Pagkapasok nina Ella at Rico sa bahay, tumakbo na si Rielle papunta sa kusina kasama ang kanyang yaya, excited sa cookies na ipinangako ni Ella. Nanatili namang nakatayo ang mag-asawa sa may sala, pareho nilang pinapanood ang anak habang naglalaro at kumakain.Tahimik si Rico, tila may gustong sabihin ngunit hindi alam kung paano sisimulan. Napansin iyon ni Ella, kaya siya na ang bumasag sa katahimikan."Hindi natin pwedeng hayaang madamay si Rielle sa gulong ‘to," mahina niyang sabi, pero may diin sa bawat salita.Napatingin si Rico sa kanya, ang matapang na maskara nitong laging suot ay unti-unting bumagsak. Sa likod ng matapang niyang postura, naroon ang takot—hindi para sa sarili, kundi para sa pamilya niya."Gagawin ko ang lahat para protektahan kayo," mahina ngunit matibay na sagot ni Rico. "Kahit ano, Ella. Kahit ano."Umiling si Ella at lumapit dito. "Hindi lang ikaw ang may responsibilidad sa ‘min, Rico. Ako rin. Hindi kita hahayaang harapin ‘to mag-isa."Napabuntong-hininga
Habang nakatayo si Rico sa may pinto, pilit na pinapakalma ang kanyang ina, biglang bumukas ang pinto ng kusina. Lumabas si Ella, bitbit ang isang baso ng tubig. Kita sa mukha niya ang pag-aalala habang pinagmamasdan ang dalawa."Mom?" Napahinto siya, nagtatakang nilingon si Rico bago bumaling sa ina nito. "Anong ginagawa niyo rito?"Halos hindi na napansin ni Rache ang pagtawag ni Ella. Agad siyang lumapit at hinawakan ang kamay nito. "Ella... Ano bang nangyayari rito? May problema ba?"Nagkatinginan sina Ella at Rico. Alam niyang hindi niya basta-basta masasabing walang nangyayari, lalo na't dama niya ang tensyon sa paligid."Ma, wala kayong dapat alalahanin," pagsingit ni Rico, subukang ilihis ang usapan. "Wala namang masyadong nangyayari—""Walang nangyayari?" matalim ang tingin ni Rachel sa anak. "Rico, sinong niloloko mo? May mga guwardiya sa bahay, sa eskwelahan ni Rielle, tapos may sasakyan pang nakaparada sa labas na hindi natin alam kung sino ang nasa loob!"Nanlamig ang pak
Habang bumabagtas ang sasakyan nila Rico at Ella patungo sa lugar kung saan naghihintay si Mr. Salvador, ramdam nila ang tensyon sa paligid. Tahimik si Rico, malalim ang iniisip, habang si Ella naman ay hindi mapigilan ang kaba. Alam niyang delikado ang sitwasyong pinapasok nila, ngunit mas pinili niyang manatili sa tabi ng kanyang asawa.Pagdating nila sa isang pribadong rest house sa labas ng lungsod, nagbukas agad ang gate, at sinalubong sila ng isang grupo ng mga bodyguard. Agad silang inihatid sa loob, kung saan naghihintay si Mr. Salvador—isang lalaking may awtoridad sa kanyang tindig, ngunit may kakaibang sigla sa kanyang mga mata nang makita si Rico."Rico," malalim ang boses ni Mr. Salvador, ngunit may bahid ng kasiyahan. "Matagal ko nang hinihintay ang araw na ito."Nagpalitan ng tingin sina Rico at Ella bago ito sumagot. "Anong ibig mong sabihin?"Ngumiti si Mr. Salvador at sumandal sa kanyang upuan bago itinuro ang lalaking nakaupo sa tabi niya.Napatigil si Rico nang maki
