Nagfocus ako sa pagaasikaso ng mga papers para sa next branch ng sarili kong botique. Madaming dahilan bakit nagkaroon ako ng sarili kong business ayoko na lang balikan pa at masyadong mabigat sa aking kalooban.
"Raven, After this what's my next meeting?" Tanong ko sa aking secretary
"Wala na po Miss, but Ms. Pen called me earlier saying that she wanted to see you. Ano po bang pwede kong isagot ang sabi ko po kasi ay tatawagan ko siya once na may sagot na" Dagdag pa ng secretary ko.
"Don't answer, let her be" sabi ko sa kaniya na may malapad na ngiti.
Wala siyang pasabi na uuwi siya sa pilipinas tapos ang gusto niya kunin ang free time ko. Sino ba siya? hahahah
Joke.
Raven is my Bestfriend.
She is the one and only na nandyan sakin ng mga panahon walang naniniwala sa akin. Actually dalawa sila kaso ang isang tao bigla na lang lumayo ng di man lang nagsasabi kong bakit.
Kung may nagawa man akong masama sa kaniya, lagi ko naman ito hinihingi ng sorry sa kaniya, lagi akong nagtetext sa number niya ngunit wala ako nakukuhang sagot. Kahit nagkikita kami ni hindi niya ako tinatapunan ng kahit katiting na tingin.
Anyway, I am Aira Jen Villanueva
Owner ng Jen Coords and Lady's Botique. I don't consider myself as one of Villanueva's Siblings. Maraming rason kung bakit pero ang alam ko lang dahil maging ang aking ina ramdam ko na hindi ako tanggap.
Naalala ko dati laging pinapagalitan sila kuya dahil laging pangalawa o tatlo lang sa klase tapos ako lagi akong nangunguna. Tuwing sinasabi ko kay Mom and dad ang tangi lang nilang sagot ay "nararapat lang dahil Villanueva ka"
Hindi ko naramdaman na naging masaya sila sa mga achievements ko pero lagi ko pa din sinasabi sa kanila at pinapakita. 17 years old ako ng marealize ko na kahit anong gawin ko walang kwenta sa kanila. Ramdam ko na sampid lang ako sa pamilya ko.
Maging ang isang tao na sobrang close sakin ay umiwas noong nagdadalaga't binata na kami. Akala ko noong una dahil nagkaroon lang siya ng girlfriend, kaso mali ako dahil wala ni isa siyang pinakilala. Napansin ko din ang pagbabago ng personality niya, pagiging cold and one word person niya.
Madaming nagbago sa amin kaya tinanggap ko na lang lahat ng pagbabago. Wala na din kasi akong magagawa kung hindi tanggapin na lang ang lahat ng nangyayari.
"Hey, this is earth mameeen" tili ng isang babae sa harapan ko
Napairap na lang ako ng marealize ko kung sino ang nasa harapan ko. Tumayo ako at kukunin ang bag ko at aalis na sana.
"Wow, Welcome back to me huh" sarcastic niyang sabi sakin
Umiling na lang ako ng nakangiti habang naglalakad palayo.
Alam ko naman na kahit sabihin ko na wag siyang pupunta ay pupunta pa rin siya. Ganoon siya katigas ang ulo. Ang alam ko may schedule ako this afternoon kaya noong sinabi sa akin na wala di na ako nagulat dahil alam ko naman na pinacancel niya na lahat.
"So ano? Magiging aso na lang ba akong susunod sayo?" Muli niyang tanong habang nakasunod sa akin.
"Sinabi ko bang sundan mo ako?" sarcastic kong tanong
"Bobita" sagot niya
Hahahaha napapatawa na lang ako sa isip ko.
Ang ganda niyang babae, Classy, matangkad at mayaman. Sobrang kinis ng kutis niya pero one thing is for sure di niya type ang mga lalaki.
"Alam na alam mo san tayo pupunta ah" Dagdag pa niya
"Malamang, You cancel all my appointments for this without my permission. How dare you pala?" Sermon at tanong ko sa kaniya
"Hahahahaha Sino ang galing states sa ating dalawa ikaw o ako? Conyo girl ka na pala HAhahaha" Pang aasar pa niya
Well, ganyan talaga kaming dalawa ni Raven. Business partner kami sa botique pero parang investor lang siya kasi lahat ng botique works ako, pera niya lang ginamit niya. May work talaga siya at iyon ang pagiging stylist ng isang artista. Guest what sinong artist hawak niya? HAhahahah
Ako na nagdrive papunta sa favorite spot namin sa bar. Ito na kasi ang nagiging unwind namin dalawa. Ito din ang nakasanayan.
