WARNING ⚠️ Napatahimik si Elvis habang nakatingin sa dalawang tao na nasa kama. Nakahiga si Rowan, at ang babaeng kasama niya ay nakaupo sa gilid. Nakapikit si Rowan at marahan siyang hinaplos ng babae sa mukha. “Malapit na tayong ikasal, kaya please, ingatan mo ang sarili mo, okay?” sabi ng babae. Sino siya? Anong ikasal? tanong ni Elvis sa isip niya. Hindi niya namalayan na tumutulo na pala ang kanyang mga luha. Nanlambot ang kanyang tuhod at nanginginig ang buong katawan. Malakas ang kabog ng kanyang dibdib. Masakit at nakakapanghina ang kanyang natuklasan. Bago pa man siya tuluyang manghina, tumakbo na siya palabas ng mansyon. Sa bilis ng kanyang pagtakbo, hindi na siya namalayan ng guard na lumabas na siya. Napaluhod siya nang tuluyan na siyang makalabas ng gate. Napahagulgol siya, at sumisikip ng sobra ang kanyang dibdib. “Did he cheat on me? Niloloko ba ako ni Rowan?” tanong niya sa sarili, katanungang hindi niya alam ang sagot. Napaupo siya sa damuhan at hindi n
Nang mabalitaan ni Rowan ang nangyaring pagkidnap kay Elvis, galit niyang tinawagan ang kanyang mga tauhan upang maghanda. Nakuha na niya ang lahat ng impormasyon mula kay Lindsay, na nasa lugar na at nagtatago upang hindi makita ng kalaban. Isang malutong na mura ang kumawala sa bibig ni Rowan, lalo na nang makita niya ang presensya ng doktora. “Rowan, baby, please… just let me see your wound, okay? After this, I'll go,” the doctor insisted. “WHEN I SAID NO, IT’S A NO, DOCTOR,” malamig na sabi ni Rowan sa doktora, dahilan upang mapayuko ang babae. “Manong Vicente, bakit niyo hinayaan na umalis si Elvis?” seryosong tanong niya sa matandang guwardiya. “Naku, sir… Hindi ko nga nakita na lumabas ng gate si Ma’am Elvis. Doon ko lang nalaman nang tumakbo si Jude sa akin at sinabi niyang si Miss Elvis tumakbo palabas ng mansyon. Tiningnan ko naman ang CCTV, at totoo ngang si Ma’am Elvis ‘yon,” paliwanag ng matanda. “Bakit hindi niyo siya sinundan sa labas? Nakita niyo naman pala,”
Malutong na napamura si Franco nang marinig niya mula sa kanyang tauhan na narito ang kapatid. Tama nga ang nasa isip niya; ang kapatid pala talaga ang ibig sabihin ni Elvis. Ngunit palaisipan pa rin sa kanya kung bakit magkakilala sina Elvis at Rowan. Hindi rin nabanggit ng mag-asawang Costello na may fiancé o nobyo na pala ang anak. Matapos niyang buhatin at dalhin si Elvis sa isang kwarto, agad siyang lumabas at marahang kinuwestiyon si Simon. “Anong alam mo, ha? Fiance pala ng anak mo ang kapatid ko, pero hindi mo sinabi sa akin. Ano bang balak mo, sirain ako, ha?" galit at igting ang panga na salita ni Franco. “W-wala akong alam, Franco. At hindi ko pa nakikita o nakilala ang Rowan na sinasabi niyo,” tugon ni Simon, umiiyak na sa sobrang takot. “Hindi mo alam, ha? Hindi mo ba kilala kung sino ang Rowan na ‘yan? Siya lang naman ang pinaka-nakakatakot na tao na nakilala ko, pero hindi ako magpapatalo sa kanya. Magkakamatayan muna kami,” naninigkit ang mga matang sabi nito.
