Hindi ko na alam kung anong oras na, pero patuloy pa rin kami sa aming ginagawa. Nanginginig na ang tuhod ko, at nagsisimula nang manghapdi ang pagkababae ko. Hindi ko na maramdaman ang mga binti ko dahil sa pagsagad ni Rowan, na para bang ilang taon siyang hindi nakasisid. Paulit-ulit niyang kinakain ang mahapdi kong pagkababae. Kahit ilang beses na niyang nilabasan ang loob ko pero hindi siya nag-aatubiling malasahan ang sarili niyang tamod, na parang hindi siya naduduwal o nadidiri. At ngayon, buhat-buhat na naman niya ako habang nakasandal ako sa pader. Mahigpit ko siyang niyakap habang patuloy siyang naglabas-masok sa akin. Parang wala siyang kapaguran habang siya na lang ang gumagawa ng lahat, dahil tuluyan nang bumigay ang mga paa ko. Hindi ko na nga maalala kung ilang beses na rin akong nilabasan.“B-babe, nakikita ko na ang bukang-liwayway…” mahina kong sabi habang isinubsob ang mukha ko sa leeg niya.“Yeah… almost there, mi amor. Huli na talaga,” aniya. Napasigaw ako nang b
HINDI pa rin mag-sink in sa utak ko na fiancée ko na si Elvis. Alam kong wala pang isang taon mula nang kami ay magkakilala at ma-inlove sa isa’t isa. Pero kailangan pa bang patagalin kung ganito na kabaliw ang puso ko sa kanya? Elvis will be the woman I marry—wala nang iba. Sa kanya ko ulit naramdaman ang ganitong saya matapos ang sampung taon ng pangungulila ko sa aking namayapa nang asawa, si Hillary. She was my greatest love. She was my first love. I married her despite her father’s objections, and it eventually led to her death. My father-in-law, Mr. Smith—Franco’s father—wasn’t my biological dad, and he never adopted me. Pinalabas lang ng pamilya na adopted ako para pagtakpan ang krimen na ginawa nila sa pamilya ko. My father died because of that family. Hindi ko pa sila napapanagot sa mga kasalanan nila. At ngayon, guguluhin na naman nila ang buhay ko. Hindi na ako papayag. Hindi pa ako nakakalimot sa ginawa ng matandang iyon sa mama ko at sa kapatid kong babae—ang dahilan
“Boss," sambit ni Russ. Seryoso siya, at tila may hindi magandang nangyari. “What’s happening?" tanong ko ng walang gana pagkababa ko ng sasakyan. “If this is just nonsense, I swear, Russ, I’ll blow your head off," I firmly said. Yumuko si Russ at hindi na nagsalita. Hindi ko alam kung bakit urgent ito kaya nagtataka ako kung anong nangyayari. Kung bumalik na naman ba ang matandang 'yon at manggulo na naman. Nang makapasok ako sa loob, bigla akong napansin ng mga tauhan ko. Sabay naman silang nagsilingunan sa akin. Kunot-noo akong tumingin sa kanilang lahat, nagtataka sa kanilang mga reaksyon. Lumakas ang kabog sa dibdib ko habang papalapit ako sa living room, kung saan naroon sina Lindsay, Kennedy, at ang mga kapatid na lalaki ni Russ. Seryoso ang mga ito at nakatutok lamang sa isang direksyon. Nagtataka ako sa naging reaksyon nilang lahat. At kung sino ang kanilang tinitingnan at ganito sila ka seryoso. Patuloy lang akong naglakad hanggang sa biglang tumayo ang isang babae mu
