SPG ALERT! WARNING: R-18 Aliyah Deguilda is 18 years old and wants to take revenge on the ruthless CEO of VICL. Palaging bukang bibig ng ina niya na ang lalakeng iyon ang may kasalanan, rason kaya iyon ang tumatak sa isip ni Aliyah, ito rin ang rason ng pagkakaroon niya ng plano na maghiganti at para magawa ang plano ay balak niyang pa-ibigin ang lalake, hahanap ito ng paraan para masira ang kompanya nito, pero sadyang mapaglaro ang kapalaran. Hindi niya napansin na ang galit na nararamdaman niya ay napalitan ng unti-unting pag-usbong ng pag-ibig niya sa lalake. Makakaya kaya ng pag-ibig na umusbong na pigilin ang masamang balak ni Aliyah? O mananatili siya sa balak na wasakin ang CEO ng VICL? Maddix Villaranza, A CEO of Villaranza Infinite Cruise Line (VICL). Maddix have a trust issue. Wala siyang ibang gustong pagkatiwalaan maliban sa pamilya niya, no more, no one. Magbabago ang lahat nang makilala niya si Aliyah Deguilda. Is it right for him to trust again for a long time? Or will his trust breach again just like before? Paano kung malaman ni Maddix na kunektado si Aliyah sa taong sumira sa tiwala niya noon? Anong gagawin ni Maddix kapag nalaman niya na ang taong unti-unting nilalaanan niya ng tiwala ay anak ng taong sumira at nagtaksil sa kanya?
View More"Are you really sure about this? You're just an 18-year-old, Aliyah!" I didn't pay attention to what my cousin Bella said.
18 years old? Yes, but I was 15 years old when my dad died because of his boss. Kung may kakayahan nga lang ako noong 15 ako ay siguradong noon ko pa ito ginawa.
I continue putting red lipstick on my lips to look more mature. I'm serious about my plan. I'll make sure to make him fall in love with me at kapag nasigurado ko na iyon ay iiwan ko siya.
Punong-puno ang galit ko sa kanya, kung pwede lang na manakit ng tao ay ginawa ko na, but I know, for now, heto lang kaya kung gawin. Tinignan ko sa salamin ang buong katawan ko. I am wearing a satin red dress; it's backless, and my upper boobs are showing. Maraming nag-aakala na nasa 20 na ako dahil sa mature kong pangangatawan.
I'm going to do this. I'm going to hurt him. Pagkatapos ko siyang pa-ibigan, hahanap ako ng paraan para masira ang kompanya niya. Mahirap gawin, pero dapat kong gawin.
"Nakikinig ka ba? Aliyah, this is not a good idea. It's ridiculously planned! Wake up! You're just 18 years old, anong magagawa mo sa isang 26 years old na CEO ng isang malaking kompanya!" Pangaral pa niya.
Inayos ko ang buhok ko at nilagay sa kanang balikat ko lahat. I let my wavy hair hang over my shoulder and let my back expose. Narinig ko ang singhal niya dahil hindi ko siya pinansin. Napairap ako.
"Masaktan ko lang siya at makahanap ng paraan para masira ang kompanya niya ay ayos na ako, Bella. You know why I am doing this," mariin na sambit ko.
Suminghab ito.
"And you think you can do it?"
Doon ko na siya tinignan.
"I can do it, Bella. Dapat nga subra pa roon ang gagawin ko, but because I know my capability, heto lang muna ang gagawin ko," seryoso kong sambit.
She combed her own hair with her hand and stared at me from head to toe in frustration.
"How about Kael? Aliyah, you have a boyfriend," mariin na sambit na niya.
"We already broke up. He wants to have a long-distance relationship with me, but I can't give that to him. If he really loves me, hindi niya ako iiwan para sa pangarap niya."
I know that I am a bit selfish. Kael just wants to pursue his dream, but I'm afraid that while I'm not by his side, he'll find someone else, so I better just break up with him. He accepted that, so we are already broken up. Wala ng namamagitan sa'min.
"I can't believe you," mariin at medyo iritadong sambit na ni Bella nang nakatingin na sa'kin na papasok sa taxi.
We have car, pero alam kong kapag nalaman ng ilan pang mga pinsan ko na aalis ako at lalabas ako ngayong gabi ay siguradong pagbabawalan niya ako. Mama said that the CEO of Villaranze Infinite Cruise Line was the reason why Dad died, ito ang rason kaya galit na galit ako sa taong iyon.
I lost my father because of that man. I know that Bella was right when she said, anong magagawa ng 18 years old pa-ibigan ang isang 26 years old na isa sa bachelor sa bansa, But because I want revenge, I will do everything.
