R-18 |
Shaira’s Point of View “Kamusta siya ngayon?” “Ayon mukhang may tama pa ng droga na pinainom mo! Bakit mo naman dinamihan?” hinatak ko siya palapit sa akin. Hinalikan ang labi niya at agad naman niya akong hinalikan pabalik. “Kaunti lang naman ang nilagay ko ah, baka sobrang hina lang talaga ng babaeng iyon. Maganda lang siya at magaling umarte kaya gustong-gusto siya ng lahat.” Binitawan ko siya at umupo sa sofa. “Wow, mukhang inlove ka talaga sa kaniya ah. Nasaktan ka ba sa nakita mo kanina?” Tumabi siya sa akin at bahagyang humiga sa balikat ko. “Bakit naman ako masasaktan sa bagay na hindi ko naman ginusto. Alam mo naman na ginawa ko lang iyon dahil gusto mong umusbong ang Career ko. Look, tama ka nga. Mula nang siya ang i-love team sa akin nagsunod-sunod ang mga offers sa akin. Mabilis tayong makakaipon at makakapagpundar para sa future natin.” Napangiti naman ako. Siya si Jerome Velasquez ang longtime boyfriend ko at soon to be my husband. Siya lang naman ang Jerome na on screen loveteam ni Yumi. Naging real time boyfriend-girlfriend sila dahil sinabi ko na mas lalabas ang chemistry nila kung malalaman ng tao na sila talaga in real life. Ako? Shaira Mae Gomez, an actress and future wife niya. Hindi ako sikat na artista kagaya ni Yumi. Mga supporting roles lang nakukuha ko, kung hindi bestfriend ng bida ay kapatid na babae naman ng bidang lalaki. Maliit lang ang kinikita ko hindi katulad ng mga bida. Simula noong mag-on kami ni Jerome ay secret na talaga. Sa industry na pinasok namin mas sisikat ka kung wala kang real life partner. High School pa lang ako nag-extra na ako kaya hanggang ngayon extra pa din ako. “Ewan ko ba kay Yumi, bakit ang manhid niya. Hindi man lang niya nararamdaman na hindi ko talaga siya mahal. Kung nakita mo lang ang mukha niya kanina. Matatawa ka na lang,” wika ni Jerome saka siya bumangon at humarap sa akin. Oo, ako at si Jerome ang dahilan kung bakit miserable ngayon si Yumi. Matagal na talaga naming pinaplano na sirain silang dalawa ni Jerome dahil sapat na ang ipon namin. Stable na din ang mga social media accounts namin na pwedeng passive income. Me and Jerome wanted to settle down. 7 years of showbiz is enough. “Masyado ka naman harsh sa kaniya. So ano palang plano after the movie?” I ask Jerome. “Sinabi ko sa kanya na tapusin lang ang movie then break na kami. Sinabi ko na ayaw ko sa mga babaeng nalawayan na ng ibang lalaki,” pumulupot naman ang mga braso niya sa katawan ko. Hinatak niya ako hanggang sa magkadikit na ang aming katawan. “I love you,” sabi niya mismo sa mukha ko. “Ganyan ka din ba ka-sweet kay Yumi pag kayong dalawa lang?” bagsak ang balikat niyang binitawan ako. “Panira ka talaga ng moment. Alam mo naman lahat ng nangyayari sa amin dalawa. Lahat din naman kinukwento niya sa’yo di ba?” “Mahal na mahal ka ni Yumi, sigurado akong hahabulin ka no’n,” hinubad ko ang blazer na suot ko. “Ang sarap mo,” aniya at lumapit sa akin at nilamas ang harapan ko. “Ang galing mo magbago ng topic ah!” pinitik ko ang noo niya. “Wala naman kasi akong pakialam kung habulin niya ako. Noon pa man loyal na talaga ako sa’yo. Kaya pwede ba ‘wag na natin siyang pag usapan. Ang oras na ito ay para sa ating dalawa lang. I love you wifey ko,” malambing na saad niya at hinalikan niya agad ako kaya hindi na ako nakasagot pa. Mapusok ang bawat halik na binibitawan niya. Halik na puno ng pagmamahal. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa likod ng kanyang batok at madiin na hinalikan siyang muli. Hinapit niya ang baywang ko kaya napaliyad ako. “Aaaah…” ungol ko ng bumaba sa leeg ko ang mga halik niya. Bawat halik niya sa leeg ko ay nag iiwan siya ng bakas, nararamdaman ko ‘yon dahil sa masakit. “Ahhh… napakasarap mo talaga,” ungol niya bago niya nilantakan ang malulusog kong dibdib. Hinila niya na lang pababa ang spaghetti strap na suot ko. Narinig ko ang pagkasira ito pero wala akong pakialam. Nilamas niya ang dibdib ko at salitang naman niyang sinipsip ang nipples ko na parang bata. “Ahhh… Ohhh…. Ang sarap nyan baby,” halinghing ko dahil sa kiliting hatid ng bawat halik at haplos niya sa aking katawan. Dibdib ko pa lang ang pinapaligaya niya pero para na akong mababaliw sa sarap. “Ahhh… shit! Ang sarap mo. Hindi ka nakakasawa,” ungol niya na may kasamang mura. Hinaplos ko ang likod niya, pababa sa pwet niya at hinampas ito. Natawa naman siya ng bahagya. Itinaas ko ang kamay niya upang mahubad ko ang kanyang suot na damit. Wala pa rin tigil ang mapusok naming halikan. Binuksan ko ang butones ng kanyang pantalon at agad na ibinababa ang kaniyang underwear. “My turn baby,” ani ko at kinindatan siya habang nakaupo ako sa pagitan ng hita niya. Hinawakan ko ang pagkalalaki niya, malandi ko siyang tiningnan at kinagat ang pang ibabang labi ko. Kita ko ang gigil sa mukha niya kaya umupo siya sa sofa at hinatak niya ako at sapilitan niyangipinasok ang pagkalalaki niya sa loob ng bibig ko. Natawa pa ako dahil masyado siyang gigil sa akin. “Excited?” natatawa kong tanong na parang inaasar siya. “Binibitin mo ako eh,” sabi niya at nilamas pa ang suso kong sumasayad sa tuhod niya. Lalo akong naglaway habang tinitignan ang kumakaway niyang pagkalalaki. Hindi na ako nag aksaya ng oras at sinubo na ito habang nagtataas baba ang kamay ko sa kahabaan niya. Nilabas ko ang dila ko at sinipsip ang dulo ng pagkalalaki niya. Hindi na siya nakatiis at hinatak ako. Kaagad niyang hinila ang underwear sa ilalim ng skirt ko. Walang minuto siyang pinatagal, pinasok niyang bigla ang malaki at mahaba niyang pagkalalaki sa aking namamasa ng butas. “Ahhh…. Ohhh… deeper… faster baby,” ungol ko habang binabayo niya ako mula sa aking likuran. Mabilis siyang umuulos sa likod ko at sinasagad ang k*****a niya madulas ko ng lagusan. Napuno ng halinghing ang buong sala namin nang sabay naming maabot ang r***k ng kaligayahan. “I love you always wifey ko.” “I love you always hubby ko.”Eumerriah’s Point of View“Jerome! Can we talk?” tumingin lang siya sa akin ng walang emosyon, tumayo at tuluyang umalis. Sinundan ko naman siya. Nagpalinga-linga pa ako baka may makakita sa amin. Lumingon siya sa akin at lumapit. “Ipapahiya mo ba talaga ang sarili mo?” bulong niya sa akin.Napatingin ako sa paligid at marami ngang tao, nandito nap ala kami sa lobby ng hotel. Tapos na nag movie namin, ito na ang huling araw namin sa taping. Bumuntong hininga ako at agad na tumalikod pabalik sa kwarto ko. May tatlong linggo na din simula ng suyuin ko siya. Kahit araw araw kaming magkasama ay civil lang kami, hindi siya nagsasalita kung hindi kailangan. Inuunawa ko na lang dahil alam ko ang mali sa nagawa ko, ang gusto ko lang naman ay pakinggan niya ako. Kung mauunawaan niya edi okay, maayos namin ang aming relasyon. Kung hindi naman ay mauunawaan ko, ang gusto ko lang ay makapagpaliwanag pero kahit isang Segundo hindi niya ako binigyan ng pagkakataon.“Tumawag ang Daddy mo!” salubong
