CHAPTER 3

"This is your house?" May ngiwi ang ang labi ni Sheehan nang pumasok kami sa aking maliit na bahay bago niya ilapag ang malaking travel bag na dala niya habang ako naman ay binuksan ang electrifan at itinutok iyon sa kaniya.

Sementado at may kulay valentine pink ang aking bahay. Walang second floor at may isa lang napakaliit na kwarto para lang humiwalay sa kusina at munti kong living room. Napakaplain lang ng bahay ko at wala kang makikitang anumang dekorasyon. Iilan lang din ang gamit kaya kahit maliit ay may maluluwang paring espasyo.

Ito lang nakayanang ipagawa ng aking munting savings na meron ako.

"Yes. Any problem with that?" Itinaas ko ang kilay at nameywang sa harapan niya.

"No. Nagulat lang ako dahil kasing laki lang siya ng closet ko sa kwarto or maybe bigger?" His eyes still looking around in my house.

"I told you to stay in the resort"

"I don't want to" pagmamatigas niya.

I sighed. Sa totoo lang, nahihiya akong patirahin siya dito dahil alam kong hindi siya sanay sa ganitong pamumuhay pero namilit siya na gusto niyang tumira sa bahay ko. Okay na nga siya doon sa resort kung saan siya nanatili ngayon pero wala akong magawa dahil nangungulit siya.

At anong gagawin ko? Kasal parin kami kaya kahit papaano ay may responsibility pa rin ako sa kaniya na hindi ko nagawa ng sampung taon. Ano pa kaya ang isang linggong pagtitiis kasama siya diba?

"Bahala ka sa buhay mo. Bahala ka mahirapan. Mainit dito, matigas ang higaan ko, maalikabok at wala kang katulong na magsisilbi sayo" Yeah, umaasa parin ako ng maliit na chance na mas gugustuhin niyang manatili sa resort.

Matapos libutin ng mata niya ang munti kong bahay ay tumingin siya sa akin. "It's not your problem anymore and besides, I rather choose here to stay with you than staying in hotel alone"

"Easy, edi humanap ka ng makakasama mo" suggest ko.

"Why do I need to find another if you're already here?"

I scoffed. "What about me? Did you ask me if I want you here?"

He step forward then smirked at me. "Ofcourse. You want the annulment right? So do your best to hurt me"

Itinikom ko ang bibig at muling naalala ang kaniyang request.

Hurt him?

Nahihibang na ata siy-

Wait...

Am I capable of hurting him?

Nanlaki ang mata ko bago tumingin sa kaniya. "You, Am I hurting you?"

Nawala ang kaniyang ngisi. Naging seryoso ang titig niya at umiwas ng tingin.

"Ofcourse" Rinig ko ang paglunok niya. Parang may bumara doon. "Imagine how you feel after your wife decided to leave you right?"

Ako naman ang napalunok at nakaramdam ng konsensiya. "Until now?.."

Sarkisto siyang tumawa bago umupo sa aking mahabang plastic na bangkuan. Ipinahinga niya ang likod sa sandalan. "I'm crazy right?..." He uttered as he blows heavy breathing before turning his gaze again at me.

"You are..." Umawang ang bibig ko saglit. "And after all of what I did, you still want me back huh?"

He shrugged his shoulder and started chuckling sarcastically. "Anong magagawa ko?You're the only one I'm interested in, so give it your all if you really want the annulment.If you can't make me hate you for a week then you need to come home with me and we'll start making our own family " Nanghamon ang kaniyang mata kaya agad din akong lumaban.

"Fine" agad kong sagot. "Oks ako kung iyan ang gusto mo ah. Wala akong kasalanan kung masasaktan ka. Ikaw ang humiling nito sa akin"

Tumango siya bago iniwas ang tingin sa akin. "I know you can do it. You did it once and I'm certain that you can do it again"

May pagaakusa ang kaniyang boses at kaagad ko iyong binalewala. Totoo naman iyon. Sinaktan ko naman siya diba? Kaya ko ulit siyang saktan. I'll make sure that he will hate me for good.

I want the annulment and my freedom and that's final.

"Okay. That's a deal then?" Inilahad ko ang aking kamay sa kaniyang harapan.

Tiningnan niya iyon saglit bago niya iyon kuhanin at nakipagshake hands sa akin. "Deal"

I was about to pull out when he tighten his hold.

"Let me go" may diin ang bawat bigkas ko.

"Chill." He chuckled. "I'm just holding your hand my lady."

"Just let go" naiinis na ako.

"I don't want to" he smirked and he suddenly pulled my hand causing me to sit on his thigh.

"What are you doing?!" I tried to escape but it's too late now. Mabilis na niyang naipalibot ang braso sa aking bewang at isiniksik ang kaniyang mukha sa aking leeg.

Nahigit ko ang hininga sa kaniyang ginawa.

"Sheehan..."

Humigpit ang kaniyang yakap kaya tuluyan na akong nanigas at hindi makagalaw.

"One minute" walang 'please' na word pero rinig sa kaniyang boses ang tono na iyon.

Kaya hinayaan ko na lang siya.

Ramdam ko sa higpit niya ang matinding pangungulila sa akin. It must be hard for him. Hindi ko akalaing hahanapin parin pala niya ako sa tagal ng taon na hindi kami nagkita.

And I still can't believe that after of all I've done he still want me back.

Sorry, mali ka ng nagustuhan.

Hindi mo na sana ako hinanap Sheehan.

Nanatiling ganon ang pwesto sa naglipas na segundo hanggang sirain iyon ng sigaw.

"Mariaaa!! Ave maria~ naandiyan ka na ba?"

Si Karen.

Nakaramdam ako ng panic. Tinapik ko ang kamay ni Sheehan sa aking bewang ngunit imbis na bumitaw ay mas lalo lang iyong humigpit.

"Bitaw Sheehan! Ano ba?" pasigaw na bulong ko.

"Nope. Not gonna let you go"

Sinamaan ko siya ng tingin ngunit isa lamang ngisi ang ganti niya.

"Why are you scared? What is wrong to see us in this position? Do I need to remind you that we are married?"

"Isa!" I tried to kick him but I always failed.

"Nope" he said, hugging me so tight.

"Dalawa Sheehan" May pagbabanta na sa boses ko at halos ishake ko na ang sarili ko paalis sa kaniya pero naknang! Masiyado akong payat at maliit para makalaya.

"Stop moving. You're making me boner fuck!"

Mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin at pinaghahampas siya. "Pervert!"

He's strong! Damn it!

"Ouch my lady! I told you. I'm not letting you go. Let her see us like thi---"

Natigil na ang kami nang makarinig ng isang malakas na lagabog galing sa pintuan.

Tuluyan na akong namutla. Sinong hindi mamumutla kung makita mo si Karen na shock na shock sa nasaksihan.

"Ano i-ito? S-sino s-siya Maria?" Utal na sabi ni Karen na hindi makapaniwala sa nakikita.

Gusto ko magpaliwanag pero walang lumalabas sa aking bibig. Nanatili akong walang imik. Nakain ko ata ang dila ko sa sobrang kahihiyan.

"Hi" bati pa ni Sheehan at ipinatong pa ng gago ang kaniyang baba sa aking balikat. "I'm her husband"

Napasinghap sa gulat si Karen. Sobrang laki ng mata niya habang gulat na gulat sa narinig. "Ano? M-maria?! Anong-"

"Magpapaliwanag ako" kaagad kong putol sa kaniya.