CHAP 7

Yura's POV:

Magaling Xirenn, napakagaling mong magplano.

Ani ko sa isip ko pagkatapos kong patumbahin lahat ng pumupunta sa harapan ko.

Sa sobrang galing mo parang gustung-gusto na kitang kitilin. Tsk!

"Umalis na kayo. Pumunta sa HQ kung sino mang may sugat sa inyo para magamot." sambit ko habang hindi sila tinitingnan.

Dahan-dahan kong nilingon ang lalaking ibinato ko hindi kalayuan sa likod ko. Kita ko ang gulat sa kanyang mukha habang nakatingin sa aming lahat.

Kung bakit kasi hindi ka pa umalis. Ano bang naisipan mo at sumugud-sugod ka pa palapit sa akin?

Mabagal ang aking paglalakad palapit sa kanya. Kumalma ang kanyang mukha nang nakita ang kabuuan ko.

Tama ba ang nakikita ko? Nag-aalala ka sa akin?

Tsk! Sino bang niloloko ko? Haha! Dahil dito sa gawain kong ito kaya niya ako iniwan.

Mapait akong ngumiti sa isip ko.

Napakahenyo mo talaga Xirenn, ang bilis mong bakuran ang pag-aaring inagaw mo lang naman. Ipinakita mo na agad sa kanya ang ilang parte ng mundo ko dahil alam mong i