Eumerriah’s Point of View“Nasaan ka ngayon?”“Nasa condo, malapit na akong ikasal wag mo na muna ako bigyan ng trabaho. Ito na ang last chance ko kay Jerome. Sa ngayon susundin ko na sila Mommy.” Sagot ko kay Manager Kim ng ito ay tumawag.“Ganoon mo talaga kamahal ang lalaking ‘yan noh. Siya sige, basta kung gustuhin mong bumalik open ang agency ko para sa iyo.” Tumango-tango ako na parang nakikita niya ako.Binaba niya ang tawag. “M-magkano po ito?” utal kong tanong sa cashier. Hindi naman niya ako makikilala dahil nakadisguise ako ngayon. Nakasuot ako ng cup at naka-facemask. Nakasuot din ako ng leather Jacket upang hindi makita ang bibilhin ko.“135 pesos po ma’am.”“Alin ba ang pinakamahal dito at accurate?” I ask the pharmacist na kararating lang. “Ilang weeks na po ba?”Bumuntong hininga ako. “I think 5 weeks already pero 2 weeks pa lang akong delay, isn’t possible na accurate ang lumabas?”“Two or three sigurong try every morning po, wala muna kayong kakainin at iinumin na ka
Padabong na pinatay ni Yumi ang kaniyang telepono dahil sa sunod-sunod na tawag at messages na natatanggap niya mula sa mga malalapit na tayo sa buhay niya. "Oh? Bakit mo pinatay? Bakit hindi mo kausapin ng harapan at tanunngin ang bestfriend mo para hindi ako ang pinagiinitan mo ng ulo dyan!" May diin na salita ang binitawan ng lalaking si Gabrielle na kasama niya ngayon. Sa halip na sumagot ay umismid na lamang ito. Hindi niya din kasi alam ang sasabihin, hindi siya sigurado kung papaniwalaan niya ba ang sinasabi nito pero alam niyang in the back of her mind na walang dahilan ang lalaking nasa harapan niya para magsinungaling. " Gusto ko ng magpahinga. Pwede mo ba akong ihatid sa pinakamalapit na hotel?!" Pagod at lamya na tanong ni Yumi sa binatang kanina pa hawak ang manubela. "Hindi pwede!" " Anong gusto mo? Matulog ako dito sa kotse mo? Hindi mo ba nakikita? Hindi ako komportable sa suot ko at sa pwesto ko kung dito ako matutulog. Bakit hindi mo na lang paandarin itong
R|18 Eumerriah's Point of View "Ano?! Totoo ba iyang sinasabi mo?" Paulit-ulit na tanong ng manager ko. Pinaalam ko sa kaniya lahat ng sinabi sa akin ni Gabrielle, ayaw ko man paniwalaan pero may kung ano sa loob ko ang nagsasabing may katotohanan ang sinabi niya. "Okay, i'll going to call someone i know para palihim na gumawa ng drug test sa iyo. Tatawagan kita kung pwede ka ng pumunta. Mag iingat ka kung nasaan ka man, wag ka munang magpapakita sa mga tao." Ramdam ko ang pagkataranta ng manager ko na si Kim. Ibinilin ko din sa kaniyang wag na muna ipaalam ito sa iba kahit sa bestfriend ko. Alam kong nagtataka siya pero hindi ko pa kayang sabihin sa kaniya dahil hindi rin ako sigurado. "Ano? Kailangan na ba kitang ihatid sa maynila?" Biglang sulpot ni Gabrielle. "Huh? Bakit nasaan ba tayo ngayon?" Tumingin ako sa bintana, tanging dagat, mga puno at damuhan lang ang nakikita ng mga mata ko. "Nasaan tayo?" Takang tanong ko. "Nandito tayo sa isang resort na pag-aari k
