Nang mabalitaan ni Rowan ang nangyaring pagkidnap kay Elvis, galit niyang tinawagan ang kanyang mga tauhan upang maghanda. Nakuha na niya ang lahat ng impormasyon mula kay Lindsay, na nasa lugar na at nagtatago upang hindi makita ng kalaban. Isang malutong na mura ang kumawala sa bibig ni Rowan, lalo na nang makita niya ang presensya ng doktora. “Rowan, baby, please… just let me see your wound, okay? After this, I'll go,” the doctor insisted. “WHEN I SAID NO, IT’S A NO, DOCTOR,” malamig na sabi ni Rowan sa doktora, dahilan upang mapayuko ang babae. “Manong Vicente, bakit niyo hinayaan na umalis si Elvis?” seryosong tanong niya sa matandang guwardiya. “Naku, sir… Hindi ko nga nakita na lumabas ng gate si Ma’am Elvis. Doon ko lang nalaman nang tumakbo si Jude sa akin at sinabi niyang si Miss Elvis tumakbo palabas ng mansyon. Tiningnan ko naman ang CCTV, at totoo ngang si Ma’am Elvis ‘yon,” paliwanag ng matanda. “Bakit hindi niyo siya sinundan sa labas? Nakita niyo naman pala,”
Malutong na napamura si Franco nang marinig niya mula sa kanyang tauhan na narito ang kapatid. Tama nga ang nasa isip niya; ang kapatid pala talaga ang ibig sabihin ni Elvis. Ngunit palaisipan pa rin sa kanya kung bakit magkakilala sina Elvis at Rowan. Hindi rin nabanggit ng mag-asawang Costello na may fiancé o nobyo na pala ang anak. Matapos niyang buhatin at dalhin si Elvis sa isang kwarto, agad siyang lumabas at marahang kinuwestiyon si Simon. “Anong alam mo, ha? Fiance pala ng anak mo ang kapatid ko, pero hindi mo sinabi sa akin. Ano bang balak mo, sirain ako, ha?" galit at igting ang panga na salita ni Franco. “W-wala akong alam, Franco. At hindi ko pa nakikita o nakilala ang Rowan na sinasabi niyo,” tugon ni Simon, umiiyak na sa sobrang takot. “Hindi mo alam, ha? Hindi mo ba kilala kung sino ang Rowan na ‘yan? Siya lang naman ang pinaka-nakakatakot na tao na nakilala ko, pero hindi ako magpapatalo sa kanya. Magkakamatayan muna kami,” naninigkit ang mga matang sabi nito.
NAGSISIGAW at nagwawala si Franco pagkaalis nina Rowan. Sa sobrang galit, hinugot niya ang baril at pinaputukan ang ilan sa kanyang mga tauhan, na agad naman na binawian ng buhay. Dahil sa takot, mabilis na umalis sa harapan niya ang kanyang mga tauhan. Malakas na sumigaw si Franco, saka itinutok ang baril sa kawalan at sunod-sunod na nagpaputok sa ere. "Lahat na lang! Lahat na lang kinukuha mo, hayop ka! Isusunod na talaga kita sa mga plano ko. Hahayaan kita sa ngayon, pero ako pa rin ang mananalo sa huli. Aghhhh!" huling sigaw niya, sabay nagpaputok ng isang beses. Habang pauwi sila, takot na takot si Elvis nang magising ito. Sa sobrang takot, bigla niyang nasuntok sa mukha si Rowan at nasipa ang tagiliran nito, marahil inakala niyang kalaban ito. Hinihingal si Elvis, at mabigat ang bawat hininga niya. Napangiwi naman si Rowan nang tamaan ang kanyang sugat sa tagiliran. Natulala si Elvis nang makilala ang kanyang kasama. Hindi siya umimik, marahil dahil sa trauma kaya’t hindi ag
