Chapter 6

"Mommy, saan tayo pupunta? Uuwi na po ba tayo?" 

Sumenyas ako kay Maggy na huwag maingay. Pababa kami ng hagdanan at tumungo sa pinto palabas ng mansyon. Maingat at mabilis ang galaw ko bago pa magising si Riaz at maabutan kami.

"Iiwan po ba natin si Tito Riaz dito?" She's so attached with Riaz kahit na ngayon niya lang ito nakilala. Blood is indeed thicker than water.

Huminga ako nang malalim at yumuko para harapin si Maggy na panay ang tanong. Sinakop ng mga palad ko ang mga pisngi niya at tinitigan siya. Madilim at tanging liwanag lang ng buwan mula sa labas ang nagbibigay liwanag sa aming mag-ina.

"Uuwi na tayo anak, okay? 'Wag kang maingay dahil baka magising mo si T-Tito Riaz mo," pagsisinungaling ko. Bahagya pa akong nabulol nang sinabi ko ang Tito Riaz.

Tito…

Kung alam mo lang anak. Kung alam mo lang na siya ang tatay mo.

Itinapat ko talaga na tulog na si Riaz para umalis na sa bahay na ito. Ayoko nang magulo pa ang isip at puso ko. Hirap na hirap na akong itago ang lahat sa anak ko. Nahihirapan na akong magsinungaling sa kaniya.

Patawad anak kung gagawin ni Mommy ang bagay na ito. Patawad kung mas pipiliin kong ibaon na lang ang mga nalalaman ko kung sa paraan na 'yon kita mapoprotektahan sa sakit na dala ng mga malalaman mo. 

Niyakap ko si Maggy nang mahigpit kasabay ng pagtulo ng luha ko. Ang sakit lang makita na maranasan ng anak mo ang naranasan ko dati, ang mangulila.

Muling nanumbalik sa akin ang mga usapan nila kanina na tumatak sa isip ko. Kung gaano naging magulo ang tahimik naming buhay sa isang iglap lang. 

FLASHBACK

"Hindi ka ba naniniwala sa akin? Gano'n na lang ba kadaling kalimutan sa 'yo ang nangyari sa atin noon?" lumuluhang pagsusumamo ni Aleeza sa harap ni Riaz. Nagpunas ito ng luha gamit ang tissue habang ang anak niya sa tabi ay tila walang kamuwang-muwang sa nangyayari.

Napalamukos ng mukha si Riaz, tila hindi makapaniwala sa rebelasyon ng babaeng nasa harap niya. 

Naninikip ang d****b ko. Gusto kong sabihin kay Riaz na anak niya rin ang anak ko. Pero paano!? Paano kung hindi niya ako paniwalaan dahil may nauna na sa akin?

Tang ina naman, Megumi!

"Ikaw? You were the girl I met at the beach years ago!?" gulat na tanong ni Riaz nang ma-realize ang bagay na 'yon. Napatingin siya sa batang babae sa tabi ni Aleeza. "God damn it!"

I flinched as I heard that familiar scenario. Beach!? That's where we met too! Ibig sabihin hindi lang ako? Hindi lang ako ang naikama niya noon?

Napansin ko ang pagkatigil ni Aleeza nang marinig ang sinabi ni Riaz. Halatang nagulat siya at hindi agad naka-imik.

"B-Beach…" bulong niya. "Tama ka sa beach nga. We met there and something happened between us and here… Siya ang naging bunga ng gabing 'yon," paliwanag niya.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Para akong nanonood ng live teledrama. Kumuyom ang kamao ko. Bakit pakiramdam ko binibiyak ang puso ko pira-piraso? 

Bakit hindi ko matanggap na may ibang babaeng nagsasabi ng mga bagay na dapat ako ang nagpapaliwanag kay Riaz?

Umupo si Riaz sa couch at yumuko. Napasabunot siya sa sarili habang nakatulala. Siguradong nanghihinayang siya sa mga bagay na mawawala simula ngayong may nagpakilalang mag-ina niya. 

Pero paano ang anak ko? Paano na si Maggy?

Hindi. Siguradong hindi niya sila matatanggap katulad ng kinatatakutan ko kaya hindi ko masabi sa kaniya ang totoo. Siguradong magagalit siya dahil wala sa plano niya ang mga ito. He's a playboy! At hindi siya mabubuhay kung matatali siya sa isang sitwasyon na ayaw niya, ang magkaroon ng pamilya.

He wasn't planning to build a family, right? Siguradong hindi niya—

"Kung hindi ka naniniwala, I'm ready to let you get a DNA test with my daughter to assure you that I'm telling you the truth," suhestiyon niya nang walang pag-aalinlangan.

Inaangat ni Riaz ang mukha niya at umiling. "No need, I know you and I remember you. You were the girl who dared to be with me and make out with me. At sa lahat ng naikama ko… Ikaw ang hindi ko nakalimutan." 

Umawang ang labi ko habang nanlalaki ang mga mata. Palakas nang palakas ang pagkabog ng d****b ko.

That was me. 

