Eumerriah’s Point of View
“Nasaan ka ngayon?” “Nasa condo, malapit na akong ikasal wag mo na muna ako bigyan ng trabaho. Ito na ang last chance ko kay Jerome. Sa ngayon susundin ko na sila Mommy.” Sagot ko kay Manager Kim ng ito ay tumawag. “Ganoon mo talaga kamahal ang lalaking ‘yan noh. Siya sige, basta kung gustuhin mong bumalik open ang agency ko para sa iyo.” Tumango-tango ako na parang nakikita niya ako. Binaba niya ang tawag. “M-magkano po ito?” utal kong tanong sa cashier. Hindi naman niya ako makikilala dahil nakadisguise ako ngayon. Nakasuot ako ng cup at naka-facemask. Nakasuot din ako ng leather Jacket upang hindi makita ang bibilhin ko. “135 pesos po ma’am.” “Alin ba ang pinakamahal dito at accurate?” I ask the pharmacist na kararating lang. “Ilang weeks na po ba?” Bumuntong hininga ako. “I think 5 weeks already pero 2 weeks pa lang akong delay, isn’t possible na accurate ang lumabas?” “Two or three sigurong try every morning po, wala muna kayong kakainin at iinumin na kahit ano pagkagising bago niyo gamitin. Kung hindi pa din kayo satisfied better to visit OBGYN.” Nakangiti niyang sagot sa akin. “Bigyan mo ako ng tig tatlo brand. How much?” “1135 po lahat ma’am.” “Okay.” Kinuha ko ang dalawang libong piso sa wallet ko at agad na kinuha ang pinamili ko, nilagay ko agad ito sa bulsa ng jacket ko. “Miss, mayroon ba kayo nito for hangover- ay sorry. Pasensya ka na medyo may tama pa kasi ako.” Tinulungan naman ako ng lalaking nakabangga sa akin. Nagkalat ang mga pinamili ko. Dahil yumuko ako ay nalaglag ang cup ko. “Ang dami naman nito Ms. Lahat ba ito ikaw ang gagamit?” umangat ang tingin niya sa akin. “I-ikaw?” luminga pa ito. Lumapit siya sa akin at bumulong. “Anong gagawin mo sa pregnancy test?” Nagmadali akong kinuha ang pinamili ko at tumayo. Hindi ko na ininda kung may naiwan pa ba dahil agad akong lumabas ng pharmacy. Hindi ko siya pinansin, dire-diretso akong pumasok sa kotse ko. Huminga ako ng malalim. “Buntis ka?” sobrang gulat ko ng may pumasok sa backseat ng kotse ko. “Anong ginagawa mo dito?” “Tinatanong kita! Buntis ka ba? Ako ba ang ama?” “Lumabas! Wala tayong dapat pagusapan!” tinulak ko siya palabas ng kotse. “Hindi ako lalabas kung hindi mo ako sasagutin.” Nagpipigil akong sumigaw. Sobrang galit ko sa kaniya, siya ang dahilan ng lahat ng problema namin ni Jerome. This time hindi na ako papayag na may gawin pa siya para pigilan ang kasal naming dalawa. “Hindi ako buntis, inutusan lang ako ng kaibigan ko para bumili nito. Please, nakikiusap ako! Wag ka ng gumawa ng bagay na ikakasira namin ni Jerome. Ikakasal kaming dalawa at mahal naming ang isa’t isa. Kami ang nakatadhana.” May pag sign gesture pa ako sa kaniya. Nakikisuyo na ako. “Ganoon mo ba talaga siya kamahal? Hindi mo ba nakikita na hindi ka niya mahal. Kailangan ka lang niya. Kung hindi ka maniniwala desisyon mo iyon, binalaan na kita! Hindi ka niya mahal!” padabog niyang sinara ang kotse ko. Bumuntong hininga ako at agad na umuwi sa condo. Mamaya ng gabi ang Engagement party namin ni Jerome pero ilang araw na ding masama ang pakiramdam ko. Minsan nawawalan ako ng malay at nagigising na lang ng walang nakakita sa akin. Nangangamba na ako, pero hindi ako tanga, alam kong possibleng buntis ako kaya hindi agad ako makalapit sa