Eumerriah's Point of View "Kateee!" Sigaw ng lalaking epal sa buhay ko kahit kailan. Tinatawag niya si Kate na kausap ko ngayon. Nang makalapit siya ay hinigit niya si Kate sa likod niya. " Wag ka ngang sumasama sa kagaya niya. Mamaya niyan mahawa ka sa ugali niya." "Lover's Quarrel kayo?" Nakangising tanong agad ni Kate. Hindi ko na kaya matagalan ang pangiinsulto niya sa ugali ko. Isang beses ko lang nagawa sa kaniya pero nakakadalawang beses na niya akong pinagsasalitaan ng ganyan. Kapal ng mukha! Huminga ako ng malalim habang nakapikit at maglalakad na sana paalis ng maalala kong magpaalam kay Kate. " Nice to know you Kate. Let's bond another time pag wala ng asungot sa buhay natin." Nagwave pa ako sa kaniya at patuloy na paglalakad ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero siguro kailangan ko lang i-check kung may tawag na si Manager Kim. Nakalimutan ko ng may kailangan pala akong puntahan. "See you again ate Yumi!" Sigaw ni Kate. Hindi na ako lumingon pa at nagl
R-18 Eumerriah's Point of View "Ateeee" Pagpapacute sa akin ni Kate. " Ateee babalik ka huh?" Paulit ulit na pakiusap sa akin ni Kate. "Oo nga, kanina ka pa. Babalik siya dito dahil hindi ko siya iiwan doon. Sige na baka hinahanap ka na ni Lola." Pagtataboy ni Gabrielle kay Kate. Kanina pa kasi nagpapacute sa akin si Kate, akala niya kasi hindi na ako babalik. Kumuha si Gabrielle ng mga damit ni Kate at siya ngayon ang gamit ko kahit medyo maliit sa akin. Nakasuot ako ngayon ng longsleeve na hindi branded, malayo sa tela na sinusuot ko dati. Nakasuot din ako ng maluwag pero maiksing jogging pants. Mas matangkad ako ng bahagya kay Kate pero mas matangkad pa din naman sa akin si Gabrielle. Nakasakay na ako ngayon sa passenger seat habang inaayos ni Gabrielle ang seatbelt niya. "Pwede bang magtanong?" Bigla kasi akong na-curious kung bakit ako tinutulungan ni Gabrielle. Hindi ko naman siya kilala, hindi din niya ako gaano kakilala. " Nagtatanong ka na." Pamimilosopo niy
Possitive! Sigurado! Buntis ako. Matapos namin magpacheck up for drug test at nagpossitive ang result ko sa pregnancy test ay agad kaming nagpasecond opinion. Humanap na din ng mapapakatiwalaang OB si Gabrielle at Manager Kim. Sa kalagayan ko ngayon mahirap malaman pa lalo ng publiko. Kahit nasira ang pangalan ko, hindi naman valid iyon para sirain ko din ang pangalan ng taong minsan ko ding minahal. Sigurado akong masasankop siya sa bagay na ito kung maisapubliko pa. "Hi, mare! Kamusta ka dito? Maayos naman ba ang pagpapatakbo ng maliit na clinic na ito?" Bati ni Manager Kim ng makarating sa clinic na kakilala niya. " Ito lang ang naipundar ko matapos kong malaos!" Pabirong sagot nito. "Talaga ba? Anyway kilala mo naman na siya, Eumerriah-" "Yes, the best Eumerriah Ferrer. Alam mo sobrang fan mo ako. Kung kasing galing mo lang ako noong kabataan ko baka na-link na ako sa iba't ibang lalaki. Mabait ka din ah, isang lalaki lang na-link sayo. Akala ko nga dati totoo r