Nang mamatay ang ama ko, kasabay non ang pagkawala ko rin ng isang ina na gagabay sakin sa paglaki ko. Mama was there, pero pakiramdam ko ay tuluyan kong nawala ang mama ko. Sa unang taon na wala si papa ay palagi na lang tulala si mama, and that really made my young heart break.
This past few days, I spent my time stalking the CEO of VICL. Naging stalker ako ng ilang araw at gabi para lang malaman ang araw-araw na ginagawa ni Maddix Villaranza.
Maddix Villaranza—that is his name. He is 27 years old and love going to a bar at night; this is the reason why I dressed like this. I'm going to a bar that I know he's going to tonight.
Balita ko rin ay hindi raw ito basta-basta nagtitiwala kaya paniguradong mahihirapan ako na kunin ang loob niya, pero kahit na ganoon ay gagawin ko ang lahat para makuha ang tiwala niya.
Halos mapapikit ako nang makapasok ako. Nakakahilo ang bawat ilaw na sumasayaw sa buong paligid. Kahit na ilang araw at gabi kong sinusundan si Maddix ay hindi ako kailanman nakapasok dito, tanging sa labas lang ako tuwing sunusundan siya, kaya hindi ko maiwasang mahilo sa ilaw na nagsasayaw sa paligid.
This is also my first time going to this kind of place at heto ang isa sa kinababahala ni Bella na baka mapakamak ako.
Nang magawa kong masanay sa nakakahilong ilaw sa paligid ay nagpatuloy ako sa paglalakad papunta sa loob. I saw some sofa formed in U shaped, at halos umawang ang labi ko nang makita ang ilang naghahalikan sa isang banda.
Abala ako sa pagtingin sa paligid kaya halos mapatalon ako sa gulat nang may humawak sa likod ko. Mabilis ko iyong tinulak sa gulat at takot lalo na noong ilapit niya ang sarili sa'kin.
"Oh, I'm sorry. Nagulat ba kita?" Napansin ko ang mapanuyong tingin niya sa'kin.
He looks like 25 years old or something.
"Ngayon lang kita nakita rito so I can't help to go here and ask for your name. I'm Wendell, by the way," tinaas nito ang kamay.
Napatitig ako roon at hindi alam kong tatanggapin ko ba iyon. Aalis na lang sana ako, pero namataan ko ang ilang mga lalakeng papasok at halos mataranta ako nang makita na isa roon ang taong sadya ko.
Gusto kong batuhin ng kung anong pwede kong makuha ang pagmumukha niya nang makita ko ang ngiti niya nang may sabihin ang kasamahan nito. Mukhang napansin ng nagpakilalang Wendell ang pagsulyap ko sa mga papasok kaya sumulyap siya roon.
Napasulyap ako sa kanya at biglaang may na-isip. Nakataas pa ang kamay nito kaya mabilis kong tinanggap ang kamay niya. Nagulat ito at sumulyap sa'kin.
"I'm Liya. Bago lang kasi ako rito, but do you know them?" Tanong ko kay Wendell sabay baling sa mga papasok na paniguradong pare-parehong may ari ng malalaking kompanya
"Of course, I know them. I am one of them," sambit nito na ikinaawang ng labi ko, sunod ay hindi ko na maiwasang mapangiti.
Tumaas ang kilay niya at biglang natawa.
"Mukhang mali ang babaeng nilapitan ko ngayon. You like one of them?" Natatawang sambit nito.
Kinagat ko ang labi at hindi nakapagsalita. Nagulat na lang ako nang hawakan niya ako sa bewang.
"Let's go. Ipapakilala kita," sambit nito rason kaya hinayaan ko ang hawak nito sa bewang ko.
Mabagal ang lakad namin papunta sa inupuan ng mga lalakeng pumasok kanina kasama si Maddix. Mas bumagal ang paglalakad namin nang may mga humarang kay Wendell para batiin siya.
Some also asked who I am, tanging pangalan ko lang ang sinabi ni Wendell sa mga ito.
Malapit na kami sa U shaped sofa na kinauupuan nila nang mapansin na ang pagtitig ng kasamahan ni Wendell at kasama na rito ang lalakeng kinamumuhian ko.
We both looked at each other, and I saw him adjust his sitting position. He raised an eyebrow at me before taking the glass in front of him and drinking from it. He is wearing an expensive watch that grabs attention. I don't know if I saw it right, but I saw his smile when he saw me staring at him, but it disappeared, and his eyes went down to Wendell's hand that was on my waist.
