Binuksan ni Rico ang bag ng gamot at nakita ang higit sa isang dosenang pregnancy test sticks sa loob. Napagtanto niya na binili ni Cedric ang lahat ng brand ng pregnancy test sticks mula sa mga botika malapit sa kanila.
"Sinigurado kong lahat ng posibleng pagpipilian ay narito," paliwanag nito.
Tumingin si Ella sa mga pregnancy test sticks sa loob ng bag at nagtatakang nagtanong, "Kailangan ba talaga ng ganito karami?"
Matapos silipin ni Rico ang laman ng bag, iniabot niya ang mga pregnancy test sticks kay Ella.
"Pumili ka ng ilan para subukan," sabi niya. "Nandoon ang lounge ko, may banyo sa loob."
Pagkasabi nito, itinaas niya ang kanyang baba at itinuro ang secret door sa tabi ng bookshelf.
Hinawakan ni Ella nang mahigpit ang tali ng bag habang nakatingin sa direksyong tinuro ni Rico. Tila nag-ipon siya ng lakas ng loob para maglakad papunta roon, ngunit nang dumampi ang kanyang kamay sa pinto, umatras siya, tumalikod, at muling tumingin kay Rico. Ayaw niyang mabuntis.
Nakita ni Rico ang kaba sa mukha ni Ella kaya tumayo siya at dahan-dahang lumapit sa kanya. Nang malapit na siya rito, sinabi niya nang mabagal, "Huwag kang matakot. Kahit ano ang resulta, haharapin natin."
Pagkatapos niyang magsalita, binuksan niya ang lihim na pinto ng lounge para kay Ella at sumunod dito sa loob.
Hindi na tumingin pa si Ella sa paligid ng lounge. Dumiretso siya sa banyo. Kinuha niya ang ilang pregnancy test sticks at sinubukan ang mga ito nang sabay-sabay para masigurado ang resulta.
Samantala, nanatili si Rico sa labas ng banyo. Bahagya siyang nakasandal sa dingding malapit sa pintuan, ang isang paa ay nakataas, at nakayuko, tila malalim ang iniisip. Maya-maya, lumapit siya sa bedside table, kinuha ang kaha ng sigarilyo, at binuksan ito.
Hindi madalas manigarilyo si Rico, ngunit ito ang paraan niya upang maibsan ang kanyang inis. Sa tunog na "pop," nagningas ang pilak na lighter sa kanyang kamay. Ang ginintuang apoy ay patuloy na sumasayaw. Hawak niya ang sigarilyo gamit ang dalawang daliri at dahan-dahang inilapit ito. Kitang-kita ang pagbalanse ng kanyang mahahabang daliri sa manipis na sigarilyo. Ngunit nang halos isang sentimetro na lang ang layo, huminto siya.
Sa huli, ibinalik niya ang sigarilyo sa kaha, at pinatay ang apoy. Pagkatapos mag-isip ng ilang saglit, itinapon niya ang parehong bagay sa basurahan.
Sa loob ng banyo, sinunod ni Ella ang instructions, pagkatapos ay isa-isang inihanay ang limang pregnancy test sticks sa ibabaw ng lababo at naghintay sa mga resulta.
Ang bawat minuto at segundo ay parang napakabagal. Halos hindi kumurap si Ella habang nakatitig sa mga pregnancy test sticks. Ang una sa mga ito ay nagpakita na ng resulta—isang malalim na linya at isang mapusyaw, nangangahulugang hindi ito tiyak na resulta.
Nang makita ito ni Ella, nagkaroon siya ng kaunting pag-asa. Ngunit nang lumabas ang dalawang pulang linya sa huling dalawang test sticks, tuluyang gumuho ang kanyang mundo.
"Hindi!" Sa gulat, aksidente niyang naihulog ang isa sa mga test sticks. Habang yumuko siya upang pulutin ito, narinig niya ang mababang boses ni Rico mula sa labas ng pinto, "Ayos ka lang ba?"
Sumagot si Ella nang aligaga, nanginginig pa ang kanyang boses, "O-okay lang, okay lang."