doctor. Wala akong ibang mapagsabihan. “Nasaan ka?” sinagot ko ang tawag ni Dad habang nagda-drive. “Pauwi na po.” Sagot ko. Ibinaba niya na din agad kaya nag u-turn na ako pauwi. Hindi na muna ako dadaan sa condo. Agad akong nakarating sa isang hotel na pagmamayari din ng pamilya namin. Iginaya ako ng mga tao ni Mom papunta sa isang kwarto. "Nandyan na po sila Sir Jerome. Pinapatawag na kayo ng Mommy niyo." " Iwan niyo na muna ako." Sabi ko sa kanila at iniwan nila ako dito sa kwarto. Sinisipat ko ang sarili ko. "Sinabi ko di ba-ano ba sino ka ba ibaba mo ako!" Utos ko sa taong may karga sa akin ngayon bago niya lagyan ng panyo ang bibig ko. Nakalutang ako ngayon at nagpupumiglas. "Araaay! Ang sakit! Ano bang problema mo?!" Sigaw ko sa lalaking nagda-drive ngayon pagkatapos niya ako isalampak sa backseat ng kotse niya. " Hoy! Ihinto mo ito! Ano ba! Sino ka ba para gawin sa akin ito!?!" Wala pa din humpay ang paghampas ko sa likod niya habang palinga-lingang nagbabakasakaling may makita akong kakilala sa dinadaanan. "Gabrielle?!? Ikaw na naman! Ihinto mo ang sasakyan! I said stop the car- aw! Shit! Bakit ka nag preno bigla?!" Naumpog kasi ang mukha ko sa upuan na nasa harapan ko ngayon. "Sabi mo stop the care!" Napataas niya ang kilay ko. " Ibalik mo ako doon kung hindi sisigaw ako ng sisigaw dito!" "Magsisigaw ka. Wala naman makakarinig sa iyo! Isa pang gulo sa pagda-drive ko sa empyerno tayo pupulutuin!" Pagbabanta niya. "Ikaw lang! Sa langit ako" Irap ko sa kaniya. " Kung langit gusto mo, manahimik ka dyan. Sabay natin pupuntahan ulit iyon!" Automatic na nagkulay kamatis ang mukha ko at nahiya ng bahagya sa kaniya. Ang kapal ng mukha niyang ipaalala ang bagay na iyon. "Ewan ko sa iyo! I'll going to call manager Kim. Ipapakulong kita sa pangingidnap mo sa akin!" Pagbabanta ko. Kinuha ko ang phone ko sa secret pocket ng gown ko. Sunod-sunod na notifications at tawag ang nareceieve ko mula sa iba't ibang tao lalo na sa mga executives. Kumunot ang noo ko ng makita ang isang vedio, nanginginig ang kamay ko pero hindi ako nagdalawang isip na tingnan. "Aaaaaaa. B-bakit may ganyan? S-saan galing iyan!" Nabitawan ko ang cellphone ko dahil sa gulat. " Ah! Shit! Tinuloy nga nila!" Komento niya ng makita ang vedio na nagpiplay sa cellphone ko. Hindi pa ako nakakarecover ng makita kong tumatawag si Dad. Nanginginig ako at umiiyak pero kailangan kong sagutin. "D-dad l-let me exp-plain. I-" " Kaya ba hindi ka nagpakita dito dahil nakipagtanan ka sa lalaki mo? Wala ka talagang utang na loob! Ngayon anong gagawin mo? Isa kang malaking kahihiyan! Kung hindi ka pakasalanan ni Jerome sisiguraduhin kong wala kang makukuha sa amin ng Mommy mo. Hindi ka na namin anak! Nagsisisi akong kinuha kita at pinaglaki!"Padabong na pinatay ni Yumi ang kaniyang telepono dahil sa sunod-sunod na tawag at messages na natatanggap niya mula sa mga malalapit na tayo sa buhay niya. "Oh? Bakit mo pinatay? Bakit hindi mo kausapin ng harapan at tanunngin ang bestfriend mo para hindi ako ang pinagiinitan mo ng ulo dyan!" May diin na salita ang binitawan ng lalaking si Gabrielle na kasama niya ngayon. Sa halip na sumagot ay umismid na lamang ito. Hindi niya din kasi alam ang sasabihin, hindi siya sigurado kung papaniwalaan niya ba ang sinasabi nito pero alam niyang in the back of her mind na walang dahilan ang lalaking nasa harapan niya para magsinungaling. " Gusto ko ng magpahinga. Pwede mo ba akong ihatid sa pinakamalapit na hotel?!" Pagod at lamya na tanong ni Yumi sa binatang kanina pa hawak ang manubela. "Hindi pwede!" " Anong gusto mo? Matulog ako dito sa kotse mo? Hindi mo ba nakikita? Hindi ako komportable sa suot ko at sa pwesto ko kung dito ako matutulog. Bakit hindi mo na lang paandarin itong
