Mag-log inShare
PROLOGUE
Huling Na-update:
2024-08-23 11:10:25"Wooooohooooo!" I shouted as I a make a cool exibition with my Surfie, my surfboard in the big wave.
I've heard Samuel cheered my name and I just gave him a wink before went to another big wave and make a cool exibition again. This is so fun! Kaya ko siguro nagustuhan ang surfing, nararamdaman kong malaya ako kapag umaangat ako kasama ang mga alon. Pagkahupa ng alon ay padapa akong humiga sa aking surfie at pinedal gamit ang paa at kamay papuntang pampang. Kaagad naman na naglahad ng kamay sa akin si Samuel at kaagad ko iyong inabot para tumayo. "Ang galing mo Maria. Dapat sumasali ka na sa surfing contest" aniya. Pinipilit parin niya akong sumali sa surfing contest. "Kulit mo. Sabi ng ayoko eh" hobby ko lang talaga ang surfing, hindi ko balak na sumali ng competition. "Sayang kasi. Magaling ka kasi" may panghihinayang sa boses niya. I chuckled as I tapped his shoulder. "Edi advantage nila 'yon. Wala silang magaling na makakalaban" I winked at him again. Napailing si Samuel at napayakap sa sarili. "Parang lumalakas ang hangin" Muli akong tumawa. "Huwag mo kasi akong pinupuri" Nalukot ang mukha niya kaya mas lalo akong nangiti. "Hoy kayong dalawa, tama na iyang paglalandian niyo." Napatingin kami kay Karen na kumakaway. Kumaway din ako bago ko ibinigay ang surfboard ko kay Samuel. "Sabihin mo kay Karen maya maya ako kakain. Maglalakad muna ako" Gusto kong maglibot dahil tapos na naman ang surfing classes ko. "Habol ka ah? Mamaya back to work na kame." Tumango siya habang ako naman ay nanatili sa buhanginan at napagdesisyunang maglakad lakad at magmuni muni. Maganda ang araw ngayon. Hindi masiyadong mainit, hindi rin ganoong kalamig. Katamtaman lang ang klima ngayong araw na perfect na perfect para magswimming. Napatingin ako sa paligid. Napakaliit ng isla ngunit may napakagandang kapaligiran. Napakadaming luntiang makikita at asul na asul ang kulay ng dagat na kumikinang kapag natatamaan ng araw. Ang buhangin pa ay ang puti at sagana pa sa pagkaing dagat. Napakagandang resort. May mga tumatawag sa akin at kumakaway lang ako. Ang babait ng mga tao dito sa isla. Kaya nga nagpapasalamat ako kay Samuel at Karen. Nameet ko sila sa bus station noon at sila rin ang nagmention sakin ng Islang ito kung saan sila naninirahan. Hindi ako nagsisisi na sumama dahil tunay namang napakaganda dito at napakatahimik ng buhay. Hindi ko pinagsisihan na ang lahat ng pera na meron ako ay pinagpatayo ko ng bahay dito dahil gugustuhin ko ng tumira dito. Though, it's not easy. Hirap magadjust lalo na kapag galing ka sa mayamang angkan. Napakahirap dahil wala akong alam kung paano manirahan ng simple lang. Iyong walang katulong, walang kotse, at wala lahat. Mabuti na lang at hindi ako nagiisa. Sa tulong ni Samuel at Karen, nakapagadjust ako at dahil narin sa mga mababait na tao dito sa Isla maligaya. It's been ten years huh? Sampung taon na pala ang nakalipas simula ng iwan ko ang aking buhay at ang aking..... Asawa... Mayroon pa nga ba akong karapatan na tawagin siyang ganon? Pagkatapos ng aking ginawa? But I think leaving him is not a big deal. Atleast hindi siya natali sa akin. Pwede niya gawin ang lahat ng gusto niyang gawin dahil umalis naman ako. Arrange marriage lang din naman ang set up naming dalawa at kahit nagkafeelings ako sa kaniya, hindi naman iyon lumalim. Isa pa, wala naman siyang inaming may feelings siya sa akin. Hindi na rin akong umaasang hinanap niya ako. 10 years na ang nakalipas. Kung talagang hinanap niya ako, hindi ako magtatagal ng 10 years dito ano. Mabuti na lang talaga dahil wala naman akong balak na bumalik. Hindi makapal ang mukha ko para gawin iyon. Naputol ang aking pagmumuni ng may maramdaman akong tumabi sa akin. "Frahnss.." tawag sa akin ng katabi