Eumerriah's Point of View Masakit ang ulo kong nagising mula sa pagkatulog. Pakiramdan ko sobrang haba ng tulog ko. Babangon na sana ako ng mapansin kong wala ako sa sariling kwarto. Nandito ako sa kwarto kung saan puro puti ang paligid at may aparato. Iaangat ko sana ang kamay ko ng maramdamang hawak ito ng kung sino kaya tiningnan ko. Nakaramdam ako ng saya ng makita ko muli ang mukha niya. " J-Jerome?" Haplos ko sa mukha niya gamit ang kaliwang kamay ko kahit medyo hindi ko abot. Kahit ano pa ang nalaman ko, hindi magbabago ng ganoon kadali ang nararamdaman ko para sa kaniya. Naramdaman kong gumalaw siya kaya nagpanggap akong tulog. Narinig kong gumalaw ang upuan kaya sigurado akong tumayo siya mula sa pagkakaupo, nawala din ang pagkakahawak nito sa kamay ko. Naghikab pa siya bago ako nakarinig ng tubig na sinasalin sa baso, kaya hindi ko na napigilan ang magmulat at umupo. "Nauuhaw na din ako." Ani ko. " Oh? Mabuti naman at gising ka na? Kamusta pakiramdam mo?" Nakita k
15 years ago,Eumerriah's Point of View "Pakasalanan mo si Jerome!" galit na sabi ni Daddy, habang tinitigan ako ng mariin.Huminga ako ng malalim bago sumagot. "Pero, Dad, alam naman nating hindi ko na siya kayang balikan.""Dahil ano? Dahil sa kapatid niya? Alam mo bang nilalagay mo sa kapahamakan si Gabrielle?" Lumalim ang mga mata niya, at may bigat sa bawat salitang binibitiwan niya.Napatingin ako sa kanya, litong-lito. "Ano pong ibig niyong sabihin?"Nag-aalangan si Mommy, biglang hinawakan ang braso ni Daddy. "Mahal, wag mo na sabihin kay Yumi ang bagay na iyan," pakiusap niya, tila may pag-aalala sa kanyang boses.Pero matatag si Daddy, hindi nagpatinag. "Hindi, kailangan niyang malaman para matauhan siya. Ang lakas ng loob magpabuntis sa lalaking iyon."Napalunok ako, unti-unti nang tumitindi ang kaba sa aking dibdib. "Ano po ba kasi iyon?!"Lumapit si Daddy, malamig ang tingin niya sa akin. "Kaya nilang patayin si Gabrielle, huwag lang kayong magkatuluyan."Parang nabingi
Eumerriah's Point of ViewSa tagal naming nag-uusap ni Gabrielle, hindi kami magkasundo. Hindi ko maunawaan kung bakit niya kailangang ilayo ang sarili niya sa amin. Lumabas na ang lahat ng katotohanan—ang tungkol sa kasal nila ni Kristine at ang naging takbo ng buhay niya kasama si Paul. Nagsisisi na rin siya, at maging si Paul ay tila napansin ang kanyang mga pagkakamali."Hindi mo talaga ako nauunawaan," sabi ni Gabrielle, may halong frustration sa boses."Edi ipa-intindi mo sa akin!" sagot ko, hindi na rin nakapagpigil."Sige, matanong kita. Bakit pinili mong lumayo at magtago, aber? Labing limang taon! Labing limang taon kong hindi nakita at nakasama ang anak ko, tapos malalaman kong legally anak siya ni Shaira! Paano mo ipapaliwanag sa akin ang bagay na iyon, ha?" tanong niya, puno ng galit at pagkabigo."Makinig ka!" sabi ko, halos hindi ko na maitago ang sakit sa boses ko. "Nawalan ng anak si Shaira dahil sa naging asawa mo! Ano sa tingin mo ang gagawin ko? Natural, inisip ko