R|18 Eumerriah's Point of View "Ano?! Totoo ba iyang sinasabi mo?" Paulit-ulit na tanong ng manager ko. Pinaalam ko sa kaniya lahat ng sinabi sa akin ni Gabrielle, ayaw ko man paniwalaan pero may kung ano sa loob ko ang nagsasabing may katotohanan ang sinabi niya. "Okay, i'll going to call someone i know para palihim na gumawa ng drug test sa iyo. Tatawagan kita kung pwede ka ng pumunta. Mag iingat ka kung nasaan ka man, wag ka munang magpapakita sa mga tao." Ramdam ko ang pagkataranta ng manager ko na si Kim. Ibinilin ko din sa kaniyang wag na muna ipaalam ito sa iba kahit sa bestfriend ko. Alam kong nagtataka siya pero hindi ko pa kayang sabihin sa kaniya dahil hindi rin ako sigurado. "Ano? Kailangan na ba kitang ihatid sa maynila?" Biglang sulpot ni Gabrielle. "Huh? Bakit nasaan ba tayo ngayon?" Tumingin ako sa bintana, tanging dagat, mga puno at damuhan lang ang nakikita ng mga mata ko. "Nasaan tayo?" Takang tanong ko. "Nandito tayo sa isang resort na pag-aari k
Eumerriah's Point of View "Kateee!" Sigaw ng lalaking epal sa buhay ko kahit kailan. Tinatawag niya si Kate na kausap ko ngayon. Nang makalapit siya ay hinigit niya si Kate sa likod niya. " Wag ka ngang sumasama sa kagaya niya. Mamaya niyan mahawa ka sa ugali niya." "Lover's Quarrel kayo?" Nakangising tanong agad ni Kate. Hindi ko na kaya matagalan ang pangiinsulto niya sa ugali ko. Isang beses ko lang nagawa sa kaniya pero nakakadalawang beses na niya akong pinagsasalitaan ng ganyan. Kapal ng mukha! Huminga ako ng malalim habang nakapikit at maglalakad na sana paalis ng maalala kong magpaalam kay Kate. " Nice to know you Kate. Let's bond another time pag wala ng asungot sa buhay natin." Nagwave pa ako sa kaniya at patuloy na paglalakad ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero siguro kailangan ko lang i-check kung may tawag na si Manager Kim. Nakalimutan ko ng may kailangan pala akong puntahan. "See you again ate Yumi!" Sigaw ni Kate. Hindi na ako lumingon pa at nagl
R-18 Eumerriah's Point of View "Ateeee" Pagpapacute sa akin ni Kate. " Ateee babalik ka huh?" Paulit ulit na pakiusap sa akin ni Kate. "Oo nga, kanina ka pa. Babalik siya dito dahil hindi ko siya iiwan doon. Sige na baka hinahanap ka na ni Lola." Pagtataboy ni Gabrielle kay Kate. Kanina pa kasi nagpapacute sa akin si Kate, akala niya kasi hindi na ako babalik. Kumuha si Gabrielle ng mga damit ni Kate at siya ngayon ang gamit ko kahit medyo maliit sa akin. Nakasuot ako ngayon ng longsleeve na hindi branded, malayo sa tela na sinusuot ko dati. Nakasuot din ako ng maluwag pero maiksing jogging pants. Mas matangkad ako ng bahagya kay Kate pero mas matangkad pa din naman sa akin si Gabrielle. Nakasakay na ako ngayon sa passenger seat habang inaayos ni Gabrielle ang seatbelt niya. "Pwede bang magtanong?" Bigla kasi akong na-curious kung bakit ako tinutulungan ni Gabrielle. Hindi ko naman siya kilala, hindi din niya ako gaano kakilala. " Nagtatanong ka na." Pamimilosopo niy