NAGSISIGAW at nagwawala si Franco pagkaalis nina Rowan. Sa sobrang galit, hinugot niya ang baril at pinaputukan ang ilan sa kanyang mga tauhan, na agad naman na binawian ng buhay. Dahil sa takot, mabilis na umalis sa harapan niya ang kanyang mga tauhan. Malakas na sumigaw si Franco, saka itinutok ang baril sa kawalan at sunod-sunod na nagpaputok sa ere. "Lahat na lang! Lahat na lang kinukuha mo, hayop ka! Isusunod na talaga kita sa mga plano ko. Hahayaan kita sa ngayon, pero ako pa rin ang mananalo sa huli. Aghhhh!" huling sigaw niya, sabay nagpaputok ng isang beses. Habang pauwi sila, takot na takot si Elvis nang magising ito. Sa sobrang takot, bigla niyang nasuntok sa mukha si Rowan at nasipa ang tagiliran nito, marahil inakala niyang kalaban ito. Hinihingal si Elvis, at mabigat ang bawat hininga niya. Napangiwi naman si Rowan nang tamaan ang kanyang sugat sa tagiliran. Natulala si Elvis nang makilala ang kanyang kasama. Hindi siya umimik, marahil dahil sa trauma kaya’t hindi ag
ELVIS POVSimula nang mangyari ang insidente, 24/7 na akong may bantay. Minsan, nakakahiya nang lumabas ng hotel dahil palaging may nakasunod sa akin. Kapag nasa school naman, hindi rin nawawala sina Kennedy at Lindsay. Kahit ilang beses ko nang sinabi kay Rowan na hindi na kailangan, ayaw pa rin niyang makinig. Pati si Mommy, ayaw na rin akong palabasin ng kwarto. Alam ko naman na gusto lang nila akong protektahan, pero nakakainis kasi na parang ang dami kong bantay.“Ano na naman ang iniisip mo?” tanong ni Mommy habang umupo sa tabi ko. Kanina pa kasi ako nakadungaw sa bintana, pero wala naman akong ibang nakikita sa labas kundi mga buildings.“Mom, maghanap na po tayo ng bagong matitirhan. Wala akong makita na mga puno, e. Pati hangin, polluted na—hindi na masarap langhapin.”“Makakahanap din tayo ng bahay, Nak. Pero sa ngayon, magtiis muna tayo dito sa hotel. Hindi pa kasi tayo sigurado kung sino talaga ang kalaban natin,” sagot ni Mommy. can see how tireless she is, lalo na noon
“Are you seriously having those kinds of dreams?” tanong niya, hindi makapaniwala. I smiled and hugged him. “Yeah. And I want you to touch me,” I said seductively. “We can't,” sagot niya, seryoso. Mabilis akong napatingin sa kanya at seryoso talaga siya. “Hindi pwede? B-bakit?” nagtatakang tanong ko. “Hindi pa pwede hanggang sa makasal na tayo,” sagot niya. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. “Nagpapatawa ka ba? Ilang taon pa bago tayo ikasal? P-pero kung ‘yan ang gusto mo, maghihintay ako,” mahina kong sagot. Tumayo siya mula sa kama, at ako naman, bigla na lang nawalan ng gana. Tumayo na rin ako at sumunod sa kanya sa labas. Nakayuko lang ako dahil ayaw kong makita niyang disappointed ako. Ilang araw na rin kasi. Iniisip ko pa lang na may mangyari sa amin, na-ho-horny na ako. “Careful,” sabi ni Rowan nang biglang mamatay ang ilaw. Bigla naman nabalot ng takot at kaba ang puso ko. Mahigpit akong napayakap kay Rowan. “Mi amor…” Mas lalo akong napakapit sa kanya