ELVIS POVSimula nang mangyari ang insidente, 24/7 na akong may bantay. Minsan, nakakahiya nang lumabas ng hotel dahil palaging may nakasunod sa akin. Kapag nasa school naman, hindi rin nawawala sina Kennedy at Lindsay. Kahit ilang beses ko nang sinabi kay Rowan na hindi na kailangan, ayaw pa rin niyang makinig. Pati si Mommy, ayaw na rin akong palabasin ng kwarto. Alam ko naman na gusto lang nila akong protektahan, pero nakakainis kasi na parang ang dami kong bantay.“Ano na naman ang iniisip mo?” tanong ni Mommy habang umupo sa tabi ko. Kanina pa kasi ako nakadungaw sa bintana, pero wala naman akong ibang nakikita sa labas kundi mga buildings.“Mom, maghanap na po tayo ng bagong matitirhan. Wala akong makita na mga puno, e. Pati hangin, polluted na—hindi na masarap langhapin.”“Makakahanap din tayo ng bahay, Nak. Pero sa ngayon, magtiis muna tayo dito sa hotel. Hindi pa kasi tayo sigurado kung sino talaga ang kalaban natin,” sagot ni Mommy. can see how tireless she is, lalo na noon
“Are you seriously having those kinds of dreams?” tanong niya, hindi makapaniwala. I smiled and hugged him. “Yeah. And I want you to touch me,” I said seductively. “We can't,” sagot niya, seryoso. Mabilis akong napatingin sa kanya at seryoso talaga siya. “Hindi pwede? B-bakit?” nagtatakang tanong ko. “Hindi pa pwede hanggang sa makasal na tayo,” sagot niya. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. “Nagpapatawa ka ba? Ilang taon pa bago tayo ikasal? P-pero kung ‘yan ang gusto mo, maghihintay ako,” mahina kong sagot. Tumayo siya mula sa kama, at ako naman, bigla na lang nawalan ng gana. Tumayo na rin ako at sumunod sa kanya sa labas. Nakayuko lang ako dahil ayaw kong makita niyang disappointed ako. Ilang araw na rin kasi. Iniisip ko pa lang na may mangyari sa amin, na-ho-horny na ako. “Careful,” sabi ni Rowan nang biglang mamatay ang ilaw. Bigla naman nabalot ng takot at kaba ang puso ko. Mahigpit akong napayakap kay Rowan. “Mi amor…” Mas lalo akong napakapit sa kanya
NASAPO ko pa rin ang noo ko hanggang ngayon. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Rowan na kasinungalingan lang ang sinabi ko tungkol sa wet dreams ko. Ang totoo, nightmares talaga ang naranasan ko. Nahihiya rin akong sabihin sa kanya dahil mukhang excited pa naman siya ngayon. Alam kong mali ang lokohin siya, at sa tingin ko, natutunan ko na ang leksyon ko. Umupo ako sa tabi niya at marahan kong hinawakan ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako at mahigpit na hinawakan ang kamay ko. His smile was so sincere. Ang gwapo niya, lalo na kapag nakangiti. Hindi pa rin kayang iproseso ng utak ko na engaged na kami ni Rowan. "Anong nasa isip mo?" tanong niya sa akin. "Hindi pa rin ako makapag-move on... dahil dito," tugon ko habang ipinapakita ang singsing sa daliri ko. "Masasanay ka rin, mi amor. 'Yan pa lang ang unang singsing. What more pa kaya kapag wedding ring na natin," sagot niya habang hinawakan ang mukha ko. "That ring is my mom's engagement ring. Matagal ko nang itinago
Hindi ko na alam kung anong oras na, pero patuloy pa rin kami sa aming ginagawa. Nanginginig na ang tuhod ko, at nagsisimula nang manghapdi ang pagkababae ko. Hindi ko na maramdaman ang mga binti ko dahil sa pagsagad ni Rowan, na para bang ilang taon siyang hindi nakasisid. Paulit-ulit niyang kinakain ang mahapdi kong pagkababae. Kahit ilang beses na niyang nilabasan ang loob ko pero hindi siya nag-aatubiling malasahan ang sarili niyang tamod, na parang hindi siya naduduwal o nadidiri. At ngayon, buhat-buhat na naman niya ako habang nakasandal ako sa pader. Mahigpit ko siyang niyakap habang patuloy siyang naglabas-masok sa akin. Parang wala siyang kapaguran habang siya na lang ang gumagawa ng lahat, dahil tuluyan nang bumigay ang mga paa ko. Hindi ko na nga maalala kung ilang beses na rin akong nilabasan.