Chapter 2

Tulalang hawak ang mapulang pisngi ni Lani dahil sa malalakas na sampal mula kay Ella. Hindi niya inaasahan ang ginawa nito.

Nang makabawi siya sa gulat, binalak niyang tumayo upang lumayo, ngunit mahigpit na hinawakan ni Ella ang kanyang pulsuhan. Yumuko ito at bumulong sa kanyang tainga, “Kung maglakas-loob kang magsumbong, ang pinakamasamang mangyayari ay pareho tayong mamamatay.”

Kung may nagtangkang pagsamantalahan siya, dalhin sa kama ng lalaki, kailangan saluhin ni Lani ang pagkabigo at galit niya ngayon.

Kung iisipin, ang dalawang sampal na natamo nito ay maliit na kabayaran lamang kumpara sa katotohanang nawala ang kaniyang pinagkakaingat-ingatang dangal.

Salamantala, ang malamig na boses ni Ella ay parang bulong ng mga kaluluwang ligaw mula sa impiyerno para kay Lani. Tila pilit na nilulubog siya sa isang walang hanggang bangin. Ngunit, napatigil si Lani at nanatiling nakatitig kay Ella nang may pagkamuhi ngunit walang magawa. Ni hindi niya makayanang magsalita o lumaban. Bagama’t walang kalamangan si Ella kung tatawag siya ng pulis, siguradong magkakaproblema rin siya.

Isang bahid ng panunuya naman ang kumislap sa mga mata ni Ella bago binitiwan niya ang pulsuhan ni Lani. Pinaghimas pa nito ang mga kamay na parang may nadampot siyang marumi.

“Umaasa akong aalagaan mo ang sarili mo, Lani. Oo, nakapaa lang ako, pero hindi ibig sabihin na natatakot ako sa sinumang nakasuot ng sapatos.”

Pagkasabi nito, humarap si Ella sa mga nakikitingin at ngumiti, pero nanatili ang lamig sa kanyang mga labi. Bahagyang bumukas ang kanyang mapulang bibig para magsalita.

“Wala ba kayong trabaho?”

Bagama’t magaan ang tono, may kung anong kilabot ang bumalot sa mga nakarinig.

Nagmadaling nagkunwaring abala ang mga ito—mabilis na dinampot ang telepono, kunwari ay may tinatawagan duon, ang iba naman ay humarap sa mga computer, at nag-asikaso ng mga papeles. Sa isang iglap, bumalik ang katahimikan sa opisina, na parang walang nangyari.

Palibhasa at puno ng tuso’t matatalinong tao ang opisinang ito, naisip nilang may malalim na dahilan kung bakit hindi lumaban si Lani at tila nilulon na lamang ang nangyari.

Lalo na’t kamakailan lamang ay magkasama pa ang dalawang nagtatrabaho sa isang malaking proyekto. Malamang ay may kaugnayan ito, kaya naman, walang gustong magtangka pang makialam.

Pilit na umupo naman si Ella sa kanyang workstation habang bahagyang nanginginig ang kanyang mga daliri. Pumikit siya habang pilit nilalabanan ang damdaming bumabagabag sa kanya. Ngunit bago pa siya makahinga nang maluwag, lumapit ang babaeng katrabaho mula sa kabilang mesa, puno ng intriga.

“Ano’ng nangyari sa inyo ni Lani? Hindi ba natapos ang deal kagabi?”

Dumilat si Ella, malamig ang tingin at puno ng panlalamig ang sagot, “Napaka-crismosa mo naman. Kung gusto mong malaman, tanungin mo siya. Mas alam niya ang detalye.”

Napahinto ang katrabaho at, dahil sa matalas na sagot ni Ella, napilitang umalis na lang nang may gumuguhit na inis sa mukha. Sa isip niya, Wala naman siyang ginawang masama, ngunit bakit pati siya at kailangang pagsungitan nito. Kaya’t hindi na kataka-takang hindi sikat si Ella sa opisina, kahit pa magaling siya sa trabaho.

