Miguel's point of View Aira and I was lying on my bed. Nakahiga siya sa braso ko habang hinahaplos ko ang mga buhok niya. This feelings i never imagine that happened again. Hindi ko akalain na darating kaming muli sa puntong ito ng buhay namin. Kaming dalawa muli ang magkasama at hindi iniisip ang ibang problema. Siguro sasabihin ng iba masyadong tipikal ang naging relasyon naming dalawa. Mula sa hindi magkasundong pamilya, produkto ng broken family at anak kami pareho sa labas ng aming Ama pero hindi iyon naging hadlang. Naging daan pa ito na mas lalo namin maunawaan ang isa't isa. "Ilang anak ang gusto mo?" Aira's asked me while looking at me. Ngumiti ako sa kaniya at pawang nagisip. "I want more than 4 i think. Gusto ko madami sila, ayoko maranasan nila ang magisa at walang kalaro gusto ko ang bestfriend nila ang isa't isa." Masaya kong sagot. Sumimangot naman siya na kinataas ng kilay ko. " I told you already na ayoko magkaroon ng madaming anak. Bukod sa hindi ako siguradong
Miguel’s Point of View Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya na pumayag si Aira na magpakasal sa akin ngunit hindi kami maikakasal ngayong taon. Ang gusto kasi ng parents niya ay engrandeng kasalan. Isa din kasi iyon selebrasyon ng merging ng dalawang malaking company. Ang Villanueva Group of Company at ang Santiago Enterprise. Anong magagawa ko kung sa iyon ang nais nila. Isa pa ayaw nilang maging negative ang maging comment ng mga tao sa kasalan namin dahil sa pinost ni Abby ng kasal namin dalawa. Makukuha no’n ang atensyon ng tao kaysa sa kasal namin. “Wag ka nang malungkot dyan! Ikakasal din naman tayo, hindi ngayon pero sigurado akong ikakasal ako sa iyo lang at walang iba.” Aira cheered me. Ngumiti naman ako sa kaniya. “Basta sa akin ka lang huh? Sa aking ka lang magpapakasal ah. Walang iba?” Paninigurado ko sa kaniya. Tinaas naman niya ang kamay niyang may singsing. “This is not a simple ring. This was a promise ring, this symbolize our promise wedding.” Hinali
Isang mabuting Anak Si Ice sa Kaniyang Ina. Hindi niya ito binibigyan ng sakit ng Ulo. Maaring Kapus sila sa ibang bagay pero nasisigurado ng kaniyang Ina na hindi niya ito mararamdaman. Buong oras niya ay nakatutok lamang sa pag-aaral, Uuwi ng bahay galing school, kakain at mag aasikaso ng sarili at muli siyang mag-aaral. Gustuhin man niyang tumulong sa kaniyang ina ngunit ito naman ang ayaw. Gustuhin man niyang lumabas at maglaro na lang kasama mga bata ngunit wala man lang kakilala sa kanilang lugar, kaya pinili niya na lang mag-aral sa loob ng bahay para sa ikasisiya na rin ng kanyang Ina. Consistent Top Student naman siya kahit palipat-lipat sila ng tahanan. Sa kabilang banda naman ay isang pamilyang nagsasalo-salo sa hapag-kainan ngunit hindi naguusap. Isang babae ang halos lumuwa ang mata sa inis dahil sa nalaman nila, ang isa naman ay masayang masaya habang ang dalawa namang tao na naroon ay walang paki-alam at nagmamadaling pumasok. "Two weeks pa naman iyon, wag kayong mas
Nagfocus ako sa pagaasikaso ng mga papers para sa next branch ng sarili kong botique. Madaming dahilan bakit nagkaroon ako ng sarili kong business ayoko na lang balikan pa at masyadong mabigat sa aking kalooban. "Raven, After this what's my next meeting?" Tanong ko sa aking secretary "Wala na po Miss, but Ms. Pen called me earlier saying that she wanted to see you. Ano po bang pwede kong isagot ang sabi ko po kasi ay tatawagan ko siya once na may sagot na" Dagdag pa ng secretary ko. "Don't answer, let her be" sabi ko sa kaniya na may malapad na ngiti. Wala siyang pasabi na uuwi siya sa pilipinas tapos ang gusto niya kunin ang free time ko. Sino ba siya? hahahah Joke. Raven is my Bestfriend. She is the one and only na nandyan sakin ng mga panahon walang naniniwala sa akin. Actually dalawa sila kaso ang isang tao bigla na lang lumayo ng di man lang nagsasabi kong bakit. Kung may nagawa man akong masama sa kaniya, lagi ko naman ito hinihingi ng sorry sa kaniya, lagi akon
