HAPPY HALLOWEEN 👻🎃
MATAPOS kumain, hinatid na rin sila ni Rowan sa university. Sabay na pumasok ang dalawa sa kani-kanilang klase. Sa kalagitnaan ng lecture, biglang tumunog ang cellphone ni Elvis, dahilan upang mapahinto sa pagtuturo ang kanilang professor, at mapunta sa kanya ang atensyon ng lahat. Mabilis naman niyang pinatay ang tawag. "Miss Costello, turn off your phone!" galit na wika ng professor. Agad namang humingi ng pasensya si Elvis, at nagpatuloy ang kanilang professor sa lecture. Pagkatapos ng klase, nagmamadaling binuksan ni Elvis ang kanyang cellphone. Tiningnan niya kung sino ang tumawag at nakita ang recent call mula sa kanyang ina. Kinabahan siya at nagdadalawang-isip kung tatawagan ito. "Bakit naman siya tumawag? Alam naman niyang may klase ako," naisip ni Elvis. Tinawagan niya ang numero at kahit kinakabahan ay sinubukan pa rin niyang makipag-usap. Matagal na rin mula nang huli silang nagkita at nagkausap ng kanyang ina. “Bakit mo binaba ang tawag ko kanina?” bungad ng kany
Mahigpit na hinawakan ng binata ang kamay ni Elvis at yumuko upang halikan ang likod ng kanyang palad. Pilit na ngumiti si Elvis, ngunit naiilang siya sa presensya ng binata. Gusto na niyang bawiin ang kanyang kamay, ngunit mahigpit ang pagkakahawak nito, na para bang ayaw siyang pakawalan. Iba rin ang mga titig nito sa kanya, isang tingin na hinding-hindi niya gusto—dahil para bang may pagnanasa ito sa kanya. "Uhm... Mom, kain na po tayo. Gutom na po kasi ako," agad na sabi ni Elvis, sabay bawi ng kanyang kamay mula sa binata nang walang pag-aalinlangan. Matalim ang mga tingin ng binata sa kanya, at nakaramdam ng kakaiba si Elvis—natatakot siya rito. Para itong obsessed na klase ng lalaki kung makatingin sa kanya. Kinilabutan siya sa ginagawa nito, pero pinilit niyang huwag na lang pansinin, dahil alam niyang pupuntahan siya ni Rowan at aalisin siya sa bahay na ito. Sabay na silang kumain, at muling naging tahimik ang paligid. Wala rin balak si Elvis na makipag-usap. Wala ang kany
Mabilis niyang hinila ang anak at itinago sa kanyang likuran. Palihim namang napangiti si Elvis sa ginawa ng ina. Hindi inaasahan ni Elvis na sasampalin siya ni Franco. Dahil sa lakas ng pagkasampal ng binata ay mabilis na namula at namaga ang kanyang pisngi. “Bakit kailangan mong sampalin ang anak ko? Elsey, ano 'to?” gulat na tanong ni Elvira. Huminga nang malalim si Mrs. Smith at hinarap si Elvira.“Elvira, kailangan lang disiplinahin ang anak mo sa ganitong paraan. Hindi mo kailangang magtaas ng boses. Alam ng anak ko ang ginagawa niya, kaya kalma ka lang. Alam mo naman kung ano ang maaaring mangyari, hindi ba? Simula ngayon, kausapin mo na ang anak mo para maiwasan ang gulo.”For the first time, nakita ni Elvis kung paano mag-alala ang kanyang ina. Akala niya ay hindi siya nito kayang ipaglaban. Kung nagka-ina lang sana ang kanyang Ina sa kanya ay hindi sana siya nakakaramdam ng hinanakit sa Ina. “Hindi ko maintindihan ka, Elsey. Pwede namang magsalita na lang, ‘di ba? Bakit ka