Possitive! Sigurado! Buntis ako. Matapos namin magpacheck up for drug test at nagpossitive ang result ko sa pregnancy test ay agad kaming nagpasecond opinion. Humanap na din ng mapapakatiwalaang OB si Gabrielle at Manager Kim. Sa kalagayan ko ngayon mahirap malaman pa lalo ng publiko. Kahit nasira ang pangalan ko, hindi naman valid iyon para sirain ko din ang pangalan ng taong minsan ko ding minahal. Sigurado akong masasankop siya sa bagay na ito kung maisapubliko pa. "Hi, mare! Kamusta ka dito? Maayos naman ba ang pagpapatakbo ng maliit na clinic na ito?" Bati ni Manager Kim ng makarating sa clinic na kakilala niya. " Ito lang ang naipundar ko matapos kong malaos!" Pabirong sagot nito. "Talaga ba? Anyway kilala mo naman na siya, Eumerriah-" "Yes, the best Eumerriah Ferrer. Alam mo sobrang fan mo ako. Kung kasing galing mo lang ako noong kabataan ko baka na-link na ako sa iba't ibang lalaki. Mabait ka din ah, isang lalaki lang na-link sayo. Akala ko nga dati totoo r
Eumerriah's Point of View Masakit ang ulo kong nagising mula sa pagkatulog. Pakiramdan ko sobrang haba ng tulog ko. Babangon na sana ako ng mapansin kong wala ako sa sariling kwarto. Nandito ako sa kwarto kung saan puro puti ang paligid at may aparato. Iaangat ko sana ang kamay ko ng maramdamang hawak ito ng kung sino kaya tiningnan ko. Nakaramdam ako ng saya ng makita ko muli ang mukha niya. " J-Jerome?" Haplos ko sa mukha niya gamit ang kaliwang kamay ko kahit medyo hindi ko abot. Kahit ano pa ang nalaman ko, hindi magbabago ng ganoon kadali ang nararamdaman ko para sa kaniya. Naramdaman kong gumalaw siya kaya nagpanggap akong tulog. Narinig kong gumalaw ang upuan kaya sigurado akong tumayo siya mula sa pagkakaupo, nawala din ang pagkakahawak nito sa kamay ko. Naghikab pa siya bago ako nakarinig ng tubig na sinasalin sa baso, kaya hindi ko na napigilan ang magmulat at umupo. "Nauuhaw na din ako." Ani ko. " Oh? Mabuti naman at gising ka na? Kamusta pakiramdam mo?" Nakita k
Eumerriah's Point of View "Yumii!!" Sigaw ni Gabrielle habang papalapit sa akin. Kunwari kasing nanghina ako para hindi siya lumabas. Hindi ko alam kung anong nag udyok sa akin gawin iyon pero naisip ko lang na posibleng saktan niya si Jerome kung hahayaan ko siyang makalabas sa kwartong ito. " Bakit? Nahihilo ka ba? Anong nararamdaman mo?" Dire-diretsong tanong niya habang inaalalayan akong makaupo sa sofa. "Oh, tubig! Hindi ko alam kung kanino nila nalaman na nandito ka. Palagay ko pinapasundan nila ako. Hindi ko alam kung anong pumapasok sa kukote nila para gawin iyon. Mas lalong lumalakas ang paniniwala kong niloloko ka nga nila sa mahabang panahon. Kita mo ba iyon, sobrang concern niya kanina kay Shaira! Bwisit sana hindi sila bigyan ng anak dahil sa ginagawa nila!" Nakatingin lang ako habang umiinom kay Manager Kim. Gusto ko man sabayan ang pag rarants niya ngunit hindi ko magawa dahil pakiramdam ko naubusan ako ng energy. "Kamusta ka? Ayos ka na ba?" Tanong ni Gabrielle. "
