BATANES "Maganda ba?" biglang sabi ni Rowan habang may dalang pagkain. "You scared me, babe," ani Elvis na napahawak sa kanyang dibdib. "My bad. Are you hungry na? I don’t know if you like this, but I hope you will, mi amor," wika ni Rowan habang nilalagyan niya ng pagkain ang plato ni Elvis. "Hindi naman ako mapili e. Kinakain ko naman lahat except sa seafood hehe... Salamat, Babe." "I am happy to know, mi amor. Sige na, kain ka muna para makapagpahinga ka na rin." "Samahan mo ako, Babe." Nagsimula na ring kumain ang dalawa. Pinili nilang kumain sa labas dahil mas nakagagaan ng pakiramdam ang tanawin. Madilim na ang paligid, ngunit napakamahiwaga ng gabi. Ang kalangitan ay nababalot ng ningning ng mga bituin. Parang bata si Elvis kung kumain; sa bawat pagsubo, laging may reaksyon sa kanyang mukha na nagpapakita kung gaano siya nasasarapan sa pagkaing inihain ni Rowan. "Based on your reaction, mukhang nagustuhan mo talaga ang niluto ko. I’m glad you liked it, mi amor."
“Who's Hillary?" muling tanong ni Elvis. Nakasuot na ito ng bathrobe, at mapungay pa rin ang mga mata. Bigla namang kinabahan si Rowan. Nag-clear siya ng throat bago magsalita. Huminga muna ito nang malalim bago ipinagpatuloy ang paghahanap ng maisusuot ni Elvis. "Just a colleague," tugon ni Rowan. "Finally found clothes for you, mi amor,” aniya upang ilihis ang tanong ni Elvis ukol kay Hillary. Lumapit ito kay Elvis sa kama at inilapag sa gilid ang ternong damit. "Muntik na akong malunod, nakatulog ako. Kaya nabasa ang buhok ko, ayun, nag-shower na lang ako. Mabuti na lang may hot water pa rin sa shower,” nakangiting wika nito habang nakapikit. "Nalunod ka na nga sa bath tub, nakangiti ka pa ah." Kunot-noo salita ni Rowan. "Natatawa lang kasi bigla akong nabuhayan ng dugo. Nanaginip kasi ako na nilunod daw ako ng isang babae," pagkwento niya. Napalingon naman si Rowan. "Let me get the blower first para makatulog ka na. Huwag mo na isipin ang wierdong panaginip na 'yan,”
Mahigpit na yakap na lamang ang ginawa ni Elvis dahil hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Wala naman siyang balak na awayin si Rowan dahil gusto lang niyang malaman ang katotohanan habang maaga pa. Ngunit alam niyang hindi pa lahat ay sinasabi ni Rowan. "Wala ka na bang nararamdaman para sa kanya?" wika ni Elvis at humiwalay sa yakap. Tinitigan lang siya si Rowan at marahan na hinaplos ang kanyang pisngi. His looks is sincere at puno ng pagmamahal. But, there's still a part of her that she don't want to be complacent. "Yes, mi amor. Matagal na siyang wala sa puso ko, nang dumating ka ay binigyan mo ulit ako ng pagmamahal na matagal ko ng hindi naramdaman. Mahal kita at ikaw lang," sinserong tugon ni Rowan habang paulit-ulit na hinahalikan ang kanyang noo. "Nagulat lang ako sa biglang pagbalik niya, at akala niya siguro ay hindi magbabago ang pakiramdam ko sa kanya." Nakikinig na lamang si Elvis kahit marami pa siyang katanungan. Lalo siyang naging curious kung sino ng
"She's my ex-wife."Nalaglag ang panga at napaawang ang labi ni Elvis sa sinabi ni Rowan. Nag-angat siya ng tingin at maingat na tinitigan sa mata ang lalaki. Hindi siya agad nakapag-react dahil pinoproseso pa ng utak niya ang sinabi nito.Nanginginig naman ang kamay ni Rowan habang dahan-dahan niyang inaabot ang kamay ni Elvis. Kitang-kita sa mga mata nito ang pag-aalala sa magiging reaksyon nito—mga matang puno ng takot at kaba sa maaaring sabihin sa kanya ni Elvis.“A-anong…” panimula ni Elvis, hindi alam kung ano ang tamang salita na sasabihin. “P-paanong w-wife… She's y-your wife? T-then, ano ako?” nauutal na tanong ni Elvis, para bang may bumabara sa kanyang lalamunan.“M-Mi amor, don’t even think about negativity. It’s not what you think. P-please, don’t h-hate me,” nanginginig na sambit ni Rowan, ang boses niya’y may halong pagsusumamo.Humarap siya kay Elvis at napaluhod ang kaliwang tuhod. Nanginginig ang mga kamay, napaawang ang labi, at bakas sa mga mata ang takot at kaba.
“Bakit hindi niyo alam kung nasaan ang amo ninyo? Ha? Tinatago niyo ba sa akin ang asawa ko? Ano?!” galit na sigaw ni Hillary sa mga tauhan ni Rowan. "Ano? Ayaw niyong magsalita?" dagdag pa nito. Walang gustong magsalita kung nasaan si Rowan. Hindi rin kasi talaga alam ng karamihan kung nasaan ang amo nila. Tanging sina Kennedy, Lindsay, Russ, at mga kapatid nito lang ang nakakaalam ng kinaroroonan ni Rowan. “Madame, please, bumalik na lang po kayo bukas. Dahil hindi uuwi ngayon si Boss,” kalmadong sagot ni Russ, pilit na pinipigilan ang inis. Shit. Bakit hindi ka pa umalis? Galit ka ngayon, ikaw nga ang nang-iwan, bulong ni Russ sa kanyang isip, pilit na kinakalma ang sarili. “No! I’ll be staying here! Ako pa rin ang asawa ng amo niyo, kaya susundin niyo ang gusto ko!” “Madame, matagal na po kayong wala ni Sir. Legit po kasi ang death certificate niyo, eh. Kaya wala na po kayong hawak na katibayan na asawa pa kayo ni Sir,” sabat ni Lindsay. Napakunot-noo si Hillary at nilapita
SUYUAN BAGO ANG BAKBAKAN Nasa labas nga ng bahay si Rowan. May duyan at kama rin doon. Hindi rin nababasa ang lugar kahit umulan dahil glass house ang labas ng bahay niya. Napapalibutan ito ng mga halaman at may fountain din. Malawak talaga ang paligid. Sinadya talaga ni Rowan ang lupa kung saan matatanaw niya ang Mount Iraya, para kapag nag-settle down na siya kay Hillary, sa Batanes na sila titira. Ngunit hindi iyon ang nangyari—nawala si Hillary, ngunit itinuloy pa rin ni Rowan ang pagpapatayo ng bahay. Natagpuan niya ang kapayapaan tuwing napagmamasdan niya ang bundok ng Iraya, na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam. Isang pakiramdam na kumakalma ka at panandaliang nawawala ang iyong mga problema. “Nagkamali na naman ako. Sana pala hindi ko muna in-open up ang tungkol kay Hillary. Ngayon, namomroblema ako kung paano ko na naman siya suyuin,” bulong ni Rowan sa sarili habang nakatutok ang paningin sa bundok ng Iraya. Mula sa kanyang kinauupuan, kitang-kita niya ang kabuuan ng
Umupo si Elvis sa tabi ni Rowan. Tinitigan niya ito nang mataman, at kusang gumalaw ang kanyang kamay, marahang hinaplos ang pisngi nito. Napaungol naman si Rowan, kaya't agad na binawi ni Elvis ang kanyang kamay. Kinakabahan na para bang may ginawa siyang kasalanan. Hindi niya maiwasan na mapatitig sa lalaki dahil, ang gwapo kasi naman talaga ni Rowan. Hindi rin mahahalata sa edad nitong 35 years old na. Alagang-alaga rin ang katawan. Napakagat labi naman si Elvis ng maalala ang kanilang ginawa nung nakaraan gabi. Bigla naman nag-init ang kanyang pisngi. Sa haba at matambok ba naman na alaga nito ay mapapasigaw ka talaga. Hays. Ano ba 'yan Elvis. Kanina ay gusto mong mapag-isa, tapos ngayon titig na titig ka sa maumbok na sandata nito? Panenermon ng isip niya. Ibinaling na lang ni Elvis ang atensyon sa paligid niya. Luminga-linga siya sa kabuuan ng glass house, at labis na namangha. Hindi naman kasi niya inakala na glass house pala ang labas na may kalakihan rin. Half glass
