KABANATA 1

“Uncle pa lapag nalang po muna dito,” rinig kong saad ni mama habang pababa ako sa sala.

 “Ang ganda talaga, I love it!” Dagdag niya pa.

Bagong antique nanaman? Nagmimistulang museum na ang bahay namin dahil kay Mama.

Napaka hilig kasi niya sa mga makalumang bagay. Kung sa unang tingin ka babase ay masadabi mong isa siyang galante na mahilig sa pamahiin, mabait at mahinhin mag payo. Pero isa ‘yong malaking MALI!

Ma-attitude kasi siya, maarte at conyo pa minsan. Kung dinaig niya ang lola ko sa antique, dinaig niya naman ako sa pagandahan at kaartehan.

“Omg, gising na pala ang panganay ko.” Tumango nalang ako at hinalikan siya sa pisngi.

Maarte man siya o nakakairita minsan, hindi ‘yon basehan upang mawala o mabawasan ang sobrang pagmamahal ko sakaniya.

“Siya ‘yung panganay ko, uncle” pagpapakilala niya sa’kin.

“ Hehe, hi po” Bati ko sa kay Mang Eric at sa lalaking kasama niyang nagbuhat, lakas naman ni lolo, sa tanda niyang ‘yan nakakabuhat pa ng malaking Aparador.

Si lolo Eric pala ‘yung tito-titohan ni mama na madalas niya ring pinagbibilhan ng mga antique niyang gamit.

“Uncle d’un nalang po pala sa Bedroom niya, ‘yung last kasing cabinet niya is plastic…nasira tuloy.”

Oo ganon talaga pag plastik mabilis masira —what?!

Nanlaki ang mata ko.

“Mommy?!Bakit sa kuwarto ko ‘yan?” gulat at iritado kong saad sakanya.

“ Oh? Why baby? Ayaw mo ba? It’s so classic kaya, very antique ang dating napabili tuloy ako ng wala sa oras.” Saad niya habang manghang-manghang nakatingin sa aparador na inaakyat papuntang kuwarto ko.

Arghh! Ano pa nga bang magagawa ko? Nanay ko siya, e, syempre siya ‘yung masusunod.

“Anak pwede ba akong mag utos sa’yo?” tanong ni mama.

Tumango ako. Ewan ko ba kay mama kung ba’t magtatanong pa siya kung pwede ba akong utusan e wala naman akong choice na sabihing hindi.

Tulad nga nung line na lagi niyang sinasabi.

‘Anak ipaglutuan mo naman si Mommy, I’m so tired na kase, I’m hungry na tuloy’

“Anak ipaglutuan mo naman si Mommy, I’m so tired na kase, I’m hungry na tuloy. “ Natawa nalang ako dahil tama ang nasa isip ko.

“ Okay. “ Saad ko at pumunta sa kusina.

“Hi ate!”

“ Good morning!”

Bati ng mga pinsan kong bata na nasa dining table at kumakain ng…Desert na ata nila ‘yan?

“ Hi kabsat! Morning!” tinanguan ko nalang yung ading kong si Beatrix, 16 year old na siya pero matured tignan.

Ako si Azalea Avalon, isang 19 years old na monggoloid, kung tutuusin mas napagkakamalan ko pang ate si Bea, ewan ko ba, siguro dahil mas maayos at mas maalaga siya sakaniyang sarili, habang ako ay nagmimistulang bulok na patatas na pwede nang ibalik sa hukay hanggat tubuan ng ugat.

Nag fry nalang ako ng apat na egg para saaming dalawa ni mama.

Tahimik kaming kumakain ni mama habang si Bea naman ay abalang nilalaro yung mga pinsan naming nagbakasyon panandalian dito.

Samantalang ako…Walang bakasyon!Dapat kasi Naghahanap na ako ng trabaho ngayon e! naabutan lang ng K-12 iyan tuloy 2nd year college palang ako.

Napailing nalang ako, ‘di bale holiday bukas walang pasok.

“Lea, kamusta naman ang pagaaral?Pasensiya ka na if laging walang time si mommy ok? I need to hardwork kasi e pati your dad den, don’t worry para rin naman ito sainyo, I can’t monitor you everyday tuloy.” Napalunok ako.

Medyo napapabayaan ko kasi ang pagaaral.

“It’s ok mom, I understand…besides, malaki na kami ni Bea para imonitor niyo araw-araw.” Saad ko sabay tawa.

Napangiti naman si Mama.

Matapos naming kumain ni mama ay nakipaglaro nalang muna ako sa mga pinsan ko. Tinatamad akong lumakwatsa kaya dito lang ako sa bahay.

KINAGABIHAN hindi ako makatulog!Badtrip! Alas dos na ng madaling araw ‘di parin ako makatulog!

