Taming the Casanova Billionaire
Habang nagkakagulo sa loob ng bar ay gayon naman ang katahimikan sa pagitan nina Alex at Julian. Napatingin si Alex sa mga kamay nito, hindi pa rin 'yon binibitawan ni Julian habang nakatingin ito sa ibang direksiyon. Ngunit lingid sa kaalaman ni Alex na palihim na palang ngumingiti ang binata at tila'y sinasadya pa nito na huwag munang alisin ang kamay niya dito. Maya-maya pa at napakunot ang noo ng dalaga saka pwersahang inalis nito ang palad sa pagkakahawak ni Julian, "Aba, ayos ka ha...bakit mo 'ko dinala dito?!" malditang tanong ni Alex. Julian just answered her again with a mischievous smile. Napaatras si Alex at tila naiilang kahit pa napaka-appealing ng mga tindig ni Julian. "K-kung may binabalak ka....wag mo ng subukan, kung hindi sisigaw ako?!" pananakot ng dalaga ngunit tila hindi nagpatinag ang binata at tumawa ito ng kaunti at ipinasok ang mga kamay sa pocket ng mamahaling jeans niya na made by Secret Circus. " Oh c'mon sweetie....magtatangka pa ba ako? Or should I say, baka ikaw pa ang may balak? Remember, lasing ako that night at ikaw hindi, so basically....IKAW ang unang nagtangka sa'kin," aniya, at tila lalo pang tinodo nito ang pang-iinis kay Alex. Namula sa galit ang dalaga at di nga nakapagtiis, akma na sana niyang sasampalin si Julian pero inunahan siya ng binata, sa tangkad nito'y nahagilap niya ang palad ni Alex. This time, na-corner niya ang dalaga. "Ganyan ka pa rin pala kapag naiinis....." sambit nito habang magkalapit ang kanilang mga mukha. Hindi nagbago ang reaksiyon ni Alex at tila may pagtataka ito kung bakit ganon na lamang magsalita ang binata sakanya. Maya-maya pa ay nanlaki ang mga mata ng dalaga at kumawala ulit ito sa pagkakahawak sakanya ni Julian saka sumigaw ito ng, " Stalker kita noh?!" "Hmmppff.." tila pinipigilan ni Julian ang kanyang pagtawa, "Stalker? Wow...you know sweetie, kung ako man ang magiging stalker mo, consider yourself as one of the luckiest. Dahil sa totoo lang, hindi naman sa nagmamayabang pero...mas madami akong stalker," he added na tila ba'y proud pa siya. " Ah!? ang kapal ha? Ako,pagsasamantalahan ka? Adik kaba? Magpasalamat ka nga dahil hindi kita hinayaan na nakatihaya doon eh, saka ilang beses ko pa bang sasabihin sa'yo, hindi ko rin naman ginusto yun eh," sagot nito sa naiinis na tono. " But for me, baka hahanap-hanapin ko na yun," aniya, at tila naging sincere ang pagkakasambit ng binata. " Alam mo...alam mo ang dumi ng utak mo!" akma na sana itong lalakad pabalik sa bar pero natahimik siya nang muling magsalita si Julian. " May request ako," he said habang naka-smirk. " May business party kami by tomorrow, 6 PM at kung hindi ka pupunta baka....baka madulas dila ko at masabi ko yung little entanglement natin sa manager mo," sagot nito sa mapreskong pananalita. Nagkibit-balikat si Alex at magkasalubong na ngayon ang mga makakapal na kilay nito, pahiwatig na sobra na ang pagkainis niya sa binata. Lumapit siya ng kaunti saka sinabing, " So ngayon, tinatakot mo' ko ha? Alam ko may kaya ka, pero sinasabi ko sa'yo na hindi ako basta-basta papayag sa gusto mo!" sagot nito and she rolled her eyes. " Well kung ganyan...maybe mapipilitan akong tawagan ang manager mo, ngayon din." He was about to dial the number on his phone pero bigla itong hinablot