"So, nandito na din siya?" tanong ko
"Yes, pero di siya didiretso sa inyo. May dadaanan yata siyang resort na pinatayo niya. One week daw siya doon wala daw munang mangugulo kaya 1 week akong tahimik ang mundo" mahabang sagot ni Raven
"Sabi ni Dad with in 2 weeks. Bakit 1 week san niya balak next week?" tanong ko pabalik.
May pakialam pa din naman ako sa kaniya, hindi lamang ako showy gaya niya o ng ibang tao. Kung nais niya muna ng tahimik na bakasyon hahayaan ko siya di ko muna ipapaalam sa kanila Dad.
"Stylist niya ako hindi Manager. Tawagan mo siya kung nais mong malaman." Mataray na sagot niya pabalik sa akin
"Maiba tayo, Kamusta ang botique?" Pagbabago niya sa topic
"Ayaw mo pagusapa works mo then ayoko din" mataray kong sagot sa kaniya
Nagtatarayan kami pero nandoon pa din ang concern namin sa isa't isa. Tumawa lang kami ng marealize namin pareho katarayan namin. Siya si Rea Vanessa Legario.
Mahabang panahon na kaming magkaibigan. Mahabang panahon na din simula noong umamin siya sa akin na ako daw ay gusto niya hindi bilang kaibigan kung hindi higit pa doon.
Sinabi ko naman sa kaniya ng harapan ang nasa loob ko. Sinabi ko din naman na wala akong Special feelings sa kaniya at hanggang magkaibigan lang kami.
Two months din ang lumipas bago kami bumalik sa dati at ni isa sa amin wala na muling nagbanggit tungkol sa bagay na iyon. One day bigla na lang kaming nagusap at bumalik sa dati.
Hindi ko alam
Hindi ko alam kung paano.
Hindi ko alam kung saan
Ang tanging alam ko lang magkaibigan kami at di magbabago iyon
"Maaaa" tawag ko "Ito na, Ikaw naman wag ka masyadong magmadali mahaba pa ang oras at magsasakay ka naman sa bus di ka malilate niyan" sagot naman ni mama at natataranta na din "First job interview ko po ito mama, ayokong malate at isa pa gusto ko na magkaroon ng work para hindi ka na magtrabaho sa palengke, ako na magpoprovide para sa atin dalawa" paliwanag ko sa mama ko "Anak ko, Wag na wag mo ipipressure ang sarili mo, kung para sa iyo ang isang trabaho para sa iyo." paghahagod niya sa mukha at buhok ko "Maaaa naman di na po ako baby " sagot ko naman sa kaniya "Ito sa lunch, Meryenda mo ito. Kung gagabihin ka ito extra money for dinner wag na wag ka papalipas ng gutom huh. tawagan mo ako kung kukula--" "Maaaa pang anim mo na po yan na sinasabi po kaya wag ka na mag alala. " sagot ko kay mama "At isa pa ma wag ka pong masyadong mag iisip ng kung ano ano tatawag ako oras-oras, magpahinga ka dito sa bahay habang wala ako. " Pagbibilin ko kay mama Umalis ako sa bahay ng
"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila. Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom. "May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko "Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong "Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko. "Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan. "Whaaaat?" iritableng sigaw ko "Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you h
"Ma, Sino po siya?" tanong ko sa kaniya Nakahiga ako sa sala ng biglang dumating si mama na may kasamang lalaki. "Akala ko bibili ka lang ng pang-ulam mamayang gabi at bukas ng umaga?" muli kong tanong kay mama Walang ni isa sa kanila ang nagsasalita. Si mama naman di ko mabasa ang reaksyon basta nakatingin lamang siya sa akin. "Ma ano--- Naramdaman ko na lang yumakap sa akin ang lalaki at humagulhol si mama ng iyak What the fuck! Bakit umiiyak si Mama Bakit ganyan reaksyon ni Mama Bumitaw ako sa yakap ng lalaki at hinawakan si mama "Ma ano po bang nangyayari? Pwede niyo po ba ipaliwanag?" tanong ko kay mama habang kumukuha ng water sa table at ibibigay kay mama "Umupo ka muna at huminahon Mama" alalay ko sa kaniya Tumahimik ng sandali ang paligid at muling nagsalita si Mama "Siya ang tatay mo" kaswal na sabi ni Mama "Alam ko Ma, pero bakit nandito siya?" Malakas na boses na tanong ko "Anak huminahon ka muna. Magpapaliwanag ako." sabi sa akin ni Mama "