"Elvis, please listen! I am sorry if we kept it to you. Ayaw ka lang namin na masaktan," Napa-ismid ako sa sinabi ni Shane.Isa sa pinaka-matalik kong kaibigan. "Shane is right, Elvis. Wag ka ng magalit, let's just enjoy the party!" Josh agreed with Shane. He was Shane's boyfriend. I bitterly smiled. "Really?Ayaw n’yo akong masaktan pero tinago niyo sa ‘kin ang katotohanan. Honestly, are you that dumb to tolerate your girlfriend's behavior?” I grin. “Josh, you're her boyfriend and yet you're tolerating her actions, which you know is wrong. If you were in my shoes and you found out that your girlfriend CHEATED on you, what would you do?" I've never been this serious sa tanang buhay ko. Tumahimik na lang ito at umiwas ng tingin. Shane also did the same thing, I wasn't expecting her to be like this. Kaibigan ko silang lahat. Shane was my closest friend since high school. Yung iba dito ay kaibigan ng boyfriend ko. They all know me as a jolly, talkative, pala-tawa, mabiro na tao, pero
Umupo si Elvis sa tabi ni Rowan. Tinitigan niya ito nang mataman, at kusang gumalaw ang kanyang kamay, marahang hinaplos ang pisngi nito. Napaungol naman si Rowan, kaya't agad na binawi ni Elvis ang kanyang kamay. Kinakabahan na para bang may ginawa siyang kasalanan. Hindi niya maiwasan na mapatitig sa lalaki dahil, ang gwapo kasi naman talaga ni Rowan. Hindi rin mahahalata sa edad nitong 35 years old na. Alagang-alaga rin ang katawan. Napakagat labi naman si Elvis ng maalala ang kanilang ginawa nung nakaraan gabi. Bigla naman nag-init ang kanyang pisngi. Sa haba at matambok ba naman na alaga nito ay mapapasigaw ka talaga. Hays. Ano ba 'yan Elvis. Kanina ay gusto mong mapag-isa, tapos ngayon titig na titig ka sa maumbok na sandata nito? Panenermon ng isip niya. Ibinaling na lang ni Elvis ang atensyon sa paligid niya. Luminga-linga siya sa kabuuan ng glass house, at labis na namangha. Hindi naman kasi niya inakala na glass house pala ang labas na may kalakihan rin. Half glass
SUYUAN BAGO ANG BAKBAKAN Nasa labas nga ng bahay si Rowan. May duyan at kama rin doon. Hindi rin nababasa ang lugar kahit umulan dahil glass house ang labas ng bahay niya. Napapalibutan ito ng mga halaman at may fountain din. Malawak talaga ang paligid. Sinadya talaga ni Rowan ang lupa kung saan matatanaw niya ang Mount Iraya, para kapag nag-settle down na siya kay Hillary, sa Batanes na sila titira. Ngunit hindi iyon ang nangyari—nawala si Hillary, ngunit itinuloy pa rin ni Rowan ang pagpapatayo ng bahay. Natagpuan niya ang kapayapaan tuwing napagmamasdan niya ang bundok ng Iraya, na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam. Isang pakiramdam na kumakalma ka at panandaliang nawawala ang iyong mga problema. “Nagkamali na naman ako. Sana pala hindi ko muna in-open up ang tungkol kay Hillary. Ngayon, namomroblema ako kung paano ko na naman siya suyuin,” bulong ni Rowan sa sarili habang nakatutok ang paningin sa bundok ng Iraya. Mula sa kanyang kinauupuan, kitang-kita niya ang kabuuan ng