ko. Nanigas ako sa kinatatayuan. Hindi ako biglang makahinga. Nga-ngayon ko lang narinig ang pangalan na iyon. Ang pangalan ko.... Walang nakakaalam ng pangalan kaya paano? Tumibok ng malakas ang puso ko. Hindi maari ito diba? Nanaginip lang ako hindi ba? Dahan dahan akong lumingon kahit pakiramdam ko ay nanginginig ang aking katawan. At nang magtama ang paningin namin ng lalaking tumabi sa akin ay napaawang ang bibig ko. Lamunin na sana ako ng lupa. Kumurap ako ng ilang beses. Hindi ako maaaring mamalik mata. Panaginip lang ba ito? "Sheehan...." Nanginginig kong ani. "Kilala mo pa pala ako. I thought you forget that you have a husband.." he licked his lips. Pakiramdam ko ay tumigil ang paggalaw ng paligid kasabay ng pagtigil ng tibok ng aking puso. Ang aking mata ay tila napako sa kaniya at hindi makaiwas. After 10 years....hindi ko akalaing makikita ko pa siya. Hindi ko akalaing naandito siya ngayon sa aking harapan. Ang kaniyang madidilim at mapupungay na mata. Ang kaniyang nakakaintimidang presensya... "Finally....after fucking ten years..." he whispered as he roamed his eyes over my face. "So how are you..." his eyes are getting darker. "....my Long Lost Wife?"Kaugnay na kabanata
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 1
"Hindi ka lalabas ng bahay Frahnss?" Tanong ni Stef matapos akong makitang matamlay na nakahiga sa aking silid. I sighed. "What's the use? My schedules are hectic!" Pinakita ko sa kaniya ang schedule. "Do you think I have time to go out and have fun? I still have my piano lesson later and then the next hour, I will attend for my judo class!" I histerically said. "That sucks Frahnss. Your parents are one of a hell" I agree. For 19 years of my life, I never experience to be free. It's like I'm in a prison. Ang mga magulang ko ay mahigpit sa akin. Para akong isang puppet na sunod sunoran sa kanila. Biruin mo, walang gustong makipaglaro sa akin dahil may nakapaligid sa aking limang black and white na body guard. Wala ring nagtangkang manligaw. Everyone is afraid to me because of that. I tried to be friends with everyone but once my parents know that I made a friend who doesn't meet their standards they will push them away from me. Kung akala ng lahat ay maswerte ako sa karangy
Huling Na-update : 2024-08-23THE LONG LOST WIFE CHAPTER 2
"Wooooohooooo!" I shouted as I a make a cool exibition with my Surfie, my surfboard in the big wave. I've heard Samuel cheered my name and I just gave him a wink before went to another big wave and make a cool exibition again. This is so fun! Kaya ko siguro nagustuhan ang surfing, nararamdaman kong malaya ako kapag umaangat ako kasama ang mga alon. Pagkahupa ng alon ay padapa akong humiga sa aking surfie at pinedal gamit ang paa at kamay papuntang pampang. Kaagad naman na naglahad ng kamay sa akin si Samuel at kaagad ko iyong inabot para tumayo. "Ang galing mo Maria. Dapat sumasali ka na sa surfing contest" aniya. Pinipilit parin niya akong sumali sa surfing contest. "Kulit mo. Sabi ng ayoko eh" hobby ko lang talaga ang surfing, hindi ko balak na sumali ng competition. "Sayang kasi. Magaling ka kasi" may panghihinayang sa boses niya. I chuckled as I tapped his shoulder. "Edi advantage nila 'yon. Wala silang magaling na makakalaban" I winked at him again. Napailing
Huling Na-update : 2024-08-23THE LONG LOST WIFE CHAPTER 3