Nakatayo si Rico sa labas ng pintuan at napansin niyang tila may mali. Bago pa siya makapag-isip nang mabuti, bumukas ang pinto mula sa loob. Doon niya nakita ang mukhang balisa ni Ella na nakatingin sa kanya nang may kaba.
Ibinaling ni Rico ang kanyang tingin sa pregnancy test stick na hawak ni Ella. Nang makita ang maliwanag na pulang linya dito, alam na niya ang sagot.
Ilang sandali ang lumipas bago siya nagsalita. Siya lang ang nakakaalam kung gaano kabigat ang kanyang boses. Ang kamay niyang nakalaylay sa gilid ay bahagyang nanginig.
"Mag-usap tayo," ani Rico.
"Okay," sagot ni Ella.
Nang magkatapat na silang nakaupo sa mesa, hindi pa rin alam ni Ella kung paano haharapin ang bata sa kanyang sinapupunan, lalo na kung ano ang iniisip ni Rico. Tumingala siya nang may kaba at nagtagpo ang kanilang mga mata.
Nang makita niyang nakatitig ito sa kanya, pakiramdam ni Ella ay lalabas ang puso niya sa kanyang dibdib. Mahigpit niyang hinila ang laylayan ng kanyang damit, dahilan upang malukot ito.
Tahimik silang nagtitigan. Ang paligid ay napuno ng katahimikan. Pagkalipas ng isang minuto, si Rico ang unang nagsalita.
"Hindi ko balak magkaroon ng anak sa labas."
Malalim at seryoso ang boses ni Rico, walang bahid ng biro. Bawat salita ay malinaw niyang binigkas, at ang tingin niya kay Ella ay nakakakilabot sa sobrang kalmado.
Bahagyang nanginig ang mga talukap ng mata ni Ella. Bigla niyang hinigpitan ang pagkakakuyom ng kanyang mga kamay, at nagsimula nang magpawis ang kanyang mga palad. Sa kaloob-looban niya, alam na niya ang susunod na sasabihin nito.
Sino ba naman ang matutuwa na magkaroon ng anak sa labas, lalo na kung bunga ito ng pananamantala? Isa itong napakalaking kahihiyan sa buhay.
Isa pa, wala rin siyang nararamdamang koneksyon sa bata sa kanyang sinapupunan. Kahit ipanganak pa niya ito, hindi niya kakayaning buhayin, at maaaring masira pa ang kanyang trabaho.
"Naiintindihan ko ang ibig mong sabihin. Kung ayaw mo sa bata, pwede ko naman ipalaglag. Pero sana ay hati tayo sa gastos, pati na rin ang mga gastusin para sa pagpapalakas ng katawan ko pagkatapos." Tumingin siya nang may kaba kay Rico.
Sa totoo lang, siya ang may kasalanan sa nangyari, at si Rico ang lubos na naapektuhan. Alam niyang medyo nakakahiya ang hiling niya, pero wala siyang magagawa.
Malapit na siyang mawalan ng trabaho, at may ibang pinaglalaanan ang kanyang ipon. Dahil maaalis narin naman siya sa trabaho, wala na siyang pakialam kung magiging bastos siya sa huling pagkakataon. Alam niyang hinding-hindi narin naman sila muling magkikita.
Iniisip ito, naglakas-loob si Ella at matapang na tumingin kay Rico. Sa sobrang pag-aalala, hindi niya napansin ang gulat sa mga mata ng lalaki.
Sanay na siya sa pagiging prangka at malupit nito, ngunit hindi niya inaasahan na magiging ganito rin ito ka-sakim.
Ngunit totoo namang kuripot ang kabayaran noong gabing iyon.
Habang hinihintay ang sagot, dahan-dahang itinapik ni Rico ang kanyang maayos na mga daliri sa mesa, bahagyang yumuko, at sinabi nang may diin: "Pero wala akong problemang magkaruon ng tagapagmana."