That was me he was talking about. O baka mali ako? Baka parehas lang kami ng babaeng ito na nakasama niya rin noon? Bakit parang may mali!

Magsasalita na sana ako pero nagsalita si Riaz and his words made my world shatter. Every hope… Every hope of my child of acknowledging him as her father completely shattered into pieces.

"I've been looking for you. I promised myself that I would never build a family if it wasn't you," said Riaz.

Is he serious? 

Mabilis na lumapit ang babae at niyakap si Riaz. They look like a happily reunited. Malalaki naman ang hakbang kong iniwan sila doon. Kinagat ko ang ibabang labi ko habang pinipigilan ang umiyak. What the fuck is this!? Bakit ganito!? Bakit ang sakit!?

END OF FLASHBACK

Ang umalis doon para iwan at kalimutan na lang ang katotohanan ang tanging naisip kong paraan. 

Paano ko pa sasabihin sa kaniya ang tungkol sa anak ko kung may nauna na? Paano niya pa ako papaniwalaan?

Namalayan ko na lang na nasa harap na kami ng bar nang huminto ang taxi na sinasakyan namin. Mabuti na lang dahil may taxi pa kaming naabutan kagabi para mangontrata na ihatid kami hanggang dito. Handa ko siyang bayaran ng napag-usapan namin dahil malayo-layo rin ang pinanggalingan namin at hindi ko alam kung saang lugar iyon. 

Ang mahalaga ngayon ay nakalayo na kami sa lalaking iyon. Kailangan kong umakto at mag-umpisa na parang normal lang. Na parang hindi niya ginulo ang buhay naming mag-ina.

Namumungay pa ang mata ni Maggy dahil kagigising niya lang. Pumasok kami sa bar habang nag-iisip pa rin ako ng paliwanag na sasabihin ko sa kanila. Nagsabi muna ako sa driver na kukuha lang ako ng pera. 

"Megumi! Madam, nandito na sila Megumi!" sigaw ni Pauline habang papalapit sa amin. Niyakap niya ako ng mahigpit. "Girl! Saan ba kayo galing!? Alam niyo bang ilang araw sarado ang club dahil hinahanap namin kayo nila Madam! Anong nangyari sa inyo!?" 

Lumabas ako ulit para bayaran ang taxi driver. Inabutan ko ng dalawang-libong piso si Manong Driver at saka bumalik sa loob.

Kumuha ako ng tubig at uminom. Sunod naman na pinainom ko si Maggy. "Mahabang kwento, Pauline."

Kinunutan niya ako ng kilay. Inutusan ko naman si Maggy na pumunta sa kwarto at magpahinga dahil alam kong napagod iyon sa mahabang biyahe. Ayokong marinig niya ang mga sasabihin ko kay Pauline.

"Wala akong paki kung mahaba iyan, girl! Kahit abutin pa tayo ng alas-tres ng madaling araw sa pagpapaliwanag mo, go ako diyan!" pamimilit niya. Tumango ako bilang pagsang-ayon. Pero sinabihan ko siya na huwag na niyang ipapaalam sa iba. Ikinuwento ko sa kaniya ang lahat. Nakatakip lang siya ng bibig sa buong oras na pagkukwento ko.

"Girl! Oh my gosh! So hindi lang ikaw ang nabuntis niya at may iba pa!?"

Tumango ako. "Gano'n na nga." Pinilit kong ayusin ang boses ko at huwag mag tunog nanghihinayang.

"Shit naman! Sana inunahan mo na!" sabi niya pa.

Tumingin ako sa iba. "Siguro mas okay na rin itong desisyon ko na lumayo na lang kami. Nabuhay ko naman si Maggy nang wala siya kaya, kaya ko rin ngayon. Gusto ko na lang lumugar sa tahimik na buhay." Huminga ako nang malalim at yumuko. 

"Tama ka naman. Pero sayang naman! Mukhang chupapi pa naman ang tatay ng anak mo. Chos!" pagbibiro niya. Alam kong pinapagaan niya lang ang pakiramdam ko.

"Megumi." Sabay kaming lumingon ni Pauline kay Madam na kararating lang. Bakas ang pag-aalala sa mukha niya. Ngayon ko pa lang nakita na ganito siya.

Babatiin ko pa lang siya nang yakapin niya ako. "Salamat at ligtas kayo," bulong niya na nagpangiti sa akin. Biglang lumambot ang puso ko. Bigla akong nakaramdam ng saya. Ganito pala ang pakiramdam na may nag-aalala at may naghihintay sa 'yo na umuwi ka. Na parang isang pamilya.

Pinalipas ko muna ang ilang araw bago ako nagdesisyon na magpaalam kay Madam. Kumatok ako sa pinto ng opisina niya at pumasok.

Naabutan ko siyang naninigarilyo habang may isang lalaking nakaupo sa tabi niya sa isang sofa. Sinenyasan niya iyon na umalis muna.

Bumuga siya ng usok bago nagsalita. "Anong sadya mo, Megumi?"