"This is your house?" May ngiwi ang ang labi ni Sheehan nang pumasok kami sa aking maliit na bahay bago niya ilapag ang malaking travel bag na dala niya habang ako naman ay binuksan ang electrifan at itinutok iyon sa kaniya. Sementado at may kulay valentine pink ang aking bahay. Walang second floor at may isa lang napakaliit na kwarto para lang humiwalay sa kusina at munti kong living room. Napakaplain lang ng bahay ko at wala kang makikitang anumang dekorasyon. Iilan lang din ang gamit kaya kahit maliit ay may maluluwang paring espasyo. Ito lang nakayanang ipagawa ng aking munting savings na meron ako. "Yes. Any problem with that?" Itinaas ko ang kilay at nameywang sa harapan niya. "No. Nagulat lang ako dahil kasing laki lang siya ng closet ko sa kwarto or maybe bigger?" His eyes still looking around in my house. "I told you to stay in the resort" "I don't want to" pagmamatigas niya. I sighed. Sa totoo lang, nahihiya akong patirahin siya dito dahil alam kong hindi siya
Huling Na-update : 2024-08-23THE LONG LOST WIFE CHAPTER 4
Panay ang lunok ko habang nakatingin kay Samuel at Karen. Nasa labas kami ng aking bahay. Nakaupo sila sa isang plastik na upuan habang ako ay nakatayo sa kanilang harapan. Nasa loob naman ng bahay si Sheehan na nakadungaw sa maliit kong bintana. "Ano na Maria? Anong ganap iyong nakita ko kanina? Asawa mo ba talaga iyon?" Sunod sunod na tanong ni Karen. Nakayuko akong tumango. "Yes. I'm married" "Nagsinungaling ka sa amin." Ani ni Samuel at bakas na sa mukha niya ang dissapointment sa akin. "Sorry." Kagat kagat ko ang labi habang nakatingin lang sa baba at hindi sila magawang tingnan. "Ano pang kasinungalingan ang sinabi mo sa amin?" Kahit si Karen ay dissapointed. "My name...It's not Maria, it's Frahnss. My name is Frahnss Balucan" pahina ng pahina kong ani. Rinig ko ang singhap nila. Hindi sila makapaniwala na sa loob ng sampung taon ay nagsisinungaling ako sa kanila. "Magpapaliwana-" "Sabi na eh." Putol sa akin ni Karen na pumalakpak ng pagkalakas na kinakunot ng n
Huling Na-update : 2024-08-23THE LONG LOST WIFE CHAPTER 5
Ngayong araw ay linggo kaya wala kaming tinda day off kumbaga.Iyon ang isa pinagkakakitaan ko. Tuwing surfing season,mayroon akong surfing classes sa lahat ng mga gustong matuto magsurf for beginners at minsan ay nagbebenta din ako ng commission surfboard. That's how I survive my everyday needs. Babalik sana ako sa pagtulog dahil naalala ko wala akong gagawin ngayong araw pero nang maalalang mayroon nga pala akong kasama sa bahay ay naudlot ang aking balak na pagtulog. I sighed and forced myself to get up. Inipit ko ang buhok into messy bun bago lumabas ng kwarto.Paglabas ko ng kwarto, hindi ko expected na gising si Sheehan na agad ding napatingin sa akin paglabas ko ng kwarto. Nakatiklop na ang banig na inilatag ko sa kaniya kagabi. Nakaupo siya sa plastic kong bangkuan at nakadekwatrong pangbabae. Straight ang kaniyang tindig, may hawak na libro ang kaniyang kamay at nakareading glasses pa. Kahit napakapangit ng plastic kong bangkuan ay nagmukha iyong trono dahil sa kaele
Huling Na-update : 2024-08-23THE LONG LOST WIFE CHAPTER 6
"Let me go" Umubo ako para iparating na hindi ako komportable sa posisyon naming dalawa. Si Karen at Samuel ay lumayo ng slight para bigyan kami ng privacy na dalawa. Dahan dahan din naman siyang bumitaw. His brows furrowed while looking at me. "Why are you leaving without telling me?" Tumaas ang kilay ko. "Tulog ka" "I thought you leave again" I looked away, I suddenly remember what he said earlier. I don't know how to react about that. Hindi ko nga inaasahan na sasambitin niya iyon eh. I cleared my throat before speaking. "Bakit naman ako aalis? May habol akong annulment sayo" Siya naman ngayon ang umiwas ng tingin. He slightly scratch the side of his neck before looking at me again. "Why are you here?" "May bwisita kasing nagrereklamo sa banig. Nasagot na ba no'n ang tanong mo?" Unti-unting umaliwalas ang mukha niya sa sinabi ko. Kita ko din ang pagtago niya ng ngiti sa mukha! "Thanks" I shrugged. "Hindi libre iyon. Ang mahal ng kutsyon isang linggo mo lang
Huling Na-update : 2024-08-30THE LONG LOST WIFE CHAPTER 7