"Ang ganda mo pala" sabi ko sa isip ko habang nakaharap sa kaniya. "Huh?" sabi ng taong nasa harapan ko "H-huh? wala. Sabi ko ano maganda ang araw ngayon mukhang di uulan" saad ko habang natataranta. Nabigkas ko pala sa harapan niya, nakakahiya. Two weeks na since i start working here sa kaniyang botique bilang isang Sales supervisor. Ako lang naman ang bumibisita, naglilista at bumibili sa mga supplier. Kasama din sa trabaho ko ang magdouble check ng materyales at inventory ng stocks. Napakilala naman na niya sa akin ang lahat sa akin at kaunting mga papers na lang ang kailangan kong tapusin. Siya din ang personal na nagtrain sa akin ng mga kailangan ko. Mabait siya, malumanay makipagusap at higit sa lahat sobrang ganda. Sa kutis niya masasabi mong mula siya sa mayamang angkan. Sobrang sosyal niya kumilos at magsalita ngunit simpleng bagay lang nagpapasaya sa kaniya. Katulad na lamang ng mga simpleng jokes ko sa kaniya. Corny sa iba pero sa kaniya sobrang bumibenta. "Simu
"Ma, Update me always please." Pakikiusap ko kay MamaHindi ko na kasi ihahatid si Mama dahil isa iyon sa kondisyon ng aking Ama. Ayoko man pero kailangan kong gawin. Pumunta kami ni Mama sa hospital kung saan siya nagpacheck up at nagpasecond opinion na din kami sa iba ngunit iisa lang ang sinasabi nila. Ilang araw ko din pinagisipang mabuti ang lahat maging ang aking trabaho ay pinabayaan ko na. Kaya kong i-give up lahat wag lang si Mama. Nakikita ko din ang iilan at maliliit na pagbabago sa galaw ni mama kaya napagpasyahan kong gawin ang makakabuti sa kaniya. "Sir, kami na po bahala kay Ma'am hinihintay ka na po ni Mr. Martin sa bahay niya." Tiningnan ko lang siya ng masama at yumakap ng mahigpit kay MamaSampong minuto din kaming nanatili sa ganoong pwesto. Hindi ko nakikitang umiiyak si Mama kaya sinabihan niya akong magpakalalaki daw, wala daw lalaking umiiyak. Tumawa naman kami pareho at pinako sa isa't isa na magsasama kaming muli pagtapos ng lahat ng problema. Speaking of
"Manang mana sa iyo ang iyong anak" wika ng isang board kay daddy "He is smart and young. Sana higitan niya kung paano ako noong kabataan ko" wika ni Daddy Mula nag-start akong mag-train dito wala ng ibang ginawa kundi kaliwa't kanan na comparison at expectation. Hindi na ako nagkaroon ng sarili kong image dahil puro na lamang sila nagexpect na kasing galing ako ni Dad o mas higit pa. Well, that's life. Maaga akong nagaasikaso ng lahat. Hindi ako napapahuli dahil bilin iyon ni Mama. Lahat ng bilin ni Mama ang sinusunod ko, alam kasi ni mama ang gusto at hindi gusto ni Daddy. Dating secretary ni dad si Mama. May asawa't anak na si daddy noong nagkakilala sila ni Mama. Wala naman masamang intensyson daw si Mama, gusto niya lamang ang damayan si Dad sa mga panahong hindi na nito kaya ang pinagdadaanan. Hindi man nasabi ni Mama kung ano pinagdadaanan nito ay mas pinili niya na lang damayan kaysa usisain ang mga bagay-bagay. "Sir Miguel, Excuse me" saad ng secretary ko I have my own
