Sa labas ng mansyon, seryosong-seryoso si Rowan na nakatayo sa harap ng lahat ng kanyang mga tauhan. Pinatawag niya ang mga ito upang kausapin tungkol sa chocolate bar na inilagay sa kanyang fridge. Dahil dito, agad nilang naintindihan kung bakit galit ang Boss nila. Ayaw kasi ni Rowan na may nanghihimasok sa kanyang mga pag-aari, lalo na sa kanyang pinakamamahal na treehouse na ipinatayo niya noon para sa isang tao. Ngunit nawalan na ng saysay ang treehouse at ginawa na lang niyang station. Pero dahil palagi namang wala si Rowan, tinutulugan ito ni Jarren. Siya rin ang naglalagay ng mga pagkain sa fridge ng amo niya, dahil akala niya ay hindi dadalaw ang kanilang Boss. Minsan din ay sa treehouse siya natutulog upang magbantay sa paligid. Pero wala naman siyang dinalang babae sa treehouse; nagkikita lang sila sa bahay-kubo at doon isinasagawa ang isang ritwal. “Ayaw ko nang magpaligoy-ligoy pa. Alam niyo namang ayaw ko na may nangingialam sa treehouse ko, diba?” galit at nakakatako
MATAPOS kumain, hinatid na rin sila ni Rowan sa university. Sabay na pumasok ang dalawa sa kani-kanilang klase. Sa kalagitnaan ng lecture, biglang tumunog ang cellphone ni Elvis, dahilan upang mapahinto sa pagtuturo ang kanilang professor, at mapunta sa kanya ang atensyon ng lahat. Mabilis naman niyang pinatay ang tawag. "Miss Costello, turn off your phone!" galit na wika ng professor. Agad namang humingi ng pasensya si Elvis, at nagpatuloy ang kanilang professor sa lecture. Pagkatapos ng klase, nagmamadaling binuksan ni Elvis ang kanyang cellphone. Tiningnan niya kung sino ang tumawag at nakita ang recent call mula sa kanyang ina. Kinabahan siya at nagdadalawang-isip kung tatawagan ito. "Bakit naman siya tumawag? Alam naman niyang may klase ako," naisip ni Elvis. Tinawagan niya ang numero at kahit kinakabahan ay sinubukan pa rin niyang makipag-usap. Matagal na rin mula nang huli silang nagkita at nagkausap ng kanyang ina. “Bakit mo binaba ang tawag ko kanina?” bungad ng kany
Mahigpit na hinawakan ng binata ang kamay ni Elvis at yumuko upang halikan ang likod ng kanyang palad. Pilit na ngumiti si Elvis, ngunit naiilang siya sa presensya ng binata. Gusto na niyang bawiin ang kanyang kamay, ngunit mahigpit ang pagkakahawak nito, na para bang ayaw siyang pakawalan. Iba rin ang mga titig nito sa kanya, isang tingin na hinding-hindi niya gusto—dahil para bang may pagnanasa ito sa kanya. "Uhm... Mom, kain na po tayo. Gutom na po kasi ako," agad na sabi ni Elvis, sabay bawi ng kanyang kamay mula sa binata nang walang pag-aalinlangan. Matalim ang mga tingin ng binata sa kanya, at nakaramdam ng kakaiba si Elvis—natatakot siya rito. Para itong obsessed na klase ng lalaki kung makatingin sa kanya. Kinilabutan siya sa ginagawa nito, pero pinilit niyang huwag na lang pansinin, dahil alam niyang pupuntahan siya ni Rowan at aalisin siya sa bahay na ito. Sabay na silang kumain, at muling naging tahimik ang paligid. Wala rin balak si Elvis na makipag-usap. Wala ang kany