“Sir, pahiram ako ng gamit mo?”Isang mapang-akit na tinig ng babae ang nagmula sa nakaparadang itim na Sarao jeep sa gilid ng kalsada. Paos ngunit puno ng alindog, malambing ngunit may halong panunukso.Sa loob ng malamlam na sasakyan, si Rico Velasquez ay malamig ang titig at walang bahid ng emosyon habang nakatingin sa babaeng nasa kandungan niya. Mabilis na kumalat naman agad sa maliit na espasyo ang amoy ng alak.“Get out.”Ang malamig na boses na iyon ay tila bumalik sa diwa ni Ella Gatchalian. Ngunit, palibhasa at lasing at wala sa sarili, kumapit pa siyang lalo sa leeg ng lalaki, desperado, habang ang mapuputing braso ay nanghihina at mahigpit ang pagkakakapit. Ang hininga niyang may samyo ng alak ay mapang-akit na dumadampi sa leeg nito.“I beg you, please... tulungan mo ‘ko. Babayaran kita kahit magkano.”Damang-dama ni Ella ang init na umaakyat sa kanyang katawan na siyang unti-unting sinisira ang kanyang katinuan. Hanggang sa ang mapuputi niyang kamay ay kusang gumalaw pab
Tulalang hawak ang mapulang pisngi ni Lani dahil sa malalakas na sampal mula kay Ella. Hindi niya inaasahan ang ginawa nito.Nang makabawi siya sa gulat, binalak niyang tumayo upang lumayo, ngunit mahigpit na hinawakan ni Ella ang kanyang pulsuhan. Yumuko ito at bumulong sa kanyang tainga, “Kung maglakas-loob kang magsumbong, ang pinakamasamang mangyayari ay pareho tayong mamamatay.”Kung may nagtangkang pagsamantalahan siya, dalhin sa kama ng lalaki, kailangan saluhin ni Lani ang pagkabigo at galit niya ngayon.Kung iisipin, ang dalawang sampal na natamo nito ay maliit na kabayaran lamang kumpara sa katotohanang nawala ang kaniyang pinagkakaingat-ingatang dangal.Salamantala, ang malamig na boses ni Ella ay parang bulong ng mga kaluluwang ligaw mula sa impiyerno para kay Lani. Tila pilit na nilulubog siya sa isang walang hanggang bangin. Ngunit, napatigil si Lani at nanatiling nakatitig kay Ella nang may pagkamuhi ngunit walang magawa. Ni hindi niya makayanang magsalita o lumaban. Ba
Habang nag-iisip si Ella, biglang pumasok si Jasmine Ortiz, ang kanilang secretary general. Professional ito sa lahat ng kilos at nasa 30 years old na, masipag at matalas din ang diskarte. Matapos tanawin ang mga sekretarya sa opisina, malakas itong nagsalita, “Let’s move! All of you! Alam niyo naman kung gaano ka-strikto si President Velasquez. Huwag kayong tatamad-tamad dito.”“Danika, ipadala mo kay Assistant Danceco ang schedule ni Mr. Velasquez para sa hapon. Clay, ayusin mo naman ang lahat ng mga dokumentong isinumite ng iba’t ibang departamento sa nakaraang dalawang buwan. May posibilidad na basahin ito ni Mr. Velasquez. At ikaw naman, Mariz, ikaw ang bahala sa report tungkol sa kasalukuyang kalagayan ng kumpanya.”“At ikaw naman, Ella…” Napahinto si Jasmine nang banggitin ang pangalan niya.Tumakbo sa kaniya isip ang insidente noong nasa Development Department pa si Ella—ang pagsampal niya sa kasamahan na mabilis na kumalat sa mga maliliit na grupo sa kumpanya. Kaya naman ang
Ang boses na iyon ay nagdulot ng pagtataka at pagbaling ng tingin ng tatlong iba pang tao sa opisina patungo sa kinatatayuan ni Ella. Biglang nahinto ang pag re-report ni Mariz. Dahilan upang tuluyang mabalot ng di-pangkaraniwang katahimikan ang paligid.Dahan-dahang humarap si Ella, pilit pinanatili ang isang simple at maaliwalas na ngiti, at direktang tiningnan ang malamig na mga mata ni Rico Velasquez.“Sir, mayroon po ba kayong ipag-uutos?”Sa unang pagtama ng malamig niyang mga mata sa mukha ni Ella, saglit na lumitaw ang bakas ng pagkabigla dito. Matapos ang ilang segundo ng pagkatulala, inilapag ni Rico ang tasa ng kape at nagsalita sa malamlam na boses. “Ikaw ba ang gumawa ng kape?”Ang tanong na ito ay parang tumama sa dibdib ni Jasmine Ortiz, na biglang nakaramdam ng pag-aalala. Dati, si Clay ang gumagawa ng kape, kaya naman inisip niyang baka hindi nagustuhan ni Rico ang gawa ni Ella ngayon. At dahil ayaw niyang mapagalitan si Ella sa unang pagkakataon nitong makaharap si R