"Ha?" Kumurap si Ella, ang mga mata niyang parang mata ng isang soro ay bahagyang nakakurba, ngunit ngayon ay bilog na bilog sa gulat. Napakacute niya, parang isang naliligaw na kuting—takot at nalilito.
"Ibig mo bang sabihin na dapat kong iluwal ang batang ito?"
"Oo," sagot ni Rico nang walang alinlangan, at hindi inalis ang madilim niyang mga mata sa kanya, pinagmamasdan ang bawat pagbabago sa ekspresyon nito.
Matapos makumpirma ni Ella ang sagot, ibinaba niya ang tingin at nag-isip. Hindi sinasadyang napadapo ang kanyang mga daliri sa kanyang patag na tiyan, kung saan naroroon ang isang maliit na buhay.
Bilang CEO ng Velasquez Group, alam niyang kaya ni Rico na magpalaki ng bata nang maayos at malusog. Ngunit hindi niya maintindihan kung bakit nais nitong ituloy ang pagbubuntis niya.
Ang Velasquez Group ang nangunguna sa industriya ng kagamitang medikal sa bansa, na may halagang daan-daang bilyong piso. Si Rico mismo ay ang pinakabatang mayaman na kabilang sa Top 10 ng Forbes Global List. Napapalibutan siya ng mga magaganda at sikat na babae, at hindi siya nauubusan ng mga babaeng nais magkaanak para sa kanya.
At kung tama ang hinala niya, ang gusto ni Rico ay bigyan siya ng malaking halaga kapalit ng pag-alis niya mula sa mundo nito matapos niyang ipanganak ang bata?
Dahil dito bigla niyang naisip na sulit makipagkasundo. Kung iluluwal niya ang bata, mawawalan siya ng malaking kita, at ang kanyang maliit na ipon ay hindi sapat para sa walang katapusang gastusin sa ospital.
Kung makakakuha siya ng malaking halaga mula sa kaniyang boss, matutugunan nito ang kanyang mga agarang pangangailangan.
Ngunit... paano naman ang bata sa kanyang sinapupunan?
"Pwede ba akong magtanong? Ano ang dahilan mo para panatilihin ang batang ito?"
Lubos na naghihinala si Ella na baka kasal na si Rico at hindi sila maaaring magkaanak ng kanyang asawa. Kung hindi, bakit kailangang panatilihin ang bata sa kanyang tiyan?
"Ano sa tingin mo ang dahilan?" Tanong ni Rico habang pinagmamasdan ang pabago-bagong ekspresyon ni Ella. Bigla niyang naisip na tuksohin ito.
Pinagdikit ni Ella ang kanyang mapulang labi, hinarap ang hindi malinaw na tingin nito, at mahina niyang sinabi: "Dahil ba baog ang asawa mo? O dahil pinipilit ka ng mga nakatatanda na magpakasal?"
Ito lang ang dalawang makatuwirang dahilan na naisip niya.
Natawa si Rico sa narinig, at bahagyang napangiti. Ang manipis niyang labi ay gumuhit ng kaaya-ayang kurba. "Mukhang mali ang pagkakaintindi mo sa sinabi ko, Miss Gatchalian."
"Ano ang ibig mong sabihin?" tanong niya.
Ang ngiti ni Rico ay lalong lumalim. Dahan-dahan niyang sinabi, "Ang ibig kong sabihin, magpakasal tayo.”
