Isang mabuting Anak Si Ice sa Kaniyang Ina. Hindi niya ito binibigyan ng sakit ng Ulo. Maaring Kapus sila sa ibang bagay pero nasisigurado ng kaniyang Ina na hindi niya ito mararamdaman.
Buong oras niya ay nakatutok lamang sa pag-aaral, Uuwi ng bahay galing school, kakain at mag aasikaso ng sarili at muli siyang mag-aaral. Gustuhin man niyang tumulong sa kaniyang ina ngunit ito naman ang ayaw. Gustuhin man niyang lumabas at maglaro na lang kasama mga bata ngunit wala man lang kakilala sa kanilang lugar, kaya pinili niya na lang mag-aral sa loob ng bahay para sa ikasisiya na rin ng kanyang Ina. Consistent Top Student naman siya kahit palipat-lipat sila ng tahanan.
Sa kabilang banda naman ay isang pamilyang nagsasalo-salo sa hapag-kainan ngunit hindi naguusap. Isang babae ang halos lumuwa ang mata sa inis dahil sa nalaman nila, ang isa naman ay masayang masaya habang ang dalawa namang tao na naroon ay walang paki-alam at nagmamadaling pumasok.
"Two weeks pa naman iyon, wag kayong masyadong excited " wika ng babaeng walang pakialam kanina
Nagkatinginan naman ang mag-ama ngunit nagkibit balikat lang sila at walang sinabi
"Bakit kasi kailangan pang paghandaan ang pagdating niya. Pwede naman siyang dumating lang at magtrabaho sa kompanya. Bakit kailangan paghandaan. " wika ng babaeng kala mo'y inagawan ng Lollipop
"Isa siyang sikat na artista at model sa U.S malamang dapat pinaghahandaan dahil kung hindi pamilya natin magmumukhang tanga sa media. Mag-isip ka nga " sabi ng isang babae na kanina ay di makapagsalita dahil sa pagmamadaling kumain
"Busog na ako, Mauna na ako sa inyo. Bye" Paalam niya sabay kinuha ang bag sa kabilang table
Ito ang pamilya Villanueva.
Respetado at kinikilalang pamilya ang mga Villanueva pagdating sa mga negosyo.
Si Jan ang panganay sa kanilang limang magkakapatid. Matalino siya at maaring sumunod sa yapak ng kanilang ama.
Si May naman ang pangalawa at tinaguriang matandang dalaga sa pamilya. Sa edad ng mid 30's ay hindi man lang ito nagpakilala ng nobyo sa kanilang pamilya.
Si Aira naman ang so called perfect child sa kanilang magkakapatid, Ngunit siya ay hindi matanggap ng kaniyang ina. Lagi niyang ginagawa ang lahat ng makakaya niya para maging proud sila sa kaniya. Maganda, Honor student, Student leader At consistent validictorian. Isa din siya sa laging pinag-uusapan na bagay pumalit sa pwesto ng kaniyang ama ngunit hindi ito matanggap ng kaniyang ina.
Ang sumunod naman ay si Ken, isang rakista at atleta. Happy go lucky at masaya kasama. Siya ang laging kasama ni Aira sa lahat ng gagawin. Isa din siya sa laging humahanga at pumupuri sa ate niya. Idol niya ito ngunit lagi siyang pinapalayo ng kaniyang ina kaya lumayo na lang siya sa lahat.
Sikat na Model, artista at endorser naman si Miere short for Meriam hindi nga lang sa pilipinas ngunit sa ibang bansa kaya bata pa lang siya at independent ng naninirahan sa U.S. Hindi siya sanay sa atensyon ng kaniyang magulang dahil ang mga ito ay malayo sa kaniya at sobra-sobrang atensyon nakukuha niya sa ibang tao.
Si Mrs. Samantha Naman ang ina ng tahanan ngunit astang dalaga dahil sa fashion and style nito. Mukhang hindi din ito nae-stress sa negosyo ng kaniyang asawa. 5 Years ang age gap nilang magaswa ngunit mas mukhang matanda ang lalaki, siguro ay dahil sa dami ng trabaho at mas nag-focus ito na magexpand ng negosyo.
Dalawang taon na simula ng umalis Miere sa bansa. Kaya muli itong babalik at dito na lang magtrabaho sa bansa. Lahat ay nagulat at nabigla ngunit si meire ay walang pakialam maging si ken dahil alam naman nila ang mangyayari.
Pagkakaguluhan na naman ang kanilang pamilya ng kung sino-sinong tao mula sa ibat ibang istasyon. Mawawalan na naman silang magkakapatid ng privacy kaya galit na galit ang kaniyang ate . Ayaw kasi nito ng atensyon at mas gustong tahimik ang kanilang araw araw na buhay.
Buo ang kanilang pamilya, pinalaki sila sa karangyaan at hindi nahirapan habang nagkakaisip at lumalaki. Hindi sila nahirapan pagdating sa mga materyal na bagay ngunit hirap silang lahat makipag-communicate sa isa't isa. Complete family man ngunit hindi nila nararamdaman, iisa man ang bahay na tinitirahan ngunit madalang pa sa patak ng ulan sa tang-init ang kanilang pagkikita. Ngayon na nga lang sila nagkasalo-salo nagkakainitan pa.