Napangiti naman si Ella nang may panunuya at binuksan ang computer para bumalik sa trabaho. Oras nalang ang hinihintay ngunit alam niyang hindi na mapapasakamay ang order kagabi. Kaya naman kailangan niyang makahanap ng bagong kliyente para sa bagong medical device na ipino-promote, kung hindi ay baka wala siyang makain ngayong buwan.

Habang abala sa paghahanap ng kliyente, tinawag siya ng department manager na si Shin Buenos para sa isang meeting sa hapon.

“Ella, gaano ka na katagal sa Development Department?” tanong ni Shin habang nakasandal sa kanyang upuan.

Hindi agad naunawaan ni Ella ang punto ng tanong nito, ngunit sumagot siya nang tapat, “Mahigit dalawang taon na po.”

Mula nang magtapos sa pag-aaral, nagtrabaho na siya sa Velasquez’s Group sa loob ng dalawang taon at tatlong buwan. At bilang leader sa industriya ng medical devices, ang benepisyo rito ay talagang maganda, kaya’t binitawan niya ang career sa design at pumasok sa Development Department. Sa husay at tiyaga, mabilis kang kikita ng malaki.

“Kung gano’n, pamilyar ka na sa sistema dito sa loob ng kompanya,” sabi ni Shin na hindi parin nagbabago ang ngiti.

Biglang nakaramdam ng panganib si Ella. Sa tuwing nakikipag-usap ang mga leader sa empleyado, dalawa lang ang posibleng resulta: promosyon at dagdag-sahod o demotion at bawas-sahod.

Dahil sa naging sagutan nila ni Lani kaninang umaga, na kilalang kasintahan ni Shin, naisip niyang baka gamitin iyon na dahilan para tanggalin siya.

Dahil dito, sumagot siya nang may pag-iingat, “Opo, pamilyar naman po.”

Naupo nang maayos si Shin at ang tono niya’y naging seryoso. “Nakikita ko ang husay mo sa trabaho. Sa ngayon, naghahanap si Mr. President ng bagong secretary. Nagre-recruit ang HR pero wala pa silang mahanap hanggang ngayon. Sa tingin ko, mas mainam na mag promote na lang mula sa loob. Kilala ko ang HR, at maaari akong magsalita para sa’yo. Magandang pagkakataon ito para ma-promote ka.”

“Isa pa, hindi lahat nabibigyan ng pagkakataong makasama ang senior leaders. So, would you consider it?”

Biglang napakuyom ng mga palad si Ella, at ang bilugan niyang mga kuko ay bumaon sa kanyang balat, ngunit hindi niya naramdaman ang sakit.

Karamihan ay iisiping isang malaking promotion ang pagiging sekretarya sa Opisina ng Presidente lalo kung sa kagaya niyang isa lamang salesperson ng Development Department. Doon, paniguradong makakasalamuha niya ang mga matataas na opisyal at marami siyang matututunan na makabubuti sa kanyang hinaharap.

Pero para sa kanya, mas mabuti pang magbitiw sa trabaho.

Ang sweldo ng isang secretary ay eksakto at nakatakda, hindi ito kasing laki ng bonus na natatanggap niya sa bawat matagumpay na kontrata.

Hindi man derektahan, ngunit malinaw kay Ella ang layunin ni Manager Cruz na suportahan si Lani sa usaping ito. Kapag tinanggihan niya, malamang na may ibang dahilan itong gagamitin upang sibakin siya o pilitin siyang magbitiw.

Sa madaling salita, wala na siyang lugar sa Development Department.

Habang iniisip niya ito, handa na niyang buksan ang kanyang bibig upang tumanggi, ngunit biglang umilaw ang screen ng kanyang telepono sa lamesa. Naka-display dito ang listahan ng bayarin mula sa ospital, na parang malamig na tubig na ibinuhos sa kanya mula ulo hanggang paa. Bumalik siya sa katinuan.

Wala siyang kapital para maging padalos-dalos.

Dahil mahirap ang sitwasyon ng employment ngayon, hindi ganoon kadaling maghanap ng panibagong trabaho.

“Maraming salamat sa tiwala at suporta, Manager Cruz. I am willing to accept the offer,” pilit na ngumiti si Ella, ngunit ni kaunti ay walang bumabakas sa kanyang mga mata.

