Bumalik si Rowan sa hotel kung saan tumuloy sina Elvis at Elvira. Mabigat ang loob niya, at hindi pa rin niya maiproseso sa kanyang isipan ang nangyari. Pilit niyang pinapaniwala ang sarili na panaginip lang ang lahat—na bumalik si Hillary, at hindi ito totoo. Ngunit nasa realidad na siya, at ang nakita niya ay ang dating asawa. May takot din siyang naramdaman. Na paano kung malaman ito ni Elvis at makipaghiwalay siya sa kanya? Kinuha niya ang kanyang cellphone at binuksan ang GC. Sinabi niya sa mga kasama doon na huwag magkuwento kay Elvis tungkol sa ex-wife niya. At siya na ang bahalang magsabi dito. "Please, don't tell Elvis about what happened today. Ako na ang bahalang magsabi sa kanya. For now, huwag na muna kayong lalapit sa kanya. Hanggang sa ikasal kami. And don't tell Hillary about Elvis." Message sent. Agad naman na nag sagutan ang mga miyembro sa gc. Kennedy: Tito, kami na ang bahala. Magpalamig ka muna, umalis muna kayo ni Elvis ng ilang araw Kami na ni Lindsay bah
“Nagbalik ang dati kong asawa, Tita. Nag-aalala ako para sa kaligtasan ni Elvis. Kaya ko siyang protektahan, pero natatakot ako sa posibilidad na kapag nalaman ni Hillary ang tungkol kay Elvis, baka may gawin siyang masama. Kilala ko si Hillary, Tita—katulad lang siya ng daddy niya,” mahabang paliwanag ni Rowan.He looks frustrated. Halatang nag-aalala rin talaga siya para sa kaligtasan ni Elvis. Napaawang naman ang labi ni Elvira, habang puno ng pagtataka ang kanyang mga mata. Hindi niya inaasahan ang sinabi ni Rowan, lalo na’t wala itong nabanggit tungkol sa kanyang nakaraan.“A-anong ex-wife? Kasal ka pala habang kasama mo ang anak ko?” biglang napasigaw si Elvira sa sinabi ni Rowan. “Akala ko single ka? Rowan, ginawa mo bang kabit ang anak ko?”Parang hinugutan ng hininga si Elvira. Kusang tumulo ang kanyang mga luha dahil sa awa at sakit na nararamdaman para sa anak. Hindi niya inakala na naging kabit na pala ang kanyang anak. Kawawang Elvis, walang kamalay-malay.“Ginawa mong ka
Umalis na rin si Elvira, at si Rowan naman ay umakyat na sa hotel. Pagkarating niya sa kwarto, nadatnan niya si Elvis sa sala, tahimik na nanonood ng TV. Hindi siguro nito namalayan ang pagdating ni Rowan kaya't patuloy lang ito sa pinapanood. "Mi amor," tawag ni Rowan. Huminto si Elvis sa kanyang ginagawa at dahan-dahan na lumingon. "Bakit ka nandito?" inis na usal nito kay Rowan. "Sorry na, please... Bumalik naman ako agad, kasi namimiss kita. Please, sorry na, mi amor, mahal kita," panunuyo ni Rowan. Umupo si Rowan sa tabi ni Elvis at marahan na hinawakan ang kamay nito. Hindi naman siya pinansin ni Elvis at bumusangot lang ang mukha. "Mi amor, gusto mo bang sumama sa akin?" tanong ni Rowan. Nagtataka naman na lumingon si Elvis kay Rowan."Maglalayas ba tayo? Saan naman?" "Batanes. Mag-staycation muna tayo dun ng ilang araw lang," ani Rowan. "May pasok pa ako eh..." "Sina Lindsay na ang bahala, sama ka muna sa akin, okay?" "Kailan tayo aalis?" “Mamaya alas tres