Nagulat si Elvira dahil hindi niya inaasahan na narito pala ang iniibig ng kanyang anak—ang taong hinuhusgahan niya dahil sa trabaho nito. Ayaw din niya sa lalaki dahil mas matanda ito sa kanyang anak. “H-how… N-no. I mean, paano ka napunta dito?” “I texted him,” sagot ni Elvis. “Ma’am, kung ano po ang problema niyo, please, tell me directly. I am willing to help,” singit ni Rowan. “No! I don't need your help,” mariing wika ni Elvira. “Mom, please, be nice to him,” inis na sabi ni Elvis. “How can I be nice when I'm in this kind of situation because of your dad? Siya lang naman talaga ang may utang, pero sa akin nakapangalan. I don’t know what to do,” gigil na sagot niya habang pinipigilan ang sarili na magtaas ng boses. “Handa po akong tumulong. Babayaran natin ang utang niyo. Kahit ngayon pa, I will do it.” “Love, no! I will work, okay? Wala kang gagawin,” hindi pagsang-ayon ni Elvis habang hinahawakan ang kamay ni Rowan. “I am willing to help, Mrs. Costella. I am se
HUMINTO sa paglalakad si Rowan at tiningnan si Elvis sa mga mata. Ngumiti siya rito at hinalikan ang noo. Mahigpit niyang hinawakan ang mga kamay nito. Nagtataka naman si Elvis sa reaction nito ng banggitin ang dating kasintahan. Ngunit hindi na lang niya ito pinansin. "Let's not talk about other people, mi amor. Ikaw ang kasalukuyan, at ikaw rin ang magwawakas." Malambing na salita nito. "Bolero ka talaga. Pero what if, balikan ka niya? Greatest love mo ata siya eh." "Hindi. Ang dating pag-ibig na matagal ng wala ay hindi na dapat pa iniisip. Minahal ko siya, pero mas higit na mahal kita." "Ang galing mo sa mga sweet word ha. Swerte naman ng mga pasts relationship mo. I am sure ganito ka rin kalambing sa kanila." "Hmm... I can't agree. Kasi iba-iba ang mga babae eh. Iba-iba ang mga tao, but if mahal mo talaga ang isang tao, you'll become the sweetest person ever. Mga bagay na hindi inaasahan na magagawa mo. Para lang mapasaya ang taong mahal mo gagawin mo talaga ang lahat
Lumabas muna ng kwarto si Elvis habang naghanda naman si Rowan para mag-hot bath. Tinungo na nito ang tub at pagod na pagod itong umupo sa hot tub na inihanda ni Elvis kanina bago ito lumabas ng kwarto. Napapikit siya nang isandal ang ulo sa tub, tila ba’y labis ang pagod. Sino ba naman ang hindi mapapagod pagkatapos ng buong gabing walang tulog kasama si Elvis? Tapos kinabukasan ay may trabaho pa na hinaharap. Pumikit na lamang siya upang makapag pahinga habang hinihintay si Elvis. Ngunit biglang sumagi sa isip niya ang nangyari sa kanila kagabi. Napangiti na lang ito. Dahan-dahan na ring pumikit ang kanyang mga mata, at tuluyan na siyang nakatulog. Habang nasa malalim na tulog, napaungol siya na tila ba'y nasasarapan. Ungol ng kaligayahan ang kanyang nararamdaman. Nakakunot ang noo ni Rowan at bahagyang nakaawang ang mga labi ng nararamdaman niya na may humawak sa kanyang pagkalalaki, dahilan upang imulat niya ang kanyang mga mata. "Mi amor? W-what are you doing?" nagulat na tan
MAPUSOK at malalim ang kanilang paghahalikan na para bang huling sandali na sa mundo. Sa pagitan ng kanilang mainit na halikan, umalingawngaw ang kanilang mga ungol at daing. Mga kamay nila'y gumagalugad sa bawat bahagi ng kanilang katawan, dinarama ang bawat kurba at lambot. Nakaupo si Elvis sa gilid ng bathtub, ibinuka ng malawak ang kanyang mga hita, tila nang-iimbita. Natulala si Rowan sa tanawing nasa harapan niya, nag-aalab ang pagnanasa habang lubos siyang nabibighani sa kanyang kagandahan. Napakagat labi si Rowan habang hawak-hawak niya ang kanyang pagkalalaki na hindi maalis ang mga mata sa babaeng nasa harapan niya. At ganoon din si Elvis habang marahan na hinaplos ang kanyang namamasang pagkababae. “F*ck, you were so naughty,mi amor," ani Rowan sa pagitan ng kanyang mabigat na paghinga habang pabilis ng pabilis ang galaw kanyang kamay. Napapikit naman si Elvis habang iniisip ang malalaking kamay ni Rowan sa kanyang pagkababae na labas-masok sa kanyang namamasang pag