ni Alex. " Fine! Oo na! A-attend na'ko, total magseserve lang naman gagawin ko doon." Sagot nito na sa pag-aakala niya'y ganon lang kadali ang gagawin nito. " Alright! Deal na natin 'yan at wala ng bawian. So...pwede kona sigurong kunin ang cellphone ko? Can I?" He pleaded pero pilyong nakangiti. Padabog naman itong ibinalik ni Alex habang parang binagsakan ng sampung milyong kamalasan ang ekspresyon ng pagmumukha nito. " By the way, may susuotin kana ba? If wala pa, sabihan mo lang ako here's my calling card." Sagot nito sabay ini-abot sakanya. Hesitated pa sa una si Alex, pero tinanggap niya din ito sa huli. Magsasalita na sana muli si Alex nang dumating ang mga bodyguards ni Julian dala ang mamahaling sasakyan nito. Napatingin si Julian sakanyang wristwatch at muli ay ibinalik nito ang tingin kay Alex na kanina pa ata gigil na gigil na suntukin siya. " Maybe I need to go now, I'll see you around sweetie," sambit nito at sinabayan pa ng kindat bago ito makapasok sakanyang sasakyan. Nang makaalis ang sasakyan ni Julian ay napahawak si Alex sakanyang ulo at tila sumasakit ito, ngunit inakala na lamang ng dalaga na baka dala lang ito ng pagkapagod at stress dahil sa tambak na trabaho sa barko, at dagdag stress pa yata si Julian sakanya. ------ [Apartment] " Oh ayan, ayan...sinagad niyong uminom eh, parang mauubasan naman ng alak ang mga 'to." Sagot ni Alex habang banayad na hinahaplos ni Alex ang likod ni Sam na panay ang suka sa inidoro. "Pweeehhhh! ashar naman eh! wag mo na ako pagsabihan... syempre birthday ko, kaya kailangan mashelebreyytt tayoooo" sagot ni Samantha at halos hindi na nito mabigkas-bigkas ang sasabihin at pakanta-kanta pa. Inakay ni Alex ang kaibigan patungo sa kama nito at kahit nakahiga na ito ay walang sawa pa rin itong nagtatatalak. Maya-maya ay biglang bumangon si Sam at saka muling nagsalita, this time parang nablangko si Alex sa sinabi ng kaibigan, " Lex...yung ano, yung pogi na nanghila sa'yo kilala ko yun..mabait sa'kin yun, saka alam mo...siya tumulong sa'kin dahil may...may utang na loob ako syempre may special service siya," sagot nito at humagikgik, hindi naman matantya ni Alex ang reaction sa kaibigan. " Special service?" Napatawa ito ng sarkastisko at parang hindi makapaniwala na pati si Samantha na kaibigan nito'y tinuhog niya rin. 'Alex nahulog ka sa bitag ng isang manggagamit na mas masahol pa sa halimaw!' Iyan na lamang noon ang tumatakbo sakanyang isipan. Magtatanong pa sana muli ito pero nang lingunin niya ang kaibigan ay nakahilata na ito at panay na ang paghilik. Hindi maitago ni Alex ang pagkainis, naiinis siya hindi dahil sa ibinunyag ng kaibigan kundi dahil sa nabiktima rin siya ng lalaking 'yon. Bukas na ang business party ngunit nagdadalawang-isip si Alex kung pupunta ba ito o hindi, pero naalala niya ang deal nila ni Julian dahilan upang mapahampas ito sakanyang kama. Pakiramdam ng dalaga ay naiintindihan niya na ang sitwasyon ni Samantha, na parehas lang silang nangangailangan.Taming the Casanova Billionaire Panibagong araw na naman para kay Alex, at dahil kabilang siya sa mga junior crew ng Brilliance of the Seas ay isa siya sa mga cabin crew na nabigyan ng pinakamahabang leisure time kasama pa ang ibang crew members. Habang humihigop ito ng tea ay tahimik itong pinagmamasdan ang magandang