Mahigpit na hinawakan ng binata ang kamay ni Elvis at yumuko upang halikan ang likod ng kanyang palad. Pilit na ngumiti si Elvis, ngunit naiilang siya sa presensya ng binata. Gusto na niyang bawiin ang kanyang kamay, ngunit mahigpit ang pagkakahawak nito, na para bang ayaw siyang pakawalan. Iba rin ang mga titig nito sa kanya, isang tingin na hinding-hindi niya gusto—dahil para bang may pagnanasa ito sa kanya. "Uhm... Mom, kain na po tayo. Gutom na po kasi ako," agad na sabi ni Elvis, sabay bawi ng kanyang kamay mula sa binata nang walang pag-aalinlangan. Matalim ang mga tingin ng binata sa kanya, at nakaramdam ng kakaiba si Elvis—natatakot siya rito. Para itong obsessed na klase ng lalaki kung makatingin sa kanya. Kinilabutan siya sa ginagawa nito, pero pinilit niyang huwag na lang pansinin, dahil alam niyang pupuntahan siya ni Rowan at aalisin siya sa bahay na ito. Sabay na silang kumain, at muling naging tahimik ang paligid. Wala rin balak si Elvis na makipag-usap. Wala ang kany
Mabilis niyang hinila ang anak at itinago sa kanyang likuran. Palihim namang napangiti si Elvis sa ginawa ng ina. Hindi inaasahan ni Elvis na sasampalin siya ni Franco. Dahil sa lakas ng pagkasampal ng binata ay mabilis na namula at namaga ang kanyang pisngi. “Bakit kailangan mong sampalin ang anak ko? Elsey, ano 'to?” gulat na tanong ni Elvira. Huminga nang malalim si Mrs. Smith at hinarap si Elvira.“Elvira, kailangan lang disiplinahin ang anak mo sa ganitong paraan. Hindi mo kailangang magtaas ng boses. Alam ng anak ko ang ginagawa niya, kaya kalma ka lang. Alam mo naman kung ano ang maaaring mangyari, hindi ba? Simula ngayon, kausapin mo na ang anak mo para maiwasan ang gulo.”For the first time, nakita ni Elvis kung paano mag-alala ang kanyang ina. Akala niya ay hindi siya nito kayang ipaglaban. Kung nagka-ina lang sana ang kanyang Ina sa kanya ay hindi sana siya nakakaramdam ng hinanakit sa Ina. “Hindi ko maintindihan ka, Elsey. Pwede namang magsalita na lang, ‘di ba? Bakit ka
Nagulat si Elvira dahil hindi niya inaasahan na narito pala ang iniibig ng kanyang anak—ang taong hinuhusgahan niya dahil sa trabaho nito. Ayaw din niya sa lalaki dahil mas matanda ito sa kanyang anak. “H-how… N-no. I mean, paano ka napunta dito?” “I texted him,” sagot ni Elvis. “Ma’am, kung ano po ang problema niyo, please, tell me directly. I am willing to help,” singit ni Rowan. “No! I don't need your help,” mariing wika ni Elvira. “Mom, please, be nice to him,” inis na sabi ni Elvis. “How can I be nice when I'm in this kind of situation because of your dad? Siya lang naman talaga ang may utang, pero sa akin nakapangalan. I don’t know what to do,” gigil na sagot niya habang pinipigilan ang sarili na magtaas ng boses. “Handa po akong tumulong. Babayaran natin ang utang niyo. Kahit ngayon pa, I will do it.” “Love, no! I will work, okay? Wala kang gagawin,” hindi pagsang-ayon ni Elvis habang hinahawakan ang kamay ni Rowan. “I am willing to help, Mrs. Costella. I am se
HUMINTO sa paglalakad si Rowan at tiningnan si Elvis sa mga mata. Ngumiti siya rito at hinalikan ang noo. Mahigpit niyang hinawakan ang mga kamay nito. Nagtataka naman si Elvis sa reaction nito ng banggitin ang dating kasintahan. Ngunit hindi na lang niya ito pinansin. "Let's not talk about other people, mi amor. Ikaw ang kasalukuyan, at ikaw rin ang magwawakas." Malambing na salita nito. "Bolero ka talaga. Pero what if, balikan ka niya? Greatest love mo ata siya eh." "Hindi. Ang dating pag-ibig na matagal ng wala ay hindi na dapat pa iniisip. Minahal ko siya, pero mas higit na mahal kita." "Ang galing mo sa mga sweet word ha. Swerte naman ng mga pasts relationship mo. I am sure ganito ka rin kalambing sa kanila." "Hmm... I can't agree. Kasi iba-iba ang mga babae eh. Iba-iba ang mga tao, but if mahal mo talaga ang isang tao, you'll become the sweetest person ever. Mga bagay na hindi inaasahan na magagawa mo. Para lang mapasaya ang taong mahal mo gagawin mo talaga ang lahat
