Nagfocus ako sa pagaasikaso ng mga papers para sa next branch ng sarili kong botique. Madaming dahilan bakit nagkaroon ako ng sarili kong business ayoko na lang balikan pa at masyadong mabigat sa aking kalooban.
"Raven, After this what's my next meeting?" Tanong ko sa aking secretary
"Wala na po Miss, but Ms. Pen called me earlier saying that she wanted to see you. Ano po bang pwede kong isagot ang sabi ko po kasi ay tatawagan ko siya once na may sagot na" Dagdag pa ng secretary ko.
"Don't answer, let her be" sabi ko sa kaniya na may malapad na ngiti.
Wala siyang pasabi na uuwi siya sa pilipinas tapos ang gusto niya kunin ang free time ko. Sino ba siya? hahahah
Joke.
Raven is my Bestfriend.
She is the one and only na nandyan sakin ng mga panahon walang naniniwala sa akin. Actually dalawa sila kaso ang isang tao bigla na lang lumayo ng di man lang nagsasabi kong bakit.
Kung may nagawa man akong masama sa kaniya, lagi ko naman ito hinihingi ng sorry sa kaniya, lagi akong nagtetext sa number niya ngunit wala ako nakukuhang sagot. Kahit nagkikita kami ni hindi niya ako tinatapunan ng kahit katiting na tingin.
Anyway, I am Aira Jen Villanueva
Owner ng Jen Coords and Lady's Botique. I don't consider myself as one of Villanueva's Siblings. Maraming rason kung bakit pero ang alam ko lang dahil maging ang aking ina ramdam ko na hindi ako tanggap.
Naalala ko dati laging pinapagalitan sila kuya dahil laging pangalawa o tatlo lang sa klase tapos ako lagi akong nangunguna. Tuwing sinasabi ko kay Mom and dad ang tangi lang nilang sagot ay "nararapat lang dahil Villanueva ka"
Hindi ko naramdaman na naging masaya sila sa mga achievements ko pero lagi ko pa din sinasabi sa kanila at pinapakita. 17 years old ako ng marealize ko na kahit anong gawin ko walang kwenta sa kanila. Ramdam ko na sampid lang ako sa pamilya ko.
Maging ang isang tao na sobrang close sakin ay umiwas noong nagdadalaga't binata na kami. Akala ko noong una dahil nagkaroon lang siya ng girlfriend, kaso mali ako dahil wala ni isa siyang pinakilala. Napansin ko din ang pagbabago ng personality niya, pagiging cold and one word person niya.
Madaming nagbago sa amin kaya tinanggap ko na lang lahat ng pagbabago. Wala na din kasi akong magagawa kung hindi tanggapin na lang ang lahat ng nangyayari.
"Hey, this is earth mameeen" tili ng isang babae sa harapan ko
Napairap na lang ako ng marealize ko kung sino ang nasa harapan ko. Tumayo ako at kukunin ang bag ko at aalis na sana.
"Wow, Welcome back to me huh" sarcastic niyang sabi sakin
Umiling na lang ako ng nakangiti habang naglalakad palayo.
Alam ko naman na kahit sabihin ko na wag siyang pupunta ay pupunta pa rin siya. Ganoon siya katigas ang ulo. Ang alam ko may schedule ako this afternoon kaya noong sinabi sa akin na wala di na ako nagulat dahil alam ko naman na pinacancel niya na lahat.
"So ano? Magiging aso na lang ba akong susunod sayo?" Muli niyang tanong habang nakasunod sa akin.
"Sinabi ko bang sundan mo ako?" sarcastic kong tanong
"Bobita" sagot niya
Hahahaha napapatawa na lang ako sa isip ko.
Ang ganda niyang babae, Classy, matangkad at mayaman. Sobrang kinis ng kutis niya pero one thing is for sure di niya type ang mga lalaki.
"Alam na alam mo san tayo pupunta ah" Dagdag pa niya
"Malamang, You cancel all my appointments for this without my permission. How dare you pala?" Sermon at tanong ko sa kaniya
"Hahahahaha Sino ang galing states sa ating dalawa ikaw o ako? Conyo girl ka na pala HAhahaha" Pang aasar pa niya
Well, ganyan talaga kaming dalawa ni Raven. Business partner kami sa botique pero parang investor lang siya kasi lahat ng botique works ako, pera niya lang ginamit niya. May work talaga siya at iyon ang pagiging stylist ng isang artista. Guest what sinong artist hawak niya? HAhahahah
Ako na nagdrive papunta sa favorite spot namin sa bar. Ito na kasi ang nagiging unwind namin dalawa. Ito din ang nakasanayan.
"So, nandito na din siya?" tanong ko
"Yes, pero di siya didiretso sa inyo. May dadaanan yata siyang resort na pinatayo niya. One week daw siya doon wala daw munang mangugulo kaya 1 week akong tahimik ang mundo" mahabang sagot ni Raven
"Sabi ni Dad with in 2 weeks. Bakit 1 week san niya balak next week?" tanong ko pabalik.