Eumerriah's Point of View"Nasaan siya?" tanong ko kay Kate, diretso at puno ng curiosity."Kung gusto mong malaman, sumunod ka sa akin," sagot niya, sabay pasok sa kanyang kotse. Tumango ako, ngunit imbes na mag-drive ng sarili kong sasakyan, nagmadali akong pumasok sa passenger seat ng kotse niya.Napakunot ang noo niya at binigyan ako ng tingin na parang nagtatanong. "Bakit ang tamad mong mag-drive?" tanong niya, may halong inis."Gusto kong sumakay sa kotse ng babaeng gustong-gusto ako dati," sabi ko, nagpapatawa na rin para mawala ang tensyon."Tsk! Kung hindi dahil kay Kuya Gabrielle, hindi kita magugustuhan," bawi niya, pero may nakakalokong ngiti sa mga labi."What do you mean?" tanong ko, medyo naguguluhan pero alam kong may something siyang tinatago."Secret," sagot niya, sabay tawa habang nagmamaneho.Napatingin ako sa labas ng bintana, pero di ko mapigilan ang ngiti sa mukha ko. Hindi ko akalain na ang masiyahing bata noon na palaging nakadikit sa akin, gustong gusto ako,
"Eumerriah!" Tinawag ako ni Kate, ang boses niya ay puno ng alalahanin.Lumingon ako sa kaniya, at nakita ko ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha."Naiisip mo pa din ba siya?" Tanong niya, ang tinig ay puno ng pag-aalala. "Kung kamusta man lang ba siya?"Tahimik akong tumayo at binugaw ang mga tao sa paligid, tila may nararamdaman akong bigat. Naisip ko si Gabrielle. Sa lahat ng nangyari, siya pa rin ang nagbigay ng damdamin sa aking puso, pero hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon."Ano bang nais mong iparating?" tanong ko, pilit na tinatago ang nararamdaman."I just wanted you to know," sabi ni Kate, ang kanyang boses ay seryoso, "na noon pa lang nahirapan na siyang tanggapin na nawala ka ng ganoon lang. Tapos bigla kang bumalik at inisip na pinabayaan ka niya, na hindi ka man lang hinanap?"Habang binabasa ko ang kanyang mga salita, parang sumabog ang sakit sa aking dibdib. Naramdaman ko ang pighati ni Gabrielle sa mga taon ng pagkawala ko, ngunit hindi ko rin kaya
"Another movie you slay!" bati ni Shaira, habang yakap ako ng mahigpit."Napakagaling talaga ng mommy ko," puri ni Justine na ngayon ay nakaayos na parang ganap na binata na, ang buhok ay maayos, at ang suot na amerikana ay tumatakip sa kanyang buong katawan. Tumingin siya sa akin ng may labis na paghanga, at para bang natutunan niya ang mga bagay na ito mula sa akin."You always pretty, Mommy," sabi ni Dustine, na kahit bata pa, may mga simpleng salita na kayang magpasaya sa puso ko. Nakangiti siya sa akin, ang mga mata ay puno ng kasiyahan at pagmamahal."Ang napakaganda at walang kupas sa galing," papuri naman ni Jayson, na tumayo sa aking tabi, ang mga mata ay puno ng paggalang.Kakatapos lang ng premier night ng isa sa mga pinakamatagumpay naming pelikula ni Jerome. Ang kwento namin sa pelikula ay punong-puno ng emosyon, at hindi ko inisip na magiging ganito ang lahat. Matapos ang ilang linggong hirap at pagod, ang pagkakataon na ito ay nagbigay saya at tagumpay sa amin.Nasa git
Eumerriah's Point of View Sa loob ng anim na buwan, nasa maayos ang lahat. Walang gulo, walang away, kahit madalas ko nang katrabaho si Jerome."Siya pa din ba hanggang ngayon?" tanong ni Jerome."Eh, ano naman sa'yo?" Sagot ko, medyo matalim ang tono.Para bang wala siyang pakialam sa mga nangyari noon. Na parang hindi siya ang lalaking minsang kinabaliwan ko."Kung sana pinagpatuloy mo lang ang pagiging baliw sa'kin, baka natutunan ko pa 'yang mahalin ka," biro ko."Sabi mo e," sagot niya, tila walang malasakit."Ang tigas mo na ngayon, ah. Parang hindi ka nabaliw sa'kin noon," patuloy ko."It's been 17 years and still? Hindi ka pa rin ba nakaka-move on? Hindi mo nga nagawang ipaglaban ang bestfriend kong una mong minahal, ako pa kaya na ginamit mo lang?""Eh, hindi ko kasalanan kung hindi siya matanggap ng pamilya ko.""Kasalanan mong pinaasa mo siya at hindi minahal ng totoo.""Anong alam mo sa pagmamahal ng totoo?""Eh, ikaw? Anong alam mo? Hindi na tayo mga bata para dyan! Kung