Napansin ni Rico ang kanyang kilos bago nagsalita sa malinaw na boses, “Hindi mo ba gusto ang pagkain? Kung hindi mo gusto, mag-order ka pa ng iba.”Habang sinasabi iyon, handa na ito para tumawag ng waiter.Agad naman siyang pinigilan ni Ella, umiling at sinabing, “Ayos lang po. Siguro nagka-trangkaso lang ako nitong mga nakaraan. Medyo nasusuka ako at hindi makakain ng karne.”Sa loob ng dalawang araw, tila hindi niya matiis ang mamantikang pagkain. Siguro ay dahil ito sa biglaang pagbabago ng panahon. Mabuti na lang at hindi naman ito malala, kaya hindi niya masyadong inintindi.Bahagyang namang kumunot ang noo ni Rico, tinitigan siya ng ilang sandali nang tahimik, at saka tumawag ng waiter.“Pakihanda ng brown sugar ginger water. Huwang mong kalimutang tanggalin ang luya bago i-serve.”“Opo, sir,” sagot ng waiter sabay alis.Napatingin si Ella kay Rico, hiyang hiya dahil tila naabala pa niya ang boss niya.Mukhang nabasa naman ni Rico ang iniisip nito kaya't ngumiti nang bahagya.
Habang bumabagtas ang sasakyan nila Rico at Ella patungo sa lugar kung saan naghihintay si Mr. Salvador, ramdam nila ang tensyon sa paligid. Tahimik si Rico, malalim ang iniisip, habang si Ella naman ay hindi mapigilan ang kaba. Alam niyang delikado ang sitwasyong pinapasok nila, ngunit mas pinili niyang manatili sa tabi ng kanyang asawa.Pagdating nila sa isang pribadong rest house sa labas ng lungsod, nagbukas agad ang gate, at sinalubong sila ng isang grupo ng mga bodyguard. Agad silang inihatid sa loob, kung saan naghihintay si Mr. Salvador—isang lalaking may awtoridad sa kanyang tindig, ngunit may kakaibang sigla sa kanyang mga mata nang makita si Rico."Rico," malalim ang boses ni Mr. Salvador, ngunit may bahid ng kasiyahan. "Matagal ko nang hinihintay ang araw na ito."Nagpalitan ng tingin sina Rico at Ella bago ito sumagot. "Anong ibig mong sabihin?"Ngumiti si Mr. Salvador at sumandal sa kanyang upuan bago itinuro ang lalaking nakaupo sa tabi niya.Napatigil si Rico nang maki
Habang nakatayo si Rico sa may pinto, pilit na pinapakalma ang kanyang ina, biglang bumukas ang pinto ng kusina. Lumabas si Ella, bitbit ang isang baso ng tubig. Kita sa mukha niya ang pag-aalala habang pinagmamasdan ang dalawa."Mom?" Napahinto siya, nagtatakang nilingon si Rico bago bumaling sa ina nito. "Anong ginagawa niyo rito?"Halos hindi na napansin ni Rache ang pagtawag ni Ella. Agad siyang lumapit at hinawakan ang kamay nito. "Ella... Ano bang nangyayari rito? May problema ba?"Nagkatinginan sina Ella at Rico. Alam niyang hindi niya basta-basta masasabing walang nangyayari, lalo na't dama niya ang tensyon sa paligid."Ma, wala kayong dapat alalahanin," pagsingit ni Rico, subukang ilihis ang usapan. "Wala namang masyadong nangyayari—""Walang nangyayari?" matalim ang tingin ni Rachel sa anak. "Rico, sinong niloloko mo? May mga guwardiya sa bahay, sa eskwelahan ni Rielle, tapos may sasakyan pang nakaparada sa labas na hindi natin alam kung sino ang nasa loob!"Nanlamig ang pak