Kumunot ang noo ko at hindi maiwasang magtaka sa binigay nitong tingin. Okay? What was that?
"Ang tagal niyo," panimula ni Wendell kaya napasulyap ako kay Wendell.
"Mukhang kailangan mong magpasalamat na matagal kami dahil sa katabi mo ngayon, Wendell," natatawang ani ng isa sa kanila.
Muling bumaba ang tingin ko kay Maddix. I bit my lower lips when he remained staring at me, like he didn't care if I saw him staring at me.
Lahat kami ay napasulyap sa kanya nang tumayo siya at nagpamulsa. Pagod itong sumulyap sa'kin at sunod ay kay Wendell.
"Planning to get your own girl, Dix?" It's Wendell.
"Hindi ko na kailangang lumapit sa babae kasi sila ang lalapit sa'kin," hambog na sambit nito.
Napasinghab ako at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. Ang yabang! Ang mga kasama siya ay natawa lang at wala man lang sumaway sa sinabi niya.
Muli ay sumulyap si Maddix sa kamay ni Wendell sa bewang ko at halos mamula ako sa iritasyon sa sunod na sinabi niya.
"Ibalik mo na yan. Mukhang bata pa, marami pang kailangang matutunan. You need a woman who can serve you tonight, hindi batang kailangan alagaan ngayong gabi," he seriously said bago kami lagpasan.
Napasinghab akong ulit. Napamura ang ilang nandoon kasama na si Wendell. Sa irita at galit na naramdaman ko tinanggal ko ang kamay ni Wendell sa bewang ko at hinarap ang lalakeng iyon.
"Liya!" Tawag ni Wendell, pero naiinis ako sa lalakeng 'to.
Anong akala niya sa'kin? Walang alam? Purket bata walang alam? Anong sabi niya? Batang kailangang alagaan ngayong gabi?
Mabilis ko siyang hinarangan. Tinaasana niya ulit ako ng kilay, then he give me a bored look.
"I'm not a kid!" Inis na sambit ko.
"Oh? Okay?" Mas lalo akong nairita sa naging tugon niya.
"Bawiin mo ang sinabi mo! Hindi ako batang kailangang alangaan ngayong gabi!" Galit na bulyaw ko sa kanya.
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa at biglang sumeryoso.
"Bata ka pa. Wendell is 28 years old. Babaeng gaya ng nasa paligid mo ang kailangan niya, Bata. YouDo you think you can do what those women are doing? Hmmm I don't think so." Natawa ito at tinuro pa ang isang babaeng malapit samin at nakikipaghalikan.
"Umuwi ka na. Hindi ito playground," mariin na sambit pa niya at lalagpasan na sana ako, pero muli ay hinarangan ko siya.
Ramdam ko ang panonood ng mga kasama niya sa'kin, pero hindi ko iyon alintana.
"And what makes you think na hindi ko kaya?" Mariin na ring sambit.
Sumeryoso ang expression niya at umigting ang panga niya. "Why? Are you going to kiss Wendell?"
"Of course not! Bakit pa ako lalayo kung pwede mo namang maranasang mahalikan ng sinasabi mong bata?" Natatawa ngunit may galit pa ring sambit ko.
"Leav--"
Pinulupot ko ang kamay ko sa batok niya bago idampi ang labi ko sa labi niya. This is not my first kiss kaya walang pagdadalawang isip ko iyong ginawa. I should just give him a smack, pero naimulat ko ang mata ko sa gulat nang hawakan niya ang likod ko at hinila para mas mahalikan ako.
Kung hindi niya lang ako hawak ay paniguradong napahiga na ako sa sahig. Nanlalambot ang mga tuhod ko at hindi ko maiwasang mabigla sa paraan ng halik niya, walang panama sa halik ni Kael.
Shit!
Sa unang pagkakataon ay narinig ko ang ungol ko nang ipasok nito ang dila sa labi ko at marahas na hinalikan na animo'y uhaw na uhaw.
Gulat at halos tulala ako nang lumayo siya. Nagawa pa niyang iguhit sa likod ko ang hugis bilog gamit ang daliri niya rason kaya nakaramdam ako ng kuryenteng animo'y dumaloy sa buong katawan ko.
"See? You're just a kid. Umuwi ka na at huwag kang maglaro sa mga lugar na ganito," sambit nito bago ako bitawan at iwan roon.
Nagpasalamat ako nang lapitan ako ni Wendell. Humawak ako sa kanya para alalayan ang sarili. Damn! What was that?