Maingay at madaming Camera ang kaniya kanyang kislap at nakatutok sa bawat lalabas sa sasakyan at papasok sa venue. This is so insane. Gosh Dumalo kami sa big gatherings ng mga malalaking tao sa buong mundo. Wala naman silang ibang gagawin kung hindi ay magyabangan na lang sa mga kanilang na achieve sa buhay at magpayamanan. "Dad, Can i go early after the program. " tanong ko naman kay daddy "Ibigay mo na sa Ama mo ang buong magdamag na ito Aira, wag kang pasaway." Masungit na sagot ni Mommy Umirap na lang ako. Kahit kailan talaga wala akong boses sa family na ito. Lahat na lang ng sasabihin ko ay kontra sa kanila. Nanahimik na lang ako at umupo sa table na naka asign sa family namin. Si dad sa tabi ni ate, ako then si Meriam. Sa other side of dad is si kuya and ken then si mom sa tapat ni Daddy. From a far you can see of the smile of my whole family. We look happy and contented family. A Family figure that everyone's dream. "Kumpare!" a man says when he saw my dad "Nice to s
Third Person P.O.V Pagtapos ng kanilang encounter sa isang malaking gatherings ay nagiwan ito ng isang malaking katanungan ang naiwan sa kaniya. Hinanap ni Ice ang katanungan sa kaniyang isipan. Kinalkal niya ang tungkol sa mga villanueva at ang taong minahal niya maliban sa kaniyang Ina at ang babaeng nakita niya noong nakaraang gabi ay iisa nga lang ba? Patago siyang ng inbestiga. Patago niyang inalam ang lahat ngunit hindi niya batid na may isang taong nakakaalam ng plano niya. Nandyan ang kaniyang Ama. Bawat galaw, maging hininga ni Ice ay alam niya. Naka-focus ang mata ng kaniyang Ama sa kaniya lamang "Kanina pa kita pinatawag bakit ngayon ka lang?" tanong ng kaniyang Ama "Madami lang akong tinapos bago ko gawin ang susunod mong ipagawa" sagot ni ice "Wala naman akong ipapagawa. Nais ko lang kamustahin ang aking Anak ng tanging kami lamang, tulad ng may girlfriend ka na ba? o anong tingin mo sa anak ni Mr. James" Mahabang pahayag niya. "That girl? Clumsy. Sino ba ang
Miguel’s Point of View Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya na pumayag si Aira na magpakasal sa akin ngunit hindi kami maikakasal ngayong taon. Ang gusto kasi ng parents niya ay engrandeng kasalan. Isa din kasi iyon selebrasyon ng merging ng dalawang malaking company. Ang Villanueva Group of Company at ang Santiago Enterprise. Anong magagawa ko kung sa iyon ang nais nila. Isa pa ayaw nilang maging negative ang maging comment ng mga tao sa kasalan namin dahil sa pinost ni Abby ng kasal namin dalawa. Makukuha no’n ang atensyon ng tao kaysa sa kasal namin. “Wag ka nang malungkot dyan! Ikakasal din naman tayo, hindi ngayon pero sigurado akong ikakasal ako sa iyo lang at walang iba.” Aira cheered me. Ngumiti naman ako sa kaniya. “Basta sa akin ka lang huh? Sa aking ka lang magpapakasal ah. Walang iba?” Paninigurado ko sa kaniya. Tinaas naman niya ang kamay niyang may singsing. “This is not a simple ring. This was a promise ring, this symbolize our promise wedding.” Hinali
Miguel's point of View Aira and I was lying on my bed. Nakahiga siya sa braso ko habang hinahaplos ko ang mga buhok niya. This feelings i never imagine that happened again. Hindi ko akalain na darating kaming muli sa puntong ito ng buhay namin. Kaming dalawa muli ang magkasama at hindi iniisip ang ibang problema. Siguro sasabihin ng iba masyadong tipikal ang naging relasyon naming dalawa. Mula sa hindi magkasundong pamilya, produkto ng broken family at anak kami pareho sa labas ng aming Ama pero hindi iyon naging hadlang. Naging daan pa ito na mas lalo namin maunawaan ang isa't isa. "Ilang anak ang gusto mo?" Aira's asked me while looking at me. Ngumiti ako sa kaniya at pawang nagisip. "I want more than 4 i think. Gusto ko madami sila, ayoko maranasan nila ang magisa at walang kalaro gusto ko ang bestfriend nila ang isa't isa." Masaya kong sagot. Sumimangot naman siya na kinataas ng kilay ko. " I told you already na ayoko magkaroon ng madaming anak. Bukod sa hindi ako siguradong