Napatingin ako sa Aparador kong bago.

Hindi ko alam pero parang may naguudyok saakin para lumapit roon at kilatisin iyon.

Hindi naman ako mahilig sa ganyang kalumang uri ng bagay pero parang naiingganyo talaga ako.

Naglakad ako papalapit sa aparador. Hindi ko alam kung bakit tila may narandaman akong kakaiba, o kaba habang humahakbang palapit ron.

Namalayan ko nalang ang sarili kong binuksan ang Aparador.

Tila may hiwaga akong naramdaman ng buksan ko ito.

Nangunot ang noo ko.

Salubong ang kilay kong pinagmamasdan ang Aparador. Wala naman akong gagawin sa aparador na iyan. Inalog ko ang aking ulo upang magbalik sa katinuan. Nawawala sa katinuan ang pagiisip ko, nasisiraan na ba ako ng bait?gabing-gabi na at kung ano ano pa ang naiisip ko.

Tumalikod ako at naglakad pabalik sa’king kama.

Pinilit ko nalang na makatulog.

Kumanta nalang ako ng kumanta sa isip ko upang makatulog.

Kinaumagahan, namasyal ang bestfriend kong si Yuri sa bahay namin, as usual feeling niya bahay nira rin ito, parang kapatid ko na rin kasi siya.

Wala ulit ang parents ko kaya si Bea at yung makukulit kong pinsan ang naabutan niya.

“Hi ate!” Bati ni Bea kay Yuri.

“Hi Bea!Anong balita?Haha!” tanong ni Yuri sakanya na may panunukso sa kanyang boses, ngumiti pa ito ng nangaasar kay Bea.

Natawa nalang ako sakanilang dalawa dahil close din sila pagdating sa mga bagay-bagay dahil halos magkapareho rin sila ng gusto o hilig, ewan ko ba baka silang dalawa talaga ang magkapatid?

“Ano po’ng ibig niyong sabihin na balita?haha!” kunwaring tanong ni Bea na hindi niya alam yung tinutukoy ni Yuri.

“Sa inyo Ni Xyton?Haha!yieee, ikaw nalang tatanungin ko dahil hindi marunong magkwento ang kapatid kong daig pa ang babaeng nireregla t’wing ikaw ang itatopic ko Hahaha!” Tawa ni Yuri.

Si Xyton ‘yung crush na crush ni Bea na ading ni Yuri, gwapo naman kasi talaga yung ading niya at laging makapit ang mga babae sakanya kaya si Bea andaming kinaiinisan! May haharot lang kay Xyton kinikimkim na yung selos, jowa niya yata, ‘di lang alam ni Xyton, pero syempre botong-boto si Yuri sa kapatid ko.

Iyon nga lang anong silbi ng boto sa’yo buong pamilya niya kung yung gusto mo ay ayaw talaga sa’yo? Dibale, bata pa naman si Bea hindi lang si Xyton ang magiging crush niya. Mas matanda lang ata ng dalawnag taon si Xyton kay Bea

“Ahm…hehe ganon parin po masungit parin po siya saakin, minsan nilalayuan ko nalang baka kasi ayaw niya talaga saakin at masyado na siyang nakukulitan” napangiti ng mapakla si Bea.

Sana all talaga lumalovelife!samantalang ako college na pero never pang nagkajowa! Oo never! Dinaig pa ako na ate niya, pero ewan, feeling ko talaga wala sa vocabulary ko ang magjowa o mag asawa dahil para bang takot akong magmahal, masasaktan at mawawasak lang ang puso kong pinagkaingat-ingatan ko— joke, ang Arte na ha.

“Sus!dami niyong alam!” singit ko sa usapan nila habang prineprepare ang mga brownies na kaka-bake ko lang kanina, at syempre kay mama ako natutong magbake! Bihasa din yun sa pag-gawa ng kung ano-anong pagkain.

Linapag ko na sa table yung brownies at syempre nag unahan yung mga bata kong pinsan na kumuha.

Nanood nalang kami ng movies pagkatapos ay pumunta kami sa room ko para panoorin sa laptop yung videos ng mga paborito naming mga boyband, tulad ng A1, Westlife at One direction, Pero mas matimbang parin ang pagiging fan namin sa A1 at westlife, oha! Anlakas makapang-asar kay mama na mahilig sa luma pero kami ‘tong numa-90’s sa tugtugan.

“Ayos ‘tong Wardrobe mo teng ah?Haha!” saad ni Yuri habang nagsusuklay sa tapat ng Aparador ko.

