Ngumiti ako nang matamis sa kanya at dahan-dahang sumandal ang ulo ko sa dibdib niya. Sana nga ikaw na ang binigay sa akin. Hindi kita papakawalan, kahit ano pa ang mangyari. Gusto kong tumanda kasama ka. Gusto kong magkaroon tayo ng masaya at kumpletong pamilya. At kapag nangyari 'yun, hindi ko bibiguin ang mga magiging anak natin, lalo na ang magiging asawa ko na nasa harapan ko ngayon. Hindi ko ipaparanas sa mga anak ko ang naranasan ko sa pamilya ko noon. Ang pamilya ang palaging uunahin ko. Alam kong masyado lang namin minamadali ang mga bagay-bagay. Gusto ko pa siyang lubos na makilala. Mas lalo kong idiniin ang aking tainga sa kanyang dibdib upang marinig ang kabog ng puso niya—nakakarelaks at nakakawala ng anumang alalahanin. Pero pwede naman siguro na magkasama kaming kilalanin ang isa’t isa, hindi ba? "Gusto kong iparanas sa'yo ang tamang pagtrato. Gusto kong ibigay lahat ng meron ako. Ang akin ay sa'yo rin, Mahal. Sulitin natin ang bawat araw na magkasama tayo," pabulong n
I placed my fingers on my womanhood and rubbed my clitoris through my panty. Napakagat-labi ako habang dinaramdam ang kakaibang pakiramdam. Mas lalong lumakas ang ungol ko nang ipasok ko ang kamay ko sa loob ng panty ko. Marahan kong hinaplos ang namamasa kong pagkababae at dahan-dahan kong binaba ang suot kong dress hanggang sa tiyan. Marahan kong hinaplos ang aking dibdib at hinimas ito. I hummed as I played my hard nipple, while playing my clit. My toes curls every time my fingers touching my sensitivity. Napaigtad ang baywang ko dahil sa sensation na dulot nito. Parang kinukuryente ang buong sistema ko. I played my wet womanhood and rubbed my clit even more, and groaning like crazy. "Rowan," wala sa sarili kong sambit. Napadilat ako ng mga mata nang napagtanto ko ang aking sinabi at napabalikwas ng tayo dahil pakiramdam ko ay may nakamasid sa akin. At hindi nga ako nagkakamali. Ano ang ginawa ko? Nakakahiya ang ginawa ko. "L-love?" gulat kong sambit. "K-kanina ka pa ba?" Nahi
Rowan crawled and touched my thighs. He gently caresses my legs, and plants small kisses. Para naman akong kinukuryente sa ginawa niya. Napasinghap ako ng bigla niyang inalis ang mga kamay ko. Tumingin siya sa akin at ngumisi. This is crazy." Narinig kong salita niya. Hinalikan niya ako at pababa sa aking leeg. Huminto siya ng nasa tapat na siya ng aking malulusog na dibdib. He stared at me, and licked my nipples. My back arched, as he kissed my nipples and then sucked it like crazy. He licks, he sucks, and nibbles my nipples like crazy. L-love, please, put it inside me, please…” Nagmamakaawa kong salita. I tried to touch my womanhood but he held my hands. “Yeah. Yeah. Let me do it, Love." He said. Bumaba ang halik niya hanggang sa may puson ko. Mas lalong lumalin ang hininga ko sa ginawa niya. No. Hindi pa ako nakapag linis ng katawan. L-love, just put i— ughhhh….” Napahiyaw ako ng dilaan niya ang namamasa kong pagkababae. Napaigtad ako at gustong magwala, dahil patuloy
