Pulang-pula ang dibdib at leeg nya na para syang inaatake ng highblood sa pag-BJ ko sa kanya. Tumukod sya sa gilid ko sabay busal nya sa minumukbang ko kanina. “Ooohh… Shit! That’s so tight,” anas nya pagkuwa’y dahan-dahan na syang gumalaw sa ibabaw ko. Para syang hinahabol ng sampung kabayo sa pawis at hingal nya. Lumalangitngit ang kanyang SUV sa kanyang pagbayo. Nanlalagkit kami pareho sa pagsasalo ng pawis naming dalawa at nanlalabo ang salamin ko sa mata sa steam na dulot ng init ng aking katawan. Pero wala akong pakialam do’n ngayon, ang iniitindi ko ay ang líbog na nakasapi sa akin ngayon. Pakiramdam ko sa bituka ko na tumutusok ang b****a nya sa lalim ng kanyang access dahil yakap-yakap nya ang dalawa kong tuhod. Parang napaparalisa nya ang kalahati ng katawan ko sa sobrang sarap ng pagmamasahe nya sa kailaliman ko. Nagblangko ang utak ko. Napapatitig na lang ako sa umiilaw sa bubong ng sasakyan nya. “Masakit, babe?” bigla syang huminto nang mapansin ang kawalan ko ng kib
“Magpasukat ka na ng salamin, Shobe, habang nar'yan pa kayo sa mall. H’wag mong pagtiyagaan ‘yang salamin mong puro gasgas. Matagal na sa ‘yong sinasabi ni Orlie na magpalit ka na ng salamin, so this is your chance. Kung hindi lang ako busy ngayon, ako ang magsasama sa ‘yo sa optometrist eh,” tuluy-tuloy na saad ni Atsi. Iyon lang at nagpaalam na sya dahil nasa opisina pa raw sya. Naniningkit ang mga mata ko sa kanya habang kinakausap ko si Atsi, ngiting-ngiti sya. Paano’y nakahanap sya ng kakampi sa katauhan ni Atsi. Kung hindi lang ako nahihiya kay Atsi at baka sabihin nyang sobrang proud ako sa sarili ko ay hindi ako papayag. “See? Tara na, sa optical shop na tayo pupunta after this.” +++++ May grado na rin pala ang mga mata ko, kaya pala medyo malabo na rin ang paningin ko sa dati kong salamin. Hindi ako nagkaroon ng karapatang pumili ng frame na gusto ko, sya na ang pumili nito para sa akin. At dalawang klase pa na magkaiba ang itsura. Pinalagyan na rin nya ng mga ‘add-on
[Knives’ POV] Pagkatapos kong mailapag ang gamit nya sa gilid ng pintuan ng kwarto nya, which is locked as always, for Christ’s sake, ay bumaba ako sa comedor para kumuha ng brandy. Hindi ko mapigil ang sarili kong hindi mainis. “Shoti! Look at these flowers, pink roses! Grabe, ang gaganda! This symbolizes love in Chinese, 'di ba? Ang sweet ng manliligaw ni Shobe,” looking very thrilled while trimming the ends of its stems. “And so gwapo! Bagay sila ni Shobe.” “Chinese ba ‘yung lalake?” “No, I think Japanese. Half. Seiji Mendoza ang pangalan eh. Nakakwentuhan ko na kanina, and take note, he’s a gentleman. Mata-type-an sya ni Tita Marisa. Did you see his car outside? Lexus. I think mayaman," she seems convinced. I scoffed. I can buy more expensive than that in a heartbeat. “Baka yakuza ‘yan. Sindikato. Drug lord.” “Grabe ka naman,” silip nya sa living room, inirapan pa ako. “Baka marinig ka.” “Well, everyone is entitled to his own opinion." Nangiwi sya. “Pareho kayo