Pagkapasok nina Ella at Rico sa bahay, tumakbo na si Rielle papunta sa kusina kasama ang kanyang yaya, excited sa cookies na ipinangako ni Ella. Nanatili namang nakatayo ang mag-asawa sa may sala, pareho nilang pinapanood ang anak habang naglalaro at kumakain.Tahimik si Rico, tila may gustong sabihin ngunit hindi alam kung paano sisimulan. Napansin iyon ni Ella, kaya siya na ang bumasag sa katahimikan."Hindi natin pwedeng hayaang madamay si Rielle sa gulong ‘to," mahina niyang sabi, pero may diin sa bawat salita.Napatingin si Rico sa kanya, ang matapang na maskara nitong laging suot ay unti-unting bumagsak. Sa likod ng matapang niyang postura, naroon ang takot—hindi para sa sarili, kundi para sa pamilya niya."Gagawin ko ang lahat para protektahan kayo," mahina ngunit matibay na sagot ni Rico. "Kahit ano, Ella. Kahit ano."Umiling si Ella at lumapit dito. "Hindi lang ikaw ang may responsibilidad sa ‘min, Rico. Ako rin. Hindi kita hahayaang harapin ‘to mag-isa."Napabuntong-hininga
Pagpasok ni Ella sa bahay, bumungad agad sa kanya si Rico na nakaupo sa sala, hawak ang isang basong whiskey. Hindi na siya nagulat na gising pa ito.Dahan-dahang lumapit siya. “Rico…”Lumingon ito sa kanya, kita sa mga mata ang bigat ng pagod. “You’re home late.”Nilapag ni Ella ang bag niya at umupo sa tabi nito. “I met Christ.”Rico exhaled sharply. “I know.”Nagkatinginan sila, ngunit agad ring naiisip ni Ella na sinabi siguro ng kaniyang mga bodyguard kanina. Nagtanong si Ella, "Gaano ka na katagal alam ang lahat ng 'to?"Hindi sumagot si Rico agad. Ininom nito ang natitirang whiskey sa baso bago inilapag iyon sa mesa. “Matagal na. Pero hindi ko masabi sa’yo dahil alam kong mas mahihirapan ka.”Ella clenched her fists. “Rico… alam kong wala kang kasalanan. Pero bakit hindi mo agad sinabi?”Napayuko si Rico, halatang pinipigil ang emosyon. “Dahil hindi mo ako titigilan hangga’t hindi mo sinusubukang ayusin ang gulong ‘to. At hindi kita hahayaang madamay.”Hinawakan ni Ella ang kam
Nanlalamig ang mga kamay ni Ella habang nakatitig sa folder sa harapan niya. Ang pangalan ng Velasquez Group ay nakalista kasama ng iba pang kumpanyang iniimbestigahan sa money laundering.Hindi niya agad nakuha ang boses niya. Parang tumigil ang mundo sa paligid niya.“What… is this?” tanong niya sa wakas, tinig na bahagyang nanginginig.Tinitigan siya ni Christ, ang mukha seryoso. “It’s an internal report. Matagal nang under surveillance ang kumpanya ni Rico.”Hindi pa rin siya makapaniwala. Impossible. Hindi ‘to maaaring totoo.Lewis, who had been unusually quiet, suddenly spoke up. “Okay, hold up. You’re saying na si Rico, ang asawa ni Ella, ay… involved in money laundering?”Christ leaned back, nodding. “Not just him. His whole company.”Ella swallowed, shaking her head. “No… Hindi maaaring gawin ‘to ni Rico. Kilala ko siya.”“I thought so, too,” sagot ni Christ. “But these documents say otherwise.”Ella flipped through the pages, trying to make sense of everything. May mga bank
Mahigpit ang hawak ni Ella sa manibela habang binabaybay ang kalsada papunta sa E&L Jewels. Mula nang makausap nila si Jasmine sa ospital, hindi siya mapakali. Ang sinabi nito ay patuloy na umaalingawngaw sa isipan niya."They weren’t just after me, Ella. They were after you, too."Napalunok siya. Kailan pa siya naging target? At sino ang nasa likod nito?Mabilis niyang sinulyapan ang rearview mirror—tatlong itim na SUV ang sumusunod sa kanya mula pa nang umalis siya sa ospital. Mga tauhan iyon ni Rico, ipinag-utos nitong bantayan siya nang mahigpit matapos malaman ang banta sa buhay niya.Napabuntong-hininga siya. Naiintindihan niya ang dahilan ni Rico, pero hindi niya gustong mamuhay na parang bilanggo, palaging may aninong nakasunod sa bawat kilos niya.Pagbaba pa lang ni Ella ng sasaiyan, agad siyang sinalubong ni Lewis, halata sa mukha nito ang excitement. May kakaibang kislap sa kanyang mga mata, na para bang may magandang balitang dala."What's going on?" tanong ni Ella habang