R-18 Eumerriah’s Point of View Tatlong araw din ang tinatagal ko sa Hospital. Wala naman daw problema ang baby sa sinapupunan ko. Normal lang daw ang spotting sa buntis lalo na sa mga unang tatlo hanggang apat na buwan ng pagbubuntis, lalo na kung nai-stress. Sa loob ng tatlong araw walang bumisita mula sa mga magulang ko. Alam kong tinakwil na nila ako pero hindi ko akalain na wala na silang pakialam sa akin. Si Jerome at Shaira naman ay hindi na bumalik pa mula nang unang araw. Wala ding articles ang lumabas tungkol sa paglagi ko sa hospital. Mainit pa din ako sa mata ng mga tao lalo na ng media dahil madami pa din ang tumataag kay Manager para kunan siya ng statement. Madami rin akong nababasa na marketing strategy lang ito para mas pagusapan ako at si Jerome. Sana ganoon na nga lang iyon para hindi ako nahihirapan ngayon. Alam kong sapat ang ipon ko para palakahin ang batang nasa sinapupunan ko pero hindi ako handa sa ganitong bagay. Kailangan ko pa din ng gamay mula sa sarili
15 years ago,Eumerriah's Point of View "Pakasalanan mo si Jerome!" galit na sabi ni Daddy, habang tinitigan ako ng mariin.Huminga ako ng malalim bago sumagot. "Pero, Dad, alam naman nating hindi ko na siya kayang balikan.""Dahil ano? Dahil sa kapatid niya? Alam mo bang nilalagay mo sa kapahamakan si Gabrielle?" Lumalim ang mga mata niya, at may bigat sa bawat salitang binibitiwan niya.Napatingin ako sa kanya, litong-lito. "Ano pong ibig niyong sabihin?"Nag-aalangan si Mommy, biglang hinawakan ang braso ni Daddy. "Mahal, wag mo na sabihin kay Yumi ang bagay na iyan," pakiusap niya, tila may pag-aalala sa kanyang boses.Pero matatag si Daddy, hindi nagpatinag. "Hindi, kailangan niyang malaman para matauhan siya. Ang lakas ng loob magpabuntis sa lalaking iyon."Napalunok ako, unti-unti nang tumitindi ang kaba sa aking dibdib. "Ano po ba kasi iyon?!"Lumapit si Daddy, malamig ang tingin niya sa akin. "Kaya nilang patayin si Gabrielle, huwag lang kayong magkatuluyan."Parang nabingi
Eumerriah's Point of ViewSa tagal naming nag-uusap ni Gabrielle, hindi kami magkasundo. Hindi ko maunawaan kung bakit niya kailangang ilayo ang sarili niya sa amin. Lumabas na ang lahat ng katotohanan—ang tungkol sa kasal nila ni Kristine at ang naging takbo ng buhay niya kasama si Paul. Nagsisisi na rin siya, at maging si Paul ay tila napansin ang kanyang mga pagkakamali."Hindi mo talaga ako nauunawaan," sabi ni Gabrielle, may halong frustration sa boses."Edi ipa-intindi mo sa akin!" sagot ko, hindi na rin nakapagpigil."Sige, matanong kita. Bakit pinili mong lumayo at magtago, aber? Labing limang taon! Labing limang taon kong hindi nakita at nakasama ang anak ko, tapos malalaman kong legally anak siya ni Shaira! Paano mo ipapaliwanag sa akin ang bagay na iyon, ha?" tanong niya, puno ng galit at pagkabigo."Makinig ka!" sabi ko, halos hindi ko na maitago ang sakit sa boses ko. "Nawalan ng anak si Shaira dahil sa naging asawa mo! Ano sa tingin mo ang gagawin ko? Natural, inisip ko