view na malapit lamang sa tinutuluyan nilang apartment. Naputol ang moment na 'yon nang may kumatok sa pintuan niya. " Lex! Alex? woohoo...girl may delivery ka oh, dali." Excited nitong sagot habang nasa labas ng pintuan. Na-curious naman ang dalaga saka niya mabilisang binuksan ang pintuan. Bumungad sakanya si Sam, dala ang isang napakalaking paper bag na may tatak na Dior at sa kabila naman ng braso nito ay isang dambuhalang bouquet fresh flowers at nagkataon na 'yon pa ang pinakapaborito niyang bulakbulak. May kaunting saya ang bumalot sa mukha ni Alex at hindi niya namamalayan na nawiwili na siya at mabilisan naman itong iniabot ni Sam sakanya. "Aww, naka
TAMING THE CASANOVA BILLIONAIRE 'That beauty......is my future wife.' Hindi maiwasan ni Alex na mailang dahil sa agaw pansin nitong ganda at habang naglalakad siya ay panay naman ang tinginan ng ibang bisita; may mga na-amazed ngunit ang ilang kababaihan ay tila hindi naman natutuwa dahil nasapawan sila ng isang Alexandra Villamor. Sa kalagitnaan ng kanyang paglalakad ay hindi nito maiwasan na makaramdam ng hiya dahil hindi niya lubos akalain na gano'n pala kagarbo ang business party na dadaluhan niya kasama ang kaibigan. Mahinhin itong naglakad patungo sa entrance ng hotel at sa likuran naman nito'y si Sam na panay ang pag-kaway sa mga bisita, tanda ng pakikibagay nito at pagiging jolly niya sa mga nakakasalamuha niya. "Uy Sam..Huwag kana umeksena diyan, bilisan mo," sagot ni Alex at panay ang senyas sa kaibigan. "Wait lang naman Lex... I'm still enjoying the moment, you know, lalo marami palang mga gwapo at ang babata na foreign businessmen dito, yay! sasarap!" sagot
"Miss!" "Miss Villamor!" Huminto ang sasakyan malapit kina Sam at Alex, at mula sa driver's seat ay lumabas ang assistant driver ni Julian. Panay kasi ang pagsigaw ng driver ngunit patuloy lamang sa paglalakad ang dalawa kaya napilitan itong huminto. Napahinto rin ang dalawa sa paglalakad at napalingon ang mga 'to. " Teka...'yan yung sumundo sa'tin kanina diba?" Tanong ni Sam habang inaaninag ang papalapit na lalake. "Oo, bilisan mo baka inutusan na naman 'yan ng amo niya para mambwisit," magaspang na sagot ni Alex at mabilisan na hinila ang kamay ni Sam. "A-aray, sandali lang naman Alex..bakit ano ba'ng nangyari kasi," tanong nito habang mabilisan silang naglalakad. "Hayyss! long story, bilisan mo." Atat nitong sagot at hindi pa rin tumitigil sa paglalakad. "Miss Villamor! Inutusan ako ni Mr. Evans na ihatid ko na raw po kayo kasi lumalalim na po ang gabi." Mabilisang sagot ng ginoo nang papalapit na ito sa dalawa. "Hindi pa malalim ang gabi saka isa pa may iba
"I'm Brent, Brent Cordova Moore," pakilala ng binata habang nakangiti at iniabot ang kanyang kamay. Ang kanyang tinig ay banayad, pero may diin ang bawat salita, na tila nag-iiwan ng marka sa hangin. Ang ngiti niya’y may halong kapilyuhan ngunit hindi nakakatakot, sapat para mapansin agad ng sinumang kaharap nito. Ngumiti si Alex at iniabot ang kanyang kamay. "Ako naman si Alexandra Villamor. Kaibigan ko nga pala, si Samantha," sagot niya nang may paggalang ngunit may bahagyang kaba, na para bang natutunaw sa presensya ng lalaking nasa harapan niya. Tahimik na ngumiti si Samantha habang nasa pagitan nila. “Hi,” bati niya, nakapamewang pa habang pinapanood ang dalawa. “Sam, magtataxi ka na lang, tama?” tanong ni Alex habang kinukuha ang helmet na isusuot niya. Tumango si Samantha, nakangiti. “Oo, sige na. Samahan mo na si Brent, mukhang mas safe ka naman sakanya kaysa sa akin.” Walang nagawa si Alex kundi ang ngumiti habang isinusuot ang helmet na inabot ni Brent. Napansin ni
