LOVE AND CAPRICES

FREY (flashback)

"FREY, huwag mo akong takasan..."

Walang sinoman ang may kakayahang mag utos sa katawan ko gaya ni Dark. At insulto 'yon dahil katanghaliang tapat at unang araw ko pa lang siyang nakaharap nang personal.

Nang ganito kalapit.

Humigpit ang mga kamay niya sa siko ko nang magmatigas akong humarap kaagad. At walang kahirap-hirap niya akong naakit na tumingala sa kanya sa sumunod na segundo.

Sigurado ako na ayoko sa kanya. Mayabang, brusko, womanizer, at pangit ang lahat ng naaalala ko tungkol sa kanya pero bakit ganito ang katawan ko?

Sa loob ng organisasyon ng Black Beretta na nagtatago sa tarheta ng Rainbow City, tinuruan din ako ng self defense. Na walang inaasahang kahit anong gadget o gamit maliban sa sariling parte ng katawan mo.

Kabisado ko ang pressure points ng tao para gawing imbalido o higit pa.

Ang survival ay kakambal ng body instincts at matalas na reflexes na hinasa sa matitinding mga trainings. Mga trainings na hindi ipinagkakait sa lahat depende sa kaya ng tolerance level mo.

Hindi ko kailangan ng baril para pumatay ng tao o balian siya ng buto.

Kaya ko siyang i-headbat, kagatin ang ugat sa leeg, basagin ang kanyang paglalaki o higit pa kahit hawak niya ang mga kamay ko pero hindi ko magawa.

Napakabango niya, malakas at nakakamangha ang presensiya. Sobra akong nai-eskandalo. Umaagos sa hangin ang matinding kapangyarihan na hindi nakikita pero kaya akong gawing walang silbi.

Posible ba ito?

Posible ba na habang inaatake ka nang ganito ay umaasa ang katawan mo nang higit pa? Na mas gusto ng katawan ko na lumapit pa siya sa akin?

Nagmura ako sa isip ko. Isa itong malaking kalokohan.

"Kung alam mo ang tungkol sa Rainbow City, alam mo rin na parang suicide kung kukunin mo akong secretary, hindi ba?" Iniwas ko ang mukha ko sa kanya.

Nagpapanggap na ordinaryong community ang bayan ng San Lucas. Isang maliit na lugar sa dulong silangan sa baybaying dagat ng siyudad ng Villasin.

Pero kung hindi ka pamilyar sa ilegal na serbisyong meron sa loob nito, hindi mo malalaman ang pangalan nila kasama ng bawat kontrata.

Mga kontrata na nagtatago at nagaganap sa loob mismo ng mga eskwelahan kung saan may mga inosenteng mga bata ang madadamay.

Nakakalat ang mga galamay at tauhan sa malalaki at maliliit na negosyo hanggang sa mga depressed area ng lungsod.

Mahusay na facade ng samahan ang pink na logo ng rainbow sa kapirasong papel gaya ng isang tusong pandaraya.

Ang Black Beretta ay dating Arms and ammunition Industry na dating pinatatakbo ng isang Mafia Lord. Na nang mamatay ang pinuno ay nagkanya-kanya ng samahan ng mga tiwaling miembro nito.

Sila-sila mismo ang nagpatayan para sa kapangyarihan.

Ang isang sangay, kalaunan ay naging kanlungan ng mga bounty hunters at hired killers na walang tiyak na bilang sa ngayon.

Ang pinuno nila, si Anna Medrano ay nag iisang anak ng dating Mafia Boss na nagligtas noon sa buhay ko. At oo, nahaharap ito sa malaking delubyo sa ngayon.

Ang kaibahan, hindi ako isa sa kanila. Ginusto ko rin pero sinukuan ko na dahil sabi ni Anna, wala sa DNA ko ang gumanti sa kapwa at kakayahang pumatay.

Oportunidad na nakuha ng ibang miembro sa loob ng maiksing panahon.

Kaya nga nainsulto ako at pumatol sa alok ni James mag trabaho sa kumpanya ni Dark.

Dahil wala akong pagpipilian.

Kung totoo na share holder ng kumpanya ni Dark si Ray, 'yon na ang pinakamabilis na paraang naisip ko para patunayang mali rin si Anna.

Sa kasamaang palad, narito ako ngayon sa harap ni Dark at kailangan ko pang lumusong sa hukay makuha lang ang kailangan ko.

"Tanggapin mo ang trabaho at sisiguraduhin ko na pareho tayong makikinabang." Tumama sa balat ko ang mainit niyang hininga kaya napilitan akong harapin siya. Ang baritonong tinig ay parang maligamgam na agos ng tubig.

Gusto kong manliit dahil bihag niya ako at wala akong magawa.

"Hindi mo alam ang sinasabi mo. Hindi mo rin ako kilala."

"Ang mama mo ang pinakamahalagang tao sa buhay mo. At sa nakalipas na mga taon, ginagawa mo ang lahat para makapasok sa organisasyon ni Anna. Hindi mo kayang mabuhay na malayo sa isla nila at wala kang direksyon sa buhay dahil gusto mo sigurong maghiganti sa step dad mo."

"Tumahimik ka!"

Ang tungkol kay Ray at sa atraso niya sa amin ng mama ko ang nag iisang bagay na nasa loob ng isip ko na walang ibang nakakaalam.

Nagawa kong kumawala kay Dark at sinampal ko siya nang malakas.

Ang pakiramdam na kilala niya ako ay mas malala sa pakiramdam na hubad ako at nakikipagtalik sa kanya sa isang libo at isang paraan.

Gusto kong sumabog sa matinding galit.

"S-Sino ka ba sa tingin mo? Sino ka para paglaruan ang damdamin ko?"

Papatay ako kung mali ang kanyang sagot. Patawarin ako ng Dios.

Nagbuntong-hininga si Dark. "Its Warren Samaniego. And my life is a living hell being the favorite son of my narcissist mother. I'm nothing but her puppet. Wala na ring saysay ang buhay ko kung hindi ka magiging akin."

"Baliw ka ..." umaatras ako pabalik sa loob ng office niya. "Wala pa akong nakilalang kasing baliw mo." Nasa gitna pa rin ako ng isang delusyon at hindi ko alam kung paano ako makakatakas.

Ipinako niya ang sarili kung saan ko siya iniwan.

"Kung tatanggapin mo ako, hindi ako gagawa ng bagay na labag sa loob mo. Makukuha mo ang level ng respeto na inaasahan mo. Titigil ako kapag sinabi mong tumigil. Tatalon ako sa bangin kapag sinabi mong gawin natin 'yong dalawa. Sasambahin kita, Frey, hanggang sa huling hininga ko. Pero wala sa pagpipilian ang iwan mo ako nang walang sapat na dahilan."

Nalasing ako sa mga salita niya. At sa katotohanang parang nagsasabi siya nang totoo at walang ibang pagpipilian kundi maniwala.

Posible ba na may lalaking ganito sa mundo?