“B-babe, nakikita ko na ang bukang-liwayway…” mahina kong sabi habang isinubsob ang mukha ko sa leeg niya.“Yeah… almost there, mi amor. Huli na talaga,” aniya. Napasigaw ako nang b
HINDI pa rin mag-sink in sa utak ko na fiancée ko na si Elvis. Alam kong wala pang isang taon mula nang kami ay magkakilala at ma-inlove sa isa’t isa. Pero kailangan pa bang patagalin kung ganito na kabaliw ang puso ko sa kanya? Elvis will be the woman I marry—wala nang iba. Sa kanya ko ulit naramdaman ang ganitong saya matapos ang sampung taon ng pangungulila ko sa aking namayapa nang asawa, si Hillary. She was my greatest love. She was my first love. I married her despite her father’s objections, and it eventually led to her death. My father-in-law, Mr. Smith—Franco’s father—wasn’t my biological dad, and he never adopted me. Pinalabas lang ng pamilya na adopted ako para pagtakpan ang krimen na ginawa nila sa pamilya ko. My father died because of that family. Hindi ko pa sila napapanagot sa mga kasalanan nila. At ngayon, guguluhin na naman nila ang buhay ko. Hindi na ako papayag. Hindi pa ako nakakalimot sa ginawa ng matandang iyon sa mama ko at sa kapatid kong babae—ang dahilan
THIRD PERSON POV MASAYANG nagtawanan sina Kennedy at Lindsay habang nagkwentuhan. Ang mga magkapatid naman at busy sa pag-iihaw habang nag-iinuman. Gabi na rin kasi kaya kanya-kanya na ang lahat sa gagawin. Ngunit nasa loob lang ng tent ang mag-asawa, sinusulit ang bawat oras na magkasama. Nakahiga ngayon ang mag-asawa habang nakapatong ang ulo ni Elvis sa braso ni Rowan. Magkaharap ang mga 'to at tila pinakiramdaman ang bawat hininga. Nakatitig lang si Elvis sa asawa habang nilalaro ang balbas nito na nagbibigay puntos sa kagwapuhan nito. Si Rowan naman ay nilalaro ang buhok ni Elvis, pinaikot-ikot sa daliri nito. Hindi sila nagsasalita at tanging ang hininga lang ng bawat isa ang maririnig, habang abala ang lahat sa labas. "Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ni Rowan at marahan na hinaplos ang pisngi ng asawa. "Hindi pa naman. Inubos ko lahat ng pagkain na binigay mo sa akin kanina. Busog na busog kami nina baby," tugon niya habang hinahaplos ang braso nitong may tattoo.
THIRD PERSON POV DUMATING na sila sa lugar kung saan may lawa at unang napansin ni Elvis ay ang mga puno ng prutas at mga maliliit na bahay-kubo sa ilalim ng mga puno. Para siyang nasa loob ng isang libro, fantasy book na minsan ay nabasa rin niya kapag bored siya. Mahilig rin naman siyang magbasa ng libro, iyon na nga ang kanyang pangpalipas oras minsan. O kung bago matulog ay nagbabasa pa siya. Maglakad na sila papasok sa loob ng gubat, hindi mama talaga siya gubat na may mga makapal na mga damo o halaman. Malinis sa loob ng gubat na ‘to dahil inaalagaan at hindi ginalaw ng mga tauhan, pinamanatiling nasa ayos ang lahat. Walang pinuputol na kahoy, o ano man. Gumawa lang ng bahay-kubo na kung sakaling gustong mag-enjoy ng mga tauhan ni Rowan ay may masisilungan sila, lalo na sa mga may pamilya. Ngunit limitado lamang ang pwedeng pumasok sa loob ng lawa, para hindi maingay at magulo ang mga naninirahan sa mga puno. “Malayo pa ba ang lalakarin natin?" tanong ni Elvis habang naka