MAHIMBING na natutulog ang dalawa ng naalimpungatan si Rowan. Nagising ‘to dahil sa ingay ng mga sasakyan sa labas ng bahay ng mga Costello. Nang tingnan niya si Elvis ay MAHIMBING pa ‘tong natutulog kaya minabuti na lang niyang hindi ‘to gisingin. Dahan-dahan aman siyang bumaba ng kama, at tinungo ang bintana upang silipin kung sino ang nasa labas. He checked his wrist watch kung anong oras na, pero alas-tres pa pala ng madaling araw. May isang lalaki na lumabas sa kotse at napatingin sa gawi niya. Hindi naman nataranta si Rowan dahil madilim naman sa kwarto ni Elvis. Tanging lampshade lang ang nagsilbing ilaw sa loob ng kwarto ng dalaga. Maiging tiningnan ni Rowan kung sino ang lalaki, maliwanag naman sa parte kung saan nakatayo ang lalaki kaya nakikita niya ang ukha nito. Napataas ng kilay si Rowan, dahil mukhang pamilyar ang lalaki. “Ano ba ang ginawa ng mga taong ‘to sa ganitong oras? Kakilala ba ng mga magulang ni Elvis ang mga ‘to?” Puno ng pagtatakang tanong niya sa sarili.
PAGLABAS ni Rowan mula sa shower ay wala na si Elvis sa kama, usually kasi kada gising niya ay diretso na agad siya sa comfort room upang maglinis ng katawan o di kaya maghilamos. Kunot-noo na lamang si Rowan at iniisip na lang na baka may pagbabago na naman sa asawa. Nang makapagpalit na ng damit ay agad na rin siyang lumabas. Maganda ang gising niya ngayon, well, palagi namang maganda at masaya ang gising niya araw-araw, pero iba ngayon. Maaga siyang ginising ni Russ upang ipaabot ang balita na hindi na siya umalis dahil si Russ na ang bahala na mag-lead sa Team. Mahusay sa pakikipag-laban, at barilan si Russ. Maasahan siya sa lahat ng bagay, maliit man o malaki. Kaya nga nagtagal ang pagkakaibigan ni Russ at Rowan, dahil magkapareho sila ng mga bagay na gusto. Mabuting tao si Russ at hindi mapagsamantala. Marami na rin ‘ang naipundar sa pagtatrabaho niya kay Rowan. Nakapag-patayo na rin ng sariling kumpanya, ngunit hindi siya ang nagpalakad nito, kundi ang kanyang sekretarya.
THIRD PERSON POV NASA balkonahe na nang kanilang kwarto ang mag-asawang Elvis at Rowan. Hindi pa magawang makatulog kahit medyo nakakapagod ang araw nila. Gusto rin sulitin ni Elvis ng oras na kasama ang kanyang asawa, lalo pa’t dalawang linggo silang hindi magkikita. Malungkot para kay Elvis na hindi kasama ang asawa, dahil alam niyang hahanap-hanapin niya ‘to. Lalo na ngayon na buntis siya. Nakasandal ngayon si Elvis sa asawa habang nakatingin sa magandang tanawin. Na kahit gabi na ay kitang-kita pa rin mula sa gawi nila ang buong Maynila. Hawak ng kabilang kamay ni Rowan ang isang baso ng wine, habang gatas naman ang hawak ni Elvis. Bawal pa kasi siyang uminom dahil nagdadalang tao siya. Gabi-gabi na rin siyang umiinom ng gatas bago matulog, dahil hindi ‘ito kinalimutan ni Rowan kapag sasapit na ang gabi. At umuwi talaga si Rowan ng maaga upang alagaan ang kanyang may bahay. Apat na buwan ng nakasanayan na ni Rowan ang mag-timpla ng gatas kaya nalulungkot si Elvis habang nak
ELVIS SINUSUNDAN ako ni Rowan hanggang sa parking lot. Hindi ko siya pinansin at naiinis ako sa mukha niya. Kagabi ang sweet-sweet namin tapos ngayon bigla na lang kaming ganito. Bahala siya sa buhay niya. Kung gusto niya dun kay Hillary, edi dun siya. Kairita! “Ayaw mo ba talagang makinig sa akin? Ha? Kung gusto mong mawala ang sama ng loob mo sa akin, dapat makinig ka. Hindi ko alam kung saan mo pinulot ang mga sinasabi mo, wala naman katotohanan ang lahat. Kung dahil ito sa narinig mo kanina ay aaminin kong mali ako sa part yun, pero tinanong kita kung naririnig mo ba lahat ng pinag-usapan namin. Tapos hindi ka sumagot and then nagagalit ka na lang.” Mahabang salita ni Rowan. Mukhang galit na talaga siya. Seryoso siya at nakakatakot. Hindi ko siya magawang tingnan sa mata dahil natatakot ako sa kanya. Hindi ko pa naman kasi siya nakitang ganito kagalit kaya naninibago ako. Pero tama nga naman ang sinabi niyang hindi ko narinig lahat ng pinag-usapan nila ni Russ kasi umali
ELVIS CIENNA C. WALTER POV NAPAPATITIG ako sa kanyang mga mata. Nakikita ko ang pag-aalala sa kanya. Ayaw kong mag-react at mag-overthink dahil ang sakit-sakit sa dibdib, at ang sikip-sikip, mas lalo lang akong masasaktan. Hindi ko naman inaasahan na hahantong sa ganito e, dahil ang buong akala ko ay ako lang ang mahal niya. Hindi ko alam kung ano nga ba ang totoo, pakiramdam ko tuloy ay ibang tao ako sa kanya. Na baka napilitan lang siya, dahil ako ang narito kasama siya. Na Hindi pa pala niya nakalimutan ang ex-wife niya. Mahal na mahal ko ang taong ‘to. Paano kung na pa-praning lang ako? Na dahil sa pagbubuntis ko kaya ganito na lang akong mag-react? Siguro kailangan kong marinig ang sasabihin niya, pero may doubt akong nararamdaman. I want to believe his every words to say, pero bakit ang sakit ng dibdib ko? “Tell me the truth, love. Para hindi na ako magalit at mag-isip ng masama tungkol sayo. Alam mo ba kung gaano kasikip at kasakit para sa akin na marinig yun mula sayo? An
ELVIS CIENNA C. WALTER POVNAKAUWI na kami sa mansyon, pero hindi ko pa kinausap si Rowan. Alam kong nagtataka siya sa akin, pero kasalanan niya naman. . Vivid pa rin sa utak ko ang pinag-usapan nila ni Russ kaninang madaling araw. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang kirot sa dibdib ko. Kinakausap naman ako ni Rowan na para bang normal lang, parang walang tinatago. Ang galing niyang magpakitang-tao. He acted cute, concern, like he care, like he loves me. But deep inside ay ibang babae pala ang iniisip. He even say those words on me na huwag agad maniwala sa sasabihin ng iba, pero siya pala itong may lihim. Una na akong umakyat sa hagdanan pagkapasok namin sa living room na. Lahat sila ay hindi ko kinibuan, pakiramdam ko kasi ay pinagkaisahan nila ako. Alam kung nagtataka sila sa aksyon ko, dahil kanina pa kasi nila ako sinubukan kausapin, pero ko sila sinasagot. At lalong iniiwasan ko sila. Patuloy lang ako sa pag-akyat ng hagdanan na walang lingunan na nangyayari.Agad akong
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV As our eyes met, I saw a spark in his eyes. His eyes smiled, and it’[s such a relief na ako lang ang nakakakita nun. My hand moved on its own and gently caressed his face. Rowan closed his eyes as he felt my warm hand on his face. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang kamay ko habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata. He made me cupped his face, and then kissed the back of my palms. I sweetly smile and lean closer to him and kiss. “I love you," I whisper. “Now, let’s go back to sleep na." I said, at inayos na ang higaan namin, but suddenly he grabbed my hands and held it tightly.“We are not going to sleep, Mi amor," he whispers and nibble my ears. At dahil may kiliti ako sa tainga ay natawa ako.“Hey, alam mo naman na may kiliti ako dyan e, sinasadya pa talaga," reklamo ko at tiningnan siya sa mata. But he seems serious kaya nawala ang ngiti sa labi ko.“Why are you looking at me like that?" I said, confused. He let go of my hands and suddenly