‘teng’ yung callsign namin short for ate, lagi kasi kaming nagaaway kung sinong mas matanda samin, kaya ‘yan ate namin ang isa’t-isa Actually magkapareho kami ng birthday January 4, 2000. Gusto ko sanang ipamukha sakaniya na ako ang unang lumabas sa mundo pero pa epal kase tong si Yuri e.

“Tss, ewan ko ba kay mama kung bakit dito linagay yang aparador na yan.” Inis kong sabi sakanya habang nagre-reasearch ng kung ano-ano.

“Antique ‘to?”

“Oo, alam mo naman si mama kulang nalang gawin ng museum ‘tong bahay.” Natatawa kong sabi.

“Hala?!Baka mamaya may multo yang

Aparador mo girl ah haha! Alam mo naman yung mga antique daw na bagay naiiwan daw diyan yung kaluluwa ng mga may aring namatay na huhuhu!” pananakot saakin ni Yuri at sinabayan pa ng pekeng naiiyak sa takot. Napaka OA niya talaga kahit kailan.

“Ewan ko sa’yo Yuri!puro ka kalokohan!”suway ko sakanya.

“Bahala ka mamayang gabi mumultuhin ka niyan!hahaha!”pananakot niya pa.

“Itigil mo na pagdro-droga mo Yuri masama epekto niyan lalo na sa tulad mong monggoloid. Hahaha!”pangaasar ko din sakanya.

“hala?grabe?hahaha!”tawa niya.

“Ewan ko sa’yo!”

“sus!takot ka na noh?hahahah!”panunukso niya

“E kung paliparin kita hanggang tumapis ka sa dagat tas maghanap ka ng serena HAHA!”pangaasar ko saknya, napasimangot siya tuloy.

Fan kasi siya ng mermaid tapos ayaw niyang inaasar siya ng dahil don…lagi ko kasi siyang pinipikon na bata dahil sa dinami-dami ng pinaniniwalaan niya ay talagang serena pa Hahahha! Matindi, mukha naman siyang shokoy.

“Joke lang!” bawi ko,mahirap na baka magtampo.

Kahit mapatampuhin siya hindi naman kami nagaaway.

Umuwi na si Yuri at naiwan naman akong magisa habang naka earphones at nakikinig sa music ng A1.

Nasa kwarto ako habang nakatitig sa kisame.

Napabangon ako at napatingin sa Aparador na hanggang ngayon ay wala paring laman na damit.

Posible kayang multuhin ako nung unang may ari niyan?

Paano kung totoong may multo sa loob niyan?

Ano baaaaa?!

Yuri kasi e!

May dalawang Pinto ang Aparador na kulay brown mukhang luma na nga,

Ano ba Lea?! Kaya nga antique e!

Infairness maganda naman pala siya at mukhang matibay.

Napatango-tango nalang ako sa isiping matagal ko yung magagamit.

Kasabay ng paghinto ng music na pinapakinggan ko ay ang malakas na pagkalabog sa pinto ng kwarto ko.

Ganon ba kalakas music ko?

Pinatay ko muna iyon at inalis ang nakasalpak na earphone, akmang bubuksan ang pinto pero narinig ko boses ni papa, galit na galit! Luh, kulang nalang magbubuga na siya ng apoy dahil para na siyang dragon e.

“ Lea! Open the door! “ Sigaw ni dad sa labas.

Hindi ako nagsalita.

“Tumawag ang tito mo!Puro nalang sakit sa ulo ang binbalita niya!bukod sa bumababa ang grado mo ay puro away ang inaatupag mo!”

Oh shookt! Lagot!

Yung tito ko pala ay isa sa mga prof ko.

Bumabagsak nga talaga kasi ang grades ko dahil lagi akong hindi pumapasok sa ibang subject. Ampapangit kasi nung mga propesor, sinong hindi maiinis wala rin lang naman akong natututunan. Pero atleast pasado naman akp kahit papaano dahil nag seself study ako minsan.

Isa pa!may isinubsob nga pala ako sa bowl ng cr! Yung epal na Tourism student ng juniors! Kasalanan ko bayon?e nagliliptint nga kasi ako sa salamin ng cr tas gusto niyang masolo yung salamin?aysh!

Napapikit ako sa inis!

“ Kapag ako ang nagbukas dito malilintikan ka sa’kin! “ Sigaw ni Dad dahilan para mapanguso ako at naglakad palapit sa pinto.

Binuksan ko na yung pinto at bumungad saakin ang mukha ni Dad na galit. Si mommy ay nasa likuran niya na mukhang nag aalala.

Pinapunta ako ni Dad sa sala para sermonan. Nakayuko nalang ako kasi nakakahiya naman sa mga bata kong pinsan. Ang tanda tanda ko na sinesermonan pa ako ng ganto!