Scorpios Mykonos, Greece Ang bar ay buhay na buhay. Ang Scorpios Mykonos ay kilalang-kilala hindi lamang sa Greece kundi sa buong mundo. May kombinasyon ng rustic at modernong disenyo, mala-paraisong tanawin ng Aegean Sea, at magaan ngunit elegante ang ambience. Mga tao’y nagsasaya—umiikot ang mga bartender na gumagawa ng cocktails habang ang musika ng live DJ ay pumupuno sa lugar. Sa isang sulok ng bar, nakaupo si Julian, tahimik na umiinom ng whiskey on the rocks. --- Habang nasa sarili niyang mundo, biglang may lumapit na babae—matangkad, blonde, at may asul na mga mata. Ang babaeng ito ay mukhang lokal ngunit halatang bihasa sa pakikipag-usap sa mga lalaking kagaya ni Julian. Lumapit ito nang may kumpiyansa at flirty na ngiti. “Hey handsome, are you alone?” aniya sa malambing ngunit mapang-akit na boses. Hindi man lang lumingon si Julian at patuloy na nilagok ang kanyang inumin. Nang ibaba niya ang baso, malamig niyang sagot, “Don’t try leading me on. I’m not in the mood
Nasa isang isla si Alex. Lush ang paligid—ang mga puno ng palm ay nagsasayaw sa hangin habang ang alon sa baybayin ay malumanay na umaabot sa buhangin. Ang araw ay nagtatago sa likod ng mga ulap, nagbabalot ng kalangitan ng malambot na lilim ng dilaw at kahel. Nararamdaman ni Alex ang mainit na hangin sa kanyang balat, at ang tunog ng mga alon na sumasalubong sa pampang ay may kasamang mga huni ng ibon. Nasa isang lugar siya ng kapayapaan, kung saan ang lahat ng kabalisahan ay nawawala. Nakatanaw siya sa malayo, at hindi niya namamalayang naroon si Brent. Nakasuot ito ng puting damit na tamang-tama lang para sa init ng araw. Dahan-dahan siyang lumapit kay Alex, at bago pa siya makapagsalita, naramdaman ni Alex ang pagdampi ng kamay nito sa kanyang braso. Tumingin siya kay Brent, at nakita niyang may malalim na titig ito sa kanya—isang tinging puno ng emosyon, na parang gusto nitong sabihin ang mga saloobin na matagal nang nakatago sa kanyang puso. “Alex…” usal ni Brent, ang tini
Nakatingin si Alex sa salamin, nakatapis lang ng tuwalya ang katawan. Pinagmamasdan niya ang repleksyon niya, at hindi niya maiwasang mag-isip ng malalim. Ang makinis niyang kutis ay parang kumikinang sa ilalim ng ilaw. Dahan-dahan niyang hinaplos ang kanyang pisngi, papunta sa kanyang leeg, at sa bawat galaw ng kanyang mga daliri ay parang sinasariwa ang mga alaala sa panaginip niya. Pero hindi si Julian ang nasa isipan niya ngayon—si Brent. Nakapikit si Alex habang dinadama ang bawat haplos ng kanyang palad sa katawan. Hanggang sa maramdaman niyang hinawakan niya ang kanyang dibdib, at isang mahinang ungol ang tumakas sa kanyang labi. Ngunit bigla siyang natigilan. Napadilat siya, at halos magalit sa sarili. "Anong ginagawa ko?!" bulong niya nang mariin habang tumigil at napaupo sa gilid ng kama. "Pinagpapantasyahan ko ang lalaking halos kakakilala ko pa lang?!" Hindi niya maintindihan ang sarili. Hinawakan niya ang kanyang noo at huminga nang malalim. Kailangan niyang bumal