Lahat sila ay nasa sala. Buhat pa rin ni Rowan si Elvis, na tulog pa rin. Hindi na sila nagsalita pa dahil mukhang seryoso ang kanilang boss. At base sa suot ni Elvis, parang alam na nila agad kung bakit kunot na naman ang noo ni Rowan. Lahat sila ay napaiwas ng tingin nang isa-isa silang tingnan ni Rowan sa mata, dahil alam na alam nila kung ano ang nangyari habang wala sila sa mansyon.Maya-maya pa ay dumating si Lindsay galing sa kusina. Nagulat siya dahil parang mga kahoy ang kanyang mga kuya at nakayuko pa ang mga ito. Doon niya lang napagtanto kung ano ang iniiwasan nila. Nakita niya si Rowan habang buhat si Elvis, kaya agad niyang nilapitan ang dalawa. Gusto pa sanang pigilan ng kanyang Kuya si Lindsay, pero mabilis siya kaya wala nang nagawa pa si Jarren, ang ikalawang kuya ni Lindsay.“Anong nangyari?" agad na tanong ni Lindsay nang malapitan niya si Rowan. Sinilip naman niya ang tulog pa rin na si Elvis.“Bakit iba na ang suot niya? At bakit bigla na lang kayong nawala kagab
Sa kwarto, tahimik lang ang dalawa at parang nagkahiyaan pa, na para bang unang beses lang nilang ginawa ang bagay na iyon. Mas lalo namang nahiya si Elvis dahil sa ginawa niya kagabi nang maalala ito. Pero palaisipan pa rin sa kanya kung bakit bigla na lang uminit ang kanyang katawan matapos kainin ang chocolate bar na kinuha niya mula sa fridge. Kunot-noo niyang tiningnan si Rowan, na ngayon ay gulat na gulat sa kanyang ekspresyon, na para bang may nagawa siyang kasalanan dito.“Ikaw ba ang naglagay ng chocolate bar sa fridge mo?” tanong niya kay Rowan na may pagdududa. Napaismid naman si Rowan.“Ako? No way. Hindi ako mahilig kumain ng chocolate at hindi ko alam kung bakit nasa loob ‘yun ng refrigerator ko. Hindi ko naman inutusan ang mga tauhan ko na lagyan ng laman ang fridge, knowing na palagi naman akong wala dito,” mahaba niyang sagot. Pinanliitan naman ni Elvis ng mata si Rowan, hindi kumbinsido sa sinabi nito.“Talaga? Sigurado ka bang hindi mo talaga ginawa ‘yun?” paninigur
Sa labas ng mansyon, seryosong-seryoso si Rowan na nakatayo sa harap ng lahat ng kanyang mga tauhan. Pinatawag niya ang mga ito upang kausapin tungkol sa chocolate bar na inilagay sa kanyang fridge. Dahil dito, agad nilang naintindihan kung bakit galit ang Boss nila. Ayaw kasi ni Rowan na may nanghihimasok sa kanyang mga pag-aari, lalo na sa kanyang pinakamamahal na treehouse na ipinatayo niya noon para sa isang tao. Ngunit nawalan na ng saysay ang treehouse at ginawa na lang niyang station. Pero dahil palagi namang wala si Rowan, tinutulugan ito ni Jarren. Siya rin ang naglalagay ng mga pagkain sa fridge ng amo niya, dahil akala niya ay hindi dadalaw ang kanilang Boss. Minsan din ay sa treehouse siya natutulog upang magbantay sa paligid. Pero wala naman siyang dinalang babae sa treehouse; nagkikita lang sila sa bahay-kubo at doon isinasagawa ang isang ritwal. “Ayaw ko nang magpaligoy-ligoy pa. Alam niyo namang ayaw ko na may nangingialam sa treehouse ko, diba?” galit at nakakatako
MATAPOS kumain, hinatid na rin sila ni Rowan sa university. Sabay na pumasok ang dalawa sa kani-kanilang klase. Sa kalagitnaan ng lecture, biglang tumunog ang cellphone ni Elvis, dahilan upang mapahinto sa pagtuturo ang kanilang professor, at mapunta sa kanya ang atensyon ng lahat. Mabilis naman niyang pinatay ang tawag. "Miss Costello, turn off your phone!" galit na wika ng professor. Agad namang humingi ng pasensya si Elvis, at nagpatuloy ang kanilang professor sa lecture. Pagkatapos ng klase, nagmamadaling binuksan ni Elvis ang kanyang cellphone. Tiningnan niya kung sino ang tumawag at nakita ang recent call mula sa kanyang ina. Kinabahan siya at nagdadalawang-isip kung tatawagan ito. "Bakit naman siya tumawag? Alam naman niyang may klase ako," naisip ni Elvis. Tinawagan niya ang numero at kahit kinakabahan ay sinubukan pa rin niyang makipag-usap. Matagal na rin mula nang huli silang nagkita at nagkausap ng kanyang ina. “Bakit mo binaba ang tawag ko kanina?” bungad ng kany