BASCO, BATANES Pagdating nila sa Basco, Batanes, agad bumungad sa kanila ang kahanga-hangang tanawin at preskong simoy ng hangin. Hindi maialis ang mga mata ni Elvis sa kanyang paligid—mga berdeng kabundukan at ang malawak na karagatan. Talagang kahanga-hanga ang natural na ganda ng Batanes. Mabilis na kinuha ni Elvis ang kanyang cellphone upang kuhanan ng litrato ang paligid. Para siyang bata na nagsisitakbo habang kumukuha ng video, tuwang-tuwa na animo’y walang pakialam sa mundo. Napapatawa man si Rowan sa naging reaksyon ni Elvis, kahit paano’y nawala sa kanyang isipan ang tungkol kay Hillary. "Mi amor, come here. Let's take a picture together," ani Rowan habang kinukuha rin ang kanyang cellphone. Siya na ang humawak sa cellphone para mag-selfie, dahil maliit lang ang braso ni Elvis, kaya’t hindi masyadong makikita ang tanawin sa likuran. Kaya tama lang na siya ang maghawak. "Ang ganda, babe," manghang sambit ni Elvis habang tinititigan ang litrato na kuha ni Rowan. Na
HINIHINGAL na si Elvis, kaya binuhat na lamang siya ni Rowan hanggang sa makarating sila sa pinakataas na bahagi. Nasa itaas kasi ang main door, may isa pa sa ibaba, pero kailangan pa nilang umikot. Kaya't sa itaas na lang sila dumiretso. Pagkarating nila, ibinaba na rin siya ni Rowan. Doon, mas lalo siyang nakaramdam ng ginaw dahil sa malakas na simoy ng hangin. "Welcome to heaven," nakangiting sabi ni Rowan at ipinakita kay Elvis ang nakakamanghang karagatan ng Iraya. Napasinghap si Elvis at nanlaki ang mga mata habang nakatakip ang kanyang bibig. Hindi niya alam kung ano ang dapat na reaksyon dahil talagang namamangha siya. "Totoo talaga 'to? God! What a wonderful world," naluluhang salita ni Elvis. "Tears of joy ba?" bulong ni Rowan at niyakap siya patalikod. "I am so glad na dinala kita dito. Masosolo na naman kita," dagdag pa nito. "Baka nakakalimutin mo na masakit pa ang katawan ko? "Ops. I almost forgot, sorry about that. Hindi ata ako makaka-score ngayon ah. Hays.
"Yes. But Dad has already retired. Kami na ni Romanoff ang namumuno, and yes, we do illegal things like Dad," Romano said proudly. "Alam namin na ayaw mo na maging parte rin kami ng organisasyon, Ate. Pero ang kalaban ay hindi pa nagbabayad sa kanilang utang." Dagdag pang salita ni Romano. Hindi maiwasan ni Elvira na makaramdam ng pagkadismaya. Nang mawala ang kanilang ina dahil sa ambush ng kanilang mga kalaban, nagbago ang kanilang ama. Naging mahigpit ito at mas nakakatakot. Sa kanilang tatlong magkakapatid, si Elvira lamang ang hindi sumali sa organisasyon, dahil ayaw rin ng kanilang ina. Siya rin ang nag-iisang anak na babae. "Actually, matagal na namin gustong makipag-usap sa'yo. Pero parang ayaw mo talagang bumalik. We are happy for your success, Ate El. Nakikita namin lahat ng sakripisyo mo bilang isang magaling na designer," sabi ni Romano. Tahimik lang na nakinig si Elvira sa sinasabi ng kanyang kapatid. Totoo, matagumpay siya, at maraming proyekto ang naghihintay sa
BATANES "Maganda ba?" biglang sabi ni Rowan habang may dalang pagkain. "You scared me, babe," ani Elvis na napahawak sa kanyang dibdib. "My bad. Are you hungry na? I don’t know if you like this, but I hope you will, mi amor," wika ni Rowan habang nilalagyan niya ng pagkain ang plato ni Elvis. "Hindi naman ako mapili e. Kinakain ko naman lahat except sa seafood hehe... Salamat, Babe." "I am happy to know, mi amor. Sige na, kain ka muna para makapagpahinga ka na rin." "Samahan mo ako, Babe." Nagsimula na ring kumain ang dalawa. Pinili nilang kumain sa labas dahil mas nakagagaan ng pakiramdam ang tanawin. Madilim na ang paligid, ngunit napakamahiwaga ng gabi. Ang kalangitan ay nababalot ng ningning ng mga bituin. Parang bata si Elvis kung kumain; sa bawat pagsubo, laging may reaksyon sa kanyang mukha na nagpapakita kung gaano siya nasasarapan sa pagkaing inihain ni Rowan. "Based on your reaction, mukhang nagustuhan mo talaga ang niluto ko. I’m glad you liked it, mi amor."
