HINDI pa rin mag-sink in sa utak ko na fiancée ko na si Elvis. Alam kong wala pang isang taon mula nang kami ay magkakilala at ma-inlove sa isa’t isa. Pero kailangan pa bang patagalin kung ganito na kabaliw ang puso ko sa kanya? Elvis will be the woman I marry—wala nang iba. Sa kanya ko ulit naramdaman ang ganitong saya matapos ang sampung taon ng pangungulila ko sa aking namayapa nang asawa, si Hillary. She was my greatest love. She was my first love. I married her despite her father’s objections, and it eventually led to her death. My father-in-law, Mr. Smith—Franco’s father—wasn’t my biological dad, and he never adopted me. Pinalabas lang ng pamilya na adopted ako para pagtakpan ang krimen na ginawa nila sa pamilya ko. My father died because of that family. Hindi ko pa sila napapanagot sa mga kasalanan nila. At ngayon, guguluhin na naman nila ang buhay ko. Hindi na ako papayag. Hindi pa ako nakakalimot sa ginawa ng matandang iyon sa mama ko at sa kapatid kong babae—ang dahilan
“Boss," sambit ni Russ. Seryoso siya, at tila may hindi magandang nangyari. “What’s happening?" tanong ko ng walang gana pagkababa ko ng sasakyan. “If this is just nonsense, I swear, Russ, I’ll blow your head off," I firmly said. Yumuko si Russ at hindi na nagsalita. Hindi ko alam kung bakit urgent ito kaya nagtataka ako kung anong nangyayari. Kung bumalik na naman ba ang matandang 'yon at manggulo na naman. Nang makapasok ako sa loob, bigla akong napansin ng mga tauhan ko. Sabay naman silang nagsilingunan sa akin. Kunot-noo akong tumingin sa kanilang lahat, nagtataka sa kanilang mga reaksyon. Lumakas ang kabog sa dibdib ko habang papalapit ako sa living room, kung saan naroon sina Lindsay, Kennedy, at ang mga kapatid na lalaki ni Russ. Seryoso ang mga ito at nakatutok lamang sa isang direksyon. Nagtataka ako sa naging reaksyon nilang lahat. At kung sino ang kanilang tinitingnan at ganito sila ka seryoso. Patuloy lang akong naglakad hanggang sa biglang tumayo ang isang babae mu
Bumalik si Rowan sa hotel kung saan tumuloy sina Elvis at Elvira. Mabigat ang loob niya, at hindi pa rin niya maiproseso sa kanyang isipan ang nangyari. Pilit niyang pinapaniwala ang sarili na panaginip lang ang lahat—na bumalik si Hillary, at hindi ito totoo. Ngunit nasa realidad na siya, at ang nakita niya ay ang dating asawa. May takot din siyang naramdaman. Na paano kung malaman ito ni Elvis at makipaghiwalay siya sa kanya? Kinuha niya ang kanyang cellphone at binuksan ang GC. Sinabi niya sa mga kasama doon na huwag magkuwento kay Elvis tungkol sa ex-wife niya. At siya na ang bahalang magsabi dito. "Please, don't tell Elvis about what happened today. Ako na ang bahalang magsabi sa kanya. For now, huwag na muna kayong lalapit sa kanya. Hanggang sa ikasal kami. And don't tell Hillary about Elvis." Message sent. Agad naman na nag sagutan ang mga miyembro sa gc. Kennedy: Tito, kami na ang bahala. Magpalamig ka muna, umalis muna kayo ni Elvis ng ilang araw Kami na ni Lindsay bah