Tulak-tulak nya pa rin ako hanggang makarating kami sa kitchen kung nasaan ang double-door ref. Tumayo lang ako sa tabi nya habang nakatuwad sya at dumadampot ng prutas sa loob ng ref. “I saw the framed sketch he gave you, maganda. Hindi mo natatanong, magaling din akong mag-drawing. Gusto mo i-drawing din kita?” medyo sarcastic ang tono ng boses ko. “Gagawan kita ng fruits mo, tapos gagawan ko rin si Sir Seiji. Kasi nakakahiya naman sa kanya, tinutulungan na nga nya ako eh. Ano ba’ng gusto mo, Ahya? ‘Yung may cheese pa?” pag-iiba nya, kunwang abala sya sa pagre-raid ng loob ng ref at hindi nya narinig ang sinabi ko at hindi rin nya napapansin ang itsura kong yamot na yamot sa bisita nya. “‘Sir’,” I quoted her. I leaned my lower backside on the kitchen counter and chuckled sarcastically. “Yeah, right.” She suddenly turned her gaze at me, drawing in closer and abruptly pinning me onto the cold marblestone of the countertop. I cleared my throat kasi naging seryoso bigla ang expr
[Kataleia’s POV] “Okay lang ba ang kuya mo?” tanong sa akin ni Sir Seiji habang nakatingin Kay Ahya Knives na tila hindi maihing pusa sa kakaparoo’t parito nya, pasipat-sipat sya sa amin dala-dala ang baso na may alak. Medyo mapula na rin ang mukha nya sa kakatagay nya. Hindi ko sya gaanong pinapansin; tinatapunan ko lang sya ng tingin, para hindi nya maisip lumapit at guluhin kami sa ginagawa namin. “Opo, okay lang ‘yan. Ganyan talaga sya,” nakangiting bulong ko kay Master Seiji habang nakasalampak ako sa sahig at pinipilit buuin ang excel sheet na ginawa ko sa Macbook ko at sya naman nilalagyan ng rating ang mga portfolio ng mga estudyante ko. Napakalaking tulong nya sa akin, kahit papaano hindi ako mara-rush sa pagko-compute ng grades. Narinig ko ang pag-ingit nya nang nag-unat sya ng likod. Natapos na nya agad ang ginagawa nya. “Ambilis mo, sir!” puri ko sa kanya na medyo may pagka-eksahirado. “Hindi naman, binilisan ko na talaga. Hindi ko alam ganyan pa pala karami ang
Uulitin ko sana ang tanong ko nang tumawa sya pagkatapos nyang magpasinghot-singhot. “How old are you, Shobe?” “26, Atsi.” “Then bakit nagpapaalam ka pa?!” natawa sya sa akin, inakbayan nya ako. “Of course, yes you can! Hindi ka na menor de edad, you don’t need to ask. Mr. Mendoza seems like a good guy, there’s nothing wrong with dating him or anyone else. Go ahead and change,” pabirong tinulak pa nya ako pagawi sa kwarto ko. Nagpalit lang ako ng simpleng t-shirt at maong, at nag-apply ng konting lipstick at konting pulbos. Hindi na ako gumayak nang bongga at baka isipin ni Ahya umaawra ako. Pagbibigyan ko lang naman ang may birthday sa hiling nya, at wala akong nakikitang masama roon dahil magkatrabaho lang naman kami at magkaibigan na rin. Tinanggal ko ang pagkakatirintas ng buhok ko at nag-ponytail. Minasdan ko ang buhok ko sa likod na nangulot sa pagkakatirintas, ang ganda! Napahagikhik ako. “Where are you going?!” kunut-noong tanong sa akin ni Ahya habang pinagmamasdan a
“Don’t worry, right after natin kumain iuuwi na kita agad. Sorry, mukhang wrong timing yata ang aya ko sa ‘yo. Mainit ang ulo ng kuya mo,” wika ni Master Seiji nang mapansin ang pananahimik ko habang kumakain kami sa magandang restobar na pinuntahan namin. Masarap ang pagkain na in-order nya para sa akin pero hindi ko ito ma-enjoy dahil sa pag-aalala ko kay Ahya Knives. “Okay lang po, nakainom din kasi," pagdadahilan ko. “Medyo skeptical sya sa ‘kin.” “Gano’n talaga sya eh, sa sarili lang sya may tiwala. Hayaan ninyo ‘yon,” ngiti ko sa kanya. Binago ko ang expression ng mukha ko, ayokong ma-disappoint sya ngayong birthday nya. Inilinga ko ang paningin ko sa paligid ng restobar. Dito namin napiling maupo sa may open area ng second floor nito na katabi ng pasimano na overlooking ang magagandang ilaw ng mga kabahayan sa malayo. Nalingon ko ang platform sa likuran ko na may mga instruments, pero walang live band. “Weekday nga pala ngayon, ‘no? Masaya siguro rito kapag weekend