Bumalik si Rowan sa hotel kung saan tumuloy sina Elvis at Elvira. Mabigat ang loob niya, at hindi pa rin niya maiproseso sa kanyang isipan ang nangyari. Pilit niyang pinapaniwala ang sarili na panaginip lang ang lahat—na bumalik si Hillary, at hindi ito totoo. Ngunit nasa realidad na siya, at ang nakita niya ay ang dating asawa. May takot din siyang naramdaman. Na paano kung malaman ito ni Elvis at makipaghiwalay siya sa kanya? Kinuha niya ang kanyang cellphone at binuksan ang GC. Sinabi niya sa mga kasama doon na huwag magkuwento kay Elvis tungkol sa ex-wife niya. At siya na ang bahalang magsabi dito. "Please, don't tell Elvis about what happened today. Ako na ang bahalang magsabi sa kanya. For now, huwag na muna kayong lalapit sa kanya. Hanggang sa ikasal kami. And don't tell Hillary about Elvis." Message sent. Agad naman na nag sagutan ang mga miyembro sa gc. Kennedy: Tito, kami na ang bahala. Magpalamig ka muna, umalis muna kayo ni Elvis ng ilang araw Kami na ni Lindsay bah
“Nagbalik ang dati kong asawa, Tita. Nag-aalala ako para sa kaligtasan ni Elvis. Kaya ko siyang protektahan, pero natatakot ako sa posibilidad na kapag nalaman ni Hillary ang tungkol kay Elvis, baka may gawin siyang masama. Kilala ko si Hillary, Tita—katulad lang siya ng daddy niya,” mahabang paliwanag ni Rowan.He looks frustrated. Halatang nag-aalala rin talaga siya para sa kaligtasan ni Elvis. Napaawang naman ang labi ni Elvira, habang puno ng pagtataka ang kanyang mga mata. Hindi niya inaasahan ang sinabi ni Rowan, lalo na’t wala itong nabanggit tungkol sa kanyang nakaraan.“A-anong ex-wife? Kasal ka pala habang kasama mo ang anak ko?” biglang napasigaw si Elvira sa sinabi ni Rowan. “Akala ko single ka? Rowan, ginawa mo bang kabit ang anak ko?”Parang hinugutan ng hininga si Elvira. Kusang tumulo ang kanyang mga luha dahil sa awa at sakit na nararamdaman para sa anak. Hindi niya inakala na naging kabit na pala ang kanyang anak. Kawawang Elvis, walang kamalay-malay.“Ginawa mong ka
Umalis na rin si Elvira, at si Rowan naman ay umakyat na sa hotel. Pagkarating niya sa kwarto, nadatnan niya si Elvis sa sala, tahimik na nanonood ng TV. Hindi siguro nito namalayan ang pagdating ni Rowan kaya't patuloy lang ito sa pinapanood. "Mi amor," tawag ni Rowan. Huminto si Elvis sa kanyang ginagawa at dahan-dahan na lumingon. "Bakit ka nandito?" inis na usal nito kay Rowan. "Sorry na, please... Bumalik naman ako agad, kasi namimiss kita. Please, sorry na, mi amor, mahal kita," panunuyo ni Rowan. Umupo si Rowan sa tabi ni Elvis at marahan na hinawakan ang kamay nito. Hindi naman siya pinansin ni Elvis at bumusangot lang ang mukha. "Mi amor, gusto mo bang sumama sa akin?" tanong ni Rowan. Nagtataka naman na lumingon si Elvis kay Rowan."Maglalayas ba tayo? Saan naman?" "Batanes. Mag-staycation muna tayo dun ng ilang araw lang," ani Rowan. "May pasok pa ako eh..." "Sina Lindsay na ang bahala, sama ka muna sa akin, okay?" "Kailan tayo aalis?" “Mamaya alas tres
BASCO, BATANES Pagdating nila sa Basco, Batanes, agad bumungad sa kanila ang kahanga-hangang tanawin at preskong simoy ng hangin. Hindi maialis ang mga mata ni Elvis sa kanyang paligid—mga berdeng kabundukan at ang malawak na karagatan. Talagang kahanga-hanga ang natural na ganda ng Batanes. Mabilis na kinuha ni Elvis ang kanyang cellphone upang kuhanan ng litrato ang paligid. Para siyang bata na nagsisitakbo habang kumukuha ng video, tuwang-tuwa na animo’y walang pakialam sa mundo. Napapatawa man si Rowan sa naging reaksyon ni Elvis, kahit paano’y nawala sa kanyang isipan ang tungkol kay Hillary. "Mi amor, come here. Let's take a picture together," ani Rowan habang kinukuha rin ang kanyang cellphone. Siya na ang humawak sa cellphone para mag-selfie, dahil maliit lang ang braso ni Elvis, kaya’t hindi masyadong makikita ang tanawin sa likuran. Kaya tama lang na siya ang maghawak. "Ang ganda, babe," manghang sambit ni Elvis habang tinititigan ang litrato na kuha ni Rowan. Na
