"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko
Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila.
Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom.
"May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko
"Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong
"Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates
Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko.
"Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan.
"Whaaaat?" iritableng sigaw ko
"Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you have a boyfriend ?" Sigaw niya sa akin sabay lapit sa akin
Kaso sa gulat ko bigla kong naiiwas ang cellphone ko.
"Wooow- Your hiding someone to me now Aira Jen" Pagtaas ng kilay niya habang nakapamewang sa harapan ko
"It's nothing.Don't overthink. Si Yelo lang iyon nag update at may kinukwento. " sagot ko
"Yello? as in Ice? who's that?" Laking pagtataka niyang tanong
"The supervisor" simpleng sagot ko
"Ilang months na kayong magkausap?" curious niyang tanong
"Syempre matagal na 3 months? 2 Months? I dont know" wala sa isip kong sagot
"So your talking night and day ? out of work hour?" Nakapamewang niya muling tanong
"Yeah" simpleng sagot
"So you inlove with him? " sunod na tanong niya
"Ye-hmm noo. Ofcourse not!" Depensa ko
"Okaaaay, sabi mo eh" simpleng sagot niya
Pinagpatuloy ko lang pag scroll ko sa socmed. Minsan lang naman ito mangyari kaya susulitin ko na.
About them?
Madaming beses naman tumawag si Dad pero wala akong balak sagutin sa ngayon. Tulad ng nga kapatid ko ayoko ng atensyon galing sa socmed. Kaliwa't kanan na comparison sa aming magkakapatid.
Hindi rin nasabi ni raven kailan sila babalik ng U.S pero wala din naman akong balak alamin. Sa ngayon focus muna ako sa sarili ko at sa mga business na ipupundar ko.
"Hi, Tapos na trabaho. San ka? " basa ko sa text ng aking supervisor
"Condo with Raven" simple reply ko
Simula nagtrabaho si Ice sa Company naging mas magaan sa aking ang lahat. Nagkaroon ako ng maraming time sa sarili at sa ibang bagay. Noong mag-isa akong nagpapatakbo ng company kaliwa't kanan ang stress na natatanggap ko.
Hindi ko naman tinuring na iba ang mga empleyado ko. May tatlong employedo ako sa store at isa naman Head manager na siyang nagpapasahod, humahawak at nagbabudget ng financial states ng company.
Kailangan ko naman ng supervisor para may hahawak ng iba't ibang supplier, designs and magcheck ng locations and materials ng iba pang branch na kailangan kong itayo.
"Kailangan ko ng umalis." Sabi ni Raven out of nowhere
Nag 'bye na lang ako sa kanya at nagsimula maglinis at mag-asikaso ng sarili
'riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing
My phone rang that's why i stop what i am doing and pick up the phone.
"Yes?" sagot ko sa phone without seeing who's calling
"Sabi mo lalabas tayo ngayon after work, pero hindi ka nagrereply. What's wrong? " Pabebe niyang sabi sa phone
"I'm sorry i forgot. Give me 30 minutes to fix myself and i'll be there in our favorite spot. Sorry na. I love you" Nagmamadali kong sabi at binaba ang phone.
Hindi ko na hinintay ang sagot niya.
Kilala ko naman siya.
Sa isang buwan naming mag 'on' hindi ko maramdaman na kakaiba ako. Pinili niya ako kahit malayo ang agwat namin sa buhay. Isa rin ito sa dahilan kung bakit ayoko umuwi sa amin dahil di ko pa nasasabi sa kaniya anong pamilya meron ako.
Alam ko naman na darating ang araw na iyon pero kailangan ko lang ng kaunting panahon para sabihin sa kaniya ang lahat.
Sumakay na ako ng taxi, Hindi na ako nagdala ng kotse dahil pag magkasama kami hindi ako mayaman, hindi ako CEO. Sa kaniya ang ko naranasan ang tunay na buhay sa labas ng gintong pader ng palasyo. Ito ang buhay na gusto ko, ito ang buhay na pinangarap ko.
Walang masyadong nangingialam. Walang mga matang mapanghusga na nakatingin. Sariling pagkakamali ko, sariling solusyon ko.
Dumating ako sa favorite spot namin pero wala siya. Kahit anino niya hindi ko makita. Kahit anong maglelead na nanggaling siya dito ay wala akong makita.
Sinubukan ko siyang tawagan pero walang sagot. Sinubukan kong magtext pero wala akong reply na nakuha. Naghintay pa ako ng ilang minuto
Ang dami ng tumatakbo sa isip ko na mga bagay bagay. Ang daming bagay ang dahilan at mga rason pero mananatili akong kampanti. Kilala ako siya alam kong may dahilan siya
Pero paano kung nakilala niya na buong pamilya ko.
Paano kung di niya tanggap ang nakaraan ko
Paano kung - SHUTUP SELFFFFF!!