“ Ano?! Mag aaral ka pa ba o lalandi ka nalang at mag aasawa ng maaga?! “ Sigaw ni Dad dahilan para kunutan ko siya ng noo at awatin siya ni Mommy.

Lalandi? What the heck?! Mas malandi nga si Bea e! Ni wala nga akong kainte-interest sa mga gagong lalaki ngayon!

Tumayo ako sa inis. Saubong ang kilay ni Dad na tumingin sa’kin. “ Ang sabi ng tito mo nakita ka niyang may kasamang lalaki sa library nung isang araw at nakikipag harutan pa sa’yo! “ mas lalong nangunot ang noo ko!

Inalala ko kung may ganon bang nangyari pero ang natatandaan ko lang e yong may kasama akong bading sa library! Bading ‘yon na kapartener ko sa isang subject report! Napaka tanga naman! Napag halataan pa kaming naglalandian, bading ‘yon e!

“ Paki sabi po kay tito napakichismoso niya wala naman siya alam—” Nagulat ako ng i-amba ni Dad yung kamay niya, buti nalang napigilan siya ni mama.

Dere-deretcho akong naglakad papunta sa kwarto ko.

Nakakainis! Lahat nalang ng makakasama kong lalaki Jowa ko na! I’m not fucking interested to those guys for pete’s sake! Kahit hindi gago, hindi parin ako interisado! Wala akong pake sa mga lalaki tapos ako pa sasabihan ng malandi?!

Ang kapal talaga ng mukha ng tito kong ‘yon, buti nalang kakampi ko si mama kase sabi ni mama yung tito ko na yon ayaw siya para kay Dad. Oha, pakielamerong tiyo. Marites yarn?

Tumayo ako mula sa pagkakahiga at binuksan ang ilaw. Napatingin ako sa Aparador na wala paring laman.

Kinuha ko yung mga Jacket, Coat at Dresses ko na nakasampay sa taas ng kama. Ihahanger ko nalang sa warfrobe at ng umaliwalas naman ang kuwarto ko.

Naglakad ako papalapit sa Aparador at inayos ang mga damit ron.

Bubuksan ko sana ang isang pinto ng aparador mgunit napukaw ang atensyon ko sa gilid ng pinto kung saan may naka ukit na pangalan rito. Hindi ganon kalaki ang pagkaka ukit ngunit sapat na upang mabasa.

Heneral Lopez.

Nangunot ang noo ko at tuluyang binuksan ang Aparador. Iyon nanaman ang kakaibang hiwaga na nararamdaman ko.

Huminga ako ng malalim at ipinagsawalang bahala nalamang iyon.

Napakagat ako sa’king pang ibabang labi. Paano kung may multo dito tapos hinila ako sa loob—

Halos mapatalon ako sa gulat ng may kumatok ng malakas sa pintuan.

“ Lea… “ malumanay na tawag ni Dad.

Napairap ako at pinagpatuloy ang ginagawa sa aparador.

“ Okay, I’m sorry. Just open the door. “ aniya pa ngunit hindi ko nalang pinansin.

Inabot ko ang hindi maayos na kwelyo ng coat na sinabit ko kanina, aayusin ko sana ng mapahinto ako. Nakaramdam ako ng kakaibang simoy ng hangin sa loob.

Paanong? —

Paanong nagka hangin sa loob?!

Agad kong inalis ang kamay ko sa loob at saktong pag talikod ko ay ang pagpatay ng ilaw.

Brown out ba?

Lumakas ang tibok ng puso ko. Lumingon ulit ako sa aparador at roon ay nakita ko ang isang nakakasilaw na liwanag na unti unting kumakalat sa buong loob ng aparador.

Tila ba nakakaakit ang liwanag na iyon.

Namalayan ko nalang ang sarili kong humakbang ng mas palapit sa Aparador.

Ipinasok ako ang kamay ko sa loob at napapikit dahil sa nakakasilaw na liwanag.

“ Lea! “ Napadilat ako ng aking mga mata dahil sa sigaw ni Dad.

Napakadilim pa rin.

Wala akong makita.

“ Dad? “ tawag ko ngunit walang sumagot.

“ Dad! “ sigaw ko ngunit tila’y ako lang ang nakakarinig.

Napapikit ako sa inis.

Ilang sandali pa ay wala na akong narinig na kahit na anong ingay pa. Tila’y tinig ng mga ibon ang naririnig ko ngayon at mga tunog ng dahong nagsasalpukan dahil sa hangin.

T-teka? Nasa aparador pa ba ako? Bakit parang ang hangin?

Unti-unti kong binuksan ang aking mga mata. Pagtataka, kaba at kakaibang saya at lungkot ang hindi ko maipalaiwanag na nararamdaman.

Nagulat ako saaking nasaksihan.