Mahigpit na hinawakan ng binata ang kamay ni Elvis at yumuko upang halikan ang likod ng kanyang palad. Pilit na ngumiti si Elvis, ngunit naiilang siya sa presensya ng binata. Gusto na niyang bawiin ang kanyang kamay, ngunit mahigpit ang pagkakahawak nito, na para bang ayaw siyang pakawalan. Iba rin ang mga titig nito sa kanya, isang tingin na hinding-hindi niya gusto—dahil para bang may pagnanasa ito sa kanya. "Uhm... Mom, kain na po tayo. Gutom na po kasi ako," agad na sabi ni Elvis, sabay bawi ng kanyang kamay mula sa binata nang walang pag-aalinlangan. Matalim ang mga tingin ng binata sa kanya, at nakaramdam ng kakaiba si Elvis—natatakot siya rito. Para itong obsessed na klase ng lalaki kung makatingin sa kanya. Kinilabutan siya sa ginagawa nito, pero pinilit niyang huwag na lang pansinin, dahil alam niyang pupuntahan siya ni Rowan at aalisin siya sa bahay na ito. Sabay na silang kumain, at muling naging tahimik ang paligid. Wala rin balak si Elvis na makipag-usap. Wala ang kany
Bumuntong-hininga si Rowan bago muling nilingon si Elvis, na ngayon ay mulat na mulat ang mga mata at nakatingin sa kanya. Hindi mabasa ni Rowan ang mga titig nito, tila may malalim na kahulugan. Bigla na lang hinawakan ni Elvis ang kanyang dibdib at nilaro-laro ito, dahilan para mapaungol siya sa sariling ginagawa. Agad namang lumapit si Rowan upang pigilan ito. “Mi amor, what are you doing? May sakit ka. Kailangan mo ng pahinga," mahina ngunit madiin na sabi ni Rowan, pilit na pinapakalma ang sarili. "I am horny..." usal ni Elvis at mapang-akit na tinitigan siya nito. Pabulong naman na napamura si Rowan. “No! Stop it, okay? Pupunasan na kita, okay? Just stay still.” Humiga na lang si Elvis at hinayaan si Rowan. Matapos punasan ang itaas na bahagi, nagdalawang isip si Rowan kung pupunasan din ang ibang bahagi nito. “Wipe me there, too. It's so hot na kasi,” ani Elvis, at siya na mismo ang naghubad ng suot nitong pajama. “Babe, touch me there, too. Okay?” “I will, mi a
"So, Mr. Costello. Your daughter and wife left you—ano na ang mangyayari sa'yo ngayon? Ang 50 million na binayad sa amin ng asawa mo ay kulang pa. Hindi ba niya alam na may utang ka pang 30 million?""Hindi ko sinabi sa kanya. She has nothing now. Kinuha ko na ang lahat sa kanya. And I regret it. Dahil sa kasakiman ko, nawala na sa akin ang lahat," umiiyak na sabi ni Mr. Costello."Your tears won’t change anything. Gusto ko lang ang anak mo na si Elvis. Kung gusto mo na maging ligtas ka araw-araw, at bumalik sa’yo ang kumpanya mo at ang asawa mo, ibigay mo sa akin si Elvis. Naintindihan mo?""Franco, pwede bang huwag na lang ang anak ko? Please, hindi ko kaya."“So, ano na lang ba ang ibabayad mo sa utang mo? Ang ulo ng asawa mo o ang anak mo?""Franco, huwag naman ganyan. Malaki ang kasalanan ko sa asawa ko, pero please, huwag mong idamay ang anak ko. Naghahanap naman na ako ng paraan para makabayad ng utang."“Hmm… Mr. Costello, maliit na ang 30 million. Sa tingin ko, mababayaran mo