Eumerriah's Point of View"Nasaan siya?" tanong ko kay Kate, diretso at puno ng curiosity."Kung gusto mong malaman, sumunod ka sa akin," sagot niya, sabay pasok sa kanyang kotse. Tumango ako, ngunit imbes na mag-drive ng sarili kong sasakyan, nagmadali akong pumasok sa passenger seat ng kotse niya.Napakunot ang noo niya at binigyan ako ng tingin na parang nagtatanong. "Bakit ang tamad mong mag-drive?" tanong niya, may halong inis."Gusto kong sumakay sa kotse ng babaeng gustong-gusto ako dati," sabi ko, nagpapatawa na rin para mawala ang tensyon."Tsk! Kung hindi dahil kay Kuya Gabrielle, hindi kita magugustuhan," bawi niya, pero may nakakalokong ngiti sa mga labi."What do you mean?" tanong ko, medyo naguguluhan pero alam kong may something siyang tinatago."Secret," sagot niya, sabay tawa habang nagmamaneho.Napatingin ako sa labas ng bintana, pero di ko mapigilan ang ngiti sa mukha ko. Hindi ko akalain na ang masiyahing bata noon na palaging nakadikit sa akin, gustong gusto ako,
"Eumerriah!" Tinawag ako ni Kate, ang boses niya ay puno ng alalahanin.Lumingon ako sa kaniya, at nakita ko ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha."Naiisip mo pa din ba siya?" Tanong niya, ang tinig ay puno ng pag-aalala. "Kung kamusta man lang ba siya?"Tahimik akong tumayo at binugaw ang mga tao sa paligid, tila may nararamdaman akong bigat. Naisip ko si Gabrielle. Sa lahat ng nangyari, siya pa rin ang nagbigay ng damdamin sa aking puso, pero hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon."Ano bang nais mong iparating?" tanong ko, pilit na tinatago ang nararamdaman."I just wanted you to know," sabi ni Kate, ang kanyang boses ay seryoso, "na noon pa lang nahirapan na siyang tanggapin na nawala ka ng ganoon lang. Tapos bigla kang bumalik at inisip na pinabayaan ka niya, na hindi ka man lang hinanap?"Habang binabasa ko ang kanyang mga salita, parang sumabog ang sakit sa aking dibdib. Naramdaman ko ang pighati ni Gabrielle sa mga taon ng pagkawala ko, ngunit hindi ko rin kaya
"Another movie you slay!" bati ni Shaira, habang yakap ako ng mahigpit."Napakagaling talaga ng mommy ko," puri ni Justine na ngayon ay nakaayos na parang ganap na binata na, ang buhok ay maayos, at ang suot na amerikana ay tumatakip sa kanyang buong katawan. Tumingin siya sa akin ng may labis na paghanga, at para bang natutunan niya ang mga bagay na ito mula sa akin."You always pretty, Mommy," sabi ni Dustine, na kahit bata pa, may mga simpleng salita na kayang magpasaya sa puso ko. Nakangiti siya sa akin, ang mga mata ay puno ng kasiyahan at pagmamahal."Ang napakaganda at walang kupas sa galing," papuri naman ni Jayson, na tumayo sa aking tabi, ang mga mata ay puno ng paggalang.Kakatapos lang ng premier night ng isa sa mga pinakamatagumpay naming pelikula ni Jerome. Ang kwento namin sa pelikula ay punong-puno ng emosyon, at hindi ko inisip na magiging ganito ang lahat. Matapos ang ilang linggong hirap at pagod, ang pagkakataon na ito ay nagbigay saya at tagumpay sa amin.Nasa git
Eumerriah's Point of View Sa loob ng anim na buwan, nasa maayos ang lahat. Walang gulo, walang away, kahit madalas ko nang katrabaho si Jerome."Siya pa din ba hanggang ngayon?" tanong ni Jerome."Eh, ano naman sa'yo?" Sagot ko, medyo matalim ang tono.Para bang wala siyang pakialam sa mga nangyari noon. Na parang hindi siya ang lalaking minsang kinabaliwan ko."Kung sana pinagpatuloy mo lang ang pagiging baliw sa'kin, baka natutunan ko pa 'yang mahalin ka," biro ko."Sabi mo e," sagot niya, tila walang malasakit."Ang tigas mo na ngayon, ah. Parang hindi ka nabaliw sa'kin noon," patuloy ko."It's been 17 years and still? Hindi ka pa rin ba nakaka-move on? Hindi mo nga nagawang ipaglaban ang bestfriend kong una mong minahal, ako pa kaya na ginamit mo lang?""Eh, hindi ko kasalanan kung hindi siya matanggap ng pamilya ko.""Kasalanan mong pinaasa mo siya at hindi minahal ng totoo.""Anong alam mo sa pagmamahal ng totoo?""Eh, ikaw? Anong alam mo? Hindi na tayo mga bata para dyan! Kung
