Sa mansyon ng Fuentabella, Nakita nina Nico at Natasha ang pangyayari sa restaurant kung saan nagkita ang kanilang Mommy at Daddy sa tulong ng surveillance screen na na-hack ni Nico. Napanood nila kung paanong hinimatay ang Mommy nila at kung paano ito binuhat ng Daddy nila palabas ng building. Nag-aalala at mabilis ang paghinga ni Nico, takot na takot na baka may nangyari nang masama sa kanilang Mommy. “Natasha, hurry up! We need to go to the hospital!” Nagmamadaling pinatay ni Nico ang computer at hihilain na sana si Natasha palabas ng kwarto nang mag-ring ang kaniyang phone. When he checked it, it was their Kuya Clayton who’s calling. Agad na sinagot ni Nico ang tawag at narinig ang boses ng kambal sa kabilang linya. “Nico, anong ginagawa niyo ni Natasha ngayon? Do you want to play games with us? Tutulungan namin kayo ni Callie makatakas.” Bigla na lamang napaiyak si Nico sa labis na kaba. “Kuya, we have a problem!” “What?” Litong tanong ni Clayton sa kambal. “What happened
Sa emergency ward, Hindi maialis ni Alejandro ang tingin sa dating asawa habang tulog na tulog ito sa hospital bed. Nakaupo siya sa gilid ng kama nito at maraming tanong ang nasa isipan niya. Luke finally went back and entered the ward, and Alejandro glanced in his direction. “Have you found something?” tanong ni Alejandro. Marahang tumango si Luke. “Yes, boss. Napag-alaman ko na kung sinu-sino ang mga nakausap at kinita ni Miss Klaire nitong mga nakaraang araw. Dalawang araw na ang nakalilipas nang magpunta si Madam Carmina De Guzman sa Bloom Perfume Company. Nag-usap sila sa labas ng building. Hindi ko lang alam, boss, kung ano talaga ang pinag-usapan nila pero napag-alaman ko na hindi maganda ang naging usapan nila.” Napakunot ang noo ni Alejandro sa narinig. He knew that Carmina De Guzman would never visit Klaire just to chat about their relationship as mother and child. Mas mahal ng ginang ang ampon nito na si Sophia. “Siya lang ba? What else have you found out?” malamig na
“Mommy said she won’t go home tonight,” sabi ni Clayton sa mga kambal niya. “Let’s go home now. Mommy will leave the hospital tomorrow.”“Kuya, I want to wash my face muna,” nakangusong saad ni Callie. Tumango lang si Clayton at saka bumaling kina Nico at Natasha. “You two should go home too. Text me kapag nasa house na kayo ni Daddy.” “Yes, Kuya!” Naghiwa-hiwalay na ang mga kambal. Tumungo muna sina Clayton at Callie sa restroom. Nang matapos ang kapatid sa paghihilamos ay hinawakan ni Clayton ito sa kamay at sabay silang lumabas ng restroom. Kaya lamang ay pagkalabas doon ay nakita nila ang pamilyar na gwapong lalaki na naglalakad palapit sa gawi nila. It was their daddy, Alejandro Fuentabella. Namutla ang dalawang bata at saka nagkatinginan sa kaba. Samantala, puno naman ng inis ang kalooban ni Alejandro nang lumabas sa ward ni Klaire. Hindi niya matagalan ang pagkasalbahe ng babae at kailangan niyang makalanghap ng sariwang hangin. Ngunit imbis na sariwang hangin ay iba ang
Hindi pa rin makalma ang puso ni Klaire matapos ang nangyari. Para bang natutuyuan ang lalamunan niya kapag naaalala niya ang pakiramdam na katigasan ni Alejandro sa pagitan ng kaniyang mga hita. Nag-init ang mga pisngi at tainga niya. Naiinis siyang nagtalukbong ng kumot. Hindi niya maintindihan kung bakit sobrang apektado siya sa bagay na ‘yon. Dahil ba ilang taon na siyang walang sex life? Halos isang oras din nang marinig ni Klaire ang paglabas ni Alejandro sa banyo. Hanggang sa kama ay naaamoy niya ang bango ng shower gel na ginamit nito. Napanguso siya at mariing pinikit ang mga mata, nagpanggap na tulog. Kinaumagahan ay maayos na ang pakiramdam ni Klaire. May kulay na ang mukha nito at naabisuhan na rin ng doktor na wala namang komplikasyon matapos ng nangyari kaya gusto na niyang umalis ng ospital para makauwi sa mga anak. Alejandro asked Luke to go through the discharge procedures. Siya na ang nagbayad ng hospital bills ni Klaire at nagsiguro na wala nang magiging proble
"I am a psychiatrist after all, and I usually prescribe medicine. I am most familiar with this font,” saad pa ni Ivan. Nahihiwagaan pa rin si Alejandro kung paano natutong magsulat ng gano’n si Natasha. Nang magawi ang mga mata sa pinto ng study room ay nakita niya ang dalawang bata na nakasilip sa kanila, kaya naman kinumpas niya ang kamay para palapitin ang mga ito sa kaniya. Nakayuko naman si Callie habang naglalakad palapit kay Alejandro, hindi malaman ang gagawin at nangangatog na baka mabisto siya ng kanilang Daddy. Pinakita ni Alejandro ang papel sa bata. “When did you learn writing in this style, Natasha?” tanong ni Alejandro. Nag-aatubili si Callie, hindi malaman kung ano ang sasabihin. Hindi naman niya pwedeng sabihin na sa Mommy Klaire niya iyon natutunan. “Daddy, natuto po si Natasha by watching videos,” sagot ni Clayton upang isalba ang kambal lalo na’t ang lahat ng mga tingin ng matatanda ay nasa kaniya na. “There’s no way your twin sister will learn this kind of