“Who's Hillary?" muling tanong ni Elvis. Nakasuot na ito ng bathrobe, at mapungay pa rin ang mga mata. Bigla namang kinabahan si Rowan. Nag-clear siya ng throat bago magsalita. Huminga muna ito nang malalim bago ipinagpatuloy ang paghahanap ng maisusuot ni Elvis. "Just a colleague," tugon ni Rowan. "Finally found clothes for you, mi amor,” aniya upang ilihis ang tanong ni Elvis ukol kay Hillary. Lumapit ito kay Elvis sa kama at inilapag sa gilid ang ternong damit. "Muntik na akong malunod, nakatulog ako. Kaya nabasa ang buhok ko, ayun, nag-shower na lang ako. Mabuti na lang may hot water pa rin sa shower,” nakangiting wika nito habang nakapikit. "Nalunod ka na nga sa bath tub, nakangiti ka pa ah." Kunot-noo salita ni Rowan. "Natatawa lang kasi bigla akong nabuhayan ng dugo. Nanaginip kasi ako na nilunod daw ako ng isang babae," pagkwento niya. Napalingon naman si Rowan. "Let me get the blower first para makatulog ka na. Huwag mo na isipin ang wierdong panaginip na 'yan,”
Ang bilis ng pangyayari, bagay na hindi ko inaasahan na mangyari. May takot, galit at sakit akong nararamdaman habang nasa loob ako ng mansyon na iyon kung saan narinig ko ang palitan ng putukan. Tinulungan ako ng isang lalaki at kilala ko siya, ang kaibigan kong si Russ at si Kennedy at LIndsay. Kilala ko sila pero bakit ang babae ay hindi. Nang makalabas kami ng mansyon ay agad akong dinala ni Russ sa hospital. Nakatulog ako kaya paggising ko ay medyo magaan na ang pakiramdam ko at para na akong naalaya sa kulungan ng kalaban. At nalaman ko kung sino ako. PInakilala nila sa akin si Elvis na sabi ay asawa ko raw, tapos bigla kong naalala si Hillary. Hindi ako naniniwala dahil rin sa trauma na dulot sa akin ng babae na ‘yon. Pero kahit ganun pa man ay inu-obserbahan ko rin naman siya. Magkasama kami sa iisang bubong pero hindi ko naman magawang kausapin siya kaya umiiwas na lang ako sa kanya. Hanggang sa maglakad loob akong harapin siya dahil sa Doctor niya. Parang may apply na buma
I got into an accident, when I woke up it's so cloudy that I don't remember anything. My heart aches for that moment and I feel something is missing, but my mouth uttered her name. Hillary. She was the woman whom I was looking for. But, a woman who I am not familiar with appeared in front of me. A pregnant woman crying and hugging me tightly, saying sorry. Russ told me that she is my wife, pero hindi ako naniniwala ngunit kakaiba sa damdamin na para bang may nawala na kailangan ibalik agad. Naniniwala ako kay Russ na siya nga ang asawa ko, nang maging okay na ako at pwede ng lumabas ng hospital ay dinala ako sa bahay namin mag-asawa. May iba pa kaming kasama which is si Kennedy at Lindsay na naalala ko pa naman. At sa tuwing walang tao sa bahay ay sikreto akong tinawagan si Hillary na pumunta sa bahay. Binigay niya kasi sa akin ang number niya at tawagan ko siya kapag wala akong kasama sa bahay. Pakiramdam ko tuloy ang sama kong tao, at para akong nagtaksil sa asawa ko. May mga
