Samantala sakay naman ng isang magarang kotse si Giovanni. Ang kaniyang galit na emosyon ay hindi mapigilan, nang malaman niya ang planong pagpapakasal ng kaniyang Daddy.
“Gabi na, Giovanni. Hindi ba puwedeng bukas na natin bulabugin si Tito Rafael?” tanong ni Sander, ang kaibigan niya. “Hindi puwede, dapat ngayon din ay linisin ko ang utak niya. Kung kinakailangan kong palaklakin siya ng holy water ay gagawin ko matauhan lang siya sa nais niyang gawin.” “Alam mo, I donʼt really see what's wrong about him marrying another woman, eh, kung nagmamahal talaga siya.” Napangisi si Giovanni. “Whatʼs wrong? Well, may I remind you that my mother is still alive, Sander! She's not just… in her right mind…” Napakuyom si Giovanni ng kaniyang kamao at natahimik naman si Sander. 6 years ago, her mother became like a vegetable dahil sa isang aksidente. Base on the investigation hit and run ang nangyari. Isang truck ang nakasagasa sa sinasakyan nitong kotse. Nakulong naman ang driver, pero palaisipan pa rin sa isipan niya kung bakit galing ang Mommy niya sa cemetery. Nakita iyon sa CCTV. His grandma and grandpa ay nakalibing sa Italy, kaya sino ang binisita nito? “We are here. Hindi na ako papasok sa loob, laban mo ‘yan, eh.” sambit ni Sander na siyang tinanguan lamang ni Giovanni. Bumaba si Giovanni sa kotse, at kaagad siyang nakita ni Butler Teodoro. “N–Narito po pala kayo, Sir Gio. Kailan pa po kayo nakauwi ng bansa?” tila kinakabahan nitong tanong. “Stay still, Teodoro. Hindi pa kami nagkikita ni Daddy, pero ang nginig sa boses mo ay nababakas na.” walang emosyong sambit ni Giovanni saka tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng mansion. Nakayukong sumunod si Teodoro sa kaniya. Hindi naman nito tinatanggi ang takot na nararamdaman dahil tiyak na gulo ito. Palaging tila may gyera sa tuwing magkikita ang mag-ama. “So, where's Dad?” tanong ni Giovanni saka bumuntong hininga. “W–Wala po siya rito. Hindi po niya pinaalam kung saan siya nagtungo. Ngunit may sulat po siyang iniwan para sa inyo, na tila ba nahuhulaan na niyang darating ka.” Inabot ni Butler Teodoro ang sulat kay Giovanni at tinanggap niya ‘yon. “I know you're mad, but I have a gift for you to ease your pain.” Napakunot ng noo si Giovanni. “Ano na naman ang pakulo ng matandang ‘to?” tanong niya sa kaniyang isipan. Sa halip na magtanong kay Teodoro ay inabot na lamang niya pabalik rito ang sulat. Naglakad siya patungo sa ikalawang palapag, kung saan naroon ang kaniyang kuwarto. Mula sa door knob ay nakita niya roon ang isang pulang ribbon. Walang buhay niyang binuksan ang pintuan at pagpasok niya ay isang babaeng walang malay ang nakahiga sa kaniyang kama. “What the fvck? Ito bang regalo ang sinasabi ng matandang ‘yon?” inis niyang turan bago naglakad palapit sa babae. Napahilot siya sa kaniyang sintido, dahil sa medyo tama ng alak sa kaniyang sistema. Uminom kasi sila ni Sander bago siya magtungo rito. Kinuha naman niya ang kaniyang cellphone at tinawagan ang kaniyang Daddy. “Answer your fvcking phone.” bulong ni Giovanni. “Hello son, nagustuhan mo ba ang regalo ko?” iyon kaagad ang bungad ng Daddy niya nang sagutin nito ang tawag. “Are you insane, Dad? Saan niyo naman nakuha ang isang ‘to?” “Huwag mo ng alamin pa. Basta i-enjoy mo na lang ang gabing ito.” saka natawa ito. Rinig ni Giovanni ang malakas na tugtugan mula sa kabilang linya. “Teka, nasaan ba kayo? Donʼt tell me you're having your bachelor party?” Tanging tawa na lamang ang narinig niyang tugon mula sa kabilang linya bago namatay ang tawag. “Hmmm…” rinig niyang pag-ungol ng babae habang nakakunot ang noo nito. Natitigan niyang muli ang itsura ng babae. Tila isang anghel ang nas kama niya ngayon. Marunong siyang kumilatis ng isang babaeng bayaran, at isang babaeng inosente. But right now, in front of him is someone like you