HINIHINGAL na si Elvis, kaya binuhat na lamang siya ni Rowan hanggang sa makarating sila sa pinakataas na bahagi. Nasa itaas kasi ang main door, may isa pa sa ibaba, pero kailangan pa nilang umikot. Kaya't sa itaas na lang sila dumiretso. Pagkarating nila, ibinaba na rin siya ni Rowan. Doon, mas lalo siyang nakaramdam ng ginaw dahil sa malakas na simoy ng hangin. "Welcome to heaven," nakangiting sabi ni Rowan at ipinakita kay Elvis ang nakakamanghang karagatan ng Iraya. Napasinghap si Elvis at nanlaki ang mga mata habang nakatakip ang kanyang bibig. Hindi niya alam kung ano ang dapat na reaksyon dahil talagang namamangha siya. "Totoo talaga 'to? God! What a wonderful world," naluluhang salita ni Elvis. "Tears of joy ba?" bulong ni Rowan at niyakap siya patalikod. "I am so glad na dinala kita dito. Masosolo na naman kita," dagdag pa nito. "Baka nakakalimutin mo na masakit pa ang katawan ko? "Ops. I almost forgot, sorry about that. Hindi ata ako makaka-score ngayon ah. Hays.
MATAPOS ang araw na ‘yon ay matagumpay si Hillary sa pagbilog ng ulo ni Rowan. Para tuloy tuta si Rowan na umu-oo lang lagi sa sinasabi ng babae sa kanya. Isang araw pa bago ma-discharge ni Rowan sa hospital. May final examination pa ang Doctor, at X-rays, para sigurado na pwede na ‘tong palabasin. Naghihilom naman na ang ibang sugat ni Rowan sa braso, at ang mga pasa naman nito ay nagsisimula na rin na mag-fade. Matapos suriin ng Doctor ay bumalik na sila ng kwarto. Si Russ pa rin ang kasama niya, at si Elvis ay hindi na pinabalik ni Russ at maghintay na lang sa bahay dahil maari na ‘tong makauwi. Masaya si Elvis na sa wakas ay makakauwi na ang kanyang asawa, kaya bago pa man ‘to dumating ay gumawa na muna sila ng pa-welcome party upang salubongin si Rowan ng saya. “Everyone is excited to see you. Finally makakauwi ka na rin,” salita ni Russ matapos niyang alalayan si Rowan na humiga muna sa kama. Hindi pa masyadong magalaw ni Rowan ang kanang binti niya kaya kailangan nit
NANLAKI ang mga mata ni Hillary habang napaawang ang bibig na nakatingin kay Elvis. Hindi ito agad makapagsalita, pero ng bumalik na ‘to sa huwisyo ay nanlilisik na ang mga matang nakatitig sa kanya. Hindi naman natakot si Elvis mas galit ang nararamdaman niya ngayon. Lalo pa’t nakikita niya ang mukha ng bruha. “Baliw ka ba? Bakit bigla ka na lang nanampal?" usal ni Hillary habang napakuyom ang kamay sa sobrang galit. “You deserve it. Kung hindi mo lang sinira ang party at kung hindi mo lang sinadya na sirain kaming dalawang mag-asawa ay wala sanang aksidente na mangyayari," galit na salita ni Elvis. “Alam mo, gusto kitang saktan. Pero Hindi ko ‘yun gagawin, tama ng masampal kita at baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na mas saktan ka pa." May bahid ng pananakot sa tono nito. "As if naman hindi kita papatulan. Baka nakalimutan mo na buntis ka. Sige ka, pag may nangyari diyan sa baby mo, baka iwan ka ng asawa mo.” Mapaglarong salita ni Hillary. Na tahimik naman si Elvis. “Elvi