“Magpakasal? You mean, magpapakasal… tayo? Ako at ikaw?" Bahagyang lumaki ang mga mata ni Ella, at nanginginig niyang itinuro si Rico, pagkatapos ay inilipat sa kaniyang sarili.Pakiramdam niya’y mali ang narinig niya.“Oo, papakasalan kita,” sagot ni Rico sa matibay na tono, may bahagyang ngiti sa kanyang malinaw na mga mata.Hindi agad nakapag-react si Ella at naibulalas ang iniisip niya, “Hindi ba dapat bigyan mo ako ng cheque at sabihan akong ipanganak ang bata, pero huwag nang magpakita sa mundo mo kahit kailan?"“Mukha ba akong ganoong klaseng tao?” Tanong ni Rico, tila naguguluhan. Pakiramdam niya, hindi naman niya ibinigay kay Ella ang ganitong impresyon.Awkward na napangiti si Ella, at naramdaman niyang sumiklab ang hiya sa kanyang puso. Paano niya sasabihing masyado siyang maraming nabasang mga nobelang tungkol sa mga mapangahas na CEO?“Balik tayo sa usapan. Tungkol sa kasal—kalimutan na lang natin. Ang isang kasal na nakatali dahil sa bata ay hindi magiging masaya.” Diret
Habang nakaupo sa kotse ni Rico, nakaramdam ng matinding pagkailang si Ella. Sa isip niya, may posibilidad na baka ito ang parehong kotse noong gabing iyon.Ngunit iba ang pagmamaneho ni Rico ngayon—mas mabagal, mas maingat, at halatang iniisip ang kapaligiran niya. Pakiramdam ni Ella, alam nito ang pinagmumulan ng kanyang pag-aalala.Ngumiti si Rico at tumingin sa kanya. “Hindi ito ang kotse na iyon.”Biglang nanigas ang katawan ni Ella at nagpanggap na hindi naintindihan ang sinabi nito. “Huh? Sorry, hindi ko gets,” aniya sabay kuha ng telepono, kunwari’y nag-check ng messages, kahit nasa home screen lang naman ito. Sa isip niya, basta piliin niyang kalimutan at itago ang nararamdaman, pwede siyang magpanggap na walang nangyari.Narinig naman niya ang mababang tawa ni Rico—isang mahina pero malinaw na tawa na tumagos sa maliit na espasyo ng sasakyan. Namula ang maputi niyang tainga at mabilis na iniwas ang tingin sa bintana, kunwari’y abala sa tanawin sa labas.Nang makarating sila
Nagbago nang bahagya ang ekspresyon ni Rico, ngunit agad niya itong napigilan at nagsalita sa mabagal na tono, "Dapat ba akong magpasalamat, Mrs. Velasquez?" Walang pinagkaiba ang tono niya sa dati, ngunit naramdaman ni Ella ang kakaibang panganib sa kanyang boses. Dahil may kinalaman ito sa kanilang kinabukasan, mas maiging maging maingat siya. "Gusto ko lang naman maging handa kung sakali. Saka, alam kong kailangan ko ang pera, pero ako ang may kasalanan kaya napipilitan ka ngayon sa sitwasyon natin. Kaya kung mag-aasawa ka na ng iba, baka maaari mong huwag kalimutan sustentuhan ang anak natin, kahit siya lang," tugon ni Ella. Halos mapatawa si Rico sa inis. Parang ang tingin ni Ella, responsibilidad lang ng pagiging ama ang kaya niyang akuin. "Ganoon ba ang tingin mo sa’kin? Kung ganun, aakuin ko na rin ang responsibilidad at obligasyon bilang asawa mo." "Ano? Hindi, hindi ko—" Napalawak ang mga mata ni Ella at pilit na naghanap ng tamang sagot. "Hindi natin mahal ang isa't