“Nagbalik ang dati kong asawa, Tita. Nag-aalala ako para sa kaligtasan ni Elvis. Kaya ko siyang protektahan, pero natatakot ako sa posibilidad na kapag nalaman ni Hillary ang tungkol kay Elvis, baka may gawin siyang masama. Kilala ko si Hillary, Tita—katulad lang siya ng daddy niya,” mahabang paliwanag ni Rowan.He looks frustrated. Halatang nag-aalala rin talaga siya para sa kaligtasan ni Elvis. Napaawang naman ang labi ni Elvira, habang puno ng pagtataka ang kanyang mga mata. Hindi niya inaasahan ang sinabi ni Rowan, lalo na’t wala itong nabanggit tungkol sa kanyang nakaraan.“A-anong ex-wife? Kasal ka pala habang kasama mo ang anak ko?” biglang napasigaw si Elvira sa sinabi ni Rowan. “Akala ko single ka? Rowan, ginawa mo bang kabit ang anak ko?”Parang hinugutan ng hininga si Elvira. Kusang tumulo ang kanyang mga luha dahil sa awa at sakit na nararamdaman para sa anak. Hindi niya inakala na naging kabit na pala ang kanyang anak. Kawawang Elvis, walang kamalay-malay.“Ginawa mong ka
Umalis na rin si Elvira, at si Rowan naman ay umakyat na sa hotel. Pagkarating niya sa kwarto, nadatnan niya si Elvis sa sala, tahimik na nanonood ng TV. Hindi siguro nito namalayan ang pagdating ni Rowan kaya't patuloy lang ito sa pinapanood. "Mi amor," tawag ni Rowan. Huminto si Elvis sa kanyang ginagawa at dahan-dahan na lumingon. "Bakit ka nandito?" inis na usal nito kay Rowan. "Sorry na, please... Bumalik naman ako agad, kasi namimiss kita. Please, sorry na, mi amor, mahal kita," panunuyo ni Rowan. Umupo si Rowan sa tabi ni Elvis at marahan na hinawakan ang kamay nito. Hindi naman siya pinansin ni Elvis at bumusangot lang ang mukha. "Mi amor, gusto mo bang sumama sa akin?" tanong ni Rowan. Nagtataka naman na lumingon si Elvis kay Rowan."Maglalayas ba tayo? Saan naman?" "Batanes. Mag-staycation muna tayo dun ng ilang araw lang," ani Rowan. "May pasok pa ako eh..." "Sina Lindsay na ang bahala, sama ka muna sa akin, okay?" "Kailan tayo aalis?" “Mamaya alas tres
BASCO, BATANES Pagdating nila sa Basco, Batanes, agad bumungad sa kanila ang kahanga-hangang tanawin at preskong simoy ng hangin. Hindi maialis ang mga mata ni Elvis sa kanyang paligid—mga berdeng kabundukan at ang malawak na karagatan. Talagang kahanga-hanga ang natural na ganda ng Batanes. Mabilis na kinuha ni Elvis ang kanyang cellphone upang kuhanan ng litrato ang paligid. Para siyang bata na nagsisitakbo habang kumukuha ng video, tuwang-tuwa na animo’y walang pakialam sa mundo. Napapatawa man si Rowan sa naging reaksyon ni Elvis, kahit paano’y nawala sa kanyang isipan ang tungkol kay Hillary. "Mi amor, come here. Let's take a picture together," ani Rowan habang kinukuha rin ang kanyang cellphone. Siya na ang humawak sa cellphone para mag-selfie, dahil maliit lang ang braso ni Elvis, kaya’t hindi masyadong makikita ang tanawin sa likuran. Kaya tama lang na siya ang maghawak. "Ang ganda, babe," manghang sambit ni Elvis habang tinititigan ang litrato na kuha ni Rowan. Na
HINIHINGAL na si Elvis, kaya binuhat na lamang siya ni Rowan hanggang sa makarating sila sa pinakataas na bahagi. Nasa itaas kasi ang main door, may isa pa sa ibaba, pero kailangan pa nilang umikot. Kaya't sa itaas na lang sila dumiretso. Pagkarating nila, ibinaba na rin siya ni Rowan. Doon, mas lalo siyang nakaramdam ng ginaw dahil sa malakas na simoy ng hangin. "Welcome to heaven," nakangiting sabi ni Rowan at ipinakita kay Elvis ang nakakamanghang karagatan ng Iraya. Napasinghap si Elvis at nanlaki ang mga mata habang nakatakip ang kanyang bibig. Hindi niya alam kung ano ang dapat na reaksyon dahil talagang namamangha siya. "Totoo talaga 'to? God! What a wonderful world," naluluhang salita ni Elvis. "Tears of joy ba?" bulong ni Rowan at niyakap siya patalikod. "I am so glad na dinala kita dito. Masosolo na naman kita," dagdag pa nito. "Baka nakakalimutin mo na masakit pa ang katawan ko? "Ops. I almost forgot, sorry about that. Hindi ata ako makaka-score ngayon ah. Hays.