May pakialam pa din naman ako sa kaniya, hindi lamang ako showy gaya niya o ng ibang tao. Kung nais niya muna ng tahimik na bakasyon hahayaan ko siya di ko muna ipapaalam sa kanila Dad.
"Stylist niya ako hindi Manager. Tawagan mo siya kung nais mong malaman." Mataray na sagot niya pabalik sa akin
"Maiba tayo, Kamusta ang botique?" Pagbabago niya sa topic
"Ayaw mo pagusapa works mo then ayoko din" mataray kong sagot sa kaniya
Nagtatarayan kami pero nandoon pa din ang concern namin sa isa't isa. Tumawa lang kami ng marealize namin pareho katarayan namin. Siya si Rea Vanessa Legario.
Mahabang panahon na kaming magkaibigan. Mahabang panahon na din simula noong umamin siya sa akin na ako daw ay gusto niya hindi bilang kaibigan kung hindi higit pa doon.
Sinabi ko naman sa kaniya ng harapan ang nasa loob ko. Sinabi ko din naman na wala akong Special feelings sa kaniya at hanggang magkaibigan lang kami.
Two months din ang lumipas bago kami bumalik sa dati at ni isa sa amin wala na muling nagbanggit tungkol sa bagay na iyon. One day bigla na lang kaming nagusap at bumalik sa dati.
Hindi ko alam
Hindi ko alam kung paano.
Hindi ko alam kung saan
Ang tanging alam ko lang magkaibigan kami at di magbabago iyon
"Maaaa" tawag ko "Ito na, Ikaw naman wag ka masyadong magmadali mahaba pa ang oras at magsasakay ka naman sa bus di ka malilate niyan" sagot naman ni mama at natataranta na din "First job interview ko po ito mama, ayokong malate at isa pa gusto ko na magkaroon ng work para hindi ka na magtrabaho sa palengke, ako na magpoprovide para sa atin dalawa" paliwanag ko sa mama ko "Anak ko, Wag na wag mo ipipressure ang sarili mo, kung para sa iyo ang isang trabaho para sa iyo." paghahagod niya sa mukha at buhok ko "Maaaa naman di na po ako baby " sagot ko naman sa kaniya "Ito sa lunch, Meryenda mo ito. Kung gagabihin ka ito extra money for dinner wag na wag ka papalipas ng gutom huh. tawagan mo ako kung kukula--" "Maaaa pang anim mo na po yan na sinasabi po kaya wag ka na mag alala. " sagot ko kay mama "At isa pa ma wag ka pong masyadong mag iisip ng kung ano ano tatawag ako oras-oras, magpahinga ka dito sa bahay habang wala ako. " Pagbibilin ko kay mama Umalis ako sa bahay ng
"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila. Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom. "May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko "Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong "Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko. "Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan. "Whaaaat?" iritableng sigaw ko "Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you h
"Ma, Sino po siya?" tanong ko sa kaniya Nakahiga ako sa sala ng biglang dumating si mama na may kasamang lalaki. "Akala ko bibili ka lang ng pang-ulam mamayang gabi at bukas ng umaga?" muli kong tanong kay mama Walang ni isa sa kanila ang nagsasalita. Si mama naman di ko mabasa ang reaksyon basta nakatingin lamang siya sa akin. "Ma ano--- Naramdaman ko na lang yumakap sa akin ang lalaki at humagulhol si mama ng iyak What the fuck! Bakit umiiyak si Mama Bakit ganyan reaksyon ni Mama Bumitaw ako sa yakap ng lalaki at hinawakan si mama "Ma ano po bang nangyayari? Pwede niyo po ba ipaliwanag?" tanong ko kay mama habang kumukuha ng water sa table at ibibigay kay mama "Umupo ka muna at huminahon Mama" alalay ko sa kaniya Tumahimik ng sandali ang paligid at muling nagsalita si Mama "Siya ang tatay mo" kaswal na sabi ni Mama "Alam ko Ma, pero bakit nandito siya?" Malakas na boses na tanong ko "Anak huminahon ka muna. Magpapaliwanag ako." sabi sa akin ni Mama "
"Ang ganda mo pala" sabi ko sa isip ko habang nakaharap sa kaniya. "Huh?" sabi ng taong nasa harapan ko "H-huh? wala. Sabi ko ano maganda ang araw ngayon mukhang di uulan" saad ko habang natataranta. Nabigkas ko pala sa harapan niya, nakakahiya. Two weeks na since i start working here sa kaniyang botique bilang isang Sales supervisor. Ako lang naman ang bumibisita, naglilista at bumibili sa mga supplier. Kasama din sa trabaho ko ang magdouble check ng materyales at inventory ng stocks. Napakilala naman na niya sa akin ang lahat sa akin at kaunting mga papers na lang ang kailangan kong tapusin. Siya din ang personal na nagtrain sa akin ng mga kailangan ko. Mabait siya, malumanay makipagusap at higit sa lahat sobrang ganda. Sa kutis niya masasabi mong mula siya sa mayamang angkan. Sobrang sosyal niya kumilos at magsalita ngunit simpleng bagay lang nagpapasaya sa kaniya. Katulad na lamang ng mga simpleng jokes ko sa kaniya. Corny sa iba pero sa kaniya sobrang bumibenta. "Simu