Mabilis niyang hinila ang anak at itinago sa kanyang likuran. Palihim namang napangiti si Elvis sa ginawa ng ina. Hindi inaasahan ni Elvis na sasampalin siya ni Franco. Dahil sa lakas ng pagkasampal ng binata ay mabilis na namula at namaga ang kanyang pisngi. “Bakit kailangan mong sampalin ang anak ko? Elsey, ano 'to?” gulat na tanong ni Elvira. Huminga nang malalim si Mrs. Smith at hinarap si Elvira.“Elvira, kailangan lang disiplinahin ang anak mo sa ganitong paraan. Hindi mo kailangang magtaas ng boses. Alam ng anak ko ang ginagawa niya, kaya kalma ka lang. Alam mo naman kung ano ang maaaring mangyari, hindi ba? Simula ngayon, kausapin mo na ang anak mo para maiwasan ang gulo.”For the first time, nakita ni Elvis kung paano mag-alala ang kanyang ina. Akala niya ay hindi siya nito kayang ipaglaban. Kung nagka-ina lang sana ang kanyang Ina sa kanya ay hindi sana siya nakakaramdam ng hinanakit sa Ina. “Hindi ko maintindihan ka, Elsey. Pwede namang magsalita na lang, ‘di ba? Bakit ka
Nagulat si Elvira dahil hindi niya inaasahan na narito pala ang iniibig ng kanyang anak—ang taong hinuhusgahan niya dahil sa trabaho nito. Ayaw din niya sa lalaki dahil mas matanda ito sa kanyang anak. “H-how… N-no. I mean, paano ka napunta dito?” “I texted him,” sagot ni Elvis. “Ma’am, kung ano po ang problema niyo, please, tell me directly. I am willing to help,” singit ni Rowan. “No! I don't need your help,” mariing wika ni Elvira. “Mom, please, be nice to him,” inis na sabi ni Elvis. “How can I be nice when I'm in this kind of situation because of your dad? Siya lang naman talaga ang may utang, pero sa akin nakapangalan. I don’t know what to do,” gigil na sagot niya habang pinipigilan ang sarili na magtaas ng boses. “Handa po akong tumulong. Babayaran natin ang utang niyo. Kahit ngayon pa, I will do it.” “Love, no! I will work, okay? Wala kang gagawin,” hindi pagsang-ayon ni Elvis habang hinahawakan ang kamay ni Rowan. “I am willing to help, Mrs. Costella. I am se
HUMINTO sa paglalakad si Rowan at tiningnan si Elvis sa mga mata. Ngumiti siya rito at hinalikan ang noo. Mahigpit niyang hinawakan ang mga kamay nito. Nagtataka naman si Elvis sa reaction nito ng banggitin ang dating kasintahan. Ngunit hindi na lang niya ito pinansin. "Let's not talk about other people, mi amor. Ikaw ang kasalukuyan, at ikaw rin ang magwawakas." Malambing na salita nito. "Bolero ka talaga. Pero what if, balikan ka niya? Greatest love mo ata siya eh." "Hindi. Ang dating pag-ibig na matagal ng wala ay hindi na dapat pa iniisip. Minahal ko siya, pero mas higit na mahal kita." "Ang galing mo sa mga sweet word ha. Swerte naman ng mga pasts relationship mo. I am sure ganito ka rin kalambing sa kanila." "Hmm... I can't agree. Kasi iba-iba ang mga babae eh. Iba-iba ang mga tao, but if mahal mo talaga ang isang tao, you'll become the sweetest person ever. Mga bagay na hindi inaasahan na magagawa mo. Para lang mapasaya ang taong mahal mo gagawin mo talaga ang lahat