can't resist. She’s wearing a black lingerie, at kitang-kita niya ngayon ang makinis nitong balat, at ang mga parte ng katawan na siyang dapat ay nakatago lang. Biglang nag-init ang mukha ni Giovanni. Nakaramdam siya ng init sa kaniyang katawan, at ramdam niya ang kaniyang alaga ay sumasaludo ngayon. “Damn it!” mahina niyang mura bago niluwagan ang suot niyang necktie. Lumapit siya sa dalaga upang gisingin sana ito, ngunit nang mahawakan niya ang balikat nito ay tila lalo siyang nakaramdam ng init sa kaniyang katawan. “Ilang taon na ba ‘yung huling may naikama akong babae?” tanong niya sa isip. Nagulat naman siya nang dumilat ang babae at ngumiti sa kaniya. Hinila nito ang kaniyang leeg saka siya niyakap. “A–Ang init… tulungan mo ‘ko… tanggalin mo ang init na nararamdaman ko…” “Baka magsisi ka sa gusto mong mangyari?” nakangising sambit ni Giovanni. Umiling ang babae. “H–Help me please…” Hindi na nagdalawang isip pa si Giovanni at kaagad na hinalikan ang labi ng babae. Ramdam niya na hindi ito sanay kaya marahan lamang niya itong ginabayan. At ang bawat paghimas niya sa balat ng babae ay tila napapaso ito at napapaliyad. Mabilis na lamang niyang nahubad ang kanilang mga saplot. At lalong nag-init ang kaniyang mga mata nang makita ang pink nitong nipplè, at ang perlas nitong kaunti lamang ang buhok. “Romance won't do right now. I want to feel inside you...” bulong ni Giovanni sa babae bago niya ipasok ang kaniyang kahabaan sa basang lagusan nito. “Ah! Ouch!” mahinang sigaw ng babae habang hawak ang balikat niya. “Ah! Fvck! You’re a virgin!” “Y–Yes…” narinig niya ang mahinang paghikbi ng babae, kaya nakaramdam siya ng awa rito. Mahina niyang hinimas ang pisngi nito, at naramdaman niya ang luha mula sa mga mata nito. “Sorry… but I can't back out… don't worry sa umpisa lang naman ‘yan masakit… I will be gentle, I promise…” pagsumamo ni Giovanni sa babae. Tumango na lamang ang babae at nagpaubaya sa bawat haplos at halik ni Giovanni. Hanggang sa kapwa na sila lamunin ng init ng kanilang mga katawan. Kinabukasan ay nagising si Fatima na masakit ang kaniyang buong katawan. Pinakiramdaman niya ang sarili at ramdam niya ang hapdi sa gitnang bahagi niya. Unti-unting naglandas ang luha sa kaniyang mga mata, at niyakap ang kumot pantakip sa kaniyang katawan. “W–Wala na… wala na ang pinakaiingatan kong akin…” naluluha niyang sambit, at gusto niyang maduwal sa isiping isang matanda ang siyang nanamantala sa kahinaan niya. Naalala niya na pagkalapag sa kaniya sa kama ay mayroong ding itinurok sa kaniya. Doon nagsimula na maramdaman niyang mag-init ang katawan niya. Gumalaw ang lalaki sa kaniyang tabi at marahan siyang niyakap. Nakita niya ang balat ng lalaki. “M–Makinis at walang kulubot? At isa pa… may muscle?” tanong niya sa kaniyang isipan. Gumalaw siya ng kaunti upang masulyapan ang itsura ng lalaki, at nanlaki ang kaniyang mga mata sa nakita. “Hindi isang matanda! Kundi isang guwapong lalaki!” Mabilis siyang napatakip sa kaniyang labi dahil sa gulat. Natitiyak niyang mas matanda lamang ang lalaki sa kaniya ng ilang taon. “No wonder kung bakit pakiramdam ko ay magang-maga ang kiffy ko, kasi hindi uugod-ugod ang siyang first time ko…” Maingat niyang inalis ang braso ng lalaki at pinulot niya ang isang slack, at black suit saka dali-daling lumabas ng kuwarto. Kahit masakit ang kiffy niya ay tiniis niya ‘yon. Hindi siya maaaring makita nito, at kailangan na niyang tumakas dahil hindi pa rin siya ligtas sa matandang pinagbentahan sa kaniya ng kaniyang Daddy.Nagising si Giovanni dahil sa sunod-sunod na malakas na katok mula sa kaniyang pintuan. Namumungay pa ang kaniyang mga mata nang idilat niya ‘yon. Kinapa niya ang kama upang pakiramdaman ang babae sa kaniyang tabi ngunit wala siyang mahawakan. Napadilat siya nang mabilis at napabalikwas ng bangon. Nakita niyang