The Billionaire's Daughter

"Pack your things already, Azari," utos ni mommy sa'kin. Saglit akong pumikit nang mariin bago inihinto ang ginagawa. This is why I hate the month of April and May so much. Uuwi na naman sa magandang impyerno. "In a minute," tamad kong sabi. Muli kong ipinagpatuloy ang pagbabasa ng libro na nakita ko kanina sa malaking library rito sa loob ng bahay. It's old but the story is good. "C'mon, anak. We'll gonna fly an hour from now," muling sabi niya. Umirap ako bago padabog isinara ang libro. "Oops, sorry," pagpapaumanhin ko nang bahagyang masira 'yung cover ng libro dahil sa malakas na pagsara nito. It's so old na kasi kaya madali lang din siya masira. Inilapag ko 'yon sa maliit na lamesa na nasa gilid ng inuupuan kong malambot na sofa. I need to pack my stuffs since paalis na rin kami mamaya. We own a private plane but mommy values time the most. Kahit na mayroon naman kaming sa

Mabilis akong umakyat sa taas at nagkulong sa kwarto. Buong gabi ay hindi ako lumabas. Kahit nang mag hapunan ay hindi ako bumaba dahil ayoko silang makita. "Azari? May dala akong dinner. Kumain ka muna kaya?" rinig kong boses ni Ria mula sa labas ng kwarto ko. Hindi ako nagsalita at nagpatuloy na lang sa pag iyak. She knew that mom was leaving but she didn't even bother to tell me. Ano ang inatupag niya? Ang pagmamalaki sa kwarto niyang hindi ko naman nagustuhan? Tch. I know I'm being a brat but this is what I feel. Nagagalit ako sa lahat dahil sa pagsisinungaling nila sa akin. "Azari? Please, open the door. Nangangalay na ako," muling sabi niya. Kahit hindi ko siya nakikita ay umirap pa rin ako. "Kung nangangalay ka, edi bumaba ka na. I can't remember telling you to bring some foods for me. Leave me alone, I'm not hungry," napapaos na sabi ko. Ilang segundo ang lumipas nang marinig ko ang papalayong y

"Yes, tito. Marami rin pong itinuturo sa akin si papa. Not all of his knowledge, though. Hindi naman po kasi siya parating nasa bahay," rinig kong sabi ni Damian kay daddy. He's talking like he knows my dad for a long time so...they are very close, huh?   "Well, parati ngang wala rito sa Fuego 'yang ama mo. Marami kasing mas malaking oportunidad sa labas ng bayan at bansang ito. Mabuti na rin na natututo kang mag-isa, iho. Hindi naman sa lahat ng oras ay kailangan mong matuto sa iba. You should know how to learn with yourself too," si daddy. Nananatili akong tahimik at nakikinig lang sa kanila. Kung mag usap sila ay para silang mag ama. I bet daddy wants Damian to be his son too. Hindi niya man sabihin ay halata naman ata naming lahat na isang beses niya na ring hiniling na magkaroon ng anak na lalaki.   "Yes, tito. Ikaw po ba? Bakit po hindi niyo mas ipinalalaki ang business niyo? Your business is very successful at halos sayo na ku

"Uh...eherm," Mabilis akong napabalik sa reyalidad nang marinig ko ang pekeng ubo ni Ms. Williams. Nakataas ang kilay niya sa akin habang itinuturo ang relo niya.   "Uh...I was about to thank him," dahilan ko nang makita ko ang pabalik-balik na sulyap niya sa aming dalawa ni Damian. Baka akalain pa nito may gusto ako roon.   "Why didn't you do it?" tanong niya sa akin. Palihim akong umirap. Tsismosa rin pala 'tong si Ms. Williams eh no?   "Because he's annoying," sagot ko. Nakita ko ang ilang beses na pag iling niya bago naglagay ng papel sa harap ko. Hindi ba siya naniniwala? Totoo namang 'yon ang dahilan ko, ah? Maissue rin 'tong si Ms. Williams.   "Open your book on page 342," utos niya sa akin. Nagkibit balikat na lang ako at sinunod ang utos niya.    Nagsimula siyang magturo habang ako naman ay tahimik na nakikinig. Pinagpapahinga niya ako every 30 m

  "Kakahiwalay lang po ata nila noong nakaraang buwan sabi ni ma'am Ria," kwento uli nung maid. Liningon ko siya at tinaasan ng kilay.   "Kinuwento ni Ria sayo?" tanong ko. Hindi naman pala kwento 'yon si Ria sa akin tungkol sa mga kaibigan niya. Si Damian nga lang ata ang willing niyang ikwento kahit pa sa lahat ng tao ng mundo.   "Hindi po, narinig ko lang na pinag uusapan nila ni ma'am Melania. Naglilinis po kasi ako non sa dining area tapos pumasok sila at pinag usapan 'yung hiwalayan ni Peter at Dixie. Hindi ko naman po ako pwedeng umalis doon at iwan sila dahil pagagalitan ako ni manang Belen," paliwanag niya. Tumango na lang ako bilang sagot. Akala ko tsismosa rin ito si Nerida, eh.   "Mauna na ho ako, ma'am Azari. Marami pa po akong gagawin sa kusina," paalam niya. Ngumiti lang ako at hinayaan siyang umalis.   Muli kong sinilip ang bintana at nakita kong papalabas