa ako dahil sa unang umaga ko dito sa mansyon ni Stefan bilang isang fiancee niya. At oo, feel na feel ko talaga ngayon. Nang sabihin kanina sa akin na ako lang ang nakakapunta doon ni Nanay Myrna ay lalo akong natuwa dahil ibig sabihin lang ay ako pa lang ang pinagkakatiwalaan talaga ni Stefan. Dumiretso ako sa bathroom at naligo na, nang matapos ako ay kumuha ako sa inempake kong mga damit na hindi pa rin pala nailalagay sa kahit na saang cabinet ni Stefan sa loob ng walk-in closet niya, hindi ko rin alam kung dun din ba niya ipapalagay ang mga damit ko. Kinuha ko ang black leggings ko at cropped top shirt kong color white at nagsuot lang ako ng cardigan na color black. Dalawa lang naman ang sapatos ko, isang dollshoes na black at isang running shoes hindi pa nga mga imported, dahil nasira na ‘yun
Stefan’s POV"Calliste, for fuck's sake! Listen to me!" I slammed my fist on the wall, my anger and desperation boiling over.I took a deep breath, trying to calm myself down. "I'm telling you the truth! When you said our marriage was moving too fast, I felt like I'd been punched in the gut. I thought we were on the same page, that we both wanted to spend our lives together. I thought Margaux was here because she’s going to help us! Lolo even offered a toast for our wedding to be a success then I drank the wine Nanay Myrna gave me!” hindi ko na alam kung paano ko pa ipagtatanggol ang sarili ko dahil sarado ang isip ni Calliste na makinig sa lahat ng sinasabi ko. “Pwede ba, Stefan! Kitang-kita nga kitang sarap na sarap ka sa halikan niyo!” akmang aalis na siya hila-hila ang maleta ko, hinawakan ko ang maleta at nilayo ng bahagya sa kanya, niyakap siya ng mahigpit. Nagpupumiglas pa siya ngunit hindi ko hinayaan na humiwalay siya sa pagkakayakap ko. My mind flashed back to the moment I
“Opo, mag-iingat po ako.” I gave her an assurance dahil alam kong ayon din talaga ang gusto niyang marinig. Nang matapos na kaming kumain ay umakyat na akong muli ng kwarto. Napangiti pa ako dahil sa unang umaga ko dito sa mansyon ni Stefan bilang isang fiancee niya. At oo, feel na feel ko talaga ngayon. Nang sabihin kanina sa akin na ako lang ang nakakapunta doon ni Nanay Myrna ay lalo akong natuwa dahil ibig sabihin lang ay ako pa lang ang pinagkakatiwalaan talaga ni Stefan. Dumiretso ako sa bathroom at naligo na, nang matapos ako ay kumuha ako sa inempake kong mga damit na hindi pa rin pala nailalagay sa kahit na saang cabinet ni Stefan sa loob ng walk-in closet niya, hindi ko rin alam kung dun din ba niya ipapalagay ang mga damit ko. Kinuha ko ang black leggings ko at cropped top shirt kong color white at nagsuot lang ako ng cardigan na color black. Dalawa lang naman ang sapatos ko, isang dollshoes na black at isang running shoes hindi pa nga mga imported, dahil nasira na ‘yun