NASAPO ko pa rin ang noo ko hanggang ngayon. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Rowan na kasinungalingan lang ang sinabi ko tungkol sa wet dreams ko. Ang totoo, nightmares talaga ang naranasan ko. Nahihiya rin akong sabihin sa kanya dahil mukhang excited pa naman siya ngayon. Alam kong mali ang lokohin siya, at sa tingin ko, natutunan ko na ang leksyon ko. Umupo ako sa tabi niya at marahan kong hinawakan ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako at mahigpit na hinawakan ang kamay ko. His smile was so sincere. Ang gwapo niya, lalo na kapag nakangiti. Hindi pa rin kayang iproseso ng utak ko na engaged na kami ni Rowan. "Anong nasa isip mo?" tanong niya sa akin. "Hindi pa rin ako makapag-move on... dahil dito," tugon ko habang ipinapakita ang singsing sa daliri ko. "Masasanay ka rin, mi amor. 'Yan pa lang ang unang singsing. What more pa kaya kapag wedding ring na natin," sagot niya habang hinawakan ang mukha ko. "That ring is my mom's engagement ring. Matagal ko nang itinago
Hindi ko na alam kung anong oras na, pero patuloy pa rin kami sa aming ginagawa. Nanginginig na ang tuhod ko, at nagsisimula nang manghapdi ang pagkababae ko. Hindi ko na maramdaman ang mga binti ko dahil sa pagsagad ni Rowan, na para bang ilang taon siyang hindi nakasisid. Paulit-ulit niyang kinakain ang mahapdi kong pagkababae. Kahit ilang beses na niyang nilabasan ang loob ko pero hindi siya nag-aatubiling malasahan ang sarili niyang tamod, na parang hindi siya naduduwal o nadidiri. At ngayon, buhat-buhat na naman niya ako habang nakasandal ako sa pader. Mahigpit ko siyang niyakap habang patuloy siyang naglabas-masok sa akin. Parang wala siyang kapaguran habang siya na lang ang gumagawa ng lahat, dahil tuluyan nang bumigay ang mga paa ko. Hindi ko na nga maalala kung ilang beses na rin akong nilabasan.“B-babe, nakikita ko na ang bukang-liwayway…” mahina kong sabi habang isinubsob ang mukha ko sa leeg niya.“Yeah… almost there, mi amor. Huli na talaga,” aniya. Napasigaw ako nang b
⚠️ TRIGGER WARNING ⚠️ WALANG pag-dalawang isip na pinutok ni Hillary ang baril sa isa niyang tauhan. Galit na galit ito dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nakuhang matinong balita kung nasaan si Rowan. Baliw na baliw na ito kakaisip kung nasaan na ba ang kanyang dating asawa. Nagsisigaw, nagwawala, pinapaputok ang baril sa itaas, at sa kung saan. Walang pakialam kung may natamaan man o wala. "Mga inutil!! Walang mga silbi!" galit niyang sigaw sa mga tauhan na nakahandusay na sa sahig na wala ng mga buhay. "Ang simple lang ng inuutos ko, hindi niyo pa magawa?? Anong silbi niyo? Kaya nararapat lang na mawala kayo mga walang silbi!!!" "Ma'am, lahat po ng sinasabi niyo sa amin ay sinunod po namin. Kaso wala po talagang Sir Rowan sa lugar na pinuntahan namin. Lahat sila ay sinasabi na hindi umuuwi ang amo nila sa bahay." Paliwanag ng isang tauhan, ngunit hindi pa rin iyon pinalagpas ni Hillary at pinaputukan ang kabilang paa nito."Walang silbi! Magmanman kayo sa mansyon niya.