walang babae sa kaniyang tabi o kahit sa paligid ng kaniyang kuwarto. Tanging pulang mantsa ng dugo ang siyang naiwan na mababakas sa kobre kama. “Sheʼs indeed a virgin, but where is she now?”Muli siyang napatingin sa pintuan nang may kumatok muli ng malakas. “Giovanni! Open this fvcking door right now!” galit na boses iyon ng kaniyang Daddy. Salubong ang kaniyang kilay na bumangon at nagsuot ng boxer short bago nagtungo sa pintuan upang buksan iyon. Kaagad na malakas na tinulak siya sa dibdíb ng kaniyang Daddy. “Nasaan si Fatima?!” galit nitong sigaw, saka dali-daling pumasok sa loob ng kuwarto. “Putanginá, Giovanni! Nasaan ang babae ko!” halos mapasabunot ito sa bu
“Here’s what I got information about Tito Rafael’s fiancé.” sambit ni Sander nang makapasok ito sa opisina ni Giovanni at inilapag nito ang brown envelope sa lamesa.Itinigil naman ni Giovanni ang ginagawa niya, at kinuha ang envelope saka inilabas ang laman nito.“Fatima Flores…” pagbasa niya sa kopya ng birth certificate nito. “23 years old, no work, no career?” pagpapatuloy niya sa iba pang information habang nakakunot ang noo. “Why is that? Wala ba siyang pangarap?”“Looks like she had, but her father stopped her.” tugon ni Sander.Tiningnan pa ni Giovanni ang ibang information, at mas napukaw siya sa mga litrato nito. She’s indeed a simple and beautiful woman. Napaisip si Giovanni kung bakit at paano ito nabili ng kaniyang ama? Bakit hinayaan na lamang itong ibenta ni Baron Flores?May alam siyang kaunting information tungkol kay Baron, at isa na roon ang tungkol sa kawalang kuwenta nitong kausap pagdating sa negosyo. Gusto nito na palaging siya ang nakakalamang.What a greedy ma
“Punyetá talaga! Hindi pa rin mahanap-hanap si Fatima!” galit na sigaw ni Baron mula sa kaniyang opisina. “Magtatatlong lingo na! Halos kulang na lang ay paulanana ako ng bala ni William, dahil sa sunod-sunod na pagpapadala niya ng death threat!”“Augh! Dahil din sa kaniya ay hindi ako makalabas! I miss hanging out with my friends!” reklamo rin ni Danica.Naglakad naman si Lorena patungo sa kaniyang asawa at hinimas ang balikat nito.“Mukhang mali ang pagkilala natin sa anak mong ‘yon. Hindi natin siya kayang pagkaisahan tulad ng kaniyang ina. Maayos pa ang kompanya natin sa ngayon, pero si William ay tila isang bomba na kapag napuno ay maaring sumabog. Anong gagawin natin, Honey?”Napakuyom ng kamao si Baron. “Kapag nahanap ko talaga si Fatima ay pauulanan ko muna siya ng latay bago ko ibalik kay William. Pambawi man lang sa ginawa niyang pagtakas at paglagay ng buhay natin sa peligro.”Bigla ay nakaisip naman ng paraan si Danica.“Alam ko na! What if magpatulong na tayo sa mga pulis
Hindi makapaniwala si Fatima habang nakatingin sa ultrasound results na inabot sa kanya ng Doktora. “H-Hindi po ba puwedeng nagkamali lang ang resulta?” tanong niya sabay tingin kay Katie.Hinawakan naman siya ni Katie sa kaniyang kamay, at natitiyak siyang ramdam nito ang kaniyang panginginig.Umiling naman ang Doktora. “We are sure, because based on your blood test you are really pregnant. A-Ayaw mo ba?” tila nag-aalangan na tanong pa nito.Hindi naman kaagad nakapagsalita si Fatima. Ayaw niya nga ba? O sadyang nabigla lang siya at natatakot para sa buhay nilang dalawa ng anak niya?“Ah, kasi Doktora, nabigla lang siya. You know, first time, first baby.” alanganing tugon ni Katie.“It’s okay, ganyan talaga sa umpisa. I remember when I had my first child. It was unexpected, but it was a gift from God, dahil hindi lahat nabibiyayaan magkaroon ng anak. At isa pa, sometimes our child will give us strength to keep moving on, to keep fighting on. So, akaya mo ‘yan!”Gumaan ang pakiramdam