"Maaaa" tawag ko "Ito na, Ikaw naman wag ka masyadong magmadali mahaba pa ang oras at magsasakay ka naman sa bus di ka malilate niyan" sagot naman ni mama at natataranta na din "First job interview ko po ito mama, ayokong malate at isa pa gusto ko na magkaroon ng work para hindi ka na magtrabaho sa palengke, ako na magpoprovide para sa atin dalawa" paliwanag ko sa mama ko "Anak ko, Wag na wag mo ipipressure ang sarili mo, kung para sa iyo ang isang trabaho para sa iyo." paghahagod niya sa mukha at buhok ko "Maaaa naman di na po ako baby " sagot ko naman sa kaniya "Ito sa lunch, Meryenda mo ito. Kung gagabihin ka ito extra money for dinner wag na wag ka papalipas ng gutom huh. tawagan mo ako kung kukula--" "Maaaa pang anim mo na po yan na sinasabi po kaya wag ka na mag alala. " sagot ko kay mama "At isa pa ma wag ka pong masyadong mag iisip ng kung ano ano tatawag ako oras-oras, magpahinga ka dito sa bahay habang wala ako. " Pagbibilin ko kay mama Umalis ako sa bahay ng
"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila. Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom. "May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko "Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong "Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko. "Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan. "Whaaaat?" iritableng sigaw ko "Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you h
"Ma, Sino po siya?" tanong ko sa kaniya Nakahiga ako sa sala ng biglang dumating si mama na may kasamang lalaki. "Akala ko bibili ka lang ng pang-ulam mamayang gabi at bukas ng umaga?" muli kong tanong kay mama Walang ni isa sa kanila ang nagsasalita. Si mama naman di ko mabasa ang reaksyon basta nakatingin lamang siya sa akin. "Ma ano--- Naramdaman ko na lang yumakap sa akin ang lalaki at humagulhol si mama ng iyak What the fuck! Bakit umiiyak si Mama Bakit ganyan reaksyon ni Mama Bumitaw ako sa yakap ng lalaki at hinawakan si mama "Ma ano po bang nangyayari? Pwede niyo po ba ipaliwanag?" tanong ko kay mama habang kumukuha ng water sa table at ibibigay kay mama "Umupo ka muna at huminahon Mama" alalay ko sa kaniya Tumahimik ng sandali ang paligid at muling nagsalita si Mama "Siya ang tatay mo" kaswal na sabi ni Mama "Alam ko Ma, pero bakit nandito siya?" Malakas na boses na tanong ko "Anak huminahon ka muna. Magpapaliwanag ako." sabi sa akin ni Mama "
"Ang ganda mo pala" sabi ko sa isip ko habang nakaharap sa kaniya. "Huh?" sabi ng taong nasa harapan ko "H-huh? wala. Sabi ko ano maganda ang araw ngayon mukhang di uulan" saad ko habang natataranta. Nabigkas ko pala sa harapan niya, nakakahiya. Two weeks na since i start working here sa kaniyang botique bilang isang Sales supervisor. Ako lang naman ang bumibisita, naglilista at bumibili sa mga supplier. Kasama din sa trabaho ko ang magdouble check ng materyales at inventory ng stocks. Napakilala naman na niya sa akin ang lahat sa akin at kaunting mga papers na lang ang kailangan kong tapusin. Siya din ang personal na nagtrain sa akin ng mga kailangan ko. Mabait siya, malumanay makipagusap at higit sa lahat sobrang ganda. Sa kutis niya masasabi mong mula siya sa mayamang angkan. Sobrang sosyal niya kumilos at magsalita ngunit simpleng bagay lang nagpapasaya sa kaniya. Katulad na lamang ng mga simpleng jokes ko sa kaniya. Corny sa iba pero sa kaniya sobrang bumibenta. "Simu