"Ma, Update me always please." Pakikiusap ko kay MamaHindi ko na kasi ihahatid si Mama dahil isa iyon sa kondisyon ng aking Ama. Ayoko man pero kailangan kong gawin. Pumunta kami ni Mama sa hospital kung saan siya nagpacheck up at nagpasecond opinion na din kami sa iba ngunit iisa lang ang sinasabi nila. Ilang araw ko din pinagisipang mabuti ang lahat maging ang aking trabaho ay pinabayaan ko na. Kaya kong i-give up lahat wag lang si Mama. Nakikita ko din ang iilan at maliliit na pagbabago sa galaw ni mama kaya napagpasyahan kong gawin ang makakabuti sa kaniya. "Sir, kami na po bahala kay Ma'am hinihintay ka na po ni Mr. Martin sa bahay niya." Tiningnan ko lang siya ng masama at yumakap ng mahigpit kay MamaSampong minuto din kaming nanatili sa ganoong pwesto. Hindi ko nakikitang umiiyak si Mama kaya sinabihan niya akong magpakalalaki daw, wala daw lalaking umiiyak. Tumawa naman kami pareho at pinako sa isa't isa na magsasama kaming muli pagtapos ng lahat ng problema. Speaking of
"Manang mana sa iyo ang iyong anak" wika ng isang board kay daddy "He is smart and young. Sana higitan niya kung paano ako noong kabataan ko" wika ni Daddy Mula nag-start akong mag-train dito wala ng ibang ginawa kundi kaliwa't kanan na comparison at expectation. Hindi na ako nagkaroon ng sarili kong image dahil puro na lamang sila nagexpect na kasing galing ako ni Dad o mas higit pa. Well, that's life. Maaga akong nagaasikaso ng lahat. Hindi ako napapahuli dahil bilin iyon ni Mama. Lahat ng bilin ni Mama ang sinusunod ko, alam kasi ni mama ang gusto at hindi gusto ni Daddy. Dating secretary ni dad si Mama. May asawa't anak na si daddy noong nagkakilala sila ni Mama. Wala naman masamang intensyson daw si Mama, gusto niya lamang ang damayan si Dad sa mga panahong hindi na nito kaya ang pinagdadaanan. Hindi man nasabi ni Mama kung ano pinagdadaanan nito ay mas pinili niya na lang damayan kaysa usisain ang mga bagay-bagay. "Sir Miguel, Excuse me" saad ng secretary ko I have my own
Maingay at madaming Camera ang kaniya kanyang kislap at nakatutok sa bawat lalabas sa sasakyan at papasok sa venue. This is so insane. Gosh Dumalo kami sa big gatherings ng mga malalaking tao sa buong mundo. Wala naman silang ibang gagawin kung hindi ay magyabangan na lang sa mga kanilang na achieve sa buhay at magpayamanan. "Dad, Can i go early after the program. " tanong ko naman kay daddy "Ibigay mo na sa Ama mo ang buong magdamag na ito Aira, wag kang pasaway." Masungit na sagot ni Mommy Umirap na lang ako. Kahit kailan talaga wala akong boses sa family na ito. Lahat na lang ng sasabihin ko ay kontra sa kanila. Nanahimik na lang ako at umupo sa table na naka asign sa family namin. Si dad sa tabi ni ate, ako then si Meriam. Sa other side of dad is si kuya and ken then si mom sa tapat ni Daddy. From a far you can see of the smile of my whole family. We look happy and contented family. A Family figure that everyone's dream. "Kumpare!" a man says when he saw my dad "Nice to s
Third Person P.O.V Pagtapos ng kanilang encounter sa isang malaking gatherings ay nagiwan ito ng isang malaking katanungan ang naiwan sa kaniya. Hinanap ni Ice ang katanungan sa kaniyang isipan. Kinalkal niya ang tungkol sa mga villanueva at ang taong minahal niya maliban sa kaniyang Ina at ang babaeng nakita niya noong nakaraang gabi ay iisa nga lang ba? Patago siyang ng inbestiga. Patago niyang inalam ang lahat ngunit hindi niya batid na may isang taong nakakaalam ng plano niya. Nandyan ang kaniyang Ama. Bawat galaw, maging hininga ni Ice ay alam niya. Naka-focus ang mata ng kaniyang Ama sa kaniya lamang "Kanina pa kita pinatawag bakit ngayon ka lang?" tanong ng kaniyang Ama "Madami lang akong tinapos bago ko gawin ang susunod mong ipagawa" sagot ni ice "Wala naman akong ipapagawa. Nais ko lang kamustahin ang aking Anak ng tanging kami lamang, tulad ng may girlfriend ka na ba? o anong tingin mo sa anak ni Mr. James" Mahabang pahayag niya. "That girl? Clumsy. Sino ba ang