"Yes. But Dad has already retired. Kami na ni Romanoff ang namumuno, and yes, we do illegal things like Dad," Romano said proudly. "Alam namin na ayaw mo na maging parte rin kami ng organisasyon, Ate. Pero ang kalaban ay hindi pa nagbabayad sa kanilang utang." Dagdag pang salita ni Romano. Hindi maiwasan ni Elvira na makaramdam ng pagkadismaya. Nang mawala ang kanilang ina dahil sa ambush ng kanilang mga kalaban, nagbago ang kanilang ama. Naging mahigpit ito at mas nakakatakot. Sa kanilang tatlong magkakapatid, si Elvira lamang ang hindi sumali sa organisasyon, dahil ayaw rin ng kanilang ina. Siya rin ang nag-iisang anak na babae. "Actually, matagal na namin gustong makipag-usap sa'yo. Pero parang ayaw mo talagang bumalik. We are happy for your success, Ate El. Nakikita namin lahat ng sakripisyo mo bilang isang magaling na designer," sabi ni Romano. Tahimik lang na nakinig si Elvira sa sinasabi ng kanyang kapatid. Totoo, matagumpay siya, at maraming proyekto ang naghihintay sa
PAGLABAS ni Rowan mula sa shower ay wala na si Elvis sa kama, usually kasi kada gising niya ay diretso na agad siya sa comfort room upang maglinis ng katawan o di kaya maghilamos. Kunot-noo na lamang si Rowan at iniisip na lang na baka may pagbabago na naman sa asawa. Nang makapagpalit na ng damit ay agad na rin siyang lumabas. Maganda ang gising niya ngayon, well, palagi namang maganda at masaya ang gising niya araw-araw, pero iba ngayon. Maaga siyang ginising ni Russ upang ipaabot ang balita na hindi na siya umalis dahil si Russ na ang bahala na mag-lead sa Team. Mahusay sa pakikipag-laban, at barilan si Russ. Maasahan siya sa lahat ng bagay, maliit man o malaki. Kaya nga nagtagal ang pagkakaibigan ni Russ at Rowan, dahil magkapareho sila ng mga bagay na gusto. Mabuting tao si Russ at hindi mapagsamantala. Marami na rin ‘ang naipundar sa pagtatrabaho niya kay Rowan. Nakapag-patayo na rin ng sariling kumpanya, ngunit hindi siya ang nagpalakad nito, kundi ang kanyang sekretarya.
THIRD PERSON POV NASA balkonahe na nang kanilang kwarto ang mag-asawang Elvis at Rowan. Hindi pa magawang makatulog kahit medyo nakakapagod ang araw nila. Gusto rin sulitin ni Elvis ng oras na kasama ang kanyang asawa, lalo pa’t dalawang linggo silang hindi magkikita. Malungkot para kay Elvis na hindi kasama ang asawa, dahil alam niyang hahanap-hanapin niya ‘to. Lalo na ngayon na buntis siya. Nakasandal ngayon si Elvis sa asawa habang nakatingin sa magandang tanawin. Na kahit gabi na ay kitang-kita pa rin mula sa gawi nila ang buong Maynila. Hawak ng kabilang kamay ni Rowan ang isang baso ng wine, habang gatas naman ang hawak ni Elvis. Bawal pa kasi siyang uminom dahil nagdadalang tao siya. Gabi-gabi na rin siyang umiinom ng gatas bago matulog, dahil hindi ‘ito kinalimutan ni Rowan kapag sasapit na ang gabi. At umuwi talaga si Rowan ng maaga upang alagaan ang kanyang may bahay. Apat na buwan ng nakasanayan na ni Rowan ang mag-timpla ng gatas kaya nalulungkot si Elvis habang nak