Nakatayo si Rico sa pintuan, bahagyang pinakikiramdaman ang loob. Sa huli, binuksan na niya ang pintuan ng ward. Gulat at sabay na tumingin kay Rico si Ginang Gina Velasquez at si Yaya Mila. Agad namang nilunok ng matanda ang lugaw sa kanyang bibig, habang inilapag naman ng katulong ang mangkok sa maliit na mesa. Nagkatinginan ang dalawa, halatang bihasa na sila sa pagpapanggap sa harap ni Rico. "Aray! Ang sakit ng puso ko! Ang sakit!” Agad na nagkunwaring may sakit si Ginang Gina. Hinawakan niya ang kanyang dibdib at umarte na may kirot. "Madam, ayos lang po ba kayo? Tatawag po ako ng doktor para sa inyo," sabi ni Yaya Mila na kunwaring nag-aalala at dali-daling lumapit. Habang nag-aarte, sinulyapan ng matanda si Rico at nagsalita nang may lungkot, "Ayos lang ako, lumala lang ang luma kong karamdaman. Kung makikita ko lang si Rico na magpakasal at magka-anak bago ako mawala, mamamatay akong walang pagsisisi!" Magaling ang pagtatambalan ng dalawa, pero si Rico ay nanatiling wala
Kinabukasan, tumunog nang eksakto ang alarm ng cellphone sa tabi ng kama. Nakapikit pa rin si Ella habang kinakapa ito. Nang mahawakan ang screen, agad niyang pinatay ang alarm gamit ang muscle memory saka tumagilid at bumalik sa pagtulog nang payapa.Pagkalipas ng ilang sandali, may narinig siyang kakaibang tunog sa tahimik na kwarto. Biglang dumilat si Ella. Sa kabila ng antok, malinaw ang kanyang mga mata na may bahid ng kaba.Napatalon siya mula sa kama, kinuha ang cellphone sa tabi, at tiningnan ang oras. Alas-nuwebe na ng umaga.Hindi siya nakatulog nang maayos kagabi—pabalik-balik ang kanyang pag-ikot sa kama at naidlip lang nang saglit. Kung dati ay sinusunod na lang niya ang kaniyang body clock, kagabi ay kinailangan pa niyang mag-set ng alarm. Pero nabalewala rin naman ito.Habang chine-check ang mga mensahe sa cellphone, napansin niyang may bagong pangalan sa kaniyang friend list. Tahimik na naka-add doon ang pangalan ni Rico. Friend request iyon na naipadala ng hatinggabi.
Ang sasakyan ay pumasok sa Shallow Water Bay. Sa paligid, puro mga single-family villa ang tanawin. Napakataas ng vegetation coverage; maraming puno, malamig ang lilim, at kakaiba ang ganda. Para itong isang paraiso na malayo sa ingay ng siyudad.Ang Shallow Water Bay ay kilalang lugar para sa mga mayayaman. Matatagpuan ito sa labas ng abalang business district at karaniwang tirahan ng mga negosyanteng gumagastos nang marangya kapag nasa trabaho.Dito tuluyang naliwanagan si Ella na ang lalaking pinakasalan niya ay talagang mayaman.Hanggang sa makarating ang sasakyan sa underground garage ng villa, unti-unti nang nanlumo si Ella. Sa dami ng mamahaling sasakyan, halos hindi na siya makahinga sa dami ng klase. Hindi na rin nakapagtataka kung bakit palaging iba-iba ang kotse na ginagamit ni Rico. Ang mga kotse niya nitong mga nakaraang araw ay hindi rin pare-pareho.Binuksan ni Rico ang trunk at kinuha ang mga bagahe. Nang mapansing nakatitig si Ella sa mga kotse, tinanong niya, “Malaki
Para bang tinamaan ng kidlat si Ella. Hindi niya maitago ang gulat sa kanyang mukha. Sa huli, ipinikit na lang niya ang kanyang mga mata at dinampot ang gamot at baso ng tubig. Ngunit nang ilang sentimetro na lang ang layo niya rito, hindi pa rin niya magawang inumin. Nakikita pa lamang ay parang nalalasap na niya sa kanyang dila ang mapait na lasa nito, dahilan para mapaatras siya nang hindi sinasadya.“May kendi ka ba?” tanong niya.“Wala, pero may rock sugar dito sa bahay. Gusto mo ba?” sagot ni Rico na bahagyang nagulat. Hindi niya inaasahang ganito kalaki ang takot ni Ella sa gamot. Wala talagang kendi sa bahay dahil hindi siya mahilig sa matatamis.“Hindi na,” sagot ni Ella habang umiiling. Hindi niya gusto ang rock sugar dahil mahirap nguyain.Nang makita ni Rico na ayaw na talagang inumin ni Ella ang gamot, malalim siyang napabuntong-hininga. “Mamaya mo na inumin. Isasama kita sa supermarket para bumili ng candy.”Magaan ang tono niya, pero kung pakikinggan nang mabuti, may ba