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV NANGINIG ang aking buong katawan ng labasan ako. Hinahabol ko pa ang hininga ko, when Rowan slowly and carefully pulled me closer. Nakadapa siya sa pagitan ng aking hita ngayon, ngunit hindi siya nag pabigat upang hindi niya maipit ang tiyan ko. Hubo’t-hubad na rin siya ngayon. And I see his hard rock manhood that is ready to dive in. Seeing his massiveness prepares the inner part of me. Alam kong ilang ulit ng may nangyari sa amin ng asawa ko, pero napalunok talaga ako at medyo kinakabahan kapag nag-se-sex na kami. Dahil kahit gaano ka-prepared masikip pa rin, pero hindi naman masakit dahil sa juices mo na nagpapadulas sa loob. “Put it in, Love," I said, begging. He leaned closer and stared at my eyes for a while. “You’re so wet, Mi amor," salita niya habang dahan-dahan na pinasok ang kanyang pagkalalaki ng hindi inaalis ang mga mata sa akin. I gasped when he suddenly shoved it inside. “L-love?" I worriedly says. Nanlaki ang kanyang mata
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV MATAPOS ang check up ko ay bumalik na ako sa kwarto namin mag-asawa. Sinamahan ako ni Rowan, pero hindi ko siya kinakibo dahil naiinis ako sa kanya. Ayaw ba naman makipagtalik, wala naman pa lang problema. Sabi ng OB ko, okay naman daw namin gawin huwag lang papa-sobra. Alam ko naman na nag-iingat lang siya pero tatlong linggo na akong tigang. Gusto ko rin madilagan. Nagmamaktol pa rin ako. Kahit ayaw ko talaga ng ganito dahil naiinis talaga kayo sa kanya ng sobra. Na kaya ko naman siyang tiisin, dahil siguro buntis ako kaya natitiis ko siya. Last time, nung araw na sinagip nila ako mula sa pag-kidnapped ni Hillary sa akin ay nakipagkita pala ang pangit. Grabi galit ko sa kanya nun. Isang buwan ko siyang hindi kinausap. "Mi amor, here's the ultrasound results." Una kasi akong lumabas ng clinic dahil naiinis ako sa kanyang presensya. Kaya iniwan ko siya habang nakikipag-usap pa sa OB ko. "Our babies," sambit ko at marahan na hinaplos ang resulta
THIRD PERSON POV DUMAAN ang tatlong buwan at nanatili pa rin si Elvis sa secret mansion ni Rowan sa bundok. Doon kasi ay safe siya dahil bantay sarado ang mansion at walang gaanong tao ang nakakaalam sa lugar dahil private property ito ng mga Walter. May private OB at nurse din si Elvis para sa kanyang monthly check up. Wala na rin social media si Elvis, dahil umiiwas na rin ‘to sa mga bagay na nakaka-stress sa kanya. Tumigil na rin siya sa pagpasok ng school hanggang sa matapos ang college life niya. Hindi niya nagawang umakyat ng stage, at kahit gustuhin man niya ay mas pipiliin pa rin niyang huwag na magpakita sa mga kaklase at ibang tao. “Ang lalim ng iniisip mo ah. May problema ba?" Salita ni Rowan na kakapasok lang ng kwarto. May dala ‘tong mga prutas na parang bagong pitas lang. “Nagandahan lang sa view. Actually, thankful ako kasi wala akong ibang iisipin kundi ang dito lang. Ang dami kong nagagawa habang nandito ako e,” kwento niya habang binabalatan ang orange.
