CHAPTER 4

Ang bawat tao na nakaka-salubong ni Zack ay ramdam ang nakakatakot na aura nito. Para itong haring naglalakad sa kanyang kaharian. Nais niyang kausapin ang matapang na doktor na may lakas ng loob para kalabanin siya. Ang sinasabi nilang bagong doktor.

Siya ay isang bagong batang doktor na kakarating lang sa bansa. Pero kahit pa gaano siya kagaling ay walang magtatanggol sa kanya. Lalo na tinanggihan niya noong una ang operasyon ng tagapagmana ng mga Miranda. Naging successful man ang operasyon ay hindi siya ipagtatanggol ng kahit na sino at kailangan niyang harapin ang ipapataw na parusa ni Zack. Ang taong walang pinapalampas.

Walang pasabi na tinulak ni Zack ang pinto ng opisina ni Selena.

“Sino po ang hinahanap niyo, Sir?” magalang na tanong ng nurse na naka-duty.

“Where is Dra. Enna?” malamig pa rin ang paraan ng pagkakatanong nito.

“Lumabas lang po siya sandali. Ano po pala ang kailangan niyo sa kanya?”

Tahimik lang si Zack at hindi sinagot ang tanong sa kanya ng nurse. Nahagip ng mga mata niya ang calling card na nakalagay sa ibabaw ng mesa at kinuha niya ito. Napansin naman ito ng nurse kaya tumayo ito para lumapit sa kanya.

“Kung may kailangan po kayo sa kanya ay puwede niyo siyang hintayin sa labas.” magalang na saad ng nurse kay Zack.

Pero mabilis na dumating ang direktor at pinalabas niya ang nurse. 

Nang malaman kasi ng direktor na hinahanap ni Zack si Selina ay mabilis itong pumunta sa opisina ng doktor. Nakahinga naman siya ng maluwag nang makarating na siya dahil wala si Selina sa loob ng office nito at tanging si Zack lang ang naroon.

“Mr. Miranda, ako na po ang humihingi ng pasensya sa naging asal niya kanina. Siguro ay pagod lang siya sa dami ng mga operasyon na ginawa niya ngayong araw. Ako ang pumilit sa kanya na gawin ang operasyon kaya siya nagalit kanina. Ako po ang may kasalanan. I’m so sorry, Mr. Miranda.”

Nais na akuin ng direktor ang kasalanan dahil ayaw niya na mapahamak si Selina. Ngunit hindi man lang tumingin sa kanya si Zack. Mahigpit ang hawak nito sa card at nilukot sa mismong harapan ng direktor.

“Siya lang ang kailangan ko. Tawagan mo siya at pabalikin na dito. I’m giving you 10 minutes.” biglang sabi ni Zack at direktang nakatingin sa mga mata ng direktor.

Kahit na namumutla sa takot ay nagawa pa rin nitong tawagan si Selena ngunit walang pakialam ang babaeng doktor.

“Wala akong pakialam sa kanya!” 

Kaagad namang pinutol ng direktor ang tawag dahil alam niya na narinig iyon ni Zack at nahihiya siya. 

Walang balak si Selina na bumalik kaagad sa hospital kaya naman mas pinili niya na magmaneho papunta sa bahay ng kanyang kapatid. Mahimbing na natutulog ang dalawang bata. Nang makita ni Josh ang sasakyan ni Selina ay mabilis niya itong sinalubong na may ngiti sa labi.

Palagi niya itong inaabangan dahil alam niya na kahit gaano pa ka-late ay umuuwi pa rin ito para silipin ang mga anak nito.

Para naman kay Selina ay ang tanging kakampi niya ay ang kanyang kapatid. Ito ang tanging tao na nagmamahal sa kanya ng lubos. Kaya naman nang tuluyan na siyang nakarating sa harapang ng kanyang kapatid ay walang paligoy-ligoy niya iting tinanong.

“Kuya, ilang bata ang niluwal ko?”

Nabigla si Josh pero hindi niya ito pinahalata sa kanyang kapatid. Bagkus ay ngumiti pa siya dito para ipakita na hindi siya nagulat.

“Syempre dalawa. Bakit may pangatlo pa ba?” Pabiro na tanong nito sa kanya.

Tutulungan niya sana si Selina sa hawak pero kaagad itong tumanggi.

“May bata sa ospital na kamukha ni Tristan at anak ito ni Zack.”

Natigilan si Josh sa kanyang narinig pero kumilos pa rin ito ng kalmado.

“Talaga ba? Magkamukha sila? Sa pagkakaalam ko ay ikinasal ulit si Zack sa kapatid mo na si Sarah. I think ang batang ‘yon ay 4 years old na.”

“Magsisinungaling ka ba talaga sa akin?” Malungkot na tanong ni Selina sa kanyang kapatid.

Naging tahimik ang buong paligid. Alam ni Josh na naglihim siya sa kanyang kapatid at kilala niya ito.

Alam niya na hindi nito matatanggap na ibang babae ang kinikilala ng kanyang anak. Lalo na kung ito ang dahilan ng paghihirap nito. Ngunit isang Miranda si Zack at nasa kanya ang buong kapangyarihan at walang sino man sa kanila ang may kakayahan na pigilan ito.