MAKALIPAS ang isang linggo ay hindi pa rin magising si Rowan. Wala namang araw na hindi pinalampas ni Elvis na bantayan at alagaan ang asawa niya. Araw-araw siyang nasa ospital despite her condition na bawal na siyang ma-stress. Mula kasi ng maconfine siya dahil sa nangyaring aksidente ay binalaan siya ng OB niya na mag-ingat at alagaan ang sarili, dahil baka mapasama pa ang mga anak kung magpapadala siya sa nangyari sa asawa niya.Nasa ospital na naman siya ngayon at hindi maiwasan ni Elvis na umiyak habang hinihintay na magising ang asawa. Kumuha siya ng bimpo at maliit na palanggana para pamunas sa asawa. Malaki ang pinagbago sa katawan ng asawa, dahil nangangayayat talaga ‘to. At medyo humaba na ang bigote na gustong-gusto na hinawakan ni Elvis tuwing gabi. Kumuha na rin siya ng maliit na gunting upang gupitan ang mahabang bigote. Gugupitan niya lang konti para hindi messy tingnan at gwapo pa rin kahit walang malay.“Kahit mahaba na bigote mo ang gwapo mo pa rin, Love," ani Elvis
PAGDATING nila sa hospital ay nasa emergency room na si Rowan. Nanginginig na lang sa sobrang pag-aalala si Elvis na baka hindi na magising ang asawa. Nabibingi na rin siya sa lakas ng kabog ng dibdib niya at hindi pa rin siya mapakalma sa pag-iyak. Natatakot siya at sinisisi ang sarili kung bakit na-aksidente ang asawa. “Calm down, Elvis. Calm down, okay? Everything will be alright." Kalmadong wika ni Elvira at mahigpit na niyakap ang anak. Napahagulgul na naman ng iyak si Elvis. “Kasalanan ko ‘to, Mom. Pinahamak ko ang asawa ko," humahagulgol nitong salita. "No. Hindi. Wala kang kasalanan. It was just an accident, nobody wants it. Not even, Rowan. Malakas siya at hindi niya hahayaan na mamatay. Makikita pa niya ang mga anak niyo, kaya huwag ka ng mag-alala. He is a tough guy,” mahinahon na wika ni Elvira habang hinahagod ang likuran ni Elvis. Huminto na sa pag-iyak si Elvis, ngunit ang akala nilang kalmado na ay iba pala. Elvis collapsed in the arms of her mother. Nagma
WALANG boses ang lumabas mula sa bibig ni Elvis. Nawalan siya ng lakas at napadaos-daos na nakaupo sa sahig. Tulala at tanging dagundong lang ng kanyang dibdib ang kanyang naririnig. "Stop it, Hillary. You're delusional!" salita ni Rowan mula sa loob. Nakagapos, matapos siyang pukpukin ni Hillary sa ulo. "I can feel that you still love me. Why do you have to lie," Hillary shouted with frustration. "I am not lying. I admit that I still loves you," he paused, when he heard a clamping sound outside the comfort room. "Pero noon 'yun. Hindi ko pa nakilala ang asawa ko." Patuloy niyang salita. "Hell no! I don't believe you." Ang kaninang nasasaktan at maluha-luhang mukha ni Hillary ay napalitan ng mapaglarong ngisi. “Now, catch her and tell her that what she heard isn't true." Biglang tawa ni Hillary. "By the way, congratulations Daddy Rowan.” Malanding wika nito at hinalikan sa labi si Rowan. “Fuck you, HIllary. Kapag may mangyari sa mag-ina ko, papatayin kita." Nanggigil n
PAGDATING nila sa ground floor ay bumungad sa kanila ang napakagandang venue. Halata talaga na pang-bata ang party dahil sa mga balloons around the place, the toys as gifts for kids who’re invited to the party. Mostly, mga bata ang marami and their parents. Some faces are familiar, and some are not. Teary eyed na nag-lakad ang mag-asawa sa gitna ng crowd where kids sat peacefully. They’re all well-behaved and was taken care b their parents. The music wasn’t that loud dahil may infant rin. “Love, this is wonderful," mangiyak-ngiyak na salita ni Elvis sa asawa. “This is our babies gender reveal, mi amor. I am happy and excited, mi amor. What may be the gender of our baby, I’ll accept it wholeheartedly. Dahil anak natin sila," malambing na wika ni Rowan at hinalikan sa noo ang awa sa harapan ng lahat.“Now, ladies and gentlemen, good evening." Panimula ni Elvira na hawak ngayon ang mikropono. “Bago natin simulan ang pa-gender reveal ng aking mga anak. Gusto ko muna ipakilala sa ‘nyo a