“Your child’s what?” natawa si Baron. “Ano bang pinagsasabi mo?” may pagkamayabang nitong tanong, at hindi alintana ang hawak na baril ni Giovanni. “Naka-drugs ka ba, hijo?” pang-aasar pa nito.“Kung naka-drugs ako ay kanina pa kita binaril.” walang buhay na tugon ni Giovanni.Natawang muli si Baron, gano’n din ang mga tauhan nito. Ngunit si Danica ay iba ang nakikitang motibo. Guwapo at matipuno si Giovanni, at para sa kaniya ay mukha pang mabango ito. Ganitong klase ng lalaki ang tipo niya.“You look so well, at hindi halatang papatulan mo ‘tong si Fatima.” nakangiti at tila malamyos ang boses ni Danica. “Cut the act. Sino ka ba talaga?”“Hindi lang pala kayo walang kuwenta, but also an idiot. Pakawalan niyo si Fatima kung ayaw niyong dumanak ang dugo niyo rito ngayon. Kung sabagay, kahit pagbabarilin namin kayo ay nasa hospital naman tayo, 50/50 nga lang ang buhay niyo.”Napatingin si Giovanni kay Fatima na ngayon ay tahimik lamang na nakatitig sa kaniya. Ang mga mata nito ay basa n
Wala naman ng nagawa pa si Baron, ayaw niyang makulong dahil tiyak na wala rin namang tutulong sa kanila para makalabas sila. Marahas niyang itinulak si Fatima, dahilan kaya ito napaluhod muli sa semento. Kaagad itong nilapitan ni Giovanni, habang sila Baron ay kaniya-kaniya na ang pagsakay sa kotse ng mga ito, at mabilis na umalis.Niyakap naman ni Giovanni si Fatima. Wala na siyang pakialam pa kung makita man siya ng mga tauhan niya. All he cares about is Fatima, and their baby.Habang si Fatima naman ay nagkaroon ng pagkakataon pansamantalang makaramdam ng pahinga habang yakap si Giovanni. Pakiramdam niya ay gumaan ang pakiramdam niya. She also felt safe, ngayon niya lang ‘yon naramdaman bukod sa bisig ng Mommy niya.“Are you okay? May masakit ba sa ‘yo? Tell me, para madala kita sa family doctor namin.” sunod-sunod na tanong ni Giovanni, nang kapwa silang humiwalay sa pagkakayakap.Hindi naman kaagad nakapagsalita si Fatima, at nanatili lamang siyang nakatitig sa mga mata ni Giovan
Papasok pa lang ng mansion ang Daddy niya ay sinalubong na kaagad ito ni Giovanni. Ang mga tauhan nito ay tila alerto na para bang ano mang oras ay pauulanan siya ng bala.“What brings you here, Dad?” iyon kaagad ang naging tanong ni Giovanni habang seryosong nakatingin sa ama.He just wished na sana ay hindi nito alam ang tungkol kay Fatima, na naroon ito ngayon sa kuwarto niya.Sa halip na tumugon ito ay bigla siyang tinutukan ng baril sa ulo. Ngunit hindi siya natinag at nanatiling nakatitig siya sa mga mata ng kaniyang ama.“Ano na naman bang ikinainit ng ulo mo?” iyon lang ang naging tanong niya saka naglakad patungo sa gilid ng lamesa at sinalinan ng alak ang kopita saka niya ‘yon ininom.Mula sa gilid ng kaniyang mga mata ay nakita niyang sinundan din siya ng tingin at ng baril ng kaniyang ama.“Tang’na ka talaga Giovanni!” malakas na sigaw ng matanda saka itinapon ang baril sa pader. “Kung hindi lang kita anak ay kanina ko pa pinasabog ang ulo mo!”Napangisi siya. “You look so
Nagising naman si Fatima nang makaramdam siya nang pagkatuyo ng kaniyang lalamunan. Dahan-dahan siyang bumangon kahit na pakiramdam niya ay mahilo-hilo pa rin siya. Ipinalibot niya ang kaniyang paningin at doon niya lang napagtanto na hindi pamilyar sa kaniya ang kuwartong kinaroroonan niya.“N-Nasaan ba ako?” tanong niya saka hinawakan ang kaniyang ulo, upang alalahanin ang nangyari sa kaniya.Bigla ay may pumasok na Ginang, “Oh, gising ka na pala, Hija. Kamusta na ang pakiramdam mo?” tanong nito sa kaniya.Lalong naguluhan si Fatima dahil kahit ang Ginang ay hindi niya rin kilala.“A-Ayos na po ako, medyo nauuhaw lang po.” alanganin niyang tugon.“Ay, gano’n ba? Teka sandali ipagsasalin kita ng tubig.” dali-dali itong kumilos at matapos salinan ng tubig ang baso ay kaagad itong inabot sa kaniya. “Ako nga pala si Felicita, Manang Felice na lang ang itawag mo sa akin.”“Ako naman po si Fatima. Puwede ko po bang malaman kung nasaan po ako? Hindi po kasi pamilyar sa akin ang kuwarto na ‘