Pagkatapos mag-checkout sa supermarket, dumiretso si Rico sa isang malapit na flower shop. Ang kurtina ng pintong gawa sa mga wind chime beads, ay umalun-alon sa hangin, at ang tunog nito’y nagpatigil sa babaeng may-ari ng shop mula sa pag-aayos ng flower rack. Tumingin siya sa pinto at nakita ang isang matangkad na lalaki na nakasunod sa isang babaeng nakangiti. Maingat na iniunat ng lalaki ang kanyang braso upang alisin ang anumang sagabal sa daraanan ng babae.Kahit kapansin-pansin ang diperensya nila sa tangkad, tila nakakatuwang tingnan ang magkasamang gwapo at magandang babae. Kaya naman agad na ngumiti ang may-ari ng shop at bumati, “Anong bulaklak ang nais ninyong bilhin?”Sinulyapan ni Ella ang mga makukulay na bulaklak sa shop at mahinang nagsalita, “Pwede bang mag-match ka ng ilang bouquet na may maliliwanag at masasayang kulay?”“Oo naman, madam,” sagot ng may-ari, muling tinitingnan ang dalawa. Napansin niyang habang nagsasalita si Ella, si Rico’y nakatingin lamang sa kan
Mula sa bulsa ng mamahaling bistidang suot ni Lola Gina, marahan niyang hinugot ang isang kapirasong papel—kulubot na sa dami ng beses na marahil niyang hinawakan. Seryoso ang kanyang mukha habang inaayos ang salamin sa ilong, bago tumikhim nang malakas para makuha ang buong atensyon ng mag-asawa.“Oo, bilin! At kailangan mong sumunod, kundi, ako mismo ang magbabantay sa’yo araw-araw,” matapang na pahayag ni Lola Gina, sabay hampas ng papel sa kanyang palad para bigyang-diin ang kanyang babala.Nagkatinginan si Rico at Ella. Si Ella ay mariing napalunok, habang si Rico naman ay mukhang aliw na aliw sa nangyayari. Alam niyang hindi basta nagpapatawa si Lola Gina—seryoso ito pagdating sa mga ganitong bagay. Pero sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang mapangiti.“La, alam na namin ang gagawin. You have nothing to worry about. Saka, baka hindi kayanin ni Ella ang ganyang bantay-sarado. Masyadong strict,” aniya, nagtatago ng ngiti habang pasimpleng nililingon si Ella.“Tumigil ka, Rico,”
Habang nginunguya ang mansanas sa bibig, nangunot ang noo ni Ella nang mapansing may nanunuksong kislap sa mga mata ni Rico. Agad siyang nagduda. Kilala niya ang asawang ito—may binabalak na naman.Sa ilalim ng dapithapong langit, kung saan ang ginintuang sinag ng araw ay marahang bumabalot sa kanilang paligid, naramdaman niya ang init ng yakap ni Rico nang hinila siya nito palapit. Mahinang ihip ng hangin ang dumaan, bahagyang niyugyog ang mga dahon ng puno sa kanilang hardin, habang ang pabugso-bugsong awit ng mga ibon ay tila nag-aambag sa kanilang munting mundo ng katahimikan at kasiyahan.Pinayagan niyang sumandal ang ulo sa dibdib ng asawa, ramdam ang mahinang pagtaas-baba nito sa bawat paghinga. May kakaibang kapayapaang dala ang presensya ni Rico, ngunit sa sandaling ito, may halong kutob siyang nararamdaman—lalo na’t narinig niyang humagikgik ito bago biglang nagtanong.“Naalala mo ba kung paano tayo unang nagkita?” tanong nito, may bahagyang tawa sa tinig.Napakunot-noo si E
