Kabanata 0003 Soon to be...

Eumerriah’s Point of View

“Jerome! Can we talk?” tumingin lang siya sa akin ng walang emosyon, tumayo at tuluyang umalis. Sinundan ko naman siya. Nagpalinga-linga pa ako baka may makakita sa amin. Lumingon siya sa akin at lumapit. “Ipapahiya mo ba talaga ang sarili mo?” bulong niya sa akin.

Napatingin ako sa paligid at marami ngang tao, nandito nap ala kami sa lobby ng hotel. Tapos na nag movie namin, ito na ang huling araw namin sa taping. Bumuntong hininga ako at agad na tumalikod pabalik sa kwarto ko. May tatlong linggo na din simula ng suyuin ko siya. Kahit araw araw kaming magkasama ay civil lang kami, hindi siya nagsasalita kung hindi kailangan. Inuunawa ko na lang dahil alam ko ang mali sa nagawa ko, ang gusto ko lang naman ay pakinggan niya ako. Kung mauunawaan niya edi okay, maayos namin ang aming relasyon. Kung hindi naman ay mauunawaan ko, ang gusto ko lang ay makapagpaliwanag pero kahit isang Segundo hindi niya ako binigyan ng pagkakataon.

“Tumawag ang Daddy mo!” salubong sa akin ni Manager Kim. “Ang bilis talaga nila.” Tanging sagot ko at tuluyang naglakad papasok sa kwarto namin.

“Congrats, bestfriend. Isang movie na naman ang papatok ngayon buwan.” Bati sa akin ni Shaira. “Thank you, saan ka pala galing?” tanong ko dahil nakasuot siya ng costume ng isang sexy star at naka-wig na pula.

“Mayroon lang na costume party kagabi, tinanghali ng gising kaya dumiritso na agad ako dito.” Masayang kwento nito sa akin.

“Sana umuwi ka na lang at nagpahinga. Pauwi na din kami.” Singit ni Manager Kim.

“Huh? Bakit naman uuwi agad? Hindi ba may party mamaya? Hindi ka ba aattend?” paguusisa ni Shaira sa akin. “Paano mo naman nalaman na ngayon ang party?” nagaayos si Manager ng mga gamit pero ang tenga ay naka-focus sa usapan namin dalawa.

“Hindi ba ganoon naman talaga, laging may party tuwing lastday ng taping.” Nanghihinguko pa siya. “Palagi ka na lang nakaabang sa mga party pero wala ka naman makitang raket o ultimo stable role. Sinabi ko na sa iyo na hayaan mo akong maging manager mo, hindi ka mauubusan ng gagawin.” Matagal na kasing inaalok ni Manager na i-manage si Shara pero ayaw naman nito. Ayaw niya kasi ng pressure works kaya pa-extra extra lang ang nakukuha niya, hindi dahil hindi siya magaling kundi sadyang gusto niya lang magchill sa buhay. Happy go lucky kasi siyang tipo ng tao.

“Mauuna na kami sa iyo, mapapatay ako ng ama niya kung hindi ko siya maibabalik sa oras.” Agad kaming lumabas ng hotel, naghihintay na pala ang driver sa harap ng lobby.

Ilang oras din ang ginugol namin sa daan at agad kaming nakarating sa mansion. Takot si Manager sa magulang ko kaya hindi na ito pumasok.

“Hi Darling,Congrats sa last movie mo.” Bati ni Mommy ng makita akong pumasok sa main entrance.

“Magbihis ka na, may bisita tayong darating.” Walang emosyong sabi ni Dad sa akin. Lumapit ako kay mommy at nagbeso, pagkatapos ay nagbless ako kay Daddy.

Inasikaso ko ang sarili ko at agad na bumaba sa sala.

"Kailangan mong pakasalan ang lalaking napili namin para sa iyo, Eumerriah!" bulyaw sa akin ni Dad.

"Pe-pero dad!! Ni hindi ko pa nakikita yung taong sinasabi niyo! Sa-- saka-- may boy friend na ako." Tanggi ko dito.

"Marunong ka na talagang sumaway ngayon, hindi porket pinayagan ka namin ng Mommy mo na magartista ay hindi mo na susundin?"

"Hindi naman daddy.. kaya lang--"

"Wag ka na ngang tumanggi! Ayusin mo iyang suot mo at mamamanhikan na sila!"

Wala na akong nagawa, kundi ang sumunod sa aking ama. Pagsapit ng gabi, nagsidatingan sa harapan ng mansiyon namin, ang mga kulay itim na sasakyan at nagbabaan ang mga lalaking naka coat na animo mga kontrabida sa koreanovela.

Huling lumabas ang isang lalaki, na kilalang kilala ko, sa tindig at porma.. Si J-jerome?!

Nagulat din ito ng makita siya ng makita ako, saka matamis na ngumiti.

"Kumusta iho?" Sinalubong ito ng aking ama, "anak, halika dito, salubungin mo ang mapapangasawa mo," tawag sa akin ni Dad.

Nagmamadali akong  lumapit. Subalit namutla siya, ng makita ang isa pang lalaki na naglalakad paakyat ng hagdan na nasa likuran ni Jerome.

Hindi niya maaaring makalimutan ang lalaking sumira sa relasyon nila ni Jerome.

"Iyan na ba ang mamanugangin ko?" Nakangiti ang isang matandnag lalaki na nakatingin sa kanya, "magandang bata ah.."

Hindi na siya nakagalaw, nanigas ang kanyang mga paa.

"Anak, nakakahiya, halika dito at magmano ka na sa magiging biyenan mo.." tawag sa kanya ng ama.

Nakita niya ang paglapit ni Jerome sa kanya, "okay ka lang ba, Yumi?" Nag aalala ang tinig nito.

"I--ikaw??"

“Oo iha, siya ang mapapangasawa mo. Ikaw ang dahilan kung bakit siya pumasok sa showbiz. Pumayag kami dahil gusto naming magkakilala kayo bago namin kayo ipakilala sa isa’t isa.” Singit ng matandang babae na sa wari ko’y kaniyang Ina. “Ito naman si Gabrielle, ang kapatid ni Jerome. Silang dalawa ang anak namin.”

Alanganin akong ngumiti sa kanila. “Tama, kaya hinayaan ka namin kasi alam namin na nandoon siya.” Nagugulat ako sa mga sinasabi nila pero bigla ko na lang naiisip na wala nga palang impossible sa pamilyang ito.

“Masaya ka bang makita siyang muli?” pabulong na tanong sa akin ni Jerome, ang tinutukoy niya ay si Gabrielle. Si Gabrielle ang lalaking dahilan kung bakit hanggang ngayon nagmamakaawa pa din ako kay Jerome.

Hindi ko naman siya pinansin, pakiramdam ko ay nabarahan ang lalamunan ko ng kung anong bagay. “Ang gagwapo ng mga anak mo ah. Halika na kayo, nakahanda na ang pagkain. Magsalo muna tayo, doon na din natin pagusapan ang mga importanteng bagay.” Lahat sila ay pumunta sa dining area.

Sa sobrang kaba ay hindi ko maigalaw ang mga tuhod ko. “Long time no see, kamusta ka?” bigla akong nakabalik sa ulirat ko at agad na lumakad palayo. Ayokong makapagusap kami, ayokong magkaroon ng connection sa kaniya. Si Jerome lang gusto kong makausap. Kung mapapalapit pa kami ng lalaking ito baka pati kasal ko ay tumagilid dahil sa kaniya.

Jerome and I Are going to be married soon….