Lumabas muna ng kwarto si Elvis habang naghanda naman si Rowan para mag-hot bath. Tinungo na nito ang tub at pagod na pagod itong umupo sa hot tub na inihanda ni Elvis kanina bago ito lumabas ng kwarto. Napapikit siya nang isandal ang ulo sa tub, tila ba’y labis ang pagod. Sino ba naman ang hindi mapapagod pagkatapos ng buong gabing walang tulog kasama si Elvis? Tapos kinabukasan ay may trabaho pa na hinaharap. Pumikit na lamang siya upang makapag pahinga habang hinihintay si Elvis. Ngunit biglang sumagi sa isip niya ang nangyari sa kanila kagabi. Napangiti na lang ito. Dahan-dahan na ring pumikit ang kanyang mga mata, at tuluyan na siyang nakatulog. Habang nasa malalim na tulog, napaungol siya na tila ba'y nasasarapan. Ungol ng kaligayahan ang kanyang nararamdaman. Nakakunot ang noo ni Rowan at bahagyang nakaawang ang mga labi ng nararamdaman niya na may humawak sa kanyang pagkalalaki, dahilan upang imulat niya ang kanyang mga mata. "Mi amor? W-what are you doing?" nagulat na tan
MAPUSOK at malalim ang kanilang paghahalikan na para bang huling sandali na sa mundo. Sa pagitan ng kanilang mainit na halikan, umalingawngaw ang kanilang mga ungol at daing. Mga kamay nila'y gumagalugad sa bawat bahagi ng kanilang katawan, dinarama ang bawat kurba at lambot. Nakaupo si Elvis sa gilid ng bathtub, ibinuka ng malawak ang kanyang mga hita, tila nang-iimbita. Natulala si Rowan sa tanawing nasa harapan niya, nag-aalab ang pagnanasa habang lubos siyang nabibighani sa kanyang kagandahan. Napakagat labi si Rowan habang hawak-hawak niya ang kanyang pagkalalaki na hindi maalis ang mga mata sa babaeng nasa harapan niya. At ganoon din si Elvis habang marahan na hinaplos ang kanyang namamasang pagkababae. “F*ck, you were so naughty,mi amor," ani Rowan sa pagitan ng kanyang mabigat na paghinga habang pabilis ng pabilis ang galaw kanyang kamay. Napapikit naman si Elvis habang iniisip ang malalaking kamay ni Rowan sa kanyang pagkababae na labas-masok sa kanyang namamasang pag
MAHIMBING na natutulog ang dalawa ng naalimpungatan si Rowan. Nagising ‘to dahil sa ingay ng mga sasakyan sa labas ng bahay ng mga Costello. Nang tingnan niya si Elvis ay MAHIMBING pa ‘tong natutulog kaya minabuti na lang niyang hindi ‘to gisingin. Dahan-dahan aman siyang bumaba ng kama, at tinungo ang bintana upang silipin kung sino ang nasa labas. He checked his wrist watch kung anong oras na, pero alas-tres pa pala ng madaling araw. May isang lalaki na lumabas sa kotse at napatingin sa gawi niya. Hindi naman nataranta si Rowan dahil madilim naman sa kwarto ni Elvis. Tanging lampshade lang ang nagsilbing ilaw sa loob ng kwarto ng dalaga. Maiging tiningnan ni Rowan kung sino ang lalaki, maliwanag naman sa parte kung saan nakatayo ang lalaki kaya nakikita niya ang ukha nito. Napataas ng kilay si Rowan, dahil mukhang pamilyar ang lalaki. “Ano ba ang ginawa ng mga taong ‘to sa ganitong oras? Kakilala ba ng mga magulang ni Elvis ang mga ‘to?” Puno ng pagtatakang tanong niya sa sarili.