ELVIS SINUSUNDAN ako ni Rowan hanggang sa parking lot. Hindi ko siya pinansin at naiinis ako sa mukha niya. Kagabi ang sweet-sweet namin tapos ngayon bigla na lang kaming ganito. Bahala siya sa buhay niya. Kung gusto niya dun kay Hillary, edi dun siya. Kairita! “Ayaw mo ba talagang makinig sa akin? Ha? Kung gusto mong mawala ang sama ng loob mo sa akin, dapat makinig ka. Hindi ko alam kung saan mo pinulot ang mga sinasabi mo, wala naman katotohanan ang lahat. Kung dahil ito sa narinig mo kanina ay aaminin kong mali ako sa part yun, pero tinanong kita kung naririnig mo ba lahat ng pinag-usapan namin. Tapos hindi ka sumagot and then nagagalit ka na lang.” Mahabang salita ni Rowan. Mukhang galit na talaga siya. Seryoso siya at nakakatakot. Hindi ko siya magawang tingnan sa mata dahil natatakot ako sa kanya. Hindi ko pa naman kasi siya nakitang ganito kagalit kaya naninibago ako. Pero tama nga naman ang sinabi niyang hindi ko narinig lahat ng pinag-usapan nila ni Russ kasi umali
ELVIS CIENNA C. WALTER POV NAPAPATITIG ako sa kanyang mga mata. Nakikita ko ang pag-aalala sa kanya. Ayaw kong mag-react at mag-overthink dahil ang sakit-sakit sa dibdib, at ang sikip-sikip, mas lalo lang akong masasaktan. Hindi ko naman inaasahan na hahantong sa ganito e, dahil ang buong akala ko ay ako lang ang mahal niya. Hindi ko alam kung ano nga ba ang totoo, pakiramdam ko tuloy ay ibang tao ako sa kanya. Na baka napilitan lang siya, dahil ako ang narito kasama siya. Na Hindi pa pala niya nakalimutan ang ex-wife niya. Mahal na mahal ko ang taong ‘to. Paano kung na pa-praning lang ako? Na dahil sa pagbubuntis ko kaya ganito na lang akong mag-react? Siguro kailangan kong marinig ang sasabihin niya, pero may doubt akong nararamdaman. I want to believe his every words to say, pero bakit ang sakit ng dibdib ko? “Tell me the truth, love. Para hindi na ako magalit at mag-isip ng masama tungkol sayo. Alam mo ba kung gaano kasikip at kasakit para sa akin na marinig yun mula sayo? An
ELVIS CIENNA C. WALTER POVNAKAUWI na kami sa mansyon, pero hindi ko pa kinausap si Rowan. Alam kong nagtataka siya sa akin, pero kasalanan niya naman. . Vivid pa rin sa utak ko ang pinag-usapan nila ni Russ kaninang madaling araw. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang kirot sa dibdib ko. Kinakausap naman ako ni Rowan na para bang normal lang, parang walang tinatago. Ang galing niyang magpakitang-tao. He acted cute, concern, like he care, like he loves me. But deep inside ay ibang babae pala ang iniisip. He even say those words on me na huwag agad maniwala sa sasabihin ng iba, pero siya pala itong may lihim. Una na akong umakyat sa hagdanan pagkapasok namin sa living room na. Lahat sila ay hindi ko kinibuan, pakiramdam ko kasi ay pinagkaisahan nila ako. Alam kung nagtataka sila sa aksyon ko, dahil kanina pa kasi nila ako sinubukan kausapin, pero ko sila sinasagot. At lalong iniiwasan ko sila. Patuloy lang ako sa pag-akyat ng hagdanan na walang lingunan na nangyayari.Agad akong
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV As our eyes met, I saw a spark in his eyes. His eyes smiled, and it’[s such a relief na ako lang ang nakakakita nun. My hand moved on its own and gently caressed his face. Rowan closed his eyes as he felt my warm hand on his face. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang kamay ko habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata. He made me cupped his face, and then kissed the back of my palms. I sweetly smile and lean closer to him and kiss. “I love you," I whisper. “Now, let’s go back to sleep na." I said, at inayos na ang higaan namin, but suddenly he grabbed my hands and held it tightly.“We are not going to sleep, Mi amor," he whispers and nibble my ears. At dahil may kiliti ako sa tainga ay natawa ako.“Hey, alam mo naman na may kiliti ako dyan e, sinasadya pa talaga," reklamo ko at tiningnan siya sa mata. But he seems serious kaya nawala ang ngiti sa labi ko.“Why are you looking at me like that?" I said, confused. He let go of my hands and suddenly