ROWAN’S POV I THOUGHT marrying is the best solution when it comes to relationship. I was bonded and fell in love to Hillary, the daughter of my ‘so called foster father.’ The man who killed my father, and ruining my family. Ang akala ni Mr. Smith ay wala akong alam sa lahat ng kasalanan nila sa pamilya ko. At dahil bata pa ako at wala pang kakayahan upang ipagtanggol ang sarili ay sunod-sunuran lang ako sa kanila. Pero kahit ganun pa man, nahulog ang loob ko sa babaeng akala ko ay totoo sa akin. Ang babae na una kong minahal. Niloko lang pala ako at pinaniwala lang pala ako, at kinuha ang naiwan sa akin ni Daddy bago paman ‘to pumanaw. Pero hindi lahat ng naiwan ni Daddy ay nakuha nila, dahil may itinago si Daddy na ari-arian na walang nakakaalam, kaya nung dumating ang oras na kinasal kami ni Hillary ay balak ko sanang bumukod kami at pumunta na sa ibang bansa para doon na magsimula. Ngunit namatay siya Hillary dahil sa aksidente. It took me a decade to forget her. Dahil gaano
MALAKAS akong napaungol habang nakahawak sa buhok ni Rowan ng labasan ako. My toes are shaking, and my breath is so heavy. Para akong natanggalan ng bigat sa dibdib ng makaraos rin. Mabigat rin ang hininga ni Rowan ng lumapit na siya sa akin at tinitigan ako sa mga mata. Walang salita ay agad niya akong sinunggaban ng halik kaya agad ko naman itong tinugunan. Mapusok na para bang wala ng umaga. He positioned his body in between my thighs, and felt his hardness poking my womanhood. Hinawakan ko ang kanyang pagkalalaki at inalalayan na ipasok sa loob ko. Napangisi siya at hinalikan ulit ako. “Ughhh…” malakas kong ungol ng bigla niyang sagarin ang kanyang k*****a sa loob ko. "Fuck,” mura niya ng makapasok na siya ng tuluyan sa kweba ng kaligayahan. "Yes. Let's enjoy the night, Love. Don't stop yourself, okay?” bulong ko pero mukhang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko dahil sa ekspresyon ng kanyang mukha “Why? Bakit mukhang seryoso ka ata? Is there something wrong?" mahina kong
MAHINA akong mapaungol ng bumaba ang halik niya sa aking leeg, pababa sa aking dibdib. Nakasuot ng lang naman ako ng robe, at manipis na panty dahil naiinitan ako kanina. Hindi ko naman inakala na may ganito palang mangyayari kaya hindi ako nakapaghanda. “Oh! Did you prepare this for your Doctor? Are you planning to seduce him, earlier?” he said in his sarcastic tone. Biglang umakyat ang dugo ko sa ulo ko dahil sa inis. “No! Why are you thinking that way ha? Kanina ka pa ah. I don't like that Doctor, naiintindihan mo ba?” naiinis kong salita at umupo sa kama. “Let's not do it, kung ganyan lang naman ang iisipin mo.” Bumaba na ako sa kama upang umalis ngunit mabilis niya akong pinigilan. "Sorry. I didn't mean to say that. Nagseselos lang siguro ako,” aniya. Huminga ako ng malalim at hinarap ulit siya. “Kahit kailan hindi ko gagawin na lokohin ang asawa ko kahit na nakipag-sex na siya sa ibang babae.” Wala sa sarili kong salita. Bigla na lang rin tumulo ang luha ako at n
KUNOT-NOO ko siyang tiningnan at salubong rin ang kanyang mga kilay na parang galit. Siya nga ‘yong hindi namamansin sa akin nitong mga nakaraang araw, simula nang dumating kami dito sa bahay namin. Dito ko na naisipan na magpagaling dahil ito ang bahay namin mag-asawa, narito rin lahat ng mga gamit namin, mga litrato, our wedding photo patunay na asawa niya ako. Magdududa pa ba siya kung sino ako sa buhay niya? “Me? Flirting with that Doctor?” usal ko sabay turo sa sarili ko at sarkastikong tumawa."Why? Hindi ba totoo?” taas tono niyang salita. Para talagang galit. "Excuse me, Mr. Walter. Ako talaga ha? Hiyang-hiya naman ako sa'yo,” naiirita na salita ko at tinalikuran siya sabay halukipkip. “So, are you really mad at me?” mataas pa rin ang tono ng pananalita niya. Kahit miss na miss ko na siya, kahit gustong-gusto ko na siyang yakapin, hawakan, sunggaban ng halik ay hindi ko magagawa dahil baka masaktan na niya ako ng hindi niya sinasadya. “Galit ka talaga sa akin? Really?” sal