Tatlong araw na ang lumipas mula nang huling pumasok si Ella sa opisina para pormal na magpaalam at ipakilala ang sarili bilang asawa ni Rico. Sa kabila ng iba't ibang reaksyon ng mga empleyado, hindi niya malilimutan kung paano siya malugod na tinanggap ng secretarial department. Si Trixie nga ay agad na nagprisintang maging ninang ng kanyang anak, habang si Jasmine, sa kabila ng pagiging kalmado, ay ipinakita ang respeto at maingat na pakikitungo sa kanya. Hindi rin niya maitatanggi ang pasasalamat kay Jasmine sa pagiging mabuting kasamahan.Ilang beses na siyang naabutan ni Rico sa opisina, ngunit hindi ito nag-ingay tungkol sa kanilang relasyon. Tahimik lang, parang walang nangyari, pero alam niyang aware ito sa mga usap-usapan.Ngayon, nasa bahay na siya, at ramdam niya ang kakaibang katahimikan. Sanay siya sa maingay na mundo ng trabaho—mga meeting, tawag, at kung ano-anong inaasikaso. Pero ngayon? Tahimik. Walang deadlines, walang report na kailangang ipasa, at higit sa lahat,
Muli siyang napasinghap nang maramdaman ang palad ni Rico sa kanyang hita, banayad na hinahaplos ang balat niya habang ang mga halik nito ay bumaba pa lalo sa kanyang leeg. Hindi niya alam kung paano siya nakakapit pa sa lalaki—parang natutunaw siya sa init ng bawat pagdampi ng labi nito sa kanyang balat."You're so beautiful," bulong ni Rico habang hinahaplos ng hinlalaki niya ang kanyang panga. "And you're mine, Ella."Alam niyang dapat siyang magprotesta sa huling sinabi nito—pero paano, kung sa bawat paghawak nito sa kanya ay parang sumasang-ayon ang buong pagkatao niya?Dahan-dahang bumaba ang kanyang kamay, hinaplos ang matigas na dibdib nito sa ilalim ng mamahaling suit. Saglit na natigil ang paghinga ni Rico at tinitigan lang niya si Ella—nagniningning ang kanyang madilim na mga mata sa pagnanasa, paghanga, at isang mas malalim pang damdamin.Hindi niya na napigilan ang pagngiti. "What?"Ngumisi si Rico, hinagod ng hinlalaki niya ang kanyang pang ibabang labi. “You’re dangerou
Tahimik ang buong opisina, tanging ang bahagyang ugong ng air conditioning ang maririnig. Nakatayo pa rin si Ella sa harap ni Rico, ramdam pa rin sa kanyang balat ang init ng mga bisig nitong yumakap sa kanya kanina. Hindi niya alam kung ang tindi ng damdamin niya o ang lalim ng titig ni Rico ang nagpapahirap sa kanya para makagalaw.Ang lalaking ito… siya ang dahilan kung bakit nagbago ang mundo niya sa paraang hindi niya inakala.Mabagal ngunit sigurado ang kilos ni Rico nang lumapit ito sa kanya. Inabot nito ang kanyang pisngi, hinaplos iyon ng marahan gamit ang hinlalaki. Napapikit siya sa lambing ng dampi nito—parang hinuhubad ang lahat ng pangamba at pagdududa sa kanyang sistema."You’re mine, Ella. And I’ll make sure you feel it every single day," bulong ni Rico, malalim at puno ng pangako.Napasinghap siya nang maramdaman ang mainit niyang labi sa kanyang noo—hindi minadali, hindi pabigla. Isang halik na puno ng kasiguruhan, isang halik na nagsasabing pag-aari na siya nito, at
Sa kabila ng malalakas na palakpak na umaalingawngaw sa buong hall, hindi pa rin mapigilan ni Ella ang pangangatal ng kanyang dibdib. Hindi ito dahil sa kaba o takot—kundi dahil sa bigat ng bagong realidad na ngayon ay hindi na niya matatakasan.Mula sa entablado, tanaw niya ang samu’t saring reaksyon ng mga empleyado. May mga tapat na natuwa, gaya nina Trixie at iba pang kasamahan niya sa secretarial office, na nakangiti habang pumapalakpak. May ilan namang nakakunot-noo, tila hindi pa rin makapaniwala. At syempre, may mga matang nag-uusisa, nagtatantiya kung sino nga ba talaga siya sa buhay ni Rico.Ang lahat ng ito ay parang malabong tunog sa kanyang pandinig, ngunit ang tanging naririnig niya nang malinaw ay ang mahihinang tibok ng kanyang puso—paulit-ulit, bumibilis.“Thank you for your time,” muling sabi ni Rico, walang bahid ng pag-aalinlangan sa boses. At bago pa niya maiproseso ang susunod na nangyari, marahang hinila siya ng asawa pababa ng entablado. Mahigpit ang hawak nito