Leozardo's POV "I love you," I whispered when we were already lying in bed after I had taken her many times. She didn't say anything. She just buried her face in my neck while hugging me. "May lakad pa tayo," I whispered at her. Her dad called us last night. We will go to their house in Makati. I closed my eyes so badly that I thought Daryha had married Vanzeus Guevera. I can't help but think about everything. When I learned that she had already married someone, nawalan na ako ng pag-asa. Akala ko hindi ko na siya mayayakap ng ganito, hindi ko na siya mahahalikan at hindi ko na siya makakasama. "Love," I whispered again. "Pinagod mo ako kaya maghintay ka," masungit na sambit nito, pero mahigpit naman ang yakap niya sa'kin. Natawa ako at hinila siya para mas mayakap ko. The first time I laid my eyes on her when we were still studying, I said to myself that she would be mine, even though I knew that she liked Jerico. Everyone knows that she likes Jerico, but maybe she feels that
Wakas is waving!!!_________________________________________Takot pa rin akong umuwi sa Pilipinas. Nag-aalala ako na baka makita ko si Mommy at ang asawa niyo. Hindi pa rin akong handang makita sila, pero alam ko na dapat kong harapin ang mga nangyare sa nakaraan.It's been a month since Leozardo knew about Kent. We moved into his condo, and dad allowed us because that's what I wanted. Dad, Tita Geva, and Van also went back last Sunday to the Philippines. In a month, Leo and I both did not work. We spend our time together with Kent.I already talked to James and president. Sa totoo lang wala na akong contract sa kanila. I'm just continuing to work as a model, pero wala ng contract. I told them the truth: I want to spend my time with the father of my son and my son.The president and James got shocks when they learned that Leozardo Luenco was the father of Kent.Sa isang buwan namin dito ay kapansin-pansin ang palaging pagtawag ng pamilya niya kay Leozardo. They want Leozardo to go ba
WARNING! 18+ ONLY! ____________________________________________ Tita helped me cook after that, and Manang apologized more times nang madatnan kami at nakitang kami pa ang nagluto. Tita and I just say na hindi naman niya kailangang humingi ng pasensya. Mas naunang dumating si Daddy, kasunod niya lang sila Leo at Kent. Napangiti ako nang makita ang masiglang tawa ni Kent nang papasok na sila ni Leo. "Papasok ka, Anak?" Tanong ni Dad habang nilalagay namin ni Tita ang ilang mga niluto namin. Napansin ko ang pagsulyap sa'kin ni Leo na animo'y hinihintay din ang sagot ko. "Oo, dad. Ilang araw akong absent at kahapon ay hindi ko pa tinapos ang trabaho ko buong araw," sambit ko. "Kung ganoon ay?" Napasulyap si Dad kay Leo. I bit my lower lips. "It's fine if you stay here for Kent habang nasa trabaho ako," alanganin kong sambit kay Leo. Hindi agad ito nagsalita, pero napansin ko na para bang may gusto itong sabihin. Nagpakawala muna siya ng buntong hininga bago tumango. "Okay, th
46 "Let's talk about what you meant a while ago," he said gently and a little weakly while burying his face in my neck. "It's not necessary. Let's not talk about it--" "I want us to talk about it, Love. I want to know what's on your mind," he said quickly, not letting me finish what I had to say. Bumuntong hininga ako bago sabihin ang nasa isip ko. "I just don't want you to decide this fast. I want you to take your time thinking kung ano talaga ang nararamdaman mo. Mamaya hindi ka pala sigurado at gusto mo lang na mabigyan ng buong pamilya si Kent, well I also want to give Kent a complete family, but I don't want to be selfish towards you at ikulong ka sa responsibilidad mo kay Kent. Hinding-hindi kita ikukulong," malumanay na sambit ko. Narinig ko ang malalim na buntong hininga niya. Kumalas siya sa pagkakayakap sa'kin at iniharap niya ako sa kanya. "Ayos lang sayo kung magpakasal ako sa ibang babae?" Tanong nito sa'kin habang titig na titig sa mata ko. Para niya akong b
45Leo was the first to stop crying. He was even able to stop Kent from crying. He talks to him, and Kent seems to know what Leo is talking about. I cannot resist staring at them, especially Leo. I know that he will be a good father."Papa," Si Leo habang tinuturuan si Kent na banggitin iyon."Pap.. pa," Hirap na sambit ni Kent. Titig na titig si Kent sa ama at subrang attentive sa sinasabi ng ama niya.We are all in the sala. We are all sitting. No one talks, and we are all staring. Kent and Leo na para bang may sarili silang mundo."Pap...pa!" Ulit pa ni Kent habang tumatawa na at nagagawa pang pumalakpak."Yes, baby. I'm your papa," Leo said tl Kent.We remained on the sofa until Kent fell asleep in Leo's hand. When Leo fell asleep, I stood up to take Kent, but Leo didn't want to give him to me."Ilalagay ko siya sa kwarto namin," sambit ko, pero umiling ito."I still want to hold him," mariin na sambit niya kaya napabuntong hininga ako."Pero baka mangalay ka---""It's fine," sery