Agad itong pinulot ni Master Seiji, “Nabasag. Palitan natin 'to bukas. Sa’n ba may malapit na optometrist?” “H’wag na po. Uuwi na po ako,” dagli akong tumayo at tinungo ang palabas ng restobar. Huminto ako syempre sa may parking area nang makalabas ako. Ihahatid nya ako eh, wala naman akong pera para mamasahe. “Sorry. I’m really sorry,” habol nya sa akin. Binuksan nya ang passenger’s seat para sa akin at agad akong sumakay. Napapapikit ako habang wala sa loob na nakatingin sa dinaraanan namin, kahit hindi naman nakita ni Ahya ang pangyayari sa restobar ay feeeling lagot akong lalo sa kanya. Kinakabahan talaga ako. “Sorry talaga, Kat… I’m really…” wala ring katapusan ang paghingi sa akin ng dispensa ni Master Seiji. “Hindi ko na-kontrol. Dapat hindi gano'n, shit!” anas nya, nahimigan ko ang pagkainis nya sa sarili kaya kinalmahan ko na lang. “Hindi po, okay lang. Pasensya na rin, nagulat lang ako.” Sa labas na lang ako ng gate nagpababa kay Master Seiji para makauwi na sya agad.
“Good morning, Kat,” nakangiting bati ni Divine nang madatnan kon syang nag-a-almusal sa comedor nang mag-isa. “Tulog pa si Knives, ewan ko kung saan ‘yun nagsuot kagabi. Umaga na dumating," tuluy-tuloy nyang banggit kahit hindi ko naman sya tinatanong. Although frustrated sya sa kanyang asawa ay ngiting-ngiti pa rin. Kung malalaman lang nyang kasama ko lang naman ang mahal nyang asawa magdamag ay siguradong mabubura ang matamis na ngiti nyang iyon sa kanyang mga labi. Wala na akong balak na mag-almusal pa rito dahil gusto ko nang makaalis agad-agad. Sinabi ko na iyon kay Nanay Myrna kanina paglabas ko nang maka-receive ako ng text mula kay Seiji na susunduin nya ako at ihahatid sa klase. Nakikita ko nga ngayon ang kotse nya na nakaparada sa labas ng gate. Loko talaga ‘tong tao na ‘to, wala naman akong sinabing sunduin nya ako; hindi ko nga sya nire-reply-an eh, pero naroroon sya, kausap ang gwardya at kanina pa naghihintay sa akin. “Magandang umaga rin po, Ate Divine. Aalis na
“At saan ka galing, enday?” pupungas-pungas na tanong ni Orlie nang pagbuksan nya ako ng pinto sa likuran sa may bandang kitchen. Naka-pink na silk robe si bakla. Hula ko kay Atsi Olivia ‘yun kasi nakita ko na ‘yun kay Atsi dati. “Napag-lock-an ako, kinausap ko si Mama sa may pool tapos pagbalik ko locked na ang mga pinto... May damit ka ba sa loob n’yan?” Napabungisngis ako sa mabilis nyang pag-ilag nang nag-akma akong dadakmain ang harapan nya. “Alisto si bakla!” tudyo ko sa kanya. “Gaga! Wala akong shorts.” “Edi naka-panty ka?” tinaasan ko sya ng kilay tapos pumasok na ako sa loob. Instead na brief o boxer brief na tulad ng sinusuot ni Knives ay brief panty ang madalas nyang gamit. Minsan kapag trip nyang magpaka-girl ay mayroon syang mga laced pero madalang lang nyang gamitin. Kahit siguro sya nasasagwaan sa itsura nya kapag naka-laced panty lang sya. “Hindi rin,” sabay tawa nya nang marahan. “Ibig sabihin wala? Kadiri ka!” mahina kong sambit na nakakunot ang noo nang maisip