Miguel Point of ViewMasaya akong umuwi sa bahay ng maihatid ko si Abby sa isang facility. Ang anak naman niya ay dinala ko sa mama niya. Hindi ko pinaalam kay Aira ang nangyayari dahil gusto ko siyang surpresahin. Nagulat si Tita ng dumatinf akong dala ang anak ni Abby. Akala nila itinakas ko kaya agad nila itong pinuntahan sa doon. Sobrang pasasalamat ni tita dahil sa wakas natauhan ang anak niya. Sa wakas pinili nitong maging okay ang sarili at magpalaya ng tao. Kahit medyo mahirap ang nangyayari laging pasalamat ko na sa wakas ay natapos din. Sa ngayon ang kailangan ko na lang asikasuhin ay ang company ni Daddy. Hindi ko alam ang nangyayari sa loob ng pamilya niya. Ang tanging sinabi sa akin ni Cheska ang madalas pagaaway ni Daddy at ng Mommy niya na kahit siya hindi alam ang rason. Lahat inihanda ni Dad bago siya sumuko sa mga pulis. Naihanda din ang paglipat sa pangalan ko ng mg shares niya. Mayroon ding shares ang naiwan kay Cheska. Ang mga buildings, farms at small business
Miguel Ice's Point of View "Mamaya mo na iyan ituloy, kumain ka na muna." Pasok ni Abby dito sa office ko sa bahay niya. Hindi ko gusto pero para sa ikakatahimik ng isip ng mama ko ginawa ko ang gusto niya. Malambot ang puso ni Mama lalo na sa mga anak na nagmamakaawa. "Busog pa ako." Simula ng tumira ako dito, ni hindi ko man lang siya nagawang tingnan. Nahahawakan niya ako pero gustong-gusto ko siya itulak para palayuin ngunit hindi ko magawa dahil sa awa. Maayos siya pag nandito sa bahay, maasikaso at nakakapagalaga ng anak niya. Kung noon tuwang tuwa akong makipaglaro sa anak niya. Tito-daddy pa nga ang pagpapakilala niya sa akin. Masaya akong makipaglaro sa bata pero noong pinakasalan ko siya dahil sa pananakot niya nawala ang amor nilang magina sa akin. Sabihin na natin na dapat hindi idamay ang bata pero siya ang malaking dahilan bakit pumayag at nagmakaaawa sa akin si Mama. " Hanggang kailan ka ba ganito? Asawa mo ako pero parang tauhan lang ako sa posporo kung ituring mo
Aira Jane’s Point of ViewMatapos ang nangyari sa amin ni Miguel ay wala na kaming sunod na pagkikita. Umalis ako ng gabing iyon habang natutulog siya, hindi na din ako nagpaalam pa kay Mama.“Paano kung malaman ng half-sister mo iyan? Mas magkakagulo lang Aira!” anya ni Raven sa akin. Masakit ang ulo ko ng pumasok ako, ang hirap din pala magpanggap na ayos lang ang lahat.“Paano naman niya malalaman kung walang magsasabi sa kaniya? Malamang hindi rin sasabihin ‘yon ni Miguel.” Wika ko habang nakasapo ang ulo kong nakapatong sa lamesa.“Ay nako! Hindi ka na talaga nadala! Kung hindi mo naman ipaglalaban si Miguel edi sana hindi ka nagpapadala dyan sa damdamin mo. Ang unfair mo sa totoo lang.”“Bakit ako? Bakit ako pa ngayon ang unfair? Hindi ba siya?” gulat kong tanong sa kaniya.“Tsk.” Napairap na lang si Raven ng hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.“Imagine, tinanggap mo lang mga paliwanag nila without saying what’s inside you! Sa tingin mo ba tama iyon? Sa tingin mo ba h