'' Mauuna na din po ako'' Magalang na paalamng isang babae sa kanila
Natapos ang kanilang almusal ng isa-isang umalis ang mga tao sa hapag.
Samantalang ang mag-ina naman ay masayang naglalakad papuntang school habang nagkukwentuhan. May kalayuan ang kanilang lalakarin ngunit mahaba pa naman ang kanilang oras. Para makasigurado ang kaniyang ina na maayos siyang makakarating ay sinasamahan siya nito. kahit ayaw niya ay hindi niya mapipigilan ang kaniyang ina kaya hinayaan niya na lang ito sa mumuting kasiyahan ng kaniyang Ina.
Sobrang proud si Ice sa kaniyang ina. Kahit magisa lang siyang tinaguyod ng kaniyang ina hindi ito nagkulang. Malaki ang respeto at pasasalamat ni Ice sa nanay niya kaya ginagawa niya makakaya niya na gawin ang nais ng kaniyang ina at maging masaya ito.
Sa buhay hindi lahat ng bagay ay tungkol pera at materyal na bagay. Hindi lahat ng bagay ay tungkol sa kumpletong pamilya. Isa o dalawa lamang kayo kung nagkakaunawaan ang isa't isa matuturing pa din itong kumpletong pamilya.
Pera man ang basehan ng iba sa kanilang kasiyahan para kay Ice magkaroon lang pagkain sa kanilang hapag ay sapat na. Mahalaga na sa kaniya ang masunod ang pangarap at mabigyan ng komportbleng pamumuhay ang kaniyang Ina.
Nagfocus ako sa pagaasikaso ng mga papers para sa next branch ng sarili kong botique. Madaming dahilan bakit nagkaroon ako ng sarili kong business ayoko na lang balikan pa at masyadong mabigat sa aking kalooban. "Raven, After this what's my next meeting?" Tanong ko sa aking secretary "Wala na po Miss, but Ms. Pen called me earlier saying that she wanted to see you. Ano po bang pwede kong isagot ang sabi ko po kasi ay tatawagan ko siya once na may sagot na" Dagdag pa ng secretary ko. "Don't answer, let her be" sabi ko sa kaniya na may malapad na ngiti. Wala siyang pasabi na uuwi siya sa pilipinas tapos ang gusto niya kunin ang free time ko. Sino ba siya? hahahah Joke. Raven is my Bestfriend. She is the one and only na nandyan sakin ng mga panahon walang naniniwala sa akin. Actually dalawa sila kaso ang isang tao bigla na lang lumayo ng di man lang nagsasabi kong bakit. Kung may nagawa man akong masama sa kaniya, lagi ko naman ito hinihingi ng sorry sa kaniya, lagi akon
"Maaaa" tawag ko "Ito na, Ikaw naman wag ka masyadong magmadali mahaba pa ang oras at magsasakay ka naman sa bus di ka malilate niyan" sagot naman ni mama at natataranta na din "First job interview ko po ito mama, ayokong malate at isa pa gusto ko na magkaroon ng work para hindi ka na magtrabaho sa palengke, ako na magpoprovide para sa atin dalawa" paliwanag ko sa mama ko "Anak ko, Wag na wag mo ipipressure ang sarili mo, kung para sa iyo ang isang trabaho para sa iyo." paghahagod niya sa mukha at buhok ko "Maaaa naman di na po ako baby " sagot ko naman sa kaniya "Ito sa lunch, Meryenda mo ito. Kung gagabihin ka ito extra money for dinner wag na wag ka papalipas ng gutom huh. tawagan mo ako kung kukula--" "Maaaa pang anim mo na po yan na sinasabi po kaya wag ka na mag alala. " sagot ko kay mama "At isa pa ma wag ka pong masyadong mag iisip ng kung ano ano tatawag ako oras-oras, magpahinga ka dito sa bahay habang wala ako. " Pagbibilin ko kay mama Umalis ako sa bahay ng
"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila. Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom. "May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko "Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong "Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko. "Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan. "Whaaaat?" iritableng sigaw ko "Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you h
"Ma, Sino po siya?" tanong ko sa kaniya Nakahiga ako sa sala ng biglang dumating si mama na may kasamang lalaki. "Akala ko bibili ka lang ng pang-ulam mamayang gabi at bukas ng umaga?" muli kong tanong kay mama Walang ni isa sa kanila ang nagsasalita. Si mama naman di ko mabasa ang reaksyon basta nakatingin lamang siya sa akin. "Ma ano--- Naramdaman ko na lang yumakap sa akin ang lalaki at humagulhol si mama ng iyak What the fuck! Bakit umiiyak si Mama Bakit ganyan reaksyon ni Mama Bumitaw ako sa yakap ng lalaki at hinawakan si mama "Ma ano po bang nangyayari? Pwede niyo po ba ipaliwanag?" tanong ko kay mama habang kumukuha ng water sa table at ibibigay kay mama "Umupo ka muna at huminahon Mama" alalay ko sa kaniya Tumahimik ng sandali ang paligid at muling nagsalita si Mama "Siya ang tatay mo" kaswal na sabi ni Mama "Alam ko Ma, pero bakit nandito siya?" Malakas na boses na tanong ko "Anak huminahon ka muna. Magpapaliwanag ako." sabi sa akin ni Mama "