Eumerriah's Point of View Tatlong buwan na ang lumipas simula nang biglaang pagkawala ni Gabrielle, at walang sinuman ang nakarinig ng balita mula sa kanya. Lahat sila'y nag-aalala—pati sina Kristine at Kimberly ay naguguluhan na rin sa nangyayari. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanila na pati ako’y wala ring ideya kung nasaan siya o kung kailan siya babalik.Sa kabila ng lahat ng ito, ang buhay namin ni Shaira ay unti-unting bumalik sa dati. Ako ang patuloy na nagtatrabaho para sa aming pamilya, habang si Shaira naman ang naiiwan sa bahay upang asikasuhin ang mga gawain at si Justine. Naging maayos ang daloy ng mga araw, ngunit ang bigat ng mga tanong na walang kasagutan ay laging naroon."Hanggang ngayon ba, wala pa ring paramdam si Gabrielle?" tanong ni Shaira, habang iniayos ang mga laruan ni Dustine sa sahig.Umiling ako, naramdaman ko ang lungkot sa aking dibdib. "Kahit si Kristine ay nagtatanong na rin sa akin. Nagkakagulo na daw sa kumpanya nila dahil sa biglaan niyang
Eumerriah's Point of ViewNakarecover na si Justine mula sa kanyang karamdaman, at sa kabila ng lahat ng nangyari, malaki ang pasasalamat ko kay Gabrielle. Ang kanyang suporta sa amin ay hindi ko malilimutan. Ngunit pagkatapos ng aming pagkikita at nang malaman kong ang matalik niyang kaibigan na si Paul ang tunay na ama ni Kimberly, parang isang matinding tinik ang naalis mula sa kaniya, ngunit hindi ko pa rin maipaliwanag ang tunay na nararamdaman niyang nararamdamanDalawang linggo na ang nakalipas mula nang matuklasan ko ang katotohanan, ngunit wala na akong balita mula kay Gabrielle. Nawawala siya, at kahit anong gawin ko, hindi ko siya matagpuan. Ang kanyang pagkawala ay tila isang bagong pahirap na dumagdag sa aking mga pagsubok.Sa gitna ng lahat ng ito, napapadalas ang pagbisita ni Jayson sa aming bahay. Ayaw ni Justine na magpaligo sa ibang tao, kaya't mas pinili naming huwag mag-hire ng personal nurse. Minsan, nakikita ko siyang nag-aalala at nagtatago ng kanyang tunay na n
Gabrielle's Point of ViewHindi ko alam kung paano ko nagawang iwan ang lahat. Minsan, parang panaginip lang ang lahat ng ito—ang buhay na iniwan ko, ang pamilya na sinira ko. Pero ito ang realidad na ginawa ko sa sarili ko, at sa bawat araw na lumilipas, mas nagiging malinaw sa akin kung gaano kalaking pagkakamali ang nagawa ko.Si Kristine, ang babaeng nakasama ko ng maraming taon, ang ina ng anak kong si Kimberly. Bumuo kami ng pamilya, isang pamilya na minsan kong pinangarap na magiging masaya at buo hanggang sa huli. Pero ngayon, wala na iyon. At ako ang may kasalanan. Nagsimula ang lahat nang bumalik si Eumerriah sa buhay ko. Hindi ko inasahan na makikita ko pa siya muli, na mararamdaman ko ulit ang mga damdamin na matagal ko nang inilibing. Akala ko, tapos na ang lahat sa amin ni Eumerriah. Akala ko, kaya ko na siyang kalimutan, kaya kong magpatuloy sa buhay kasama si Kristine at si Kimberly. Pero nang makita ko si Eumerriah, biglang bumalik ang lahat ng damdamin na iyon—mga d