Sigaw ko sa sarili ko at humagolhul na ako ng malakas kasabay ng malakas na ulan at unti-unting nababasa buong katawan at pakiramdam ko unti-unto din nitong sinisira pagkatao ko.
"Ma, Sino po siya?" tanong ko sa kaniya Nakahiga ako sa sala ng biglang dumating si mama na may kasamang lalaki. "Akala ko bibili ka lang ng pang-ulam mamayang gabi at bukas ng umaga?" muli kong tanong kay mama Walang ni isa sa kanila ang nagsasalita. Si mama naman di ko mabasa ang reaksyon basta nakatingin lamang siya sa akin. "Ma ano--- Naramdaman ko na lang yumakap sa akin ang lalaki at humagulhol si mama ng iyak What the fuck! Bakit umiiyak si Mama Bakit ganyan reaksyon ni Mama Bumitaw ako sa yakap ng lalaki at hinawakan si mama "Ma ano po bang nangyayari? Pwede niyo po ba ipaliwanag?" tanong ko kay mama habang kumukuha ng water sa table at ibibigay kay mama "Umupo ka muna at huminahon Mama" alalay ko sa kaniya Tumahimik ng sandali ang paligid at muling nagsalita si Mama "Siya ang tatay mo" kaswal na sabi ni Mama "Alam ko Ma, pero bakit nandito siya?" Malakas na boses na tanong ko "Anak huminahon ka muna. Magpapaliwanag ako." sabi sa akin ni Mama "
"Ang ganda mo pala" sabi ko sa isip ko habang nakaharap sa kaniya. "Huh?" sabi ng taong nasa harapan ko "H-huh? wala. Sabi ko ano maganda ang araw ngayon mukhang di uulan" saad ko habang natataranta. Nabigkas ko pala sa harapan niya, nakakahiya. Two weeks na since i start working here sa kaniyang botique bilang isang Sales supervisor. Ako lang naman ang bumibisita, naglilista at bumibili sa mga supplier. Kasama din sa trabaho ko ang magdouble check ng materyales at inventory ng stocks. Napakilala naman na niya sa akin ang lahat sa akin at kaunting mga papers na lang ang kailangan kong tapusin. Siya din ang personal na nagtrain sa akin ng mga kailangan ko. Mabait siya, malumanay makipagusap at higit sa lahat sobrang ganda. Sa kutis niya masasabi mong mula siya sa mayamang angkan. Sobrang sosyal niya kumilos at magsalita ngunit simpleng bagay lang nagpapasaya sa kaniya. Katulad na lamang ng mga simpleng jokes ko sa kaniya. Corny sa iba pero sa kaniya sobrang bumibenta. "Simu
"Ma, Update me always please." Pakikiusap ko kay MamaHindi ko na kasi ihahatid si Mama dahil isa iyon sa kondisyon ng aking Ama. Ayoko man pero kailangan kong gawin. Pumunta kami ni Mama sa hospital kung saan siya nagpacheck up at nagpasecond opinion na din kami sa iba ngunit iisa lang ang sinasabi nila. Ilang araw ko din pinagisipang mabuti ang lahat maging ang aking trabaho ay pinabayaan ko na. Kaya kong i-give up lahat wag lang si Mama. Nakikita ko din ang iilan at maliliit na pagbabago sa galaw ni mama kaya napagpasyahan kong gawin ang makakabuti sa kaniya. "Sir, kami na po bahala kay Ma'am hinihintay ka na po ni Mr. Martin sa bahay niya." Tiningnan ko lang siya ng masama at yumakap ng mahigpit kay MamaSampong minuto din kaming nanatili sa ganoong pwesto. Hindi ko nakikitang umiiyak si Mama kaya sinabihan niya akong magpakalalaki daw, wala daw lalaking umiiyak. Tumawa naman kami pareho at pinako sa isa't isa na magsasama kaming muli pagtapos ng lahat ng problema. Speaking of
"Manang mana sa iyo ang iyong anak" wika ng isang board kay daddy "He is smart and young. Sana higitan niya kung paano ako noong kabataan ko" wika ni Daddy Mula nag-start akong mag-train dito wala ng ibang ginawa kundi kaliwa't kanan na comparison at expectation. Hindi na ako nagkaroon ng sarili kong image dahil puro na lamang sila nagexpect na kasing galing ako ni Dad o mas higit pa. Well, that's life. Maaga akong nagaasikaso ng lahat. Hindi ako napapahuli dahil bilin iyon ni Mama. Lahat ng bilin ni Mama ang sinusunod ko, alam kasi ni mama ang gusto at hindi gusto ni Daddy. Dating secretary ni dad si Mama. May asawa't anak na si daddy noong nagkakilala sila ni Mama. Wala naman masamang intensyson daw si Mama, gusto niya lamang ang damayan si Dad sa mga panahong hindi na nito kaya ang pinagdadaanan. Hindi man nasabi ni Mama kung ano pinagdadaanan nito ay mas pinili niya na lang damayan kaysa usisain ang mga bagay-bagay. "Sir Miguel, Excuse me" saad ng secretary ko I have my own