HILLARY SMITH POV I hurriedly went to our favorite café to meet my husband. I missed him so much. I wanted to hug him so tight and kiss him tenderly. Akala siguro ng babae na 'yon ay mapapaniwala niya ako? Hindi sila kasal. She just made me believe that they're married to make me jealous. And here I am now, fixing myself up, wearing my favorite dress—katulad sa binigay sa akin ni Rowan noon. Matagal na rin kasing wala ang dress na 'yon, kaya nagpagawa ako ng katulad nung binigay niya sa akin. I’m so excited to see him. I just miss him so much. I am already here, excitedly waiting for him. Siguro masyado lang akong maaga para sa meet-up namin. I’ve been here for two hours now, and it’s starting to feel a bit uncomfortable. "Ma'am, may gusto po ba kayong orderin?" Pang-sampung balik na nitong waitress sa akin, dahil hindi pa talaga ako umo-order kasi hinihintay ko si Rowan. "No! Just wait for me to call you, okay?" I said, irritably. Tumango naman siya at umalis na sa harapa
THIRD PERSON POV. “I’m sorry, Bes. It’s my fault dahil hindi kita binantayan ng maigi. Pangako hindi na ako aalis sa tabi mo," sabi ni Lindsay, halos pabulong na salita nito. Nakokonsensya kasi siya at sinisisi ang sarili dahil iniwan niya si Elvis. “Pang-ilang sorry mo na ba ‘yan? It’s not your fault, okay? Wala kang kasalanan kaya ‘wag mo sisihin ang sarili mo. Maayos naman ako at ang mga baby ko. Kaya tahan na," ani Elvis habang pilit na pinapakalma si Lindsay. Hindi lang kasi si Rowan ang galit sa kanya, pati na rin ang mga Kuya niya. Nasaktan siya dahil sa mga salitang binibitawan ng mga ‘to. Mabuti ang mga Kuya niya and she respected them a lot, but sometimes they’re too much kapag napapagalitan siya. “Galit na sila sa akin,” humahagulgol nitong salita. Hindi naman mapigilan ni Elvis na maawa dahil hindi naman talaga niya kasalanan. “Sorry ah, dahil sa akin ay galit ang mga Kuya mo sa’yo. Kasalanan ko naman kasi talaga, kung hindi lang ako lumabas ng classroom at hina
THIRD PERSON POV NANG malaman ni Rowan na nawawala si Elvis ay balisa 'to at hindi mapakali. Mabilis niyang pinaalam sa mga magulang ang nangyari kay Elvis at to the rescue naman agad ang mga 'to. Nagalit rin siya kay LIndsay dahil hindi niya 'to binantayan ng maigi. Na alam naman nito na may panganib sa paligid. Lahat ng pwedeng mapagkuhanan ng mga sources ay sinusundan nila. CCTV sa school, hanggang sa maglabas sila ng lugar. Kahit saang anggulo ng buong lugar ng Manila ay sinuri nila mahanap lang si Elvis. Nahihirapan sila kasi may mga walang CCTV sa ibang lugar kung saan posibleng dumaan ang mga kidnapper. Or planado ng mga 'to ang pag-kidnapped kay Elvis. "Where's Hillary?" galit na bungad ni Rowan ng makapasok siya sa mansyon ng mga Smith. Bumungad sa kanya ang kapatid at mommy ni Hillary. "What are you doing here, Rowan? May kailangan ka ba sa anak ko?" taas-lilay na salita ni Mrs. Smith. "Yes. I need to talk to her," kalmadong salita nito. Ayaw niyang ipahalata na
ELVIS CIENNA COSTELLO POVNAHIHILO ako dahil sa pagsampal at sabunot ni Hillary sa akin sa ulo ko. Matapang rin akong nakipag palitan sa kanya ng mga salita, hindi ako magpapatalo sa kanya. Lalabanan ko siya at ipapakita ang tapang ko sa kanya. Kailangan niya ng magising sa katotohan na wala na si Rowan sa kanya, at nakaraan na lang siya. At hindi ako basta-bastang babae lang ni Rowan. Ako ang asawa niya. "Bakit ka pa kasi bumalik?" matapang kong tanong sa kanya. She smirked at marahas na inangat ang mukha ko upang iharap sa kanya. Pinanlakihan niya ako ng mata at hindi naman ako nagpatalo sa kanya at nginisihan lang siya ng nakakaloko. She looks pissed at marahas na binitawan ang mukha ko. I can't believe na siya ang ex-wife ni Rowan. Hindi talaga mag-sink in sa utak ko na basura pala ang ugali ng babaing 'to. She didn't act like her age. "Hindi ko inakala na matapang ka pala, kasi base sa itsura at galawan mo. Hindi ka makabasag pinggan. Siguro, maganda kung maglaro tayo ng tag