Sa Tabi ng Bundok Olympus Tahimik na ang paligid habang ang malamig na simoy ng hangin ay bumabalot sa kanilang dalawa. Matapos ang mahabang araw ng pamamasyal at kwentuhan, nagpasya si Julian na dalhin si Alex sa isang lugar kung saan matatanaw ang pinakamagandang anggulo ng Mt. Olympus. Tila nasa eksena sila ng isang pelikula—ang langit ay dahan-dahang nagiging kulay kahel, at ang liwanag ng paglubog ng araw ay humahaplos sa kanilang mga mukha. Nakaupo si Alex sa isang malalaking bato, habang si Julian naman ay nakatayo malapit sa kanya. "Grabe..." bulong ni Alex habang nakatingin sa malawak na tanawin. "Ang hirap paniwalaan na nandito ako. Ang ganda ng lugar na 'to..." Ngumiti si Julian habang pinagmamasdan ang reaksyon ni Alex. "Kahit ilang beses ko nang nakita 'to, iba pa rin 'yung pakiramdam kapag may kasama kang nakakakita nito for the first time." Huminga nang malalim si Alex, iniwasan ang tingin ni Julian. Sa kabila ng kagandahan ng paligid, parang may bumabagabag sa kan
"Sweetie, naka-ready na ba lahat ng gamit natin?" saad ni Julian at niyakap niya mula sa likod si Alex na noo'y patapos na sa pag-iimpake. "Almost done, Sir..." aniya ng dalaga habang nakangiti. Ngunit nang ayusin pa niya ang ibang gamit ni Julian ay labis na nanlaki ang mga mata ni Alex nang makita nito ang isang tila pamilyar na underwear. "Julian? Bakit nandito 'to?!" sigaw ng dalaga habang hawak niya ang underwear gamit ang kanyang dalawang kamay at itinaas pa ito. "Oh!" bulalas ni Julian at mabilisang hinablot ang underwear. Tinapunan siya ng nakakainis na tingin ni Alex habang hinihintay ang paliwanag nito. "Amh..." bulalas niya at napabasa siya ng labi. "I... I secretly got it noong naglaba ako ng damit sa apartment mo," utal niyang sagot, "dahil... kapag na-miss kita, at least maalala kita... d-dahil diyan," dagdag pa nito at nangasim ang mukha dahil sa kahihiyan. Halos mapanganga si Alexa sa narinig niya. "Sabog ka ba?! Hindi naman akin 'yan eh! Kay Sam 'yan
Habang nagyayakapan ang dalawa, hindi nila namamalayan na palihim na nagmamasid si Eros sa sulok. Gumuhit ang isang nakakaalarmang ngiti sa kanyang mga labi, tila may alam na ito tungkol sa nakaraan ng dalawa. "How... ironic... meeting the love of your life for the second time, Julian, pero hindi ako papayag na mabuhay kang masaya kahit pa isuko mo ang lahat para sa babaeng 'yan. I'll make you both suffer... hanggang sa halikan mo ang talampakan ko," mahina niyang sabi habang nakangisi at sinabayan ng paghithit ng sigarilyo. Maya-maya lamang, napagdesisyunan niyang istorbohin ang dalawa. He walked like a cool one and acted like he didn't know what happened. Nakasando lamang noon ng puti si Eros at suot ang boxer shorts nito, halos kitang-kita ang malaking dragon na tattoo sa likod niya. "It's already late at naglalampungan pa rin kayong dalawa dito," he said while staring at the sky full of stars, habang ang isang kamay ay nakahawak sa kahoy na rails ng balcony nila. Nagul