KINABUKASAN ay busy ang mga tao sa mansion, dahil sa magaganap na GENDER REVEAL. Hindi rin alam ng mag-asawa kung ano ang gender ng kambal, at tanging ang OB lang ang nakakaalam. Kilala ng OB si Elvira, kaya kay Elvira na lang sinabi ang resulta, na ikinatuwa naman nito. At dahil mahalagang araw ngayon ay pinaghandaan talaga nila ng isang malaking sorpresa para sa lahat at lalo na sa mag-asawa. First gender reveal ng parehong pamilya kaya pinaghandaan talaga ‘to ng todo ni Elvira. Ngunit limitado lang ang imbitado wdahil nga may mga kalaban sa paligid na hindi alam kung kailan aataki. Anong oras na nang magising ang mag-asawang Rowan at Elvis. Mapungay pa ang mga matang ibinuka ni Elvis. Dahan-dahan siyang umupo sa kama at tiningnan ang asawa na nakapikit pa ang mga mata. Pagkababa niya sa kama ay agad na siyang dumeretso sa banyo upang mag-ayos sa sarili bago lumabas ng kwarto. Wala naman siyang ideya tungkol sa kaganapan na mangyayari, dahil sa sikat na Hotel magaganap ang part
MADALING-ARAW na nang makauwi ang dalawa. Dumeretso na agad sa kani-kanilang kwarto si Russ at Rowan. Medyo kinabahan si Rowan habang dahan-dahan na pinihit ang doorknob ng kanilang kwarto mag-asawa. Nang mabuksan na n’ya ang pintuan ay dahan-dahan na naman siyang pumasok at sinarado ang pinto. Madilim ang kwarto kaya hinanap nito ang switch. Nasa isip niya ngayon ay tulog na ang asawa. Ngunit nang buksan niya ang ilaw ay napasigaw na lamang siya habang nakahawak sa kanyang dibdib ng sumalubong sa kanya ang galit na itsura ng asawa na nakaupo sa sofa, at nakahalukipkip pa. “M-mi amor? Kanina ka pa ba diyan? Bakit hindi ka pa natulog? Anong oras na.” Agad na salita ni Rowan at lumapit sa asawa upang yakapin ito at hagkan dahil miss na miss na niya ‘to. “Don’t come near me!" Mariin na wika ni Elvis bago paman siya malapitan ng asawa. “Are you mad at me? I’m sorry, Mi amor, na-lowbat kasi ako kanina e. Kaming dalawa ni Russ. Matagal kasing natapos ang meeting namin, at kanina arou
DALAWANG BUWAN na ang lumipas at matiwasay naman ang pagsasama ng mag-asawa, at walang gulong gumagambala sa kanilang buhay. Nasa bundok pa rin naman sila nakatira, sa private property ni Rowan. Doon kasi ay malayo sa mga kalaban at wala pang nakakaalam sa lugar na ‘yon. Walang problema na iisipin, at malayo sa ingay ng mga sasakyan, malayo rin sa stress ang buntis na si Elvis. Lalo pa’t palagi niyang kasama ang asawa. Kahit na busy rin sa trabaho si Rowan ay hindi ito nagpaabot ng dilim sa trabaho at kahit alas-sias pa ng hapon ay umuwi na ‘to agad upang pagsilbihan ang kanyang mag-ina. Na kahit ilang beses na sabihin ni Elvis na ayos lang kung makakauwi ‘to ng gabi. Ngunit ayaw talaga paawat ni Rowan at gusto niyang alagaan ang kanyang mag-ina. Masaya siya na alagaan ang kanyang asawa, lalo pa’t gustong-gusto ni Elvis ang luto nito. Na kahit minsan ay pagod sa trabaho ay hindi ‘yon pinapansin ni Rowan dahil makita lang ang kanyang asawa na masaya ay napawi ang pagod niya. Lalo na