"Tapos ka na ba talaga sa kaniya o hanggang ngayon ay hinahanap mo pa rin siya dahil gusto mong bigyan ng kumpletong pamilya ang anak niyo?" Napabuntonghininga na lamang si Lazarus sa tanong na iyon ng kaniyang kapatid na si Leviticus habang sila ay nasa mini bar ng mansion nito. Hindi siya makapaniwalang hanggang ngayon ay pinag-uusapan pa rin nila ang tungkol sa babaeng matagal na siyang iniwan dahil mas pinili nitong sumama sa iba kesa ang maging Ina sa kanilang anak na si Almiah. "Hindi naman puwedeng magsinungaling ako habang-buhay sa anak ko," aniya. He drunk one glass of whisky again before he continues. "Habang lumalaki siya, mas nangungulila siya sa pagmamahal ng isang Ina," he sadly uttered. Nakaramdam siya ng awa para sa kaniyang anak. "So ano'ng plano mo ngayon?" Sumunod namang tanong ni Leviticus. "Hahanapin mo siya? E 'di ba nga ay ilang taon mo na siyang hinahanap? Hanggang ngayon ba wala ka pa ring ideya kung saan siya hahagilapin?" Dagdag pa nito. That is a
Mahigpit na ipinulupot ni Almirah ang kumot sa kaniyang hubad na katawan. Katatapos lang nilang gawin iyon kaya naman ngayon ay kailangan na niyang maghanda para makaalis na sa hotel kung saan siya dinala ni Lazarus. "S-Sobra iyong binigay mo para ngayong gabi… dapat twenty thousand lang pero bakit fifty t-thousand 'to?" "Sinobrahan ko dahil isang linggo akong mawawala. I have to travel for a business trip," anito habang mataman siyang tinititigan. "Okay… magbibihis lang ako kung gan'on. Aalis na rin ako," si Mirah bago ito tumayo para isa-isang damputin ang kaniyang mga damit na nagkalat sa sahig. Nang nakuha na ang mga damit ay isa-isa na rin niyang isinuot ang mga. Lazarus is still watching her closely. Hindi na lang niya ito pinansin dahil halos sanay na rin naman siya. Hindi naman iyon ang unang beses na ginawa nila iyon. Ang mahalaga para sa kaniya ngayon ay mayroon na siyang ipambabayad sa tatlong buwang upa ng kanilang bahay sa probinsiya at maibabalik na rin ang liny
Isang linggo na ang lumipas ngunit hindi pa rin maalis ni Almirah sa kaniyang isip ang mga sinabi ni Lazarus. Sa bawat araw na daraan ay mas nangingibabaw ang takot at pangamba niya. Ayaw niyang mas malayo pa sa mga taong mahal niya pero kailangan niyang gawin ang gusto ni Lazarus para maisakatuparan niya ang kaniyang plano. Sa nagdaang mga araw ay hindi na rin gan'on kadalas kung tumawag ang lalaki. Inisip na lamang ni Mirah na baka naging abala na ito sa trabaho kaya madalang na lang kung tumawag. Mas gusto niya pa nga iyon dahil wala rin naman itong nasasabing maganda sa tuwing tinatawag ito sa kaniya. Puro sama ng loob lang din naman ang ibinibigay sa kaniya. Tapos na ang isang linggo kaya kung walang delay sa trabaho ay pauwi o nakauwi na rin ito mula sa ibang bansa. Ibig sabihin ay balik na naman si Almirah sa kaniyang trabaho. She's just now waiting for his call and it was as if the heavens heard her thoughts when her phone rang and it revealed Lazarus' name on the screen.