Nakita ko kung paano pigilan ng doktor at ng nurse ang nagwawalang babae. May edad na ito at simple lamang ang kanyang kasuotan. "Hayop ka! Ikaw ang may kasalanan! Kasalanan mo kung bakit nasa kritikal na kondisyon ang anak ko!" patuloy niyang sigaw habang walang tigil pa rin ang kanyang pagpupumiglas at pinagduduro ako. It's Alex's mother... Bahagya kong inayos ang aking pagkakaupo kahit maga ang mga binti at braso ko. "T-Tita..." sagot ko na may tinig na pagsisisi sa aking boses. "Huwag mo akong ma-tita-tita! Hindi kita mapapatawad sa ginawa mo sa anak ko! Na-comatose siya dahil din sa kapabayaan mo! Sana... sana ikaw na lang ang nalagay sa kritikal na kondisyon at hindi ang anak ko!" Halos tumagos sa dibdib ko ang mga binitawang salita ng ina ni Alexa. I just bowed my head at tila hindi ko na mapigilan ang paghikbi ko, punong-puno ako ng pagsisisi. "Nagkaroon ng critical head injury ang anak ko! Kung hindi mo siya niyaya sa araw na 'yon, hindi sana matututunan ng an
Nang unti-unting inaabot ni Xarah ang laylayan ng kanyang damit, halata sa kanyang mga mata ang pag-aalinlangan. Parang pinipilit niya ang sarili sa isang bagay na hindi niya lubos na gusto. "Xarah...you don't need to do that," mahina kong sabi, sinusubukang itago ang pagkabog ng dibdib ko. Alam kong mali ito. Ngunit tila bumulaga sa akin ang kagandahan ng hubog ng kanyang katawan. Kahit pa suot niya ang kanyang panloob, ang inosenteng aura niya ay higit na nangingibabaw. Parang bigla akong natauhan. "Sweetie, hindi ko intensyon na pilitin ka. Please, isuot mo ulit ang damit mo," sabi ko habang tumalikod, pilit na binibigyan siya ng espasyo. Sa loob-loob ko, kinakain ako ng pagsisisi. Tahimik siya sa loob ng ilang segundo bago marahang magsalita. "Julian... napagtanto ko na baka masyado akong naging maramot sa'yo and I'm sorry... sorry kung masyado akong naging mahigpit pagdating sa ganitong eksena. Laking gulat ko nang bigla niya akong yakapin mula sa likuran. Narinig ko ang pa
Julian's POV Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang katotohanan na gusto kong sabihin kay Alexa, pero marahil ang Diyos ang nagdala sa amin sa landas na mayroon kami ngayon. Baka ito na ang tamang panahon. "Julian... s-sabihin mo sa'kin, ipaintindi mo sa'kin ang lahat... sino ka ba talaga sa buhay ko?" Muli niyang tanong na tila bawat salitang binibitawan niya ay pinipiga akong paaminin. At sa bawat pagsabi niya na wala siyang maalala ay tila isang tinik na nakabaon sa aking dibdib, ngunit ngayong gabi ay pipilitin kong ipaunawa sa kanya ang lahat upang manumbalik ang mga panahon na nasayang. --- COLLEGE ERA I was patiently waiting at the gate of my girlfriend's house. Her name is Xarah. Honestly, isang taon na kaming magkarelasyon, and I'm very surprised dahil napakainosente niya—tila wala pa talagang karanasan sa pag-ibig. Napansin kong bumukas ang pintuan nila, and there she is, parang batang napakawalan at kumakaway-kaway pa. I smiled back at binuksan ang door ng sasaky
Malalim na noon, ngunit nakatambay pa rin sina Julian at Alexa sa balkonahe. Julian was hugging Alexa from behind, at taimtim nilang pinagmamasdan ang buwan at mga bituin. "May naaalala ka ba sa ganitong eksena, Alex?" sambit ni Julian habang nakahapit ang dalawang braso sa baywang ng dalaga, habang ang ulo niya ay nakasandal sa kanyang kanang balikat. "Meron," mabilis na sagot ni Alex, at biglang kumunot ang noo ni Julian, tila nabuhayan siya ng kumpiyansa na baka nga may naaalala ito. "Really? So tell me... ano ang naalala mo?" Julian said, dala ang mga sabik na ngiti nito sa dalaga. "Kung paano ka pasimpleng mang-tsansing..." aniya, at napatawa. Agad na napataas ng ulo si Julian, at tila batang nagtampo ang naging reaksyon nito. "C'mon, Alex. I'm serious..." wika ni Julian, na tila seryoso nga ito. "Ano ba kasi dapat ang maalala ko, ha?" muling sagot ni Alex, at ngayon ay nakaharap na ito kay Julian, habang hawak pa rin ng binata ang kanyang baywang. Tinitigan lam