Lumabas muna ng kwarto si Elvis habang naghanda naman si Rowan para mag-hot bath. Tinungo na nito ang tub at pagod na pagod itong umupo sa hot tub na inihanda ni Elvis kanina bago ito lumabas ng kwarto. Napapikit siya nang isandal ang ulo sa tub, tila ba’y labis ang pagod. Sino ba naman ang hindi mapapagod pagkatapos ng buong gabing walang tulog kasama si Elvis? Tapos kinabukasan ay may trabaho pa na hinaharap. Pumikit na lamang siya upang makapag pahinga habang hinihintay si Elvis. Ngunit biglang sumagi sa isip niya ang nangyari sa kanila kagabi. Napangiti na lang ito. Dahan-dahan na ring pumikit ang kanyang mga mata, at tuluyan na siyang nakatulog. Habang nasa malalim na tulog, napaungol siya na tila ba'y nasasarapan. Ungol ng kaligayahan ang kanyang nararamdaman. Nakakunot ang noo ni Rowan at bahagyang nakaawang ang mga labi ng nararamdaman niya na may humawak sa kanyang pagkalalaki, dahilan upang imulat niya ang kanyang mga mata. "Mi amor? W-what are you doing?" nagulat na tan
MAPUSOK at malalim ang kanilang paghahalikan na para bang huling sandali na sa mundo. Sa pagitan ng kanilang mainit na halikan, umalingawngaw ang kanilang mga ungol at daing. Mga kamay nila'y gumagalugad sa bawat bahagi ng kanilang katawan, dinarama ang bawat kurba at lambot. Nakaupo si Elvis sa gilid ng bathtub, ibinuka ng malawak ang kanyang mga hita, tila nang-iimbita. Natulala si Rowan sa tanawing nasa harapan niya, nag-aalab ang pagnanasa habang lubos siyang nabibighani sa kanyang kagandahan. Napakagat labi si Rowan habang hawak-hawak niya ang kanyang pagkalalaki na hindi maalis ang mga mata sa babaeng nasa harapan niya. At ganoon din si Elvis habang marahan na hinaplos ang kanyang namamasang pagkababae. “F*ck, you were so naughty,mi amor," ani Rowan sa pagitan ng kanyang mabigat na paghinga habang pabilis ng pabilis ang galaw kanyang kamay. Napapikit naman si Elvis habang iniisip ang malalaking kamay ni Rowan sa kanyang pagkababae na labas-masok sa kanyang namamasang pag
⚠️ TRIGGER WARNING ⚠️ WALANG pag-dalawang isip na pinutok ni Hillary ang baril sa isa niyang tauhan. Galit na galit ito dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nakuhang matinong balita kung nasaan si Rowan. Baliw na baliw na ito kakaisip kung nasaan na ba ang kanyang dating asawa. Nagsisigaw, nagwawala, pinapaputok ang baril sa itaas, at sa kung saan. Walang pakialam kung may natamaan man o wala. "Mga inutil!! Walang mga silbi!" galit niyang sigaw sa mga tauhan na nakahandusay na sa sahig na wala ng mga buhay. "Ang simple lang ng inuutos ko, hindi niyo pa magawa?? Anong silbi niyo? Kaya nararapat lang na mawala kayo mga walang silbi!!!" "Ma'am, lahat po ng sinasabi niyo sa amin ay sinunod po namin. Kaso wala po talagang Sir Rowan sa lugar na pinuntahan namin. Lahat sila ay sinasabi na hindi umuuwi ang amo nila sa bahay." Paliwanag ng isang tauhan, ngunit hindi pa rin iyon pinalagpas ni Hillary at pinaputukan ang kabilang paa nito."Walang silbi! Magmanman kayo sa mansyon niya.