“You can’t keep on running away from arguments, babe. I find this really frustrating,” anas nya habang binabalanse nya ako sa kanyang balikat. “Ibaba mo mo ‘ko! Sige, sisigaw ako nang malakas,” banta ko kahit na wala naman talaga akong balak magsisigaw. Syempre ayoko rin namang may makakita sa amin sa pag-e-eksena namin dito sa labas at maghinala sa aming dalawa. “I’m telling you, kapag sumigaw ka at may makarinig sa ‘yo, hindi na magiging secret ang secret natin. Babalik tayo sa kubo kasi doon lang tayo pwedeng mag-stay, naiwan ko ang susi ko sa taas kaya we have no choice, kesa manggising tayo ng kasambahay at makita tayong magkasama nang ganitong oras,” hingal na hingal sya sa pagsasalita nya habang naglalakad. Kinukuru-kurot ko sya sa likod bilang sign of protest pero hindi ganoon kalakas, iniisip ko pa rin ang mala-porselanang kutis nyang ito na hindi mabahiran ng sugat dulot ng mga kuko ko kahit galit ako sa kanya. “Hahanapin ka ni Ate Divine kapag nagising ‘yun, hindi ka
[Kataleia's POV] “Bakit dito? Ayoko rito! Matutulog na ‘ko, gabing-gabi na. May pasok pa ‘ko bukas!” inis na inis talaga ako. Tama bang isumbong ako sa Mama ko, kahit pahaging lang ‘yung mga sinabi nya binigyan na rin nya ‘yun ng clue. Hinihintay ko na lang na tumawag ‘yun sa ‘kin para sermunan na naman ako nang pagkahaba-haba. Akala ko naman magkakasundo kami dahil pinagtakpan nya ako sa kinuha kong Masteral course, hindi pala. Napakakitid talaga ng utak nitong ugok na ‘to minsan. “Bakit ka ba nagagalit? Totoo naman ‘yun eh, ‘sweet’ ka sa lahat! Hindi ba kabilin-bilinan ko sa ‘yo na h’wag kang makalapit-lapit sa Mike na ‘yun? Ano’ng ginawa mo kanina? Naghihilot ka ng nakaharap ‘yang mga dibdib mo sa pagmumukha nya, binibigyan mo sya ng motibo!” sinisigawan pa nya ako kaya lalong nag-iinit ang tumbong ko. “Ano’ng motibo?! Napakadumi naman ng isip mo!” “If that’s how you get back at me for Divine, I have nothing to do with it. Wala akong sinabing makipag-inuman ka at ihatid mo
Hindi ko napigilan ang matawa nang lalong tumindi ang pagnanasa nyang makuha ang phone nya. Lumalayo na ako sa kanya pero hinahatak nya ang damit ko at pilit na inaabot ang phone nya sa kamay ko. Medyo masasakit na rin ang mga hatak nya sa braso ko at lumalaginit ang mga tahi ng suot kong t-shirt pero hinding-hindi ko ito ibibigay sa kanya hangga't hindi kami natatapos mag-usap ng Mama nya. I intend to make her realize what she has done at ipaalala sa kanya ang authority ko as her guardian habang wala ang kanyang ina. “Kung may oras ka Knives baka pwede mong pakibantayang maigi si Kataleia para sa ‘kin. Ayokong magulat na lang ako isang araw na magpapaalam na syang mag-aasawa na. Baka mamaya teacher din lang ang makatuluyan nya. Dyusko! Maghihikahos sya habambuhay nya.” My eyes glimmer as I grin from ear-to-ear nang marinig ko iyon. It appears Atsi’s assumption was wrong, hindi magugustuhan ng Mama nya si Seiji para sa kanya. Somehow nakaramdam ako ng relief. “Sure, Tita Marisa
I can clearly tell she’s in a panic state. Hinawakan ko sya sa braso, trying to console her. “We’re good, Tita, thanks for asking. Where are you at right now?” “Ano ba ‘yun?” mouthing my words as I ask Kataleia para hindi ako marinig ng nasa kabilang linya. Pero wala akong maintindihan sa magulo at natatarantang pagcha-charades nya. “Nandito kami sa hotel sa Dubai ngayon. Kagagaling lang namin sa tour namin sa Safari Park at sa Burj Khalifa. Worth it kahit nakakapagod nang husto. Pag-uwi namin dito sa hotel nakatulog na agad ang Daddy mo... Uh, Knives, itatanong ko lang sana sa ‘yo, totoo bang kumukuha si Kataleia ng MBA?” tanong ni Tita Marisa. “MBA?” tinitigan ko si Kataleia na lintik ang pagtango-tango sabay pihit-pihit nya sa braso ko. “Ah yeah. MBA,” nahihiwagaan ako pero sumang-ayon na rin ako kahit alam na alam kong Master of Arts in Education ang inaaral nya. “That’s good news! Akala ko hindi nya ako pakikinggan eh, mabuti naman. Pero sabi nya online class lang daw, tot