"Eros?!" I said in a confused voice. Right... my twin brother is here, but what is he doing here? "Oh, hi... baka wala na kayong balak umuwi sa mansion. It's getting dark," he said, his face calm yet carrying a hint of arrogance. "Are you following us?" I asked again, while Alexa stood silently behind me. He shook his head and stood straight before replying, "Why would I? Saka isa pa, familiar din naman sakin ang place na 'to, remember? Ito ang first playground natin before. I'm just wondering and also surprised that you brought Alexa here." His words seemed to carry a hidden meaning. Little did Eros know, I was watching the way he looked at Alexa. I know my twin, and yeah... this dude is totally a heartbreaker. I won’t let him mess with Alexa too. "That was before, Eros. It's not the same now," I said in a cold tone, unwilling to hear anything more about the past. "C'mon, Julian... I know na masama pa rin ang loob mo sa'kin dahil... Veronica chose me over you." His word
And for the first time, Alex did the first move, she immediately undressed herself at ang tanging nakikita ko nalang ngayon ay ang napakagandang hubog ng kanyang katawan, I was in heat and didn't get over my eyes with her curvey body, she's even more gorgeous now at nakaka-akit siyang pagmasdan kahit wala siyang kaayos-ayos. " Do you like what you're seeing now Julian?...Does Xarah have the same body as me?" Bigla niyang sagot at naging malumanay ang kanyang mga mata, I don't know what to feel right now pero muli akong nagulat nang siya naman ang humalik saakin, she's being wild now and I can't point out if she's enjoying or she's just trying to act like another person. I harshly kissed her , pulling her around, holding her legs, and she immediately pulled out my shorts at tila ibang Alex ang nakakatalik ko ngayon. She's letting her body na maangkin ko pero damang dama ko ang lungkot sa mga mata, niya..."Please Julian...pagsawaan mo ang katawan ko...I'm ready to give up my digni
Mataas na ang araw nang naisipan ni Julian na dalhin si Alex sa isang espesyal na tanawin sa kanilang probinsya, kung saan matatanaw ang mas nakaka-relax na view. "O, be careful," nakangiting sabi ni Julian habang nakaalalay sa dalaga; medyo maputik ang daan dahil sa saglit na pag-ulan. "Saan mo na naman ba kasi ako dadalhin, huh? Baka mamaya magulat na lang ako, nasa tabi na tayo ng bangin," bulalas nito habang mahigpit na nakakapit sa palad ni Julian. "Just follow, Miss Villamor. Alam kong ito ang pinakagusto mo sa lahat," ani Julian, hindi nawawala ang matatamis nitong ngiti. Nang makarating sila sa pinakatuktok ng lugar, labis na namangha si Alex sa ganda ng tanawin. Kitang-kita ang mga bulaklak at isang tila man-made indigenous na kubo malapit sa isang malaking puno ng acacia. Biglang napatakbo si Alex, hawak ang laylayan ng kaniyang dress at iniwan pa ang tsinelas. Nagulat si Julian nang makita niyang dali-dali itong pumunta sa puno ng acacia at inikot-ikot ito, tila