HINDI agad mag-proseso sa utak ni Elvis ang narinig mula sa kanyang Mommy. She was stun, confused, but suddenly remember what his Tito Romano said, earlier. He even intentionally mentioned — DADDY, ay dahil may pinapahiwatig pala ito sa kanya. May pag-aalala naman sa mukha ni Elvira. Wala pa naman talagang balak na amini n ng magkapatid ang tungkol sa bagay na ito hanggang sa matapos ang kasal. Pero parang panahon na rin para malaman ni Elvis ng katotohanan. Mas maganda nga na ito ang maghatid sa kanya sa altar sa araw ng kasal niya. Ngunit may pag-aalala para kay Elvira. 'Tito Romanoff is my real father?' Sa isipan ni Elvis. "Anak, alam kong nagtataka ka kung bakit magkasama kami ng Daddy mo. But, believe me hindi ko rin alam na siya ang ama mo. I just found out, two days ago." Agad na paliwanag ni Elvira. 'So, what about my dad? Alam ba nito na may anak siya?" sa isipan ulit ni Elvis. "Then, kilala ni Dad si Mommy?" tumango si Elvira. "Uhm. Nalaman lang ng daddy mo na ma
Nang magising na lahat ng tao sa bahay ay naghanda na rin si Elvis upang lumabas. Kanina pa kasi talaga n'yang gustong lumabas kaso pinipigilan siya ni Rowan dahil medyo maginaw pa sa labas. She's also excited to see her mom to the other side of the room, dahil dalawang araw din niya itong hindi nakita at nakasama. Aside from telling her mom about her wedding, she also gets excited to know more about her Tito Romanoff, who she just met earlier. And on her way to Elvira's room ay nakasalubong niya ang isang lalaki na kamukha ng Tito Romanoff niya. And she assumed na si Romanoff ito kaya walang pag-dalawang isip na binati niya ito. Malaki ang ngiti sa kanyang mukha at sobrang saya niya talaga na nakita niya ulit ang Tito niya. Sobrang gaan talaga ng loob niya rito. Ngunit biglang nawala ang ngiti sa labi niya ng may lumabas na lalaki sa isang kwarto at kamukha ito ng lalaking nasa harapan niya. "Elvis, Iha?" sambit ni Romanoff at nilapitan si Elvis. Palipat-lipat ang tingin ni Elvis
PAGBALIK ni Elvis sa kanyang kwarto ay dahan-dahan siyang umupo sa kama habang dinadama pa rin ang sayang kanyang nadarama. Hindi niya man alam kung ano ang dahilan ng saya sa kanyang puso, marahil dahil iyon sa lalaking nakausap niya na nag-ngangalang Romanoff. Na kapatid pala ng kanyang Mommy Elvira. Kaya siguro magaan ang loob niya ay dahil kapatid pala ito ng kanyang Ina. Na unang beses pa lang niyang makilala, dahil hindi naman niya nakilala ang pamilya ng mommy Elvira niya. Simula pa noon. Gustuhin man n magtanong ni Elvis kaso hindi niya magawa dahil palaging busy sa trabaho ang mga magulang at hindi pa siya kinakausap ng mga ito. "Bakit ang saya ng puso ko? I know that it's confusing sa akin kanina ang mga sinasabi niya, pero bakit iba ang dala nito sa puso ko?" Puno ng katanungan ang isipan niya habang marahan na hinaplos ang dibdib niya, pinakiramdaman ang tibok nito. "Masaya lang talaga siguro ako kaya magaan ang loob ko kay Tito Romanoff. Kakausapin ko talaga si Mommy
PUNO ng pagtataka ang makikita sa mukha ni Elvis. Hindi niya kilala ang taong nasa harapan niya, but somehow she felt something inside her that she wants to know him. Her heart thumped so fast, like it was going to burst out of her chest. Even mentioning a name that she hasn't heard all her life. “Po? Ahm…,” she was hesitant to mention the name, so she just cleared her throat before she spoke again. "Who's Viviana? I haven't heard that name po kasi,” ani Elvis and fakely smile. “Someone's important to me. To is?” He said , feels nervous. "Sadly you haven't had the chance to see her. But, she's the most amazing and understanding person I have ever met." Walang ideya si Elvis sa kung ano at sino ang sinasabi ni Romanoff ngunit nanatili lang siya upang makinig rito. ‘Ang agang-aga, nakakarinig ako ng drama. Well, it's not a drama, but a confession to the person. This is actually confusing, at ano ba ang ibig-sabihin sa mga sinasabi niya?’ sa isipan ni Elvis na puno ng pagtataka.