Pagsapit ng umaga, nagising si Ella sa banayad na dampi ng mga labi ni Rico sa kanyang noo. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mata at bumungad sa kanya ang maamong mukha nito—nakangiti, ngunit may bakas ng pananabik sa mga mata."Good morning, love," bulong ni Rico bago muling dampian ng halik ang kanyang noo. "Are you ready?"Bahagyang nag-inat si Ella at huminga nang malalim. "Wala na akong choice, ‘di ba?"Napangiti si Rico, sinakop ng init at saya ang kanyang mukha. "Lagi kang may choice, Ella. But this time, you chose to stand beside me."Hindi siya agad nakasagot. Sa halip, hinaplos niya ang kanyang tiyan, ramdam ang mahinang galaw ng kanilang anak sa loob. Kahapon, sigurado na siya. Pero ngayong nandito na ang sandali, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang kaba.Naupo siya sa kama, habang si Rico naman ay maingat na lumuhod sa harapan niya, hinawakan ang kanyang mga kamay. "You're not alone in this, Ella," malambing na sabi nito. "Whatever happens, I'm right here. We face t
Isang mahinang pagkatok ang pumukaw sa kanyang pansin. Bumuntong-hininga siya bago tumayo at binuksan ang pinto.Si Rico.Nakatayo ito sa harapan niya, suot pa rin ang kanyang puting dress shirt na bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones. Mula sa ekspresyon nito, halatang alam na niyang gising pa si Ella at hinihintay siya.Walang salitang dumaan sa pagitan nila sa loob ng ilang segundo. Tila binabasa ni Rico ang kanyang mukha, naghahanap ng kahit anong bahid ng pangamba o pag-aalinlangan. Pero wala siyang makikita.Ella stepped aside, giving him silent permission to come in.Pagkasara ng pinto, marahan siyang lumapit kay Ella at hinaplos ang kanyang pisngi. "You're thinking too much again," bulong nito.Napangiti siya, kahit may bahagyang lungkot sa kanyang mga mata. "Paano ba hindi mag-isip kung alam mong malapit nang magbago ang lahat?"Hinila siya ni Rico papalapit, ipinatong ang kanyang baba sa tuktok ng ulo nito habang marahang hinihimas ang kanyang likod. "Change isn't a
Kahit pa gaano kalihim sina Rico at Ella sa relasyon nila, hindi na napigilan ang paglaganap ng tsismis sa buong building. Mabilis na kumalat ang bulungan—sa bawat departamento, bawat mesa, at kahit sa pantry kung saan ang mga empleyado ay kunwaring nagkakape pero palihim na nag-uusap tungkol sa “asawa” ni President Velasquez na bumisita kanina.“Buntis daw ‘yung babae,” bulong ng isang secretary habang nilalagyan ng gatas ang kanyang kape. “At ang sabi, nutritionist siya?”“Nutritionist pero parang donya kung umasta?” sagot naman ng isa, sinabayan pa ng bahagyang pagtaas ng kilay. “Kita mo ba ‘yung suot niya? Hindi naman pang-nutritionist ‘yun.”Sa kabilang panig ng opisina, dalawang empleyado naman ang palihim na nag-uusap habang inaayos ang mga dokumento sa file cabinet.“Ikaw ba, naniniwala kang hindi niya asawa ‘yun? Kita mo naman kung paano siya tiningnan ni Pres kanina.”“At si Mr. Salcedo pa ang nagsabi! Kung totoo ‘yung hinala niya, ibig sabihin, matagal nang kasal si Sir Ric