“Bakit hindi niyo alam kung nasaan ang amo ninyo? Ha? Tinatago niyo ba sa akin ang asawa ko? Ano?!” galit na sigaw ni Hillary sa mga tauhan ni Rowan. "Ano? Ayaw niyong magsalita?" dagdag pa nito. Walang gustong magsalita kung nasaan si Rowan. Hindi rin kasi talaga alam ng karamihan kung nasaan ang amo nila. Tanging sina Kennedy, Lindsay, Russ, at mga kapatid nito lang ang nakakaalam ng kinaroroonan ni Rowan. “Madame, please, bumalik na lang po kayo bukas. Dahil hindi uuwi ngayon si Boss,” kalmadong sagot ni Russ, pilit na pinipigilan ang inis. Shit. Bakit hindi ka pa umalis? Galit ka ngayon, ikaw nga ang nang-iwan, bulong ni Russ sa kanyang isip, pilit na kinakalma ang sarili. “No! I’ll be staying here! Ako pa rin ang asawa ng amo niyo, kaya susundin niyo ang gusto ko!” “Madame, matagal na po kayong wala ni Sir. Legit po kasi ang death certificate niyo, eh. Kaya wala na po kayong hawak na katibayan na asawa pa kayo ni Sir,” sabat ni Lindsay. Napakunot-noo si Hillary at nilapita
"She's my ex-wife."Nalaglag ang panga at napaawang ang labi ni Elvis sa sinabi ni Rowan. Nag-angat siya ng tingin at maingat na tinitigan sa mata ang lalaki. Hindi siya agad nakapag-react dahil pinoproseso pa ng utak niya ang sinabi nito.Nanginginig naman ang kamay ni Rowan habang dahan-dahan niyang inaabot ang kamay ni Elvis. Kitang-kita sa mga mata nito ang pag-aalala sa magiging reaksyon nito—mga matang puno ng takot at kaba sa maaaring sabihin sa kanya ni Elvis.“A-anong…” panimula ni Elvis, hindi alam kung ano ang tamang salita na sasabihin. “P-paanong w-wife… She's y-your wife? T-then, ano ako?” nauutal na tanong ni Elvis, para bang may bumabara sa kanyang lalamunan.“M-Mi amor, don’t even think about negativity. It’s not what you think. P-please, don’t h-hate me,” nanginginig na sambit ni Rowan, ang boses niya’y may halong pagsusumamo.Humarap siya kay Elvis at napaluhod ang kaliwang tuhod. Nanginginig ang mga kamay, napaawang ang labi, at bakas sa mga mata ang takot at kaba.
Mahigpit na yakap na lamang ang ginawa ni Elvis dahil hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Wala naman siyang balak na awayin si Rowan dahil gusto lang niyang malaman ang katotohanan habang maaga pa. Ngunit alam niyang hindi pa lahat ay sinasabi ni Rowan. "Wala ka na bang nararamdaman para sa kanya?" wika ni Elvis at humiwalay sa yakap. Tinitigan lang siya si Rowan at marahan na hinaplos ang kanyang pisngi. His looks is sincere at puno ng pagmamahal. But, there's still a part of her that she don't want to be complacent. "Yes, mi amor. Matagal na siyang wala sa puso ko, nang dumating ka ay binigyan mo ulit ako ng pagmamahal na matagal ko ng hindi naramdaman. Mahal kita at ikaw lang," sinserong tugon ni Rowan habang paulit-ulit na hinahalikan ang kanyang noo. "Nagulat lang ako sa biglang pagbalik niya, at akala niya siguro ay hindi magbabago ang pakiramdam ko sa kanya." Nakikinig na lamang si Elvis kahit marami pa siyang katanungan. Lalo siyang naging curious kung sino ng
“Who's Hillary?" muling tanong ni Elvis. Nakasuot na ito ng bathrobe, at mapungay pa rin ang mga mata. Bigla namang kinabahan si Rowan. Nag-clear siya ng throat bago magsalita. Huminga muna ito nang malalim bago ipinagpatuloy ang paghahanap ng maisusuot ni Elvis. "Just a colleague," tugon ni Rowan. "Finally found clothes for you, mi amor,” aniya upang ilihis ang tanong ni Elvis ukol kay Hillary. Lumapit ito kay Elvis sa kama at inilapag sa gilid ang ternong damit. "Muntik na akong malunod, nakatulog ako. Kaya nabasa ang buhok ko, ayun, nag-shower na lang ako. Mabuti na lang may hot water pa rin sa shower,” nakangiting wika nito habang nakapikit. "Nalunod ka na nga sa bath tub, nakangiti ka pa ah." Kunot-noo salita ni Rowan. "Natatawa lang kasi bigla akong nabuhayan ng dugo. Nanaginip kasi ako na nilunod daw ako ng isang babae," pagkwento niya. Napalingon naman si Rowan. "Let me get the blower first para makatulog ka na. Huwag mo na isipin ang wierdong panaginip na 'yan,”