NASA kalagitnaan pa ng mahambing na tulog si Elvis ng bigla na lang bumaligtad ang kanyang sikmura at napatakbo sa cr. Naduduwal ito. Napansin naman agad ni Rowan ang mabilis na pagtakbo ni Elvis patungong cr,kaya sumunod siya agad rito. Nadatnan niya si Elvis na naduduwal pa rin kaya nag-aalala siya at hinagod-hagod ang likuran nito. Iniwan na muna niya saglit si Elvis upang kumuha ng maligamgam na tubig. “Masama ba pakiramdam mo, Mi amor?" Nag-aalala na tanong ni Rowan na nakatayo sa likuran ni Elvis at patuloy na sa paghagod ng likod nito. “Bigla na lang kasing bumaliktad ang sikmura ko e. Akala ko panaginip ko lang ‘yun, totoo pala," tugon ni Elvis at nagmomog na. “Here. Water. Maligamgam na tubig yan,” ani Rowan. Tinanggap naman agad ni Elvis ang baso ng maligamgam na tubig at ininom. “Do you wanna see a doctor?" “No, Babe. I'm okay. Maayos naman na pakiramdam ko at wala naman talaga akong naisuka. Sadyang bumaliktad lang talaga simula ko." “Sigurado ka? Baka dahil
Rowan's forehead creased upon hearing it. Pero hindi na siya nagtanong pa baka mali lang siya ng iniisip. He clears his throat bago magsalita. Inubos na muna niya ang isang baso ng wine, saka nagsalita. “By the way, where's Tita Elvira? Why is she not here if magkasama naman kayo?" tanong ni Rowan. Sabay naman na nagtinginan ang kambal. Peki naman na napaubo si Romano at inubos ang isang baso ng wine. “She's with your secretary, Russ," tugon ni Romanoff, sabay inom ng wine. “And we have no idea kung nasaan na ang dalawa," he added. “Seriously?" Hindi makapaniwala na salita ni Rowan. “Kanina pa kayo dito?" “30 minutes, already…" tugon ni Romano. “What is this guy doing?" anas ni Rowan at parang Ina na concern sa anak. Kinuha ni Rowan ang kanyang selpon at tinawagan si Russ. Mabilis naman itong sumagot. Bumungad naman kay Rowan ang maingay na simoy ng hangin at ang bawat paghampas ng tubig dagat sa dalampasigan. “Where did you take, Tita? She's supposed to be resting
MATAPOS paliguan, damitan, at ayusan ni Rowan si Elvis ay iniwan na muna niya itong natutulog na sa kama. Masyado kasi silang mapusok at aktibo sa ganoon na aktibidad kaya napagod na at nakatulog. Ilang oras din kaya silang nandun sa tabing-dagat, malalim na rin ang gabi ng sila’y nakauwi. Tulog mantika na kasi si Elvis kaya hindi na ito ginising pa ni Rowan, dahil alam niyang magigising ito kapag nakaramdam na ng gutom mamayang madaling araw. Paglabas ni Rowan ay bumungad sa kanya ang dalawang matangkad na lalaki. Maputi ang mga ‘to at pamilyar din ang hitsura ngunit hindi niya maalala kung nakilala na ba niya ang mga ‘to, dahip unang beses pa lang naman niyang na-meet ang dalawa. May kaedaran na rin ang mga ito, ngunit hindi halata sa kanilang postura. Dahil napakagandang lalaki nga naman nila kahit nasa 40s na. Matangkad, matipuno, maputi, at may kulay asul ang mga mata. Gulat man ay hindi ito ipinakita ni Rowan at walang pag-dalawang isip na kinonpronta ang dalawa. ‘Sino b
Dalawang araw na silang nasa Batanes, at mukhang nakalimutan na nila ang buhay sa Manila. They're just enjoying the time, especially for Elvis na unang beses niya lang sa Batanes. Until now, hindi pa rin mag-sink in sa utak niya na nasa Batanes siya. They went to beach together, enjoying the sun, the fresh air. Elvis even tried Kayak kahit takot siya sa tubig. No specific reason why but she's afraid of water. Hindi rin siya marunong lumangoy. Rowan was with her, guiding her para hindi siya matakot. He helped her overcome her fears kahit mangiyak-ngiyak na siya kanina dahil hindi niya mabalance ang pag sagwan. Takot na baka mahulog siya at malunod. But, Rowas reassuring her safety. Kinuha siya ni Rowan mula sa Kayak at yumakap sa kanya. He teach her how to hold her breath, and paddle her foot. He even tried to teach her how to swim, and slowly get it and hindi na natakot. “You learn fast, mi amor," anas ni Rowan ng nasa may batuhan na sila. Nasa kabilang parte sila Lindsay, Kenn