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV NASA loob na kami ng tent, at dahil medyo maginaw ay mas lalo akong umusad sa tabi ni Rowan at niyakap siya ng mahigpit. Kanina pa siya nakatulog at ako naman ay naglalakbay ang diwa at hindi makatulog. Hindi talaga ako makatulog at hindi mapakali, panay ikot dito, ikot sa kabila. Malaki naman ang tent namin ni Rowan, parang bahay lang din. May lutuan, mga gamit, mesa, as.in complete lahat ang gamit na kailangan. Na para bang hindi na kami uuwi. Umupo na ako dahil kahit anong pilit kong matulog ay mas lalo lang akong hindi makatulog. Iwan ko rin kung bakit hindi ako mapakali. At hindi rin mawala sa utak ko ang pinag-usapan ng magkakapatid kanina. Alam kong hindi dapat mag-isip ng kung ano dahil kasal na kami ni Rowan. Pero nakaka-selos rin pala na kahit anong tagal na ay hindi agad makakalimutin ng mga taong matagal rin nilang nakasama. At naging bahagi rin ng buhay nila. May kirot sa puso ko ng marinig ‘yon. Akala siguro nila ay hindi ko narini
THIRD PERSON POV MASAYANG nagtawanan sina Kennedy at Lindsay habang nagkwentuhan. Ang mga magkapatid naman at busy sa pag-iihaw habang nag-iinuman. Gabi na rin kasi kaya kanya-kanya na ang lahat sa gagawin. Ngunit nasa loob lang ng tent ang mag-asawa, sinusulit ang bawat oras na magkasama. Nakahiga ngayon ang mag-asawa habang nakapatong ang ulo ni Elvis sa braso ni Rowan. Magkaharap ang mga 'to at tila pinakiramdaman ang bawat hininga. Nakatitig lang si Elvis sa asawa habang nilalaro ang balbas nito na nagbibigay puntos sa kagwapuhan nito. Si Rowan naman ay nilalaro ang buhok ni Elvis, pinaikot-ikot sa daliri nito. Hindi sila nagsasalita at tanging ang hininga lang ng bawat isa ang maririnig, habang abala ang lahat sa labas. "Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ni Rowan at marahan na hinaplos ang pisngi ng asawa. "Hindi pa naman. Inubos ko lahat ng pagkain na binigay mo sa akin kanina. Busog na busog kami nina baby," tugon niya habang hinahaplos ang braso nitong may tattoo.
THIRD PERSON POV DUMATING na sila sa lugar kung saan may lawa at unang napansin ni Elvis ay ang mga puno ng prutas at mga maliliit na bahay-kubo sa ilalim ng mga puno. Para siyang nasa loob ng isang libro, fantasy book na minsan ay nabasa rin niya kapag bored siya. Mahilig rin naman siyang magbasa ng libro, iyon na nga ang kanyang pangpalipas oras minsan. O kung bago matulog ay nagbabasa pa siya. Maglakad na sila papasok sa loob ng gubat, hindi mama talaga siya gubat na may mga makapal na mga damo o halaman. Malinis sa loob ng gubat na ‘to dahil inaalagaan at hindi ginalaw ng mga tauhan, pinamanatiling nasa ayos ang lahat. Walang pinuputol na kahoy, o ano man. Gumawa lang ng bahay-kubo na kung sakaling gustong mag-enjoy ng mga tauhan ni Rowan ay may masisilungan sila, lalo na sa mga may pamilya. Ngunit limitado lamang ang pwedeng pumasok sa loob ng lawa, para hindi maingay at magulo ang mga naninirahan sa mga puno. “Malayo pa ba ang lalakarin natin?" tanong ni Elvis habang naka