"Ang ganda mo pala" sabi ko sa isip ko habang nakaharap sa kaniya. "Huh?" sabi ng taong nasa harapan ko "H-huh? wala. Sabi ko ano maganda ang araw ngayon mukhang di uulan" saad ko habang natataranta. Nabigkas ko pala sa harapan niya, nakakahiya. Two weeks na since i start working here sa kaniyang botique bilang isang Sales supervisor. Ako lang naman ang bumibisita, naglilista at bumibili sa mga supplier. Kasama din sa trabaho ko ang magdouble check ng materyales at inventory ng stocks. Napakilala naman na niya sa akin ang lahat sa akin at kaunting mga papers na lang ang kailangan kong tapusin. Siya din ang personal na nagtrain sa akin ng mga kailangan ko. Mabait siya, malumanay makipagusap at higit sa lahat sobrang ganda. Sa kutis niya masasabi mong mula siya sa mayamang angkan. Sobrang sosyal niya kumilos at magsalita ngunit simpleng bagay lang nagpapasaya sa kaniya. Katulad na lamang ng mga simpleng jokes ko sa kaniya. Corny sa iba pero sa kaniya sobrang bumibenta. "Simu
"Ma, Update me always please." Pakikiusap ko kay MamaHindi ko na kasi ihahatid si Mama dahil isa iyon sa kondisyon ng aking Ama. Ayoko man pero kailangan kong gawin. Pumunta kami ni Mama sa hospital kung saan siya nagpacheck up at nagpasecond opinion na din kami sa iba ngunit iisa lang ang sinasabi nila. Ilang araw ko din pinagisipang mabuti ang lahat maging ang aking trabaho ay pinabayaan ko na. Kaya kong i-give up lahat wag lang si Mama. Nakikita ko din ang iilan at maliliit na pagbabago sa galaw ni mama kaya napagpasyahan kong gawin ang makakabuti sa kaniya. "Sir, kami na po bahala kay Ma'am hinihintay ka na po ni Mr. Martin sa bahay niya." Tiningnan ko lang siya ng masama at yumakap ng mahigpit kay MamaSampong minuto din kaming nanatili sa ganoong pwesto. Hindi ko nakikitang umiiyak si Mama kaya sinabihan niya akong magpakalalaki daw, wala daw lalaking umiiyak. Tumawa naman kami pareho at pinako sa isa't isa na magsasama kaming muli pagtapos ng lahat ng problema. Speaking of
"Manang mana sa iyo ang iyong anak" wika ng isang board kay daddy "He is smart and young. Sana higitan niya kung paano ako noong kabataan ko" wika ni Daddy Mula nag-start akong mag-train dito wala ng ibang ginawa kundi kaliwa't kanan na comparison at expectation. Hindi na ako nagkaroon ng sarili kong image dahil puro na lamang sila nagexpect na kasing galing ako ni Dad o mas higit pa. Well, that's life. Maaga akong nagaasikaso ng lahat. Hindi ako napapahuli dahil bilin iyon ni Mama. Lahat ng bilin ni Mama ang sinusunod ko, alam kasi ni mama ang gusto at hindi gusto ni Daddy. Dating secretary ni dad si Mama. May asawa't anak na si daddy noong nagkakilala sila ni Mama. Wala naman masamang intensyson daw si Mama, gusto niya lamang ang damayan si Dad sa mga panahong hindi na nito kaya ang pinagdadaanan. Hindi man nasabi ni Mama kung ano pinagdadaanan nito ay mas pinili niya na lang damayan kaysa usisain ang mga bagay-bagay. "Sir Miguel, Excuse me" saad ng secretary ko I have my own
Maingay at madaming Camera ang kaniya kanyang kislap at nakatutok sa bawat lalabas sa sasakyan at papasok sa venue. This is so insane. Gosh Dumalo kami sa big gatherings ng mga malalaking tao sa buong mundo. Wala naman silang ibang gagawin kung hindi ay magyabangan na lang sa mga kanilang na achieve sa buhay at magpayamanan. "Dad, Can i go early after the program. " tanong ko naman kay daddy "Ibigay mo na sa Ama mo ang buong magdamag na ito Aira, wag kang pasaway." Masungit na sagot ni Mommy Umirap na lang ako. Kahit kailan talaga wala akong boses sa family na ito. Lahat na lang ng sasabihin ko ay kontra sa kanila. Nanahimik na lang ako at umupo sa table na naka asign sa family namin. Si dad sa tabi ni ate, ako then si Meriam. Sa other side of dad is si kuya and ken then si mom sa tapat ni Daddy. From a far you can see of the smile of my whole family. We look happy and contented family. A Family figure that everyone's dream. "Kumpare!" a man says when he saw my dad "Nice to s