Pagsikat ng araw, naghanda na si Rowan upang umalis. Hinintay na lang niya ang paggising ni Elvis. Simula nang bumalik siya sa kwarto ni Elvis, hindi na siya natulog at nagbantay na lang kung kailan magigising si Elvis. Tinawagan na rin niya si Russ upang ihanda ang 50 milyon na ibabayad sa pamilya Smith. Babayaran na muna niya ang utang ng mga Costello bago niya isipin ang ibang bagay. Sa ngayon, trabaho muna ang iisipin niya para mahuli na si Mr. Vasquez, ang ulo ng ilegal na droga na naiulat na nagpapalaganap sa Palawan. “Hmm… B-babe?” unang bungad ni Elvis pagkadilat ng kanyang mga mata, kasabay ng matamis na ngiti. “Good morning, mi amor,” wika naman ni Rowan, sabay halik sa pisngi ng kanyang iniibig at niyakap ito nang mahigpit. “Aalis ka na ba?” bulong ni Elvis habang nakasubsob sa leeg nito. “Oo. Hinintay talaga kitang magising bago ako umalis.” “Sweet naman. Pero nami-miss na agad kita, babe. Mag-iingat ka doon, ha.” “Para sa'yo, mi amor. I love you,” bulong niya at hin
⚠️ WARNING ⚠️ ELVIS CIENNA COSTE NASA canteen na ako at hinanap ko si Lindsay pero hindi ko talaga siya mahanap. Naiiyak na rin ako kasi pakiramdam ko ay galit siya sa akin. Sumobra na ata pang-ti-trip ko sa kanya. Trip ko lang kasi siyang asarin e, kaya inaasar ko talaga siya. I tried to call her again pero hindi talaga sinasagot ang tawag ko. “Nasaan ka na ba, Lindsay?" Ani ko at naiinis na, habang pinupunasan ang luha ko.“Are you looking for Lindsay ba?" May babaeng biglang lumitaw mula sa likuran ko. Hindi ko siya kilala, kaya paanong nakilala niya ako?“Yes’ Ma’am. Kilala n’yo po ba siya?” Tanong ko at palihim na sinusuri siya. Base sa kanyang suot ay mukhang hindi ‘to professor sa school. Halos kilala ko naman mga professor, at wala rin akong nabalitaan na may bagong professor sa school. O baka meron talagang bagong professor habang wala ako.“Yeah. I heard you mention her name, so I assume that it was her," aniya. Should I believe her? There’s doubt, but somehow may pakir
ELVIS CIENNA COSTELLO POVBUMALIK na ako sa school kahit ayaw akong papasukin ni Rowan. Ilang araw lang naman at magpapaalam na ako sa mga professor ko, para personal ko din silang makausap tungkol sa kondisyon ko. Uncomfortable ako pero kailangan ko itong gawin. After this ay totally na akong mag-stay at home at alagaan ang health. Para iwas stress na kami, lalo na ngayon na may mga taong gusto kaming patahimikin at isa na dun ang ex ni Rowan na obsessed sa kanya. Wala ako sa mood para makipag-usap, wala rin naman nakikipag-usap sa akin kaya medyo nakakahinga ako. Hindi nga lang maiiwasan ang mga matang mapanghusga, marahil alam na nila kung bakit matagal akong nawala sa school. At least alam ng mga professor kung bakit nawala ako. Ano ba pakialam nila sa buhay ko. "Hindi ba siya 'yong na buntis, matapos ang break up nila ni Drake?" -Student 01Gosh! Tagal na kaming break ni Drake, hindi pa rin pala sila naka-move on?"Yeah. And sadly, nakunan rin siya. Maybe it was karma? Kasi, di