Mukhang napansin naman ni Shin ang kanyang pagiging maunawain. “Ella, someday, kapag naging leader ka na, huwag mo akong kalimutan bilang dating leader mo.”

“You're too kind, Manager Cruz. Mauuna na po ako,” Magalang na sagot ni Ella.

Kinuha niya ang kanyang telepono at lumabas ng opisina. Nanlalamig ang kanyang mga palad habang humihinga nang malalim. Diretso siyang naglakad patungo sa workstation ni Lani.

Lahat ng kilos niya ay napansin ng mga tao sa opisina. Halos lahat ay nakatitig sa kanya, iniisip na muli niyang sasampalin si Lani.

Samantalang tumayo kaagad si Lani ng mapansin ang kaniyang paglapit. Naging alarma ito at handang ipagtanggol ang sarili, habang matalim ang binibitawang mga tingin kay Ella.

Hindi naman mapigilan ni Ella ang mapang-asar na pagtawa habang pinagmamasdan si Lani sa kaniyang posisyon. Akala mo’y sasabak ito sa gyera, ngunit isang metro pa ang layo ay nagpasya na siyang huminto at saka nagsalita, “Salamat sa pagbibigay sa akin ng pagkakataong makabawi. Huwag mong hintayin ang araw na ako na ang may kontrol sa’yo.”

Matapos bitawan ang mga salitang iyon, iniwan niya si Lani na halatang galit na galit, at sinimulan ang pag-turnover ng kanyang trabaho.

Sa isip niya, natalo man siya sa laban, pero hindi sa digmaan. Kahit pa umalis siya sa Development Department, sisiguraduhin niyang mabubuhay si Lani sa takot at pagsisisi. 

Bagama't mas administrative at pang-opisina ang trabaho ng isang sekretarya, wala itong tunay na kapangyarihan. Ngunit iba ang pagiging special assistant. May mga paraan para umangat. Sa ilalim ng pressure ni Shin sa Development Department, alam niyang hindi siya uunlad doon, ngunit hindi pa tapos ang lahat.

Ito ang mga napagtanto niya matapos kumalma. Sa totoo lang, dapat pa nga niyang pasalamatan si Lani sa pagbibigay ng pagkakataong ito.

---

Dalawang Buwan ang Lumipas. 

Pumasok na ang Oktubre, at ramdam ang simoy ng maagang taglagas. Magkahalo ang mga nakasuot ng manipis na damit at pang-taglamig sa kalsada, tila hindi magkatugma ang kanilang mga panahon.

Binuksan ni Ella Villarde ang computer at inayos ang mga kontratang napirmahan sa nakaraang dalawang araw. Biglang dumating naman si Trixie Cruz, isa sa mga sekretarya. “Ella, look at your phone, babalik na na si Mr. President!” masiglang sabi nito.

“Ha?” Napatingala naman si Ella, halatang naguguluhan. “Ang bilis naman?”

“Siguro tapos na ang problema sa branch sa Amerika, pero oo nga, biglaan ang pagbabalik niya. Walang kaabog-abog.” Habang nagsasalita si Trixie, inisa-isa nito ang mga mensahe sa kanilang group chat ng mga sekretarya.

Dalawang beses na kumurap si Ella at halatang hindi naman interesado.

Dalawang buwan na mula nang malipat siya sa secretarial office. Sakto namang nagpunta sa ibang bansa si Rico Velasquez, ang presidente ng Velasquez Group, upang asikasuhin ang problema sa subsidiaries sa ibang bansa.

Hindi pa niya nakikita si Rico Velasquez ng personal. Hindi rin siya nakadalo sa mga video conference kasama ang head office. Kaya kahit gusto niyang magpakitang-gilas, wala siyang pagkakataon.

Ang mga matapang na salitang binitiwan niya noong araw na iyon sa Development Department ay parang biro na lang ngayon.

May anim na sekretarya sa kanilang opisina. May isang secretary general at isang deputy secretary general, habang ang natitirang apat ay regular na sekretarya. Si Ella ang pinaka-bago at puro mga maliliit na bagay lamang ang kanyang ginagawa.

Ngayon na paparating na si President Velasquez, baka ito na ang pagkakataon niyang maipakita ang kanyang kakayahan.