Ngunit mas matimbang para kay Josh ang kanyang dahilan. Ginawa niya ito para hindi makuha ni Zack ang kambal kay Selina. 

“Selina, piliin mo na lang na manahimik at ‘wag magtanong ng magtanong. Ang batang iyon na ang susunod na tagapagmana ng mga Miranda. At isipin mo na lang na siya ang bayad mo sa utang mo kay Sarah. Marami na ang nagmamahal sa kanya.”

“Nagmamahal? Utang?” natatawa na tanong ni Selina.

“Ano ba ang utang ko sa kanya? Ano ba ang utang ko kay Sarah na dapat kung pagbayaran? Bakit hindi ka naniniwala sa akin? Kailangan ko bang tanggapin? Kailangan ko bang tanggapin na ang batang dinala ko sa sinapupunan ko ng siyam na buwan ay kikilalanin na ina si Sarah. Paano naman ako? Ako ang ang tunay niyang ina! You, you lied to me!”

“Maraming nagmamahal sa kanya? Pero bakit nakaratay siya ngayon sa ospital? Duguan at malubha ang lagay. Ako, ako mismo ang nagsagawa ng operasyon niya kanina! Kaya sabihin mo sa akin, mahal ba siya? Kasi kung mahal siya hindi ito mangyayari sa kanya!” hindi mapigilan ni Selina ang kanyang emosyon.

“Anong nangyari sa kanya? Sa bahay siya nakatira at marami ang nag-aalaga sa kanya doon.” halatang gulat na gulat si Josh sa kanyang narinig.

“Aalamin ko at ako mismo ang pupunta doon.” tumalikod na si Selina para umalis kaya biglang nataranta si Josh.

“Hindi ka dapat pumunta sa bahay.”

“At bakit hindi?”

“Dahil kapag nalaman nila na buhay ka pa ay baka kung ano ang gawin nila sa ‘yo.” nag-aalala na sambit ni Josh.

“Pero sinaktan nila ang anak ko. Inangkin nila ang anak ko pero pinabayaan rin nila ito!” umiiyak na saad ni Selina.

Alam niya na pipigilan siya ng kanyang kapatid. Dahil alam nito na seryoso na siya. At totoong desidido na siya na puntahan ang mga ito.

“Selena, listen to me. Sa tingin mo ba may magagawa ka? Sa tingin mo ba kaya mong labanan ang mga Miranda? Kaya mong labanan si Zack? Paano kung kunin rin niya ang kambal? Gusto mo rin ba na maging anak sila ni Sarah? Gusto mo rin ba na mawala sila sa ‘yo?”

“Gusto mo rin ba na lumaki na lang ang anak ko na iba ang kinikilala niyang ina at hindi ako?” galit na bulalas ni Selina.

“Makinig ka, walang silbi kung pupuntahan mo si Zack para kunin ang anak mo. Dahil sigurado ako na kapag nalaman niya na may kambal pa ay kukunin niya ito sa ‘yo. Kukunin niya si Tristan at Trina.”

Ang bawat salita na binitawan ng kanyang kapatid ay naghahatid sa kanya ng takot at sakit. Nasasaktan siya dahil ang buong akala niya ay may kakampi siya. Na may naniniwala sa kanya pero mali siya dahil ang taong akala niya kakampi niya ay hindi kailanman naniwala sa kanya. Kaya mapait siyang ngumiti sa kanyang kapatid.

Mabilis siyang nagpalit ng damit dahil kailangan na niyang bumalik sa hospital.

“Saan ka pupunta?”

“Babalik na ako sa ospital. Kailangan kung bantayan ang vitals ni Zayn. gusto kong bantayan ang anak ko.” sagot niya.

“Hindi safe na bumalik ka pa doon.” nag-aalala na saad ni Josh sa kanyang kapatid.

“Hindi ko kayang pabayaan na lang ang anak ko sa mga walang pusong tulad nila.” 

Mabilis na bumalik si Selena sa ospital. Habang nasa daan siya ay muling bumalik sa kanyang alaala ang duguang mukha ng kanyang anak. Sa tuwing naiisip niya ang sinapit ng kanyang anak ay mas lalo siyang nasasaktan. Hindi niya kayang pigilan ang mga luha niya kaya umiiyak siya habang nagmamaneho.

Mabilis siyang nakarating sa ICU dahil comatose pa rin si Zayn at sobrang nakakaawa ang lagay nito. Pinagmasdan niya itong mabuti at napansin niya ang bakat ng kamay sa pisngi nito.

“Nandito na si mommy, wala ng mananakit sa ‘yo. Hindi ko hahayaan na saktan ka nila ulit. Ako na ang makakalaban nila.” umiiyak siya habang yakap niya ng mahigpit si Zayn.

Dahil sa ayaw niyang may makakita sa kanya ay mabilis niyang pinunasan ang kanyang luha at balak na niyang pumunta sa kanyang opisina. Inaasahan niya na wala ng tao sa ganitong

oras ngunit nagulat siya ng buksan niya ang ilaw.

“Kumusta kana?” nakangisi na tanong ni Zack sa kanya.