"Napag isip-isip ko Madam na hindi magandang environment ang lugar na ito para sa anak ko. Katulad na lang ng nangyari noong nakaraan. Gusto ko po sana na magpaalam sa inyo, gusto ko pong umalis na dito at lumugar na sa mas tahimik at angkop na lugar para kay Maggy," nanginginig na sabi ko kay Madam. Hihithit pa sana siya ng sigarilyo pero dahil sa narinig ay hindi niya itinuloy.

"Sana naisip mo 'yan noon, Megumi. Ikaw ang nagmakaawa sa akin na tanggapin kayo dito ng anak mo noong wala kang matakbuhan. Alam mong may usapan tayo," mahinahon na sagot ni Madam at humithit ng sigarilyo. Alam kong masama ang loob niya sa akin kahit hindi niya ipahalata. Kilala ko na siya sa halos apat na taon na nakasama ko siya.

"Kung sarili ko lang ho ang iisipin ko, ayos lang sa akin. Pero ngayon, kaligtasan po ng anak ko ang mahalaga. Handa ko po kayong bayaran at tinatanaw ko po na utang na loob ang lahat ng naging tulong niyo sa akin," paliwanag ko. Ramdam ko ang kaba na lumulukob sa puso ko. Mabigat sa loob na umalis dito dahil ito na rin ang naging tahanan ko kung saan naging masaya ang mga alaala.

"Naging ina rin ako." Napatitig ako kay Madam na dinikdik ang sigarilyo sa ashtray. "At walang inang naghangad ng bagay na ikakasama ng anak nila." Ang mga malungkot na mata ni Madam ay dumurog sa puso ko. 

Akala ko kay ay magagalit siya at pipigilan ako. Pero parang alam ko na kung anong ipinahihiwatig niya.

Tumango-tango siya at muling tumingin sa akin.

"Sige. Hahayaan na kita, Megumi. Hindi na rin ibang tao si Maggy sa akin. Naiintindihan kita," aniya na nagpaluha sa akin. Napatakip ako ng bibig. 

"S-Salamat, Madam! Maraming salamat po!" 

Napag-usapan rin namin ni Madam na manatili muna kami rito hangga't hindi pa ako nakakahanap ng panibagong trabaho kaya heto ako ngayon, balik sa pagiging servant. Pinalagpas na rin ni Madam ang usapan namin na maging dancer ako. Sobrang laki ng pinagbago niya mula noon. Hindi na siya kasing higpit tulad noon.

"Here are your drinks, Sir." Ibinaba ko ang bucket ng mga beer sa lamesa nila. May dala rin akong mga pulutan.

Inabutan nila ako ng two hundred fifty pesos bilang tip. Bumalik ako sa loob at panibagong order naman ang kukunin ko.

"Ako na ang bahala dito, Megumi. Asikasuhin mo muna ang suki mo doon, naghihintay sa 'yo," sabi ni Lexi na isang server din.

Kinunutan ko siya ng noo at sinundan ang direksyon na tinuturo niya. "Wala naman akong suki na inaasahan," nagtatakang sagot ko sa sinabi niya.

"Basta, puntahan mo na. Binayaran niya nga si Madam, e! Naka-jackpot ka na naman!" 

Napa-iling na lang ako at ibinaba ang tray. Nagtungo ako sa table na sinabi ni Lexi pero bago pa ako makarating doon ay nagulat ako nang biglang may humawak sa pwet ko. Hindi na bago sa akin ito pero hindi ako pumapayag na bastusin na lang ako.

Akmang sasampalin ko siya nang biglang may sumipa sa lalaki dahilan para mapahiga ito sa sahig. Maingay ang club at tila walang nakapansin sa nangyari.

Namalayan ko na lang na hila-hila ako ni Riaz palabas ng club.

"A-Anong ginagawa mo rito!?" gulat na tanong ko at hindi makapaniwala na nandito na naman siya sa harap ko.

Seryoso ang mukha niya at nagtitiim ang mga bagang habang nakakuyom ang kamao.

Nang hindi niya ako sagutin ay umikot ang mata ko at naglakad paalis pero hinawakan niya ako at pinigilan.

"Bakit ka umalis!?" mariin na tanong niya habang nanlilisik ang mga mata na nakatitig sa akin. 

Ngumisi ako para itago totoong nararamdaman ko. "Ano naman sa 'yo? Umalis ka na, Riaz," utos ko sa kaniya at pilit inaalis ang kamay niya na nasa braso ko pero malakas siya at hindi ako binitawan.

"Hindi ako aalis dito hangga't hindi ko nakikita si Maggy. Siya ang ipinunta ko dito, okay?" 

Napatigil ako dahil sa sinabi niya. "Bakit gusto mo siyang makita?" 

Huminga siya nang malalim. "Wala lang," maikling sagot niya. 

He must be kidding me. "Nagpunta ka rito para mangbabae at hindi para sa anak ko, 'no?" 

"Fucking no, Megumi!" 

"May anak kang iba, 'di ba? Bakit hindi mo na lang ituon ang atensyon mo sa totoong anak mo, sa mag-ina mo!?" angil ko sa kaniya. 

"It's a promise between me and your daughter. I don't break promises," paghahayag niya na ikinakunot ng noo ko.

"Promise?"