“You speak so harshly, Klaire,” ani Sophia sa malditang boses. “Ganiyan ka umasta kasi galit ka sa akin, hindi ba?” Hindi nakapagpigil si Feliz, halatang pikon na ito sa dalawang babae kaya naman siya ang humarap kay Sophia. “Look, Sophia De Guzman, whoever you are, and you.” Duro niya kay Antonette. “Tingin niyo ba talaga nagma-matter kayo sa kaibigan ko? Kung makapagsalita kayo, ah. First of all, hindi pamilya ang turing ni Klaire sa inyo at alam naman nating hindi rin gano’n ang tingin niyo sa kaniya kaya bakit hindi na lang kayo magpanggap na hindi niyo siya kilala? It isn’t even hard to do. At saka pangalawa, huwag kayong mga warfreak, ha? Kasi pumapataol talaga ako sa mga malalansang isdang kagaya niyo!” Nagulat ang dalawa sa mga sinabi ni Feliz. Nanlalaki ang mga mata ni Antonette nang duruin din si Feliz. “Hoy! Sino ka bang mistisang hilaw ka ha? Anong malalansang isda? Hindi mo ba naaamoy pabango namin? Branded ‘yan!” “What a freak,” natatawang komento ni Feliz. “You bitc
Napansin ni Klaire na hindi ginalaw ng bunso na anak ang pagkain nito, kaya mas lalo siyang nakaramdam na parang may mali talaga sa kinikilos ni Callie. Hindi niya maiwasang mag-alala sa iba't ibang problema ng kanyang anak simula nang magbalik sila sa Pilipinas, para bang hindi nakakabuti sa bata ang environment nila.Nang matapos ang hapunan, umalis ang dalawang bata para maglaro ng mga Lego. Sinamantala ni Klaire ang pagkakataon na tanungin si Feliz, "May kilala ka bang mas mahusay na psychiatrist dito sa Manila? Gusto ko sanang dalhin si Baby Callie para mapa-check up siya.” Medyo nalilitong nagtanong si Feliz, "Why? Nag-aalala ka ba na may problema sa pag-iisip si Callie?""Hindi naman dapat pero..." Sumimangot si Klaire at tumingin sa dalawang maliliit na bata na naglalaro hindi kalayuan sa kanila, "Simula nang bumalik kami rito, parang naapektuhan ang mentalidad ng anak ko, Feliz. Ang daming nangyayari sa kaniya na hindi ko maintindihan. Nag-aalala ako na baka makaapekto to sa
Nagpupuyos ang damdamin ni Klaire at hindi na nagsalita pa. Ang pag-uusap na ‘yon ang nagpaalala sa kaniya ng gabing pinagsaluhan nila bago niya pirmahan ang divorce agreement. Nagsisinungaling lamang siya na hindi niya nagustuhan ang lalaki sa kama. The more she thinks about it, the more she admits to herself that Alejandro was great in bed. Kaya lamang ay dahil sa sitwasyon nilang dalawa ay para bang mas nangibabaw ang sakit kapag iniisip niya ang tagpong ‘yon. Tahimik silang dalawa hanggang sa makarating sila sa lumang mansyon ng mga Fuentabella. Napatingin si Klaire sa pamilyar na kapaligiran sa kaniyang harapan at nakaramdam ng kaunting saya sa puso. Ilang taon na rin ang lumipas nang huli siyang makapunta doon, ngunit lahat ng bagay sa paligid nito ay hindi pa rin nagbabago. Lumabas siya ng sasakyan at napangiti. “Sa wakas ay dumating ka na rin, Madam Klaire!” salubong sa kaniya ni Charlie na may ngiti sa labi. “Maghanda ang lahat! Nandito na si Madam!” sigaw nito sa mga naka
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na
Halos manakit ang bibig ni Callie sa walang tigil na kangingiti nang matamis sa harap ng mga media na dumalo sa wedding reception ng kasal nila ni Vincenzo. She wanted the whole nation to know that she was happy to have the most expensive wedding in the country. Alam niyang lalabas ang mga kaganapan ng kanilang kasal sa internet at mga dyaryo kaya kahit na may kabang nararamdaman sa pagbabago ng timpla sa kaniya ni Vincenzo ay pinilit niyang magmukhang pinakamasayang asawa. Halos tatlong oras din ang tinakbo ng wedding reception at pagkatapos niyon ay isa-isa nang nag-aalisan ang mga kilalang bisita.Huminga siya nang malalim at sinabayan si Vincenzo sa paglalakad palapit sa pamilya Fuentabella. Tumikhim ang kaniyang Daddy, tiningnan siya at saka seryosong bumaling sa kaniyang asawa. Asawa…. Hindi pa rin siya makapaniwala na kinasal siya sa ikalawang pagkakataon.Tiningnan niya ang asawang si Vincenzo na may maliit na ngiting ginawad sa kaniyang Daddy Alejandro.“I won’t ask for a
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s