Maingay at madaming Camera ang kaniya kanyang kislap at nakatutok sa bawat lalabas sa sasakyan at papasok sa venue. This is so insane. Gosh Dumalo kami sa big gatherings ng mga malalaking tao sa buong mundo. Wala naman silang ibang gagawin kung hindi ay magyabangan na lang sa mga kanilang na achieve sa buhay at magpayamanan. "Dad, Can i go early after the program. " tanong ko naman kay daddy "Ibigay mo na sa Ama mo ang buong magdamag na ito Aira, wag kang pasaway." Masungit na sagot ni Mommy Umirap na lang ako. Kahit kailan talaga wala akong boses sa family na ito. Lahat na lang ng sasabihin ko ay kontra sa kanila. Nanahimik na lang ako at umupo sa table na naka asign sa family namin. Si dad sa tabi ni ate, ako then si Meriam. Sa other side of dad is si kuya and ken then si mom sa tapat ni Daddy. From a far you can see of the smile of my whole family. We look happy and contented family. A Family figure that everyone's dream. "Kumpare!" a man says when he saw my dad "Nice to s
Third Person P.O.V Pagtapos ng kanilang encounter sa isang malaking gatherings ay nagiwan ito ng isang malaking katanungan ang naiwan sa kaniya. Hinanap ni Ice ang katanungan sa kaniyang isipan. Kinalkal niya ang tungkol sa mga villanueva at ang taong minahal niya maliban sa kaniyang Ina at ang babaeng nakita niya noong nakaraang gabi ay iisa nga lang ba? Patago siyang ng inbestiga. Patago niyang inalam ang lahat ngunit hindi niya batid na may isang taong nakakaalam ng plano niya. Nandyan ang kaniyang Ama. Bawat galaw, maging hininga ni Ice ay alam niya. Naka-focus ang mata ng kaniyang Ama sa kaniya lamang "Kanina pa kita pinatawag bakit ngayon ka lang?" tanong ng kaniyang Ama "Madami lang akong tinapos bago ko gawin ang susunod mong ipagawa" sagot ni ice "Wala naman akong ipapagawa. Nais ko lang kamustahin ang aking Anak ng tanging kami lamang, tulad ng may girlfriend ka na ba? o anong tingin mo sa anak ni Mr. James" Mahabang pahayag niya. "That girl? Clumsy. Sino ba ang
Nagulat ako ng magtext siya at nais makipagkita "Bakit dito mo gustong magusap tayo?" tanong ko sa kaniya "Para tahimik" simple niyang sagot "Baka tahimik sa bar" sarcastic kong sabi sa kaniya "Masungit ka pa din" sabi naman niya Umirap lang naman ako sa kaniya at naupo sa harapan niya. Nagsalin ako ng alak sa baso na nasa harapan ko. "Akala ko ba hindi ka naghahard?" Tanong niya Hindi ko siya sinagot at nilaklak lang ang alak na sinalin ko. "So, mayaman ka pala?" tanong niyang muli "Ano ngayon? Is that enough reason for you to leave me?" matapang kong tanong. May lakas na din akong sabihin sa kaniya dahil may tama na din ako ng alak. "Bakit hindi mo sinabi sa akin? Hindi ba talaga kita kilala o peke lang ang pagkakilala ko sa iyo?" matalim niyang tanong. Hindi niya naman sinagot ang tanong ko. "Bakit ikaw? Nagpanggap kang mahirap para matanggap sa Botique ko para ano?" sagot ko sa tanong niya. "Sino bang may sabing mayaman ako?" taas kilay niyang sagot Bakit ba kami
"Giiirl, Anong chika?" sigaw ni Raven pagdating niya dito sa Office Umirap naman ako dahil nakakairita pagiging madaldal niya sa harap ko pero sobrang sungit sa harap ng ibang tao "Saan?" tanong ko sa kaniya "Someone book the VIP room last night at sabi nila nandoon ka sa loob, so sino siya at what happened?"Nakapamewang niyang tanong with taas kilay pa "Si Miguel" simpleng sagot ko "Whaaaat?" sigaw niyang muli Pinaupo ko siya at pinakalma dahil naiinis na ako sa kaingayan niya. Kinukwento naman sa kaniya ang lahat at paano nangyari.Halos hindi siya maniwala na ginawa ko iyon kahit di ko naman talaga alam rason ng pagiwan niya sa akin. Hindi ko din naman naisip dahil sorry niya lang sapat na, saka ang sinabi niyang mahal niya pa din ako. "Waaaait. Ganoon na lang ba talaga iyon? Pagkatapos ka niyang iwan at di nagpaalam pumayag ka ng ganoon lang dahil sinabi ka niyang mahal ka niya pero hindi ka niya nagawang panindigan. Ano ka ba Aira" pagwawala ni Raven "Mahal ko e" simpleng