HINDI agad mag-proseso sa utak ni Elvis ang narinig mula sa kanyang Mommy. She was stun, confused, but suddenly remember what his Tito Romano said, earlier. He even intentionally mentioned — DADDY, ay dahil may pinapahiwatig pala ito sa kanya. May pag-aalala naman sa mukha ni Elvira. Wala pa naman talagang balak na amini n ng magkapatid ang tungkol sa bagay na ito hanggang sa matapos ang kasal. Pero parang panahon na rin para malaman ni Elvis ng katotohanan. Mas maganda nga na ito ang maghatid sa kanya sa altar sa araw ng kasal niya. Ngunit may pag-aalala para kay Elvira. 'Tito Romanoff is my real father?' Sa isipan ni Elvis. "Anak, alam kong nagtataka ka kung bakit magkasama kami ng Daddy mo. But, believe me hindi ko rin alam na siya ang ama mo. I just found out, two days ago." Agad na paliwanag ni Elvira. 'So, what about my dad? Alam ba nito na may anak siya?" sa isipan ulit ni Elvis. "Then, kilala ni Dad si Mommy?" tumango si Elvira. "Uhm. Nalaman lang ng daddy mo na ma
Nang magising na lahat ng tao sa bahay ay naghanda na rin si Elvis upang lumabas. Kanina pa kasi talaga n'yang gustong lumabas kaso pinipigilan siya ni Rowan dahil medyo maginaw pa sa labas. She's also excited to see her mom to the other side of the room, dahil dalawang araw din niya itong hindi nakita at nakasama. Aside from telling her mom about her wedding, she also gets excited to know more about her Tito Romanoff, who she just met earlier. And on her way to Elvira's room ay nakasalubong niya ang isang lalaki na kamukha ng Tito Romanoff niya. And she assumed na si Romanoff ito kaya walang pag-dalawang isip na binati niya ito. Malaki ang ngiti sa kanyang mukha at sobrang saya niya talaga na nakita niya ulit ang Tito niya. Sobrang gaan talaga ng loob niya rito. Ngunit biglang nawala ang ngiti sa labi niya ng may lumabas na lalaki sa isang kwarto at kamukha ito ng lalaking nasa harapan niya. "Elvis, Iha?" sambit ni Romanoff at nilapitan si Elvis. Palipat-lipat ang tingin ni Elvis
PAGBALIK ni Elvis sa kanyang kwarto ay dahan-dahan siyang umupo sa kama habang dinadama pa rin ang sayang kanyang nadarama. Hindi niya man alam kung ano ang dahilan ng saya sa kanyang puso, marahil dahil iyon sa lalaking nakausap niya na nag-ngangalang Romanoff. Na kapatid pala ng kanyang Mommy Elvira. Kaya siguro magaan ang loob niya ay dahil kapatid pala ito ng kanyang Ina. Na unang beses pa lang niyang makilala, dahil hindi naman niya nakilala ang pamilya ng mommy Elvira niya. Simula pa noon. Gustuhin man n magtanong ni Elvis kaso hindi niya magawa dahil palaging busy sa trabaho ang mga magulang at hindi pa siya kinakausap ng mga ito. "Bakit ang saya ng puso ko? I know that it's confusing sa akin kanina ang mga sinasabi niya, pero bakit iba ang dala nito sa puso ko?" Puno ng katanungan ang isipan niya habang marahan na hinaplos ang dibdib niya, pinakiramdaman ang tibok nito. "Masaya lang talaga siguro ako kaya magaan ang loob ko kay Tito Romanoff. Kakausapin ko talaga si Mommy
PUNO ng pagtataka ang makikita sa mukha ni Elvis. Hindi niya kilala ang taong nasa harapan niya, but somehow she felt something inside her that she wants to know him. Her heart thumped so fast, like it was going to burst out of her chest. Even mentioning a name that she hasn't heard all her life. “Po? Ahm…,” she was hesitant to mention the name, so she just cleared her throat before she spoke again. "Who's Viviana? I haven't heard that name po kasi,” ani Elvis and fakely smile. “Someone's important to me. To is?” He said , feels nervous. "Sadly you haven't had the chance to see her. But, she's the most amazing and understanding person I have ever met." Walang ideya si Elvis sa kung ano at sino ang sinasabi ni Romanoff ngunit nanatili lang siya upang makinig rito. ‘Ang agang-aga, nakakarinig ako ng drama. Well, it's not a drama, but a confession to the person. This is actually confusing, at ano ba ang ibig-sabihin sa mga sinasabi niya?’ sa isipan ni Elvis na puno ng pagtataka.