ELVIS CIENNA COSTELLO POV HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mag-sink in sa utak ko na buntis ako. Kaya pala pangit palagi ang pakiramdam ko. Marahan kong hinahaplos ang tiyan ko at matamis na ngumiti dahil nabuntis ako agad. Akala ko ay matagal pa bago ako mabuntis sa ikalawang pagkakataon. Masaya ako dahil maaga dumating ang munting angel namin ni Rowan. Maskin siya ay hindi rin makapaniwala na sabihin ng doctor na nagdadalang tao ako. Dalawang araw na nung makalabas ako ng hospital. At dito na rin kami tumira sa bagong bahay. Nagulat nga ako ng sabihin niyang sa akin nakapangalan ang bahay at regalo niya raw ‘to sa akin. Mala-mansyon rin ang laki nito, at hanggang ngayon ay hindi ko rin lubos maisip na regalo niya sa akin ang bahay kapag naka-graduate na sa college. Pero iniisip ko ngayon kung makakaakyat ako sa stage at matanggap ang diploma ko. Wala naman masama kung tanggapin ko pa rin, complete ko naman na ang lahat ng subject ko. “Are you craving for something, Mi amor? Ma
ELVIS CIENNA COSTELLO POV BIGLA na lang akong nagising dahil sa sama ng aking pakiramdam. Nanlalamig ako at nahihilo na naman. Naalala ko bago ako makatulog ay nagsusuka pa ako. Palihim na nga lang akong nagsuka dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin. Timing pa na sa araw ng kasal namin ko ‘to naramdaman. Hindi tuloy namin na-enjoy ni Rowan ang unang gabi na kami ay official ng mag-asawa. About sa honeymoon naman namin ay baka kapag nalaman ko na resulta nitong nararamdaman ko. Bumangon ako upang tunguhin ang banyo. Ngunit napagtanto kung wala pala sa tabi ko si Rowan. Nagpalinga-linga ako sa bawat sulok ng kwarto, sa balkonahe, sa sala, ngunit walang kahit anong bakas ng asawa ko ang naroon. Tinawag ko siya ngunit wala talaga. Tahimik na rin sa labas at wala na akong narinig na kahit anong ingay pa. Anong oras na rin kasi at baka napagod at nagpapahinga na. Hinanap ko na lang ang cellphone ko sa kama, ngunit imbis na cellphone ko ang makita ko ay ang baril ang lumabas mula sa
"Bolero ka talaga. Sinasabi mo lang 'yan para pagaanin ang loob ko. Pero huwag mo pilitin ang sarili mo na magustuhan ako. Okay lang ako," wika ni Lindsay kahit medyo mapait 'yon para sa kanya. She loves Kennedy, at tanging ang binata lang ang nakikita ng kanyang mga mata. She tried to forget him, pero imbis na kalimutan ay mas lalo pang nahulog ang loob niya rito. "I am not! I am sincere, and it's not sugar-coating. It's real, Lindsay. Believe me. I liked you, no, I think it's more than that," mariin wika nito. "Stop it, Kennedy. Ayaw kong napipilitan ka lang na mahalin ako, mabilis akong bumigay. And about what happened to us the other night, just forget it. I am not regretting it. Masaya ako," mahinang sabi ni Lindsay ngunit may bahid ng luha ang kanyang mga mata. Bakas din sa boses nito ang lungkot at sakit. Biglang niyakap ni Kennedy si Lindsay. Mahigpit na para bang ayaw na niya itong pakawalan. Nasasaktan si Kennedy dahil siya rin ang dahilan kung hanggang ngayon ay
"What information did you get this time, Frank?" Hillary asked, while circling her fingers on the glass rim. "Here, Madame. I took this picture, yesterday night, at Basco Batanes." Tumaas ang kilay ni Hillary at maiging tiningnan ang bawat litrato. "Nandun pa rin po si Chester, upang magbantay sa asawa niyo." Dagdag pa nito. Napatango si Hillary habang tiim bagang na tinitigan ang bawat litrato. She bite her lower lips at parang pinanggigilan niya ito. Kinuha niya ang baso na laman ang paborito niyang wine, at ininom ito ng isang lagok lang. "Ahhhhhhhhhhh..." galit niyang sigaw at tinapon ang baso. "I will kill that woman... arghhh..." Hillary shouted and gritted her teeth in so much anger. "Anong plano niyo, Madame?" tanong ni Frank. Parang sanay na sanay na ang lalaki sa ugali ng kanyang amo. Hindi man lang ito natakot o nakaramdam man lang ng kaba. Marahil isa siyang miyembro ng isang delikadong organisasyon kaya hindi na ito nakakaramdam ng takot o kaba. "Ako na ang bahala sa