Ala siete na ng gabi nang magising si Sheehan. Namumunghay pa ang mata at hawak hawak ang unan ko paglabas ng kwarto. "George? George?" Lutang niyang tawag sa hindi ko kilalang tao. Maybe his friend? Butler? Dunno? He was like a lost baby, para bang hindi niya alam kung nasaan siya kaya naman oras na para gisingin siya. Hinanaan ko muna ang apoy ng stove. Kasalukuyan kasi akong nagluluto sa kusina. Hindi niya ako napansin dahil halatang lutang pa siya at nakalimutan niya atang nasa bahay ko siya. Lumapit ako sa kaniya. Kinuwit siya. "Namiss mo na mansiyon mo? Pa-annul na tayo tapos alis ka na" ngumiti ako ng tipid. Unti-unti siyang nagising bago kumunot ang kaniyang noo. "If you're not there, why would I miss the mansion?" Mabilis nawala ang ngiti ko na siya namang ikinangisi niya. Kainis! Kapit-kapit parin niya ang unan ko tapos ay suminghot. "What's that smell?" "Nagluluto ako ng sisig! Dinner na kasi" "Smells good" may kaunting ngiti ang kaniyang labi. Ta
Huling Na-update : 2024-08-31THE LONG LOST WIFE CHAPTER 8
Wala akong tulog. Gumising ako ng masakit ang ulo. Parang pagod na pagod ako kahapon dahil lamang sa dumating si Sheehan. Sa isang araw parang ang dami ng nangyare. Akala ko panaginip lang lahat pero naandito talaga siya. Tapos naalala ko pa yung kiss kagabi. Who have thought that I have a courage to do that huh? Well atleast nakabawi ako sa kaniya. Masiyado siyang malaro eh kayang kaya ko naman siyang saktan. I looked at the clock. It's already 9:00 a--9:00 am!!?!Mabilis akong bumangon. Nawala ang antok sa aking sistema. Sobra ba akong puyat?! At bakit walang gumising sa akin? Mamamalengke pa kami ni Karen para sa ititinda naming lomi mamaya. Hindi na ako nag-aksaya ng oras. Kinuha ko na ang aking tuwalya at damit bago lumabas ng kwarto. Unang nakapukaw sa akin ay ang wala ng latag ng kutsyon sa sala. Nilibot ko ang tingin pero walang sign na naandito siya sa bahay. Saan naman nagpunta iyon? Mamaya ko na lang alalahanin. Nagtungo na ako sa cr at naligo. Nagsuot lang ako
Huling Na-update : 2024-09-01
Pinakabagong kabanata
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 19
"Hi! I'm George, I'm your husband's butler. I'm happy to meet and serve you as well" Isang matangkad at gwapong lalaki ang sumalubong sa amin pagbaba namin ng bangka. Para talaga siyang butler. Ang kaniyang tindig at ang simpleng pagngiti ay trained. Hindi ko inakalang hindi pala ganoong katanda ang butler ni Sheehan. "I'm Frahnss. Nice to meet you" ngumiti din ako sa kaniya. Yumukod siya. "Welcome back, Ma'am Frahnss" "Thank you" nag-init ang pisngi ko. Kinuha niya ang mga gamit namin at nilagay sa compartment ng isang napakagandang kotse. Minsan nakakalimutan kong mayaman pala si Sheehan. Nasanay na ako ng simpleng buhay sa isla. "Did Stef told you to prepare a welcome home party?" Tanong ni Sheehan kay George pagpasok namin ng kotse. "Yes sir. Wala na kayong dapat pang alalahanin." "Good George. I'll double your pay this month" "Thank you" he seems so happy about a good news. Inilagay ko ang ulo sa balikat ni Sheehan. "Bakit nagpa-welcome party ka pa?" "You're coming
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 18
"What are you thinking?"Tumingin ako kay Sheehan. We are both naked under a thin sheet. We are in a spooning position. Nakalayakap sa akin si Sheehan habang ako naman ay nakatalikod hahang haplos ang braso ni Sheehan na nakapulupot sa aking bewang.Kakatapos lang namin gumawa ng kababalaghan. Sobrang sakit ng katawan ko. Hindi ako tinigilan ni Sheehan eh. One of thing I discover that he's likes doing it again and again. Malakas ang stamina niya when it comes to s*x. "I'm just thinking about how I will face your family Sheehan?" Kinakabahang tanong ko.Ngayong bumalik na ako sa wisyo, hindi ko maiwasang kabahan. Sampung taon akong nawala. I'm very comfortable in this island at ngayon lang ako uuwi pagkatapos ko silang iwan. Hindi ko alam kung paano ko sila haharapin. Kinakabahan ako at ang daming pumapasok sa isipan ko. I wondered if it will going well or not but I'm expecting the worst. Alam kong hindi masisiyahan ang iba-especially his family. Mas niyakap ako ng mahigpit ni S