ELVIS CIENNA COSTELLO WALTER POV NASA loob na kami ng tent, at dahil medyo maginaw ay mas lalo akong umusad sa tabi ni Rowan at niyakap siya ng mahigpit. Kanina pa siya nakatulog at ako naman ay naglalakbay ang diwa at hindi makatulog. Hindi talaga ako makatulog at hindi mapakali, panay ikot dito, ikot sa kabila. Malaki naman ang tent namin ni Rowan, parang bahay lang din. May lutuan, mga gamit, mesa, as.in complete lahat ang gamit na kailangan. Na para bang hindi na kami uuwi. Umupo na ako dahil kahit anong pilit kong matulog ay mas lalo lang akong hindi makatulog. Iwan ko rin kung bakit hindi ako mapakali. At hindi rin mawala sa utak ko ang pinag-usapan ng magkakapatid kanina. Alam kong hindi dapat mag-isip ng kung ano dahil kasal na kami ni Rowan. Pero nakaka-selos rin pala na kahit anong tagal na ay hindi agad makakalimutin ng mga taong matagal rin nilang nakasama. At naging bahagi rin ng buhay nila. May kirot sa puso ko ng marinig ‘yon. Akala siguro nila ay hindi ko narini
THIRD PERSON POV MASAYANG nagtawanan sina Kennedy at Lindsay habang nagkwentuhan. Ang mga magkapatid naman at busy sa pag-iihaw habang nag-iinuman. Gabi na rin kasi kaya kanya-kanya na ang lahat sa gagawin. Ngunit nasa loob lang ng tent ang mag-asawa, sinusulit ang bawat oras na magkasama. Nakahiga ngayon ang mag-asawa habang nakapatong ang ulo ni Elvis sa braso ni Rowan. Magkaharap ang mga 'to at tila pinakiramdaman ang bawat hininga. Nakatitig lang si Elvis sa asawa habang nilalaro ang balbas nito na nagbibigay puntos sa kagwapuhan nito. Si Rowan naman ay nilalaro ang buhok ni Elvis, pinaikot-ikot sa daliri nito. Hindi sila nagsasalita at tanging ang hininga lang ng bawat isa ang maririnig, habang abala ang lahat sa labas. "Hindi ka pa ba nagugutom?" tanong ni Rowan at marahan na hinaplos ang pisngi ng asawa. "Hindi pa naman. Inubos ko lahat ng pagkain na binigay mo sa akin kanina. Busog na busog kami nina baby," tugon niya habang hinahaplos ang braso nitong may tattoo.
THIRD PERSON POV DUMATING na sila sa lugar kung saan may lawa at unang napansin ni Elvis ay ang mga puno ng prutas at mga maliliit na bahay-kubo sa ilalim ng mga puno. Para siyang nasa loob ng isang libro, fantasy book na minsan ay nabasa rin niya kapag bored siya. Mahilig rin naman siyang magbasa ng libro, iyon na nga ang kanyang pangpalipas oras minsan. O kung bago matulog ay nagbabasa pa siya. Maglakad na sila papasok sa loob ng gubat, hindi mama talaga siya gubat na may mga makapal na mga damo o halaman. Malinis sa loob ng gubat na ‘to dahil inaalagaan at hindi ginalaw ng mga tauhan, pinamanatiling nasa ayos ang lahat. Walang pinuputol na kahoy, o ano man. Gumawa lang ng bahay-kubo na kung sakaling gustong mag-enjoy ng mga tauhan ni Rowan ay may masisilungan sila, lalo na sa mga may pamilya. Ngunit limitado lamang ang pwedeng pumasok sa loob ng lawa, para hindi maingay at magulo ang mga naninirahan sa mga puno. “Malayo pa ba ang lalakarin natin?" tanong ni Elvis habang naka