NAKAHANDA na ang lahat para sa isang pinakamaligayang araw sa buhay nina Elvis at Rowan. Today will be their most memorable day of their life. Everything was settled down, the beach wedding. Habang nasa harapan nila ang Mount Iraya na napakaganda at kitang-kita mula sa gawi nila ang Lighthouse ng Basco Batanes. Lahat nang nasa paligid nila ay natural lamang kaya hindi na nila pinaganda pa ang venue dahil mas lamang pa rin ang natural na ganda na nasa harapan nila. Ang malakas na paghampas ng tubig dagat sa baybayin, at ang magandang kulay ng dagat na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa mga tao. Na para bang nakisaya rin sa ikakasal. The Mayor of Basco Batanes is already there waiting for the bride to be, while the groom patiently waited for his soon-to-be-wife. May kaba sa dibdib ni Rowan dahil sa wakas, mangyayari na ang matagal niyang hinihintay. Kahit pa mabilis ang kanyang pasya na makasalan agad si Elvis ay hindi niya alintana ito—dahil sa takot niyang mawala pa sa k
⚠️ TRIGGER WARNING ⚠️ WALANG pag-dalawang isip na pinutok ni Hillary ang baril sa isa niyang tauhan. Galit na galit ito dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nakuhang matinong balita kung nasaan si Rowan. Baliw na baliw na ito kakaisip kung nasaan na ba ang kanyang dating asawa. Nagsisigaw, nagwawala, pinapaputok ang baril sa itaas, at sa kung saan. Walang pakialam kung may natamaan man o wala. "Mga inutil!! Walang mga silbi!" galit niyang sigaw sa mga tauhan na nakahandusay na sa sahig na wala ng mga buhay. "Ang simple lang ng inuutos ko, hindi niyo pa magawa?? Anong silbi niyo? Kaya nararapat lang na mawala kayo mga walang silbi!!!" "Ma'am, lahat po ng sinasabi niyo sa amin ay sinunod po namin. Kaso wala po talagang Sir Rowan sa lugar na pinuntahan namin. Lahat sila ay sinasabi na hindi umuuwi ang amo nila sa bahay." Paliwanag ng isang tauhan, ngunit hindi pa rin iyon pinalagpas ni Hillary at pinaputukan ang kabilang paa nito."Walang silbi! Magmanman kayo sa mansyon niya.
HINDI agad mag-proseso sa utak ni Elvis ang narinig mula sa kanyang Mommy. She was stun, confused, but suddenly remember what his Tito Romano said, earlier. He even intentionally mentioned — DADDY, ay dahil may pinapahiwatig pala ito sa kanya. May pag-aalala naman sa mukha ni Elvira. Wala pa naman talagang balak na amini n ng magkapatid ang tungkol sa bagay na ito hanggang sa matapos ang kasal. Pero parang panahon na rin para malaman ni Elvis ng katotohanan. Mas maganda nga na ito ang maghatid sa kanya sa altar sa araw ng kasal niya. Ngunit may pag-aalala para kay Elvira. 'Tito Romanoff is my real father?' Sa isipan ni Elvis. "Anak, alam kong nagtataka ka kung bakit magkasama kami ng Daddy mo. But, believe me hindi ko rin alam na siya ang ama mo. I just found out, two days ago." Agad na paliwanag ni Elvira. 'So, what about my dad? Alam ba nito na may anak siya?" sa isipan ulit ni Elvis. "Then, kilala ni Dad si Mommy?" tumango si Elvira. "Uhm. Nalaman lang ng daddy mo na ma