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 17
"What is the meaning of this?" Mabilis na nawala ang ngiti sa aking labi nang marinig ang boses ni Stef. Hinawakan ni Sheehan ang aking kamay bago sabay kaming humarap sa kaniya. "You heard it right Stef. Nagkabalikan na kami" ani ni Sheehan. Nakita ko ang sakit na bumalatay sa mata ng pinsan ko bago siya bumaba ng bangka para harapin kaming dalawa. Tumingin siya sa akin. May pagtatanong ang kaniyang mga mata. "Do you...love him?"Tumingin ako kay Sheehan na naghihintay rin ng sagot. Naramdaman ko ang pagpisil ng kaniyang kamay sa akin. I could see the hope in his eyes. Hindi ko na pwedeng biguin ang asawa ko. I gave him an assurance smile before turning to Stef. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Sheehan."I'm sorry Stef..." mahina kong bulong. "As a woman, I could see how you adore my husband but...he's mine"I glance at Sheehan again. Muntikan na akong matawa nang makita kong namumula siya. He's whipped. "I....love him Stefanie" Bumaba ang tingin ni Stef sa aming mga k
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 16
"Louv Rozenable..." I whispered while opening the log book I borrowed in the resort. Rezonable if I recall is his mother's surname. Nakita ko ang pangalan niya. He usually visit during summer. Nakailang log book na ako at every year ay nakikita ko ang pangalan niya. So it's really true. Naandito lang pala siya sa tabi. Bakit hindi ko man lang siya napansin? Nararamdaman ko ang pagpintig ng ugat ng ulo ko sa sakit. Hindi ako naging handa sa lahat ng narinig ko. Bakit nangyayari ang lahat ng ito? Why Sheehan? Why? "Edi ano na ang desisyon mo Frahnss? Hinahanap ka ni Sheehan kanina sa amin" Tumingin ako kay Karen. Kinailangan ko ng kaibigan para lang mailabas itong nararamdaman ko. Naando'n din si Karen no'ng nalaman kong mayroon ng engagement between Stef and him so I know na siya lang ang pwede kong paglabasan ng sama ng loob. "Hindi ko alam ang desisyon ko Karen o hindi ko alam kung dapat pa bang magdesisyon ako" tumulo ang luha sa aking mga mata. Karen gave me a pat
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 15
"Frahnss what's the commotion happening he—Stefanie?" I glance at Sheehan. Kakalabas niya lang ng kwarto at kita ang gulat sa ekspresyon niya. "Sheehan!" Stefanie called with so much glee. Kumaway siya dito at bitbit ang magandang ngiti sa labi ay pumasok siya sa loob na para bang naging isa akong bula. Karen on the other side is silently exiting the scene. Sumenyas siya sa akin na aalis na siya ngunit alam kong nagulat din siya sa kaniyang nasaksihan kanina. "Why are you here?" Tanong ni Sheehan. He was livid, I could say. Hindi niya tinago ang disgusto kay Stef. "Tita want an update about the annulment. She wants to rush the wedding" sagot ni Stef. I swallowed hard. Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko. Sheehan glance at me. Lumalam ang mga mata niya at nangusap. "Aalis muna ako" I cleared my throat. "Mag-usap muna kayo" "You will not go" maotoridad niyang sambit. "Dito ka lang Frahnss. We need to talk" "It almost dinner. Titingnan ko kung may mabibili pa a
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 14
After I kissed back, Sheehan went a little gentle to me. Hinalikan niya ako sa paraang banayad like he was saying that he's in love with me using his lips. Malugod ko iyong tinanggap. I savor everything he wants me to feel. Ibinigay ko lang din ang tinatago kong nararamdaman. Our lips moved in sync. Panay ang anggulo ng aming mukha para lang makuha namin ang magandang momentum ng aming labi. There's no tounge yet. It was intimate with feelings. Humalinghing ako nang pumasok ang kamay niya sa aking likod. Niyakap siya ng braso ko ng mahigpit dahil bigla akong nakaramdam ng lamig doon. Mabilis niyang natunton ang aking bra at tinanggal ang lock no'n. I pulled away from our kisses to hide my face on his neck when his hand reached my breast. Minasahe niya ito at tinunton ang utong kong naninigas. Kinagat ko ang labi dahil sa binibigay no'ng kiliti sa aking pagkababa*"Sheehan..." I uttered when his lips trailed down on my neck. Lumayo naman ako saglit para mas lalo siyang bigyan ng a
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 13
"Sorry Karen. Hindi ko talaga sinasadya. Hindi ko alam..." Naandito ako ngayon sa bahay nina Karen. Nasa labas ako ng kwarto niya. Nakita ko si Samuel na sobrang lungkot habang nakatayo sa labas ng bahay ni Karen. May dala itong rosas at naghihintay siya na labasin siya ni Karen. Maling mali ako sa nagawa ko. "Please Karen, Samuel has nothing to do with this. Bigla ko siyang hinalikan. Patawarin mo na siya please..." Still no response. "I didn't know that you were together. I'm so happy with both of you. It's all misunderstandi— Hindi ko natuloy ang sasabihin dahil bumukas ang pinto at bumungad si Karen na pugto pa din ang mata. "Kare—" Bigla niya akong hinila papasok. Hindi ako nakaimik hanggang sa paupuin niya ako sa kaniyang kama at tumayo sa aking harapan. "Magpaliwanag ka" malamig niyang sambit. Ngayon ko lang nakita si Karen na sobrang seryoso at galit. I could see how she hated me right now. "Pero bago ako mag-explain, kayo na ba ni Samuel?" Tanong ko. "A
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 12
Kinabukasan ay nagready naman ako papuntang resort. I have a surfing session today. Plano kong iwasan si Sheehan ngayon. Ayaw ko lang siyang makita. Hindi ko na alam ang nararamdaman ko. Posible bang magustuhan ang isang lalaki sa maikling oras? I mean....after ten years, ngayon na lang kami nagkita. Wala pa siyang isang linggo dito. I want to assess my feelings. Hindi ko alam kung ano bang dapat gawin ko kaya naman looking forward ako na hindi makita si Sheehan kaso hindi tinupad ang aking hiling. Pagdating ko sa resort ay naaninag ko ang kaniyang maputing balat. His half body is exposed in the sunlight. Pakiramdam ko ay kumikintab siya sa initan. Ang kaniyang buhok ay nakaladlad at medyo basa. Nakadagdag pa sa highlight ng kaniyang itsura ang salamin nitong nakalagay sa kaniyang ulo. Nakatingin sa kaniya ang mga tatlong dalagang tuturuan ko ngayong araw lalo na ngayong nakaswim shorts lang si Sheehan. Kitang kita at nakakasilaw ang maputing parang labanos nitong katawan. Batak
THE LONG LOST WIFE CHAPTER 11
"Walanghiya ka!""Aww! Stop Franhss" "I'm not going to stop you bastard! You take advantage of me!" Hindi ko alam na mayroon pala akong talent sa pagwrewrestling dahil panay lang naman ang dagan, suntok at bato ng unan kay Sheehan. God! We had sex!! "I'm not taking advantage. I'm also drunk at that time. I'm controlling myself. I have always used my hands for the past 10 years and then you sat on my lap to kiss me. How am I supposed to control myself if you're the one seducing me?" Tinigil ko ang paghampas ng unan sa kaniya. Inangat niya ang tingin sa akin pero nakataas pa rin ang kaniyang kamay panangga. "And what's wrong with having sex with you? Are we annulled?" Segunda pa niya. Matagal kaming nagkatitigan. My memories are blurred but I see some short clip or rewind in my mind. Tinakpan ko ang katawan ko ng maramdaman ulit ang mga halik ni Sheehan. Bakit kasi inaya ko siya mag-inom? "Wala ba tayong proteksyon?" Mas lalo ata akong kinabahan. Sheehan give his innocent lik
