Napansin ni Klaire na hindi ginalaw ng bunso na anak ang pagkain nito, kaya mas lalo siyang nakaramdam na parang may mali talaga sa kinikilos ni Callie. Hindi niya maiwasang mag-alala sa iba't ibang problema ng kanyang anak simula nang magbalik sila sa Pilipinas, para bang hindi nakakabuti sa bata ang environment nila.Nang matapos ang hapunan, umalis ang dalawang bata para maglaro ng mga Lego. Sinamantala ni Klaire ang pagkakataon na tanungin si Feliz, "May kilala ka bang mas mahusay na psychiatrist dito sa Manila? Gusto ko sanang dalhin si Baby Callie para mapa-check up siya.” Medyo nalilitong nagtanong si Feliz, "Why? Nag-aalala ka ba na may problema sa pag-iisip si Callie?""Hindi naman dapat pero..." Sumimangot si Klaire at tumingin sa dalawang maliliit na bata na naglalaro hindi kalayuan sa kanila, "Simula nang bