Novels by Anastasia Blanc

"Dad, do you think Azari will like her new room?" nag-aalalang sabi ni Ria. Ibinaba ni tito Leandro ang dyaryo at nakangiti siyang tiningnan. "Oo naman, anak. Azari may be a brat but she's sweet. Hindi niya lang pinapakita 'yon dahil hindi naman siya sanay na makasama tayo," sagot ni tito sa kanya. Nananatili akong tahimik sa gilid at nakikinig lang sa kanila. Darating ngayon ang parating kinukwento ni Ria sa akin na kapatid niya. Her name is Azari. I've never seen her before kasi ngayon lang naman ako nanatili rito tuwing summer. Parati akong nasa ibang bansa para samahan si mama. "Dad, c'mon!" Hindi ko alam kung ngingiti ako o hindi dahil sa sobrang pagka-excited ni Ria. It's good that she's like this when it comes to her step-sister. Ang problema lang sa kanya ay masyado siyang magaslaw 'pag excited, nagiging aggressive tuloy. I'm used to it though. Ria is my friend since we were kids, sanay na sanay na ako sa ganitong ugali niya. Nananatili akong nasa malayo habang pinapanood s

Ang una kong nakita nang maimulat ko ang mga mata ay puting kisame. I'm sure I'm inside a hospital room. But why am I here? Gumapang ang kaba sa buong pagkatao ko nang maalala ang nangyari kanina. Agad kong hinaplos ang tyan ko at kinakabahang tiningnan 'yon. "'Yung baby ko..." I saw Damian beside me, sleeping. Nang marinig niya ang boses ko ay agad siyang naalarma. "Hey, are you okay? May masakit ba sayo? Should I call a doctor?" sunod-sunod na tanong niya. Hindi ko siya sinagot at tinitigan lang ang tyan ko. Does he already know that I'm pregnant? Anong nangyari sa baby namin? Okay lang ba siya? Where's Ali? Si mommy lang ba ang kasama niya sa bahay? Does she know that I'm here? "Damian 'yung baby natin. A-Anong nangyari? Okay lang ba siya, Damian? D-Dinugo ako kanina. Baka m-may nangyari na sa anak natin, Damian," naaalarma kong s

Ilang buwan ang lumipas hanggang sa ma-discharged si daddy sa ospital. Dito muna sila sa manila dahil hindi pa kayang bumyahe ni daddy. Ang alam ko ay sa condo ni Ria sila ngayon tumutuloy. "Mom, where are you going?" tanong ni Ali sa akin nang makitang nakabihis ako. Nasa tabi siya ni Damian, nagkukulay sa coloring book niya. Kaninang umaga rumating si Damian dito. Ewan ko kung nagta-trabaho pa ba 'to dahil palagi na lang narito sa penthouse. "Sa office, anak. Mommy needs to check on lolo's company and...kailangan din sa business natin, baby," sagot ko. Nilabas ko ang cellphone ko at nanalamin doon. Gosh, ilang araw akong walang paramdmam sa opisina kaya kailangan kong mag pakita roon ngayong nakalabas na ng ospital si daddy. "Can you stay here, mom? Daddy's here, I think it's the best time to play." "Ali, I

"Ha?" Halos manginig ang kamay ko dahil sa kaba. Seryoso ba siya? Bakit ngayon? Masakit na nga ang katawan ko tapos interview with his parents pa? Saksakin niyo na lang ako. "Mama and Papa wants to talk--" "Narinig ko. Bakit daw? Galit ba sila sa akin? Omg, Damian, ha. Paano kung ano, ayaw nila sa akin?" sunod-sunod na tanong ko. I heard him chuckle before kissing my cheek. Mabuti na lang at wala si Ria rito, baka mas lalong masaktan 'yon. I really think we should stay away from Ria muna while she's in the process of moving on? Kung mag lalandian kasi kami ni Damian sa harap niya ay baka masaktan lang siya lalo. "Don't be nervous. Mama and Papa don't judge easily. They look intimidating but I know them, they won't hate you if you didn't explain your side yet," pang-u

Kinabukasan ay pagod na pagod ang katawan ko. Kahit nakatulog ako nang mahimbing ay ramdam na ramdam ko pa rin ang pagod kagabi. Damian is still beside me, akala ko ay umuwi na siya kanina dahil ang sabi niya noong isang gabi ay isang buong araw lang siya rito. "Baby, let's eat breakfast," malambing na sabi niya habang tinatapik ang balikat ko. Iminulat ko ang mga mata ko at naaantok na tiningnan siya. "My body is tired." Humalakhak siya bago ako yakapin nang mahigpit. Hinaplos niya ang mukha ko bago ako halikan sa labi. "Last night was rough. I'm sorry but I'm not sorry..." Tiningnan ko siya nang masama at hinampas ng unan. Muli siyang humalakhak at hinila ako patayo sa kama. "Baby, c'mon! Alistair is waiting for us outside. She wanna hear your explanation about last night. Madaling araw ka na kasi u

Buong hapon akong naroon sa restaurant. Dalawang beses lang akong binalikan ng waitress at hindi na muling ginulo pa. I'm thankful that pinabayaran muna nila sa akin ang mga inorder ko para hindi na ako maistorbo. I don't want them to see me ugly crying while drinking wine. Hindi ako broken hearted, nalulungkot lang. Lumipas ang oras hanggang sumapit ang gabi. I feel a little bit dizzy because of the wine. Hindi naman umabot sa kalahati 'yon kaya nahihilo lang ako ng kaunti. Lumabas ako ng VIP room at pumuntang banyo. Inayos ko lang ang sarili ko bago umalis ng restaurant ng 'yon. Being alone while sad isn't helping, I need to socialize. Kailangan kong mag party. Sumakay ako ng sasakyan at inikot ang buong BGC. Sunod-sunod ang bar na nadaraanan ko pero ang tanging hinintuan ko lang ay 'yung walang pila. I don't have time

WAKAS "Pwede ba, Yael? Bitiwan mo ako! Wala kang ginawang masama pero ayoko na! Pabayaan mo na ako, Yael. Oo, ayos tayo kahapon pero dahil 'yon sa tinitiis lang kitang makasama. Ayoko biglain ka kaya naman tiniis kong samahan kita kahapon pero Yael, ayoko na." I felt my body numb. Hindi ko alam kung anong ginawa ko at naisipan ni Anya na hiwalayan ako. I gave everything to her. I'm always by her side whenever her parents is having a fight. "Bastos ka, ah!" I was about to walk out in that club when I heard that shout. Mabilis akong napalingon kung saan nanggaling ang sigaw na 'yon. There, I saw a tall blonde woman, being harrased by a drunk man. Mabilis akong lumapit sa kanila at sinapak 'yung lalaki. Kita ko pang napatalsik 'yung babae dahil sinapak ko 'yung lasing. I punched the guy several times until Kai, a friend of mine restrained me from punching. "Yael, tigilan mo na. Andito na 'yung mga bouncer," sabi niya at inilayo ako roon sa lasing na lalaki. Pinunasan ko ang dugo

KABANATA 40 "Hey, mommy..." matamlay na tawag ko. "You look stressed, Emma. Why? Your father's secretary told me that you weren't working for 2 weeks. Is there any problem, hm? Care to share?" malambing na tanong niya. Ngumiwi ako. I'm not stressed, really. It's just a pregnancy thing. I'm tinatamad everyday. "Uh...no, it's nothing," hilaw na sabi ko. Gusto ko nang matulog. "Are you sure? Do you wanna go home?" tanong niya uli. Kita ko ang pagkuha niya ng copita at sinalinan 'yon ng wine. Ngumiwi uli ako. "I hate wines now," wala sa sarili kong sabi. Kita kong natigilan si mommy at gulat na napatingin sa'kin. "What? Impossible," sabi niya, nanlalaki pa ang mga mata. Nagkibit balikat ako at tiningnan si Yael na nasa harap ko. Nasa balkonahe kami ng penthouse niya. May lamesa kase rito na pang dal

KABANATA 39 "I'm sorry." "You think you're someone that I need?" "I can't love you back." Isa-isang tumulo 'yung mga luha ko. Those memories keep hunting me hanggang ngayon. Sa tuwing naalala ko 'yung mga 'yon ay agad kong kinikuwestiyon ang importansiya ng buong pagkatao ko. "Baby, wake up..." rinig kong boses ng isang pamilyar na lalaki. Mas lalo akong napahikbi. I don't want those memories. I want to forget all of them. "Hey, Emma. Wake up," sabi ulit ng lalaki. Unti-unti kong minulat ang mga mata ko. Noong una ay hindi ko pa masyadong maaninag kung sino ang nasa harapan ko dahil basang-basa ang mga mata ko. Ilang segundo lang ang lumipas nang makita kong si Yael 'yon. "What's wrong? Bad dream?" nag-aalalang tanong niya sa'kin. Tinitigan ko siya

KABANATA 38 Mabilis akong napatakip ng mga mata nang tumama ang sinag ng araw sa mukha ko. Inis kong kinuha ang unan mula sa gilid ko at itinakip 'yon sa'kin. "Hmm..." Sandali akong natigilan. Who's that? Kinakabahan kong tinanggal ang takip sa mukha ko at tiningnan ang katabi ko. "Oh, shit," nanlalaki ang mga mata kong bulong nang makita si Yael na nasa tabi ko, mahigpit ang yakap sa'kin. "Oh my ghod," muli kong bulong at natakpan pa ang bibig nang maalala isa-isa 'yung ginawa namin kagabi. Marahan kong hinawakan ang kumot at itinaas ito para makita kung anong nasa ilalim nito. He's still naked! Damn, ako rin! "Baby, stop moving..." inaantok na sabi ni Yael at mas lalo pang hinigpitan ang yakap sa'kin. Asar ko siyang pinalo sa braso at pilit na inalis ang pagkakayakap sa'

KABANATA 37 "Hello, beautiful." "Isaac!" malaki ang ngiting bati ko. Binitawan ko ang gym bag ko at mabilis na tumakbo papalapit sa kanya. "Kumusta na?" tanong niya sa'kin bago ako yakapin. Siya rin ang kumalas non bago tingnan ang kabuoan ko. "Wow," manghang tingin niya sa'kin. Humalakhak ako at kunwaring hinawi ang buhok. "What?" natatawang tanong ko. "You've grown up. Mas lalo kang tumangkad, huh?" "Yup. Mana kay mommy." "Yeah, I can see that. So, what brought you here?" nakataas ang kilay na tanong niya. "Cardio," nakangising sabi ko bago hubarin ang jacket ko at hinagis 'yon sa gilid kung saan ko iniwan ang gym bag ko. Tumambad ang itim na suot kong sports bra at ang pinaghirapan kong katawan sa loob ng limang

KABANATA 36"Any update?" nakangising tanong ko kay Cade mula sa screen ng laptop ko. It's 3:00 pm here while sa New York ay 3:00 am. Kausap ko siya sa face time at kinukulit kung meron na bang update sa babae niya. Ewan ko kung bakit gising pa 'to sa ganitong oras eh laging pagod sa trabaho 'to kaya dapat nagpapahinga na siya ngayon."Well, she's single. Your curse on me last week didn't work," nakangisi ring sagot niya. Tumaas ang kilay ko bago umirap."What curse?" takang tanong ko sa kanya."Can't remember anything, eh? Isinumpa mo ako na sana taken na siya, remember?" naiiling na sabi niya."Psh. Malamang, hindi talaga magwo-work 'yon! Bakit? Kinabahan ka ba nung sinabi ko 'yon?" nang-aasar na sabi ko. Saglit kong kinuha ang tumbler sa gilid ko para uminom bago ibalik ang paningin ko sa screen."Sabagay, hindi talaga magwo-w