Aira Jane’s Point of ViewHindi ako nauwi sa mansion. Hindi naman nila ako hahanapin. Dito ako matutulong sa bahay ni Mama. Wala naman siyang kasama, isa pa napagod kaming dalawa na mag-shopping at gumala sa mall. 11pm na ng kami ay nakauwi.“Hays, ito ang pangatlong araw ko sa kwarto na ito, pangalawang beses ko matutulog dito.” Bulong ko sa sarili ko ng sumalampak ako sa malambot na kami.“Aira, iha?” katok ni Mama sa pinto ng kwarto. Bumangon naman ako pero nakapasok na si Mama sa loob ng kwarto. “Gusto ko lang malaman kung kakain ka pa ba? Kasi kung oo ipagluluto kita. Ano bang gusto mo? Uuwi kasi si Miguel dito kaya nagluto ako ng sabaw, lasing nung tumawag e.” napabalikwas naman ako.“Ma, pwede bang umuwi ako?” tanong ni Mama.“Bakit? Iniiwasan mo ba si Miguel.” Bigla akong natameme sa tanong ni Mama. Hindi ko alam pero hindi ko kasi kayang makasama si Miguel ng may ibang tao na nakakita. Pakiramdam ko kasi ginagamit naming sila ni Miguel para lukuhin si Abby, which is I don’t w
Aira Jane’s Point of View“A-anong oras na?” rinig kong tanong ni Miguel.“Hapon na, magala-singko na. Kamusta tulog mo? Nagugutom ka na ba?” nagaalalang tanong ko.Nakaiglip din ako habang pinagmamasdan siya pero dahil sa sobrang init ay hindi ko magawang matulog ulit. Ito naman si Miguel grabe ang sarap ng tulog, halatang pagod siya. “Pasensya ka na kung naabala kita.” Hinging pasensya niya sa akin.“Wala iyon, basta huli na ito.” Tumayo na ako mula sa tent ng pigilan niya ako. “Maupo ka muna, magusap tayo.” Tiningnan ko siya saka nagsimulang maupo ulit.“Pwede bang umuwi ka sa bahay, samahan mo si Mama.” Nagulat naman ako sa tanong niya.“Bakit may nangyari ba kay Mama?” nagaalala kong tanong.“Wala naman, nagaalala lang akong wala siyang kasama doon, palagi akong nasa trabaho kung umuuwi naman ako palagi sa bahay na binili ni Abby. Kilala mo naman siya di ba? Ang gusto palagi pinapagod ang sarili niya.”“Parang ikaw.” Bulong ko na kinataas ng kilay niya. “Sige, subukan ko siyang i
Aira Jane’s Point of View“Mukhang maaliwalas mukha natin ngayon ah. Nagkabalikan na ba kayo?” Salubong na tanong sa akin ni Meriam.Nagpatuloy lang ako sa paglalakad papunta sa dining area. Hindi ko siya pinansin dahil ayoko ng kung anong kumosyon sa magandang umaga ko. Magaan ang gising ko, pakiramdam ko nawala lahat ng pagaalala ko. Hindi ko sigurado kung dahil ba sa nalaman ko na totoong mahal ako ni Miguel at ako pa din ang taong pahinga niya o dahil nakasama ko siya halos magdamag kagabi.“Alam mo bang trending ka na naman? Alam mo, simula ng nagkaroon kayo ng relasyon ni Miguel hindi ka na nawala sa social media. Ikaw na lang lagi ang topic.” Sumunod siya sa akin habang sinasabi ang lahat ng iyon. Humarap ako sa kaniya bago nagsalita. “Alam mo Meriam, sa haba ng panahon na nabubuhay tayo, hindi ka pa ba sanay na pinaguusapan ng ibang tao? Their opinion is still not matter to me unlike you.” Mataray na sagot ko kaniya, hindi ko man lang siya tinapunan ng tingin.“Talaga ba? Paan
Aira’s Point of ViewPagkalipas ng tatlong linggo,“Anong sinabi mo?” tanong kong muli kay Ken. May binalita kasi siya sa akin na hindi ko halos paniwalaan.“Oo. Umalis na si bayaw sa kompanya dahil tutulungan daw ang kapatid niyang si Cheska sa pagpapatakbo ng sarili nilang company dahil sumuko sa mga pulis ang tatay nila. Hindi ko alam ang ibang dahilan ngunit isang bagay ang sigurado ko, iniwan na tayo ni bayaw.” Malungkot na wika ni Ken sa akin.“Wala akong ibang magagawa doon. Kung gusto niya iyon edi doon siya sa kanila. Maganda nga iyon e, madami na siyang alam sa company natin na pwede niyang gamitin sa company nila o kaya naman gamitin niya iyon para mapasama tayo.”“Hindi ganoon si Bayaw ate. Alam mo iyan!” nagkibit balikat lang ako saka naglakad palabas ng mansion.Wala siyang utang na loob. Pagkatapos siyang tanggapin ng buo ni Dad iiwan niya lang basta para lang sa taong dahilan ng problema namin noon. Siguro nga sinusubukan ko ng kalimutan ang nangyari but it doesn’t mean