HILLARY MY blood ran cold, when Frank told me about Rowan. Agad akong nanghihina at nawalan ng balanse ng sabihin niyang natamaan ang ulo ni at patay na. Sunod-sunod na tumulo ang luha ko at ang sikip ng dibdib ko. Hindi ko na rin na pigilan ang humahagulgol at sumigaw at nagwawala. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, sobra akong nasaktan. I lost him. I really lost him. Habang patuloy lang ako sa pag-iyak ay tinulungan ako ni Daddy na tumayo at inalalayan naman ako ng isa naming tauhan na makalabas na kami ng tunnel. Nang makita na namin ang daan palabas ay siya rin naman ang pagsalubong ni Frank sa amin na duguan. Nanlaki ang mga mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Agad akong tumakbo sa kanya na labis ang pag-aalala, ngunit ngumiti lang siya sa akin. Mapungay na rin ang kanyang mga mata kaya natakot ako Bak pati siya ay mawala rin sa akin. No! Hindi maari! “Bilisan n’yo, baka mabuksan siya ng dugo," sigaw ko habang nakasuporta sa kanya dahil nararamdaman ko ang panghi
ELVIS woke up in a middle of the night, dahil sa masamang panaginip. Hinihingal siya at namamawis. Akala niya ay totoo ang kanyang panaginip na hinabol siya ng mga lalaki na tauhan nina Hillary at ang ama nito. Gusto siya nitong patayin, kasama na ang kanyang mga anak. Sa kanyang pagmamadali ay nadapa siya kaya mabilis siyang nakuha ng mga tauhan ni Hillary. And Hillary shot her without a second thought. Sobrang dilim ng kwarto at tahimik. Nasa hospital pa rin siya nagpapagaling. Hindi niya nga maalala na isang araw na siyang tulog, at dahil din sa anesthesia na tinurok sa kanya. Dahil nakaramdam siya ng uhaw ay dahan-dahan siyang bumangon at umupo sa kama ng maramdaman niyang may kamay na nakahawak sa kanya. Medyo madilim ang kanyang kwarto at hindi gaanong kita kung sino ang kasama niya kaya nakaramdam siya ng takot at kaba na baka hindi tao ang kasama niya. Na baka tauhan ‘to ni Hillary naghihintay lamang sa kanya ng magising.“Don’t touch me!" Natarantang sigaw ni Elvis at mabil
LABIS ang tuwa sa mukha ni Russ dahil sa sinabi ng kaibigan na si Rowan. Napakamot naman si Rowan sa kanyang batok na parang nahihiya habang ang mga mata ay nasa labas pa rin ng hospital building. Hindi naman totally nakalimutan ni Rowan ang lahat, may mga alaala pa naman siyang naalala at kusang bumabalik. Si Russ ay ang itsura lang nito ang kanyang naalala ngunit hindi niya maalala ang pangalan nito na pilit naman niyang inaalala. Ang iba naman ay hindi niya maalala ang itsura, ngunit alam naman niya ang pangalan ng mga ito. Kahit sa mga kasamahan niya ay wala siyang maalala sa kanila na pilit naman niyang inaalala. Napapagod lang ang utak niya at sumasakit ‘to kaya kailangan niyang uminom ng gamot upang mawala ang sakit nito. He is not fully recovering after what happened to him that he need to be checked. Si HIllary lang naman ang nagbibigay sa kanya ng mga gamot. Gamot na sumisira sa kanyang alaala. Pero kahit ganun pa man ay may alaala naman na kusang bumabalik, at ang palagi n