NASA kalagitnaan pa ng mahambing na tulog si Elvis ng bigla na lang bumaligtad ang kanyang sikmura at napatakbo sa cr. Naduduwal ito. Napansin naman agad ni Rowan ang mabilis na pagtakbo ni Elvis patungong cr,kaya sumunod siya agad rito. Nadatnan niya si Elvis na naduduwal pa rin kaya nag-aalala siya at hinagod-hagod ang likuran nito. Iniwan na muna niya saglit si Elvis upang kumuha ng maligamgam na tubig. “Masama ba pakiramdam mo, Mi amor?" Nag-aalala na tanong ni Rowan na nakatayo sa likuran ni Elvis at patuloy na sa paghagod ng likod nito. “Bigla na lang kasing bumaliktad ang sikmura ko e. Akala ko panaginip ko lang ‘yun, totoo pala," tugon ni Elvis at nagmomog na. “Here. Water. Maligamgam na tubig yan,” ani Rowan. Tinanggap naman agad ni Elvis ang baso ng maligamgam na tubig at ininom. “Do you wanna see a doctor?" “No, Babe. I'm okay. Maayos naman na pakiramdam ko at wala naman talaga akong naisuka. Sadyang bumaliktad lang talaga simula ko." “Sigurado ka? Baka dahil
Rowan's forehead creased upon hearing it. Pero hindi na siya nagtanong pa baka mali lang siya ng iniisip. He clears his throat bago magsalita. Inubos na muna niya ang isang baso ng wine, saka nagsalita. “By the way, where's Tita Elvira? Why is she not here if magkasama naman kayo?" tanong ni Rowan. Sabay naman na nagtinginan ang kambal. Peki naman na napaubo si Romano at inubos ang isang baso ng wine. “She's with your secretary, Russ," tugon ni Romanoff, sabay inom ng wine. “And we have no idea kung nasaan na ang dalawa," he added. “Seriously?" Hindi makapaniwala na salita ni Rowan. “Kanina pa kayo dito?" “30 minutes, already…" tugon ni Romano. “What is this guy doing?" anas ni Rowan at parang Ina na concern sa anak. Kinuha ni Rowan ang kanyang selpon at tinawagan si Russ. Mabilis naman itong sumagot. Bumungad naman kay Rowan ang maingay na simoy ng hangin at ang bawat paghampas ng tubig dagat sa dalampasigan. “Where did you take, Tita? She's supposed to be resting
MATAPOS paliguan, damitan, at ayusan ni Rowan si Elvis ay iniwan na muna niya itong natutulog na sa kama. Masyado kasi silang mapusok at aktibo sa ganoon na aktibidad kaya napagod na at nakatulog. Ilang oras din kaya silang nandun sa tabing-dagat, malalim na rin ang gabi ng sila’y nakauwi. Tulog mantika na kasi si Elvis kaya hindi na ito ginising pa ni Rowan, dahil alam niyang magigising ito kapag nakaramdam na ng gutom mamayang madaling araw. Paglabas ni Rowan ay bumungad sa kanya ang dalawang matangkad na lalaki. Maputi ang mga ‘to at pamilyar din ang hitsura ngunit hindi niya maalala kung nakilala na ba niya ang mga ‘to, dahip unang beses pa lang naman niyang na-meet ang dalawa. May kaedaran na rin ang mga ito, ngunit hindi halata sa kanilang postura. Dahil napakagandang lalaki nga naman nila kahit nasa 40s na. Matangkad, matipuno, maputi, at may kulay asul ang mga mata. Gulat man ay hindi ito ipinakita ni Rowan at walang pag-dalawang isip na kinonpronta ang dalawa. ‘Sino b
Dalawang araw na silang nasa Batanes, at mukhang nakalimutan na nila ang buhay sa Manila. They're just enjoying the time, especially for Elvis na unang beses niya lang sa Batanes. Until now, hindi pa rin mag-sink in sa utak niya na nasa Batanes siya. They went to beach together, enjoying the sun, the fresh air. Elvis even tried Kayak kahit takot siya sa tubig. No specific reason why but she's afraid of water. Hindi rin siya marunong lumangoy. Rowan was with her, guiding her para hindi siya matakot. He helped her overcome her fears kahit mangiyak-ngiyak na siya kanina dahil hindi niya mabalance ang pag sagwan. Takot na baka mahulog siya at malunod. But, Rowas reassuring her safety. Kinuha siya ni Rowan mula sa Kayak at yumakap sa kanya. He teach her how to hold her breath, and paddle her foot. He even tried to teach her how to swim, and slowly get it and hindi na natakot. “You learn fast, mi amor," anas ni Rowan ng nasa may batuhan na sila. Nasa kabilang parte sila Lindsay, Kenn