Malutong na napamura si Franco nang marinig niya mula sa kanyang tauhan na narito ang kapatid. Tama nga ang nasa isip niya; ang kapatid pala talaga ang ibig sabihin ni Elvis. Ngunit palaisipan pa rin sa kanya kung bakit magkakilala sina Elvis at Rowan. Hindi rin nabanggit ng mag-asawang Costello na may fiancé o nobyo na pala ang anak. Matapos niyang buhatin at dalhin si Elvis sa isang kwarto, agad siyang lumabas at marahang kinuwestiyon si Simon. “Anong alam mo, ha? Fiance pala ng anak mo ang kapatid ko, pero hindi mo sinabi sa akin. Ano bang balak mo, sirain ako, ha?" galit at igting ang panga na salita ni Franco. “W-wala akong alam, Franco. At hindi ko pa nakikita o nakilala ang Rowan na sinasabi niyo,” tugon ni Simon, umiiyak na sa sobrang takot. “Hindi mo alam, ha? Hindi mo ba kilala kung sino ang Rowan na ‘yan? Siya lang naman ang pinaka-nakakatakot na tao na nakilala ko, pero hindi ako magpapatalo sa kanya. Magkakamatayan muna kami,” naninigkit ang mga matang sabi nito.
NAGSISIGAW at nagwawala si Franco pagkaalis nina Rowan. Sa sobrang galit, hinugot niya ang baril at pinaputukan ang ilan sa kanyang mga tauhan, na agad naman na binawian ng buhay. Dahil sa takot, mabilis na umalis sa harapan niya ang kanyang mga tauhan. Malakas na sumigaw si Franco, saka itinutok ang baril sa kawalan at sunod-sunod na nagpaputok sa ere. "Lahat na lang! Lahat na lang kinukuha mo, hayop ka! Isusunod na talaga kita sa mga plano ko. Hahayaan kita sa ngayon, pero ako pa rin ang mananalo sa huli. Aghhhh!" huling sigaw niya, sabay nagpaputok ng isang beses. Habang pauwi sila, takot na takot si Elvis nang magising ito. Sa sobrang takot, bigla niyang nasuntok sa mukha si Rowan at nasipa ang tagiliran nito, marahil inakala niyang kalaban ito. Hinihingal si Elvis, at mabigat ang bawat hininga niya. Napangiwi naman si Rowan nang tamaan ang kanyang sugat sa tagiliran. Natulala si Elvis nang makilala ang kanyang kasama. Hindi siya umimik, marahil dahil sa trauma kaya’t hindi ag
ELVIS POVSimula nang mangyari ang insidente, 24/7 na akong may bantay. Minsan, nakakahiya nang lumabas ng hotel dahil palaging may nakasunod sa akin. Kapag nasa school naman, hindi rin nawawala sina Kennedy at Lindsay. Kahit ilang beses ko nang sinabi kay Rowan na hindi na kailangan, ayaw pa rin niyang makinig. Pati si Mommy, ayaw na rin akong palabasin ng kwarto. Alam ko naman na gusto lang nila akong protektahan, pero nakakainis kasi na parang ang dami kong bantay.“Ano na naman ang iniisip mo?” tanong ni Mommy habang umupo sa tabi ko. Kanina pa kasi ako nakadungaw sa bintana, pero wala naman akong ibang nakikita sa labas kundi mga buildings.“Mom, maghanap na po tayo ng bagong matitirhan. Wala akong makita na mga puno, e. Pati hangin, polluted na—hindi na masarap langhapin.”“Makakahanap din tayo ng bahay, Nak. Pero sa ngayon, magtiis muna tayo dito sa hotel. Hindi pa kasi tayo sigurado kung sino talaga ang kalaban natin,” sagot ni Mommy. can see how tireless she is, lalo na noon
“Are you seriously having those kinds of dreams?” tanong niya, hindi makapaniwala. I smiled and hugged him. “Yeah. And I want you to touch me,” I said seductively. “We can't,” sagot niya, seryoso. Mabilis akong napatingin sa kanya at seryoso talaga siya. “Hindi pwede? B-bakit?” nagtatakang tanong ko. “Hindi pa pwede hanggang sa makasal na tayo,” sagot niya. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. “Nagpapatawa ka ba? Ilang taon pa bago tayo ikasal? P-pero kung ‘yan ang gusto mo, maghihintay ako,” mahina kong sagot. Tumayo siya mula sa kama, at ako naman, bigla na lang nawalan ng gana. Tumayo na rin ako at sumunod sa kanya sa labas. Nakayuko lang ako dahil ayaw kong makita niyang disappointed ako. Ilang araw na rin kasi. Iniisip ko pa lang na may mangyari sa amin, na-ho-horny na ako. “Careful,” sabi ni Rowan nang biglang mamatay ang ilaw. Bigla naman nabalot ng takot at kaba ang puso ko. Mahigpit akong napayakap kay Rowan. “Mi amor…” Mas lalo akong napakapit sa kanya
NASAPO ko pa rin ang noo ko hanggang ngayon. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Rowan na kasinungalingan lang ang sinabi ko tungkol sa wet dreams ko. Ang totoo, nightmares talaga ang naranasan ko. Nahihiya rin akong sabihin sa kanya dahil mukhang excited pa naman siya ngayon. Alam kong mali ang lokohin siya, at sa tingin ko, natutunan ko na ang leksyon ko. Umupo ako sa tabi niya at marahan kong hinawakan ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako at mahigpit na hinawakan ang kamay ko. His smile was so sincere. Ang gwapo niya, lalo na kapag nakangiti. Hindi pa rin kayang iproseso ng utak ko na engaged na kami ni Rowan. "Anong nasa isip mo?" tanong niya sa akin. "Hindi pa rin ako makapag-move on... dahil dito," tugon ko habang ipinapakita ang singsing sa daliri ko. "Masasanay ka rin, mi amor. 'Yan pa lang ang unang singsing. What more pa kaya kapag wedding ring na natin," sagot niya habang hinawakan ang mukha ko. "That ring is my mom's engagement ring. Matagal ko nang itinago
Hindi ko na alam kung anong oras na, pero patuloy pa rin kami sa aming ginagawa. Nanginginig na ang tuhod ko, at nagsisimula nang manghapdi ang pagkababae ko. Hindi ko na maramdaman ang mga binti ko dahil sa pagsagad ni Rowan, na para bang ilang taon siyang hindi nakasisid. Paulit-ulit niyang kinakain ang mahapdi kong pagkababae. Kahit ilang beses na niyang nilabasan ang loob ko pero hindi siya nag-aatubiling malasahan ang sarili niyang tamod, na parang hindi siya naduduwal o nadidiri. At ngayon, buhat-buhat na naman niya ako habang nakasandal ako sa pader. Mahigpit ko siyang niyakap habang patuloy siyang naglabas-masok sa akin. Parang wala siyang kapaguran habang siya na lang ang gumagawa ng lahat, dahil tuluyan nang bumigay ang mga paa ko. Hindi ko na nga maalala kung ilang beses na rin akong nilabasan.“B-babe, nakikita ko na ang bukang-liwayway…” mahina kong sabi habang isinubsob ang mukha ko sa leeg niya.“Yeah… almost there, mi amor. Huli na talaga,” aniya. Napasigaw ako nang b
HINDI pa rin mag-sink in sa utak ko na fiancée ko na si Elvis. Alam kong wala pang isang taon mula nang kami ay magkakilala at ma-inlove sa isa’t isa. Pero kailangan pa bang patagalin kung ganito na kabaliw ang puso ko sa kanya? Elvis will be the woman I marry—wala nang iba. Sa kanya ko ulit naramdaman ang ganitong saya matapos ang sampung taon ng pangungulila ko sa aking namayapa nang asawa, si Hillary. She was my greatest love. She was my first love. I married her despite her father’s objections, and it eventually led to her death. My father-in-law, Mr. Smith—Franco’s father—wasn’t my biological dad, and he never adopted me. Pinalabas lang ng pamilya na adopted ako para pagtakpan ang krimen na ginawa nila sa pamilya ko. My father died because of that family. Hindi ko pa sila napapanagot sa mga kasalanan nila. At ngayon, guguluhin na naman nila ang buhay ko. Hindi na ako papayag. Hindi pa ako nakakalimot sa ginawa ng matandang iyon sa mama ko at sa kapatid kong babae—ang dahilan
“Boss," sambit ni Russ. Seryoso siya, at tila may hindi magandang nangyari. “What’s happening?" tanong ko ng walang gana pagkababa ko ng sasakyan. “If this is just nonsense, I swear, Russ, I’ll blow your head off," I firmly said. Yumuko si Russ at hindi na nagsalita. Hindi ko alam kung bakit urgent ito kaya nagtataka ako kung anong nangyayari. Kung bumalik na naman ba ang matandang 'yon at manggulo na naman. Nang makapasok ako sa loob, bigla akong napansin ng mga tauhan ko. Sabay naman silang nagsilingunan sa akin. Kunot-noo akong tumingin sa kanilang lahat, nagtataka sa kanilang mga reaksyon. Lumakas ang kabog sa dibdib ko habang papalapit ako sa living room, kung saan naroon sina Lindsay, Kennedy, at ang mga kapatid na lalaki ni Russ. Seryoso ang mga ito at nakatutok lamang sa isang direksyon. Nagtataka ako sa naging reaksyon nilang lahat. At kung sino ang kanilang tinitingnan at ganito sila ka seryoso. Patuloy lang akong naglakad hanggang sa biglang tumayo ang isang babae mu
THIRD PERSON POV MATAPOS maglinis ng kwarto ay palihim na bumalik sa quarter si Elvis. Dali-dali niyang kinuha ang kanyang cellphone at may esenend na mensahe kay Elvira. Gusto pa sana niyang tawagan ang kanyang Mommy, pero limitado lang ang oras niya dahil tutulong pa siya sa pag-aayos. Kailangan na nilang matapos ang gawain dahil dadating na sina Hillary at Rowan. “Melody, dito ka tumayo. Sabay natin batiin ang mag-asawa, okay?" Sabi ni Ate Susi. "Opo, Ate…” tugon niya rito. Ilang sandali pa ay umayos na nang tayo ang mga kasamahan niya kaya umayos na rin siya ng tayo. Bigla naman siyang kinabahan at naging mabigat at malalim ang kanyang hininga. 'Finally, makikita ko na ang asawa ko. Miss na miss ko na si Rowan." sa isipan ni Elvis. Para naman siyang maiiyak sa sobrang saya. Pero pinipigilan lang niya ang sarili baka paghinalaan siya at masira ang kanyang plano. “WELCOME BACK MR AND MRS. WALTER!" Sabay-sabay na salita nilang lahat, maliban kay Elvis na hindi nakasab
ELVIS PAGPASOK ko sa kwarto ni Franco ay sumalubong agad sa akin ang usok ng sigarilyo, at matapang na amoy ng alak. Agad akong napangiwi dahil sumakit bigla ang ulo ko dahil sa amoy. Bago tuluyan pumasok ay huminga muna ako ng malalim at tumuloy na. Sabi ni Manang Lusy ay wala raw si sir Franco ngayon dahil hindi raw umuwi kagabi, pero sino naman ang may kagagawan ng mga ‘to? Lahat ay nagkalat sa loob. Mga damit ng lalaki at babae? “Why are there women's clothes?" Nagtatakang tanong ko habang isa-isang pinulot ang mga damit na nagkalat sa sahig. Habang patuloy ako sa aking ginagawa ay biglang sumagi sa aking isipan ang isang bagay. Bigla akong napatayo ng tuwid at tiningnan ang bawat sulok ng sala sa kwarto ni Franco. Malaki rin ang kwarto ng lalaki na ‘yon. At ano ang sabi ni Manang na hindi ‘to umuwi kagabi? Nagkalat nga damit pambabae sa sahig. May milagrong ginagawa talaga ang lalaking ‘yon sa kwarto n’ya. “Ang wild naman ni Franco, pinunit ang panty?" Natatawa ako big
ELVIS NASA HAPAG-KAINAN na kaming lahat. Sabay-sabay kaming mag-umahan dahil mukhang magiging busy raw ang araw na ‘to. Wala pa naman sinabi si Manang Lucy kung ano ang aking gagawin, lalo na sa aming mga baguhan pa. May kasama akong baguhan rin, apat sila pero hindi ko pa sila nakakausap simula ng dumating kami kahapon. Dahil mas nauna ako dumating kaysa sa kanila. Nagsimula na akong kumain, pero biglang sumakit ang mga suso ko dahil nakalimutan ko palang mag-breast pump kanina. Kakausapin ko lang si Manang mamaya kung pwede ba akong mag punta ng pamilya upang kunin ang gatas para sa kambal. Pero syempre kausapin ko lang siya tungkol sa pagiging single mom ko.“Melody, magtanong ko lang, Iha. Ang laki ng suso mo at mukha ng paputok na. Nagpapadede ka pa ba, Iha?" Napahinto ako sa pagsubok dahil sa biglang tanong ni Ate Susi at tiningnan talaga ako ng maigi. Nasa akin naman ang atensyon ng mga kasamahan ko. HIlaw naman akong napangiti at biglang bingo ang ekspresyon para magmukhan
ELVIS UNANG gabi ko pa lang dito sa mansion ay para na akong sinasakal ng kalungkutan. Miss na miss ko na talaga ang kambal, at unang gabi na hindi ko sila kasama matulog. Ako lang mag-isa dito sa kwarto ko, sabi ni Head Maid na may kanya-kanyang kwarto raw lahat ng mga nagtatrabaho sa pamilya na ‘to. Ang sosyal naman talaga. Wala rin sa loob ng mansion ang silid ng mga maid, chefs, guards, at iba pa na nagtatrabaho sa pamilya Smith. May sariling quarters ang mga taong kagaya ko, kaya mas lalong nakakalungkot dahil wala kang makausap at kasama. Tanging hininga ko lang ang maririnig ko dito sa loob ng kwarto dahil sobrang tahimik na nang paligid. Nakapatay na rin ang mga ilaw sa labas. Lahat ng ilaw dito malapit sa quarters ng mga maid. Parang may sariling bahay lang din kami. I met a few of the workers and they were nice and approached me, akala ko’y mahihirapan akong mag-adjust but I think I am getting along with them na rin. Feeling ko rin ay matagal na sila sa pamilya Smith
“Are you sure about this, anak? Paano kung mapanahamak ka sa gagawin mo, ha?" Nag-aalala na salita ni Elvira habang pabalik-balik sa kanyang nilalakaran. “Mom, I am desperate to help them find Rowan. I can’t just stand here waiting for him to come home. Mom, masakit po ang desisyon kong ‘to dahil maiiwan ko ang mga bata. But, I will make sure na maging maayos ako doon. Susubukan ko po kung matatanggap ba ako sa mga Smith." Agad naman na paliwanag ni Elvis. Tutol talaga si Elvira sa gagawin ng Anak dahil natatakot siya sa posibleng mangyari sa kanya sa mansion ng mga Smith. But, Elvis cannot be stop, dahil planado na niya ang lahat, even her disguise. “Nakahanda na lahat ng disguise ko, and with that disguise ay hindi ako makilala ng lahat. Not even you, Mom. Ibang-iba ang disguise ko dito dahil marunong akong mag-bisaya. And I am a funny, talkative, jolly person here. Trust me, Mom. Hindi ko po hahayaan na mapahamak ako habang nasa loob ng impernong lugar na ‘yon." Puno ng tiwala a
ONE MONTH LATER ISANG buwan na ang nakalipas simula nang manganak si Elvis sa kambal. Marami ang nangyari sa loob ng isang buwan. Nahirapan si Elvis na tanggapin na matagumpay si Hillary na makuha ang kanyang asawa. Wala pa rin balita ang pamilya, at ang grupo kung nasaan si Rowan, dahil mailap na ngayon ang pamilya Smith. Hindi na rin umuwi sa kanila o sa bahay si HIllary. Hanggang ngayon ay pilit pa rin ni Elvis na gumalaw at libangin ang sarili sa ibang bagay. Ngunit hindi pa rin niya mapigilan ang umiyak kapag naalala ang asawa. Nami-miss na niya si Rowan at hinahanap niya ang presensya nito. She also blamed herself, na kung sana hindi niya iniwan si Rowan sa bahay nila ay marahil kasama pa niya ‘to. “Good morning, babies,gutom na ba babies ni Mama?" Malambing at tunog baby na wika ni Elvis na nakangiti ng malapad. Kahit papaano ay naibsan naman ang lungkot na kanyang nararamdaman sa tuwing inaalagaan at tinitigan niya ang mga anak. “Anak, kumain ka na muna bago mo padedein a
NAGMAMADALI na tinungo nina Russ, Kennedy at Lindsay ang hospital kung saan dinala si Elvis. Pagdating nila sa hospital ay nadatnan nila si Elvira at Romanoff na nag-aalala sa anak. Bigla kasing dinugo si Elvis nang malaman nito kung nasaan si Rowan. Nalaman niya dahil sa Daddy Romanoff niya. Kahit paman galit ang Ama ni Elvis ay may mga tauhan pa rin naman ‘tong nakabantay sa bahay ng anak upang maging bantay. Nang makuha si Rowan ng mga tauhan ni Hillary o ng mga Smith ay agad na sinundan ng taong nagbabantay ang sasakyan nila, ngunit nakatakas pa rin at nawala na lang sa paningin nito. Nang tawagan si Romanoff ay nasa bahay ito ni Elvira kaya nalaman ni Elvis at bigla ‘tong nag-react kung ano ang nangyari sa asawa niya. “Kumusta na po si Elvis?" Nag-aalala na tanong ni Lindsay na hinihingal pa.“She's in the delivery room," tugon naman ni Elvira. Labis lang talaga ang pag-aalala nila dahil grabi ang pag-durugo nito. “I hope she’ll be fine and deliver the babies normal," komento
MASAMA ang loob na umuwi si Elvis sa kanyang Mommy Elvira. Umiiyak pa ‘to. Labis naman ang pag-aalala ni Elvira sa anak, hanggang sa makita niya si Russ na mukhang hindi rin maipinta ang mukha sa galit. Kunot-noo naman si Elvira kung bakit galit na galit ‘to. Dahil hindi na nagsalita si Elvis kung ano ang nangyari ay si Russ na lang ang kinausap niya, dahil alam niyang alam ni Russ kung bakit umuwi na umiiyak ang anak niya. “Alam mo na ang sasabihin mo, Russ. Hindi ko na kailangan pang magtanong," direktang wika ni Elvira ng makalapit na siya kay Russ na nakahawak pa sa baywang nito. “Rowan and Hillary almost make love. It’s such good timing that we got home early," he said in his low voice. "That woman really took advantage of Rowan's situation.” "Fuck! Ang kapal talaga ng mukha ng babae na ‘yon. Siya na nga ang sumira sa pamilya ng lalaki na kinababaliwan niya ay gusto pa niyang maging kabit. The nerve of that wench,” galit na salita nito at nakahawak pa sa ulo. “She’s obsesse
Parang pinagsakluban ng langit at lupa si Rowan sa sinabi ng asawa. Napahawak siya sa kanyang ulo na para bang may masakit rito. He feels her pain. He wanted to touch her, but something is stopping him. “Oh, come one, Elvis. Stop the act. Nilalason mo lang ang utak ni Rowan. Ako ang mahal niya at hindi Ikaw. Tanggapin mo na kasi na hindi ka na niya mahal," sabat ni Hillary at lumapit kay Rowan at hinawakan ang braso nito. “Honey, come with me. Let’s leave this place, okay?" Mahina, malambing at mapang-akit na wika ni Hillary. “You can’t take him, Hillary. He is my husband, and he’s staying with me.” “No. I am going with her. And you, stay with that man, dahil may relasyon naman kayo, hindi ba?" Walang emosyon na salita ni Rowan habang malamig na nakatingin sa lalaki na nasa likuran ni Elvis. “May saltik ka na talaga, dahil sa babae na ‘yan no?" Tumatawang salita ni Russ. “Ang tanga mo," dagdag pa nito. "Sige, sumama ka sa babae na ‘yan. At kapag bumalik ang alaala mo, h