BATANES "Maganda ba?" biglang sabi ni Rowan habang may dalang pagkain. "You scared me, babe," ani Elvis na napahawak sa kanyang dibdib. "My bad. Are you hungry na? I don’t know if you like this, but I hope you will, mi amor," wika ni Rowan habang nilalagyan niya ng pagkain ang plato ni Elvis. "Hindi naman ako mapili e. Kinakain ko naman lahat except sa seafood hehe... Salamat, Babe." "I am happy to know, mi amor. Sige na, kain ka muna para makapagpahinga ka na rin." "Samahan mo ako, Babe." Nagsimula na ring kumain ang dalawa. Pinili nilang kumain sa labas dahil mas nakagagaan ng pakiramdam ang tanawin. Madilim na ang paligid, ngunit napakamahiwaga ng gabi. Ang kalangitan ay nababalot ng ningning ng mga bituin. Parang bata si Elvis kung kumain; sa bawat pagsubo, laging may reaksyon sa kanyang mukha na nagpapakita kung gaano siya nasasarapan sa pagkaing inihain ni Rowan. "Based on your reaction, mukhang nagustuhan mo talaga ang niluto ko. I’m glad you liked it, mi amor."
"Yes. But Dad has already retired. Kami na ni Romanoff ang namumuno, and yes, we do illegal things like Dad," Romano said proudly. "Alam namin na ayaw mo na maging parte rin kami ng organisasyon, Ate. Pero ang kalaban ay hindi pa nagbabayad sa kanilang utang." Dagdag pang salita ni Romano. Hindi maiwasan ni Elvira na makaramdam ng pagkadismaya. Nang mawala ang kanilang ina dahil sa ambush ng kanilang mga kalaban, nagbago ang kanilang ama. Naging mahigpit ito at mas nakakatakot. Sa kanilang tatlong magkakapatid, si Elvira lamang ang hindi sumali sa organisasyon, dahil ayaw rin ng kanilang ina. Siya rin ang nag-iisang anak na babae. "Actually, matagal na namin gustong makipag-usap sa'yo. Pero parang ayaw mo talagang bumalik. We are happy for your success, Ate El. Nakikita namin lahat ng sakripisyo mo bilang isang magaling na designer," sabi ni Romano. Tahimik lang na nakinig si Elvira sa sinasabi ng kanyang kapatid. Totoo, matagumpay siya, at maraming proyekto ang naghihintay sa
HINIHINGAL na si Elvis, kaya binuhat na lamang siya ni Rowan hanggang sa makarating sila sa pinakataas na bahagi. Nasa itaas kasi ang main door, may isa pa sa ibaba, pero kailangan pa nilang umikot. Kaya't sa itaas na lang sila dumiretso. Pagkarating nila, ibinaba na rin siya ni Rowan. Doon, mas lalo siyang nakaramdam ng ginaw dahil sa malakas na simoy ng hangin. "Welcome to heaven," nakangiting sabi ni Rowan at ipinakita kay Elvis ang nakakamanghang karagatan ng Iraya. Napasinghap si Elvis at nanlaki ang mga mata habang nakatakip ang kanyang bibig. Hindi niya alam kung ano ang dapat na reaksyon dahil talagang namamangha siya. "Totoo talaga 'to? God! What a wonderful world," naluluhang salita ni Elvis. "Tears of joy ba?" bulong ni Rowan at niyakap siya patalikod. "I am so glad na dinala kita dito. Masosolo na naman kita," dagdag pa nito. "Baka nakakalimutin mo na masakit pa ang katawan ko? "Ops. I almost forgot, sorry about that. Hindi ata ako makaka-score ngayon ah. Hays.