44Masaya ako, pero alam kong may kulang, pero sino ako para hilingin na mapunan ang kulang? We are going to talk, right? Then fine. What I want right now is for him to know about Kent. Kung noon ay medyo takot akong sabihin kasi baka mag duda siya lalo dahil wala itong maalala noon, ngayon ay sigurado akong hindi siya mag dududa. He knows what happened that night. He knows na siya lang at alam niyang nagsisinungaling si Joseph Vuenavista."He is the reason I endured everything that happened in my life these past few years. He is my everything. He saved me when I was so down and broke." dugtong ko.I saw him staring at his glass. Napansin ko ang malalim na pag-iisip niya. Pati ang pagseseryoso niya ay namimiss ko. Nakakainis! Kanina lang ay subra akong naiirita sa kanya."Ikaw? Are you happy right now?" Hindi pa siya nakakasagot ay muli ko iyong dinugtungan. "Of course you are, right? But I want to ask you, is it Danica? or some other girl?"Hindi man lang nagbago ang expression. Ser
43"Mr. Luenco, what do you think are you doing?" Tanong ko, pero nahimigan ko ang sariling gulat sa boses ko.He didn't speak, nagpumiglas ako para mabitiwan, but a car suddenly parked in front of us. The same driver I saw last time got out of that car."Ano ba? Ano ba 'to?" Nagtatakang tanong ko sa kanya at patuloy na tinatanggal ang kamay niya sa palapulsuan ko."Pumasok ka," mariin na sambit niya."N-No! What is this, Mr. Luenco? You think it's nice to pull someone like this? And you think sasama ako sayo? Makakarating ito kay President!" Iritang sambit ko. "Let's talk," seryoso nitong sambit na ikinatawa ko."Bakit kailangan ako? You had a girl beside you a while ago! Kung gusto mo ng kausap, pwede naman siya! Bakit kailangan mo pa akong hilahin!" "I said let's talk, Ryha!" Bulyaw niya na nagpatigil sa'kin.Pareho kaming natahinik sa biglaang tinuran niya. Napapikit siya at bumuntong hininga."Please, let's talk," mas malumanay na sambit na niya.Ayokong paasahin ang sarili kon
42I did what he said. Right in front of him, I called Van and told him that he didn't have to pick me up, but Van said he would still come. He said that I would go with James and the president to the place, but we would go home together. Doon na raw kami magkikita.Tudo tingin ako sa side mirror, malinaw ko kasing nakikita ang kotse ni Leo na nakasunod sa amin."Really, mom? That's good, so we can be able to have our photoshoot in there hotel," I just glanced at James when I heard his happy words to the President."I was really shocked why he suddenly offered his hotels in the Philippines, but well, business is business, and he will have benefits if he lends us his hotels," sambit naman ni President.Philippines? Mukhang napansin ni James ang pagtataka ko sa usapan nila nang sulyapan niya ako sa front mirror ng kotse."This is the project that will be held in the Philippines, and we're lucky that Mr. Luenco offered his hotel. If you don't know, Mr. Luenco is a billionaire. His hotel
41"Daryha, let's go." I heard a serious voice. James diverted his attention to Van, as did Leo and Levi, who both glanced at Van.Hindi na ako nagdalawang isip. Tumayo ako at pilit na ngumiti kila James at Levi. It was hard for me to look straight into his eyes, but I did my best to do that. I smiled at him. He just stared at me blankly, na para bang ni minsan ay hindi niya sinabing mahal niya ako.Nanikip ang dibdib ko at pinigilan ang nagbabadyang luha sa mata ko. Nag-iwas ako ng tingin at naglakad para malapitan si Van. "We go first, James. I'm sorry," paumanhin ni Van kila James."Stay a little bit, Van," sinubukan pang kumbinsihin ni Levi si Van, pero pakoramdam ko ay gusto na rin talagang umalis ni Van.Tumayo naman si James at niyakap ako and say his goodbye. Aalis na sana kami, pero mabilis kaming pinigilan ni James."Oh, I'm sorry. By the way, before you two go, I want to introduce Mr. Leozardo Luenco to you, Van. Mr. Luenco, this is Vanzeus Guevera," pakilala nito."Oh. I
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments