Let's Runaway, Twins

This is a work of fiction.Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. You may encounter typographical error and grammatically incorrect words since this story is unedited, i will edit it if i have time.This story contains gay/lgbt people, so if you're homophobic, umalis ka dito, hindi ko kailangan ng opinion mo at lalo na mga hate comments mo. Series po ito kaya hindi lang gay ang makaka-encounter niyo sa storyang ito, merong lesbian, transgender, bisexual at iba pa. Some scene also contains inappropriate and vulgar words that isn't suitable for minors.Dagdag ko lang, hindi ito perfect na story dahil no'ng 2017 ko pa ito ginawa, inedit ko lang para di na mukhang luma, iba kasi ang writing style ko dati keysa ngayon.

Nagising ako sa ingay ng dalawang batang nagbabangayan. “Good morning, mama” “Good morning, ma! May pasok pa po kami, kaya gising na po” Napangiti ako sa nakita ko, ang dalawa kong munting anghel agad ang sumalubong sa umaga ko. They are both my daughters, kambal silang dalawa pero hindi sila magkamukha, fraternal twins kung tatawagin. Estella and Esther Rodriguez ang mga pangalan nila, si Estella ay kamukha ko, ang hugis ng mukha at mga features niya si Esther naman ay singkit at maputi, the opposite of me and Estella, sa tingin ko ay nagmana siya sa ama nila. Ginamit ko ang apelyido ko dahil hindi kami magkasama ng ama nila, one night stand lang iyon, isang gabi at isa pa their father is gay, ayokong ipakilala sila dun at baka masaktan lang ang dalawa kong anghel dahil hindi sila gusto ng tatay nila. Mahirap ang walang partner sa pag aalala ng mga bata pero I’m really thankful that my kuya and papa is there na tinanggap ako kahit disgrasyada ako pero hindi ko nasabi sa kanila an

Biglang lumakas ang kabog ng puso ko sa suggestion niya. Wala na akong time para mag disagree pa dahil nagaalala na ko sa anak ko. Mabilis ang hakbang niya palabas ng restaurant, wala na akong choice kung hindi ang sumama. Bahala na mamaya kung ano man ang mangyari basta makita ko ang anak ko.“Where to?”Tanong niya pagpasok naming dalawa sa sasakyan niya. “Harmony Kindergarten”Hindi na muli siya nagsalita pa at wala na rin akong time para sumagot sa kung anong mga katanungan niya, kinakabahan na ko para sa anak ko at what if makita niya ang anak ko?Dali dali akong lumabas ng sasakyan ng makarating na kami sa school kung saan nag-aaral ang mga anak ko.“Thank you, Mr. Watanabe”Paalam ko sa kanya at tinakbo mula gate hanggang classroom kung saan ang anak ko. Di kalayuan nakita ko ang kambal na nakaupo sa gilid, yakap yakap ni Esther si Estella na kakagaling lang sa pag-iyak at katabi din nila si papa. Tumakbo silang dalawa ng makita nila akong papalapit.“Nasaktan ka ba, nak? May