Eumerriah's Point of View Tatlong buwan na ang lumipas simula nang biglaang pagkawala ni Gabrielle, at walang sinuman ang nakarinig ng balita mula sa kanya. Lahat sila'y nag-aalala—pati sina Kristine at Kimberly ay naguguluhan na rin sa nangyayari. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanila na pati ako’y wala ring ideya kung nasaan siya o kung kailan siya babalik.Sa kabila ng lahat ng ito, ang buhay namin ni Shaira ay unti-unting bumalik sa dati. Ako ang patuloy na nagtatrabaho para sa aming pamilya, habang si Shaira naman ang naiiwan sa bahay upang asikasuhin ang mga gawain at si Justine. Naging maayos ang daloy ng mga araw, ngunit ang bigat ng mga tanong na walang kasagutan ay laging naroon."Hanggang ngayon ba, wala pa ring paramdam si Gabrielle?" tanong ni Shaira, habang iniayos ang mga laruan ni Dustine sa sahig.Umiling ako, naramdaman ko ang lungkot sa aking dibdib. "Kahit si Kristine ay nagtatanong na rin sa akin. Nagkakagulo na daw sa kumpanya nila dahil sa biglaan niyang
Eumerriah's Point of ViewNakarecover na si Justine mula sa kanyang karamdaman, at sa kabila ng lahat ng nangyari, malaki ang pasasalamat ko kay Gabrielle. Ang kanyang suporta sa amin ay hindi ko malilimutan. Ngunit pagkatapos ng aming pagkikita at nang malaman kong ang matalik niyang kaibigan na si Paul ang tunay na ama ni Kimberly, parang isang matinding tinik ang naalis mula sa kaniya, ngunit hindi ko pa rin maipaliwanag ang tunay na nararamdaman niyang nararamdamanDalawang linggo na ang nakalipas mula nang matuklasan ko ang katotohanan, ngunit wala na akong balita mula kay Gabrielle. Nawawala siya, at kahit anong gawin ko, hindi ko siya matagpuan. Ang kanyang pagkawala ay tila isang bagong pahirap na dumagdag sa aking mga pagsubok.Sa gitna ng lahat ng ito, napapadalas ang pagbisita ni Jayson sa aming bahay. Ayaw ni Justine na magpaligo sa ibang tao, kaya't mas pinili naming huwag mag-hire ng personal nurse. Minsan, nakikita ko siyang nag-aalala at nagtatago ng kanyang tunay na n
Gabrielle's Point of ViewHindi ko alam kung paano ko nagawang iwan ang lahat. Minsan, parang panaginip lang ang lahat ng ito—ang buhay na iniwan ko, ang pamilya na sinira ko. Pero ito ang realidad na ginawa ko sa sarili ko, at sa bawat araw na lumilipas, mas nagiging malinaw sa akin kung gaano kalaking pagkakamali ang nagawa ko.Si Kristine, ang babaeng nakasama ko ng maraming taon, ang ina ng anak kong si Kimberly. Bumuo kami ng pamilya, isang pamilya na minsan kong pinangarap na magiging masaya at buo hanggang sa huli. Pero ngayon, wala na iyon. At ako ang may kasalanan. Nagsimula ang lahat nang bumalik si Eumerriah sa buhay ko. Hindi ko inasahan na makikita ko pa siya muli, na mararamdaman ko ulit ang mga damdamin na matagal ko nang inilibing. Akala ko, tapos na ang lahat sa amin ni Eumerriah. Akala ko, kaya ko na siyang kalimutan, kaya kong magpatuloy sa buhay kasama si Kristine at si Kimberly. Pero nang makita ko si Eumerriah, biglang bumalik ang lahat ng damdamin na iyon—mga d