Ilang araw nang nakakulong lang sa bahay si Almirah pagkatapos ng umagang nasabi niya ang mga salitang iyon kay Lazarus. Lumalabas lang siya sa kaniyang apartment sa tuwing binibisita niya si Lola Melba sa bahay niyo para dalhan ng pagkain. Pagkatapos niya roon ay kaagad siyang bumabalik sa kaniyang apartment. Hindi niya rin alam kung magtataka ba siya o matutuwang wala rin siyang narinig mula kay Lazarus sa mga nakaraang araw na iyon the reason why her life has been quiet for almost a week now.She was paid a hundred and sixty thousand after that night kaya ngayon ay hindi niya pa problema ang pera pero alam niyang darating ang araw na mangangailangan ulit siya kaya para maiwasan iyon at malaking halaga ang itinabi niya para sa kaniyang ipon. Kaunting tiis pa para makaalis na siya sa buhay na mayroon siya ngayon. Wala rin namang kasiguraduhan kung hanggang kailan siya babayaran ni Lazarus kaya naisip niyang ngayon pa lang ay maghahanap na siya ng mas matinong trabahong puwede niyan
Sa tuwing tinatawagan siya ni Lazarus ay mayroong nangyayari sa kanila. Parte iyon ng kaniyang trabaho, actually… hindi lang pala iyon parte dahil iyon mismo ang trabaho niya. Pero sa araw na iyon, nag-usap lang sila na siyang ikinagulat ni Almirah kaya naman nang nakauwi siya ay magaan ang kaniyang kalooban.For once, she felt happy and respected. Ni hindi sumagi sa naging usapan nila ang tungkol sa trabahong ginagawa niya para kay Lazarus. She may be tired pero ayos lang sa kaniya iyong dahil alam niyang mahimbing siyang makakatulog nang gabing iyon. The next day, she woke up early to visit Lola Melba. Balak niya itong yayain lumabas para makapasyal man lang ito. Mabuti ba lang at mayroon namang wheelchair kaya hindi na rin ito mahihirapang maglakad. Sa malapit na parke lang din naman sila pupunta. Gising na rin naman ang matanda nang datnan niya ito sa bahay nito. Tuwang-tuwa ito nang ibalita sa kaniya ni Almrah na lalabas sila sa araw na iyon para mamasyal. Tinulungan na rin it
"Bakit hindi mo sinabi na iyon pala ang dahilan kung bakit uwing-uwi ka palagi?" He asked after a long stretch of silence between them. They're now inside his car parked just in front of her apartment. Doon sila dumiretso pagkatapos nilang ihatid si Lola Melba sa bahay nito. "Hindi mo naman kasi kailangang malaman lahat tungkol sa akin," she replied. "Ayoko na ring madamay pa ang Lola sa ginagawa ko," she added. "Dapat sinabi mo pa rin para alam ko." Mapait siyang napangiti. "Okay lang 'yon. Tapos na rin naman, e. At saka… pagpasensiyahan mo na rin kung maraming kwento ang Lola tungkol sa akin. Iniisip niya lang siguro na malaki ang utang na loob niya sa akin gayong kusa ko namang ginagawa ang pag-aalaga sa kaniya. Ako pa nga iyong may utang na loob sa kaniya dahil kung hindi sa kaniya ay mas mangungulila talaga ako sa pamilya ko." "Sa tingin ko nga ay kailangan ko pa siyang pasalamatan." Nagpakawala ang lalaki ng isang malalim na buntonghininga. "If it wasn't because of her, hin
Magpapahinga lang sana sa araw na iyon si Almirah ngunit nang imbitahin siya ni Lazarus sa kaarawan ng asawa ng kapatid nito ay pumayag na siya lalo pa at may bayad naman ito. Simpleng dinner lang naman daw iyon kaya hindi kailangang sobrang pormal na ang suotin. Ang mga magulang, kapatid at asawa lang nito naman ang naroon. Hindi na rin naman iyon ang unang pagkakataong makakasama siya sa gan'ong mga pagtitipon kaya hindi na siya gaanong kinakabahan. Alas sais ang dinner pero alas tres pa lang nang sunduin siya ni Lazarus sa kaniyang apartment. Bibili pa raw kasi sila ng regalo kaya kailangang maaga. Sa bahay na lang din ni Lazarus siya magbibihis para diretso na lang sila sa bahay ng kaniyang kapatid pagkatapos. Nagkausap na rin naman sila ni Marah— ang asawa ng kapatid ni Lazarus noon at nasabi nitong mahilig siyang magbasa ng mga libro kaya iyon ang napili niyang iregalo rito. Hindi nga lang niya alam kung ano ang paborito nitong genre at kung sino ang paborito nitong manunula
"Lazarus…" She was moaning his name as he slowly thrusted in and out of her. He was moving so gently and passionately that Almirah had to close her eyes tight to feel him some more. Mahigpit itong napakapit sa kaniyang braso nang bahagyang bumilis at lumalim ang pagdiin ni Lazarus sa kaniyang sarili habang ginagawa iyon. When they got home earlier, hindi na siya pinauwi ni Lazarus dahil masyado na ring gabi. He promised to take her home tomorrow morning para maasikaso nito ang kaniyang Lola Melba. "Open your eyes and look at me, Mirah," he demanded as he kissed her forehead. Almirah slowly opened her sleepy eyes. It was the first time they are doing it with lights on kaya ngayon ay malinaw nilang nakikita ang isa't isa. When their eyes met, Mirah can't help but to feel more aroused as she saw passion and lust combined through his eyes. As they stared at each other, he continues on thrusting in and out gentle and slow. It was already three in the morning pero mukhang wala na yatan