“Don’t you fucking dare,” nagngingitngit na bulong ko sa nakakaloko nyang ngisi. “Manyakis kang hayop ka.”“Woah! Matinding akusasyon ‘yan, Knives,” he laughs sarcastically. “Nagpapamasahe lang ako, manyakis na ba ‘yun agad?!”“Please, whatever you’re up to, galangin mo si Atsi at si Shobe sa loob ng bahay nila,” I mutter through my gritted teeth.“Talking about respect, Knives? I can’t believe I’d hear that from you. Alam mo, I know what you two are doing. Kung manhid ang kapatid mo, ibahin mo ako. Malakas ang pakiramdam ko sa mga ganyan, kaya wala kang matatago sa ‘kin. Catching her sneaking out of your room one too many times at the crack of dawn, I couldn’t help but wonder what exactly she was doing with you all night—bukod sa, you know, magpatirintas ng mahaba nyang buhok sa ‘yo.”I got so fucking furious. Agad na kumawala ang lumulukob na galit sa dibdib ko at umigkas nang malakas ang kamao ko sa panga nya. Napaupo sya sa sofa syang nakahawak sa baba nya sa gulat nya. “Hindi ko
[Knives’ POV] I can’t believe everything that’s happened today. The first one was how ridiculous Divine was nang umatungal sya sa akin dahil lang sa ayokong makipag-sex. Lumabas sya at inistorbo ang ibon ko sa paggawa nya ng homeworks para makipag-inuman. Nagpaalalay pa sya kay Kataleia hanggang sa kwarto pagkatapos nyang magkukuwento ng kung anu-ano. Nahulaan ko na agad ‘yun kahit hindi ko naririnig ang usapan nila, halata ko sa mukha ni Kataleia mula sa balcony kung saan ko sila pinanonood ang awkwardness na nararamdaman nya kahit na tumatawa sya. Para saan? Para kiligin si Kataleia sa pagiging ‘perfect couple’ namin? O para kaawaan sya ni Kataleia kasi wala akong kwentang asawa? Kung ang purpose nya ay para maghanap ng karamay sa disappointments nya sa buhay ay hindi lang nya alam baka sumaya pa ‘kamo ang ibon ko sa mga pinagsasabi nya dahil napatunayan ko sa kanyang totoo lahat ng mga sinasabi ko. The second was Atsi. May pagkakataon naman talagang nakikita ko syang tumat
“Ubusin mo muna ‘yan. Mamaya mo na sya ipagtimpla kapag aakyat ka na… O baka naman naiilang ka nga sa ‘kin eh kuya mo rin naman ako, ‘di ba?” tinaasan nya ako ng kilay sabay kumportableng sumandal sa sofa na nakaunat pa ang mga braso sa sandalan. Nagsisi ako bigla na naupo sa pinakagilid ng sofa, wala na tuloy akong maurungan. “Hindi po ako naiilang. Sus! Bakit naman ako maiilang?” sagot ko rin sa kanya, tinaasan ko rin sya ng kilay sabay hampas ko sa braso nya para ipakita na hindi totoo ang sinasabi nya. Ano nga ba ang dahilan ko bakit kailangan kong mailang? Hindi naman ako nakakanti ng mga malalagkit nyang tingin. Noon naman nakikipaglabanan talaga ako ng tingin sa mga lalakeng gano’n kung makatitig, kaso hindi sya iba sa akin; asawa sya ni Atsi at malaki ang paggalang ko sa kanya. Bukod sa layo ng agwat ng edad namin ay parang bata pa talaga ako kung ituring nya minsan; gaya ng turing sa akin ni Atsi at ni Knives na rin kapag nakaharap kami sa ibang tao. Hindi ko sya dapat pinag