Malalim ang buntong-hiningang pinakawalan ni Rico bago binuksan ang passenger seat. “Cedric, gusto kong siguraduhin mong hindi lalabas ang impormasyong ‘to sa media. Kahit anong mangyari, hindi dapat makarating sa publiko ang nangyari kay Jasmine.”Agad na tumango si Cedric. “I’ll handle it, Boss. Magpapadala ako ng tao para i-monitor ang lahat ng pwedeng paglabasan ng balita.”Matapos nito, bumaling si Rico kay Ella, ang tingin niya ay matalim pero may bahid ng pag-aalala. “At ikaw…” Tumigil siya saglit, tila pigil ang galit. “Sumama ka sa akin.”Hindi na nagsalita si Ella at tahimik na sumunod sa asawa. Matapos niyang sumakay sa passenger seat, agad namang pinaandar ni Rico ang sasakyan. Tahimik ang biyahe, pero ramdam niya ang bigat ng emosyon sa pagitan nila.Muling huminga nang malalim si Ella, alam niyang kailangan niyang magsalita. “Rico… pasensya na.”Hindi siya agad sinagot ng lalaki, pero bahagyang bumagal ang takbo ng sasakyan.Nagpatuloy siya, sinubukang ipaliwanag ang kan
Malakas ang pagkalabog ng pinto nang isara iyon ni Rico, halos yumanig ang buong silid sa lakas ng kanyang galit. Hindi niya alintana ang bumibigat na tensyon sa pagitan nilang tatlo—Ella, Cedric, at siya. Nakatayo siya sa gitna ng kanyang opisina, ang matalim na titig ay nakapako kay Ella, habang si Cedric ay nananatiling tahimik sa gilid.Sa loob ng ilang segundo, walang nagsalita. Tanging ang tunog ng marahas na paghinga ni Rico ang bumabasag sa katahimikan."Hindi n’yo sinabi sa akin?" Ang kanyang boses ay mababa ngunit matalim, puno ng pagpipigil na galit. "Binalak n’yo talagang ilihim ito sa akin?"Nagpalitan ng tingin sina Ella at Cedric bago tumingin muli kay Rico. Kahit hindi nila aminin, alam nilang mali ito sa paningin niya."Rico, we were trying to handle it—""Handle it?!" Mariing putol niya, ang kanyang boses ay tumindi, halatang hindi siya kumbinsido. "Jasmine got shot, Ella! Hindi lang ito simpleng corporate issue—this is life and death! Someone almost got killed right
Isang malakas na putok ang muling umalingawngaw sa café.Napahawak si Ella sa braso ni Jasmine at pilit siyang hinila pababa, ngunit huli na ang lahat.“Agh!” Napasinghap si Jasmine nang maramdaman ang pagbaon ng bala sa kanyang dibdib. Napaurong siya, halos matumba, habang mahigpit na nakakapit sa sugatang bahagi ng kanyang katawan.“Jasmine!” Mabilis na dumapa si Ella. Ramdam niya ang mainit na dugo na dumaloy mula sa sugat nito.Nagkagulo ang buong café. May mga sumisigaw, may nagtatakbuhan palabas, habang ang iba naman ay napadapa sa takot.Sa labas, mabilis na tumakbo ang lalaking may hawak na baril, naglaho sa likod ng isang van na agad umarangkada.“Damn it,” bulong ni Ella, pilit inaabot ang kanyang cellphone habang sinisiguradong hindi na muling babalik ang bumaril. Agad niyang tinawagan si Cedric.Ring. Ring.“Ella?” Sagot nito sa kabilang linya.“May bumaril kay Jasmine!” sigaw niya, desperado. “We need an ambulance—now!”Mabilis ang kilos ni Cedric. “Nasaan ka?!”“Sa Celes