Nag-check-in sa hotel ang mag-inang Elvis at Elvira. Dahil gabi na nang umalis sila sa mansyon, napilitan ang dalawa na sa hotel na lang pansamantalang tumuloy. Dahil mahaba-habang biyahe pa kapag pupunta sila sa bahay bakasyonan ni Elvira. Mabuti na lang at Sabado ngayon, at mamayang hapon pa ang isang klase ni Elvis. Back subject niya ito kaya kailangan niyang pumasok upang makapagtapos siya. Ilang buwan na lang at magtatapos na rin siya ng kolehiyo, sa kursong Business Management. Gusto rin kasi niyang pasukin ang mundo ng negosyo.Nahihirapan namang huminga si Elvis dahil sa sipon. Masakit din ang ulo at katawan niya—mukhang nagkasakit siya matapos maulanan kagabi kasama ang kanyang mommy. Bukod pa rito, umiyak pa siya dahil sa sama ng loob kay Rowan. Wala kasi itong mensahe sa kanya, kahit pa gusto niyang magsumbong tungkol sa ginawa ng daddy niya at sabihing umalis na sila ng bahay.Sobrang miss na rin niya si Rowan, kahit isang araw pa lang silang hindi nagkikita o magkasama.I
ROXAS, PALAWANNakahanda na ang grupo sa kani-kanilang posisyon—mga armas, mask, at iba pang gamit para sa laban. Si Rowan ang namuno dahil siya ang lider ng grupo. Tinatawag silang TEAM ALPHA, isang grupong kilala sa husay at tapang sa pakikipaglaban at sa paghuli ng mga kriminal. At ngayon, nandito na naman sila sa kanilang misyon: mahuli ang ulo ng sindikato at dr*g dealer na si Mr. Velasquez, na matagal na nilang minamanmanan. Siya’y taong mailap at mahirap mahuli, ngunit ngayon ay sigurado ang grupo na matatapos na nila ang misyon.Ang Municipality of Palawan, o partikular na Roxas, Palawan, ang lugar na napili ng mga sindikato upang isagawa ang kanilang masasamang gawain. Maraming isla sa lugar at hindi gaanong matao, kaya madali nilang naisagawa ang kanilang mga ilegal na aktibidad ngunit hindi na hahayaan ng Team Alpha na magtagumpay ang kasamaan at masira ang lugar.“Team Alpha, maging alisto kayo sa paligid niyo. Gawin ang dapat gawin, huwag mag-dalawang isip na sugurin at
Habang nagyayakapan ang mag-ina, bigla na lang bumukas ang pintuan at galit na pumasok si Simon sa loob. Agad niyang hinawakan ang mga braso ni Elvis at kinaladkad ito palabas ng kwarto."Simon, ano ba ang ginagawa mo?" galit na sigaw ni Elvira habang nakasunod sa asawa."Tumahimik ka, Elvira. Kung ayaw mo, ihulog kita sa hagdan," galit na pananakot ni Simon sabay duro sa kanya."Bitawan mo si Elvis kung ayaw mong magkagulo tayong dalawa!" seryosong wika ni Elvira. Napahinto naman si Simon at lumingon sa kanya."Bakit? Ano ba ang kaya mong gawin?" panunuksong sabi ni Simon, sabay ngisi sa kanya."Bibitawan mo o ako mismo ang maghuhulog sa'yo sa hagdan," matapang na hamon ni Elvira kay Simon.Biglang nawala ang ngiti sa mukha ni Simon nang makita ang nakakatakot na aura ni Elvira. Dahan-dahang lumapit si Elvira patungo kay Simon, hindi inaalis ang titig sa lalaki. Unang beses na nakita ni Simon ang ganitong galit na ekspresyon ng kanyang asawa, kaya’t nakaramdam siya ng kaba. Palagi ka
Bumalik sa kanyang kwarto si Elvis na luhaan. Nanlambot ang kanyang mga tuhod at napaluhod siya. Tahimik siyang umiiyak habang tikom ang kanyang bibig. Gusto niyang sumigaw at magwala, pero wala siyang lakas na gawin ang mga iyon. Umiiyak siya nang umiiyak. Hanggang sa maramdaman na lang niya ang pamamanhid sa kanyang puso. Ngunit sa isang segundo lang ay bumalik ang sakit at muling naramdaman ang sakit sa kanyang puso. Hindi alam ni Elvis kung ano ang dapat niyang maramdaman matapos malaman ang katotohanang nagmula mismo sa bibig ng taong itinuring niyang ama. Kaya pala hindi maganda ang trato ng ama sa kanya noon pa man ay dahil hindi naman pala siya tunay na anak nito. Ganun din ang trato ng kanyang mga kapatid. Ibang-iba sila sa kanya, ngunit hindi niya iyon napansin dahil kay Elvira, na tumatayong ina niya. Kahit na madalas masama ang pakikitungo nito sa kanya, naging mabuti rin naman si Elvira sa kanya. At ngayon na maayos na sila ng kanyang ina, saka niya natuklasan ang kat
Dumaan ang ilang oras na paghihintay ni Elvis, at wala pa ring tawag mula kay Rowan. Nakauwi na rin siya sa kanilang bahay matapos siyang ihatid ni Lindsay. She’s flooding him with texts, but no reply. She tried to call him, pero walang signal ang phone nito. “Did he turn off his cellphone?” wika niya sa sarili. “Maybe I will just wait for him to call. Baka dumeretso na siya sa mission niya. I just hope he is safe.” Habang inaayos ang sarili at nagha-handa upang bumaba, narinig niya ang malakas na boses ng kanyang Daddy. It’s been a while since she last saw her Daddy. Dahil sa tuwa, agad na tumakbo si Elvis pababa. Gusto na niyang makayakap ang kanyang Ama na matagal na niyang hindi nakasama. Hindi naman talaga sila close ng Ama, pero dahil ama niya ito ay nami-miss niya pa rin ang presensya nito. "What do you think you're doing, huh? It was Elvis that they needed, not the 50 million," bulyaw ni Simon Costello sa daddy ni Elvis. "No! Babayaran natin ang utang natin, okay? Maghint
Habang naghihintay ng tawag ni Rowan, sumulpot ang dalawang kaibigan ni Elvis na sina Lindsay at Kennedy na magkahawak-kamay. Kunot-noo namang tiningnan sila ni Elvis. Nakangiti si Lindsay, habang nakabusangot naman ang mukha ni Kennedy, na mukhang napipilitan lang. “Anong meron sa inyo? Hindi ko alam na kayo na pala, ah. Pa-sekreto pa kayo,” ani Elvis, sabay irap sa dalawa. “Wala kaming relasyon! Itong babaeng ito lang ang asungot sa buhay mo, eh. Naku!” naiiritang sabi ni Kennedy. “Asus, kunwari ka pa. Alam kong gusto mo rin ako, no. Ang ganda ko kaya at ang sexy pa,” sabi ni Lindsay, sabay sexy pose. “Kahit na ikaw na lang matitirang tao sa mundo, hindi pa rin kita papatulan. Sexy my ass, you’re not pretty,” sabi ni Kennedy. “Sakit naman magsalita. Ikaw nga diyan, hindi ka rin naman gwapo, no. Pero nagustuhan kita agad, mapili ka kasi. Arte mo!” bulyaw ni Lindsay. "Umalis ka nga,” sabi ni Kennedy, sabay tulak kay Lindsay at umupo sa tabi ni Elvis. "Lagi mo na lang sinis
Pagsikat ng araw, naghanda na si Rowan upang umalis. Hinintay na lang niya ang paggising ni Elvis. Simula nang bumalik siya sa kwarto ni Elvis, hindi na siya natulog at nagbantay na lang kung kailan magigising si Elvis. Tinawagan na rin niya si Russ upang ihanda ang 50 milyon na ibabayad sa pamilya Smith. Babayaran na muna niya ang utang ng mga Costello bago niya isipin ang ibang bagay. Sa ngayon, trabaho muna ang iisipin niya para mahuli na si Mr. Vasquez, ang ulo ng ilegal na droga na naiulat na nagpapalaganap sa Palawan. “Hmm… B-babe?” unang bungad ni Elvis pagkadilat ng kanyang mga mata, kasabay ng matamis na ngiti. “Good morning, mi amor,” wika naman ni Rowan, sabay halik sa pisngi ng kanyang iniibig at niyakap ito nang mahigpit. “Aalis ka na ba?” bulong ni Elvis habang nakasubsob sa leeg nito. “Oo. Hinintay talaga kitang magising bago ako umalis.” “Sweet naman. Pero nami-miss na agad kita, babe. Mag-iingat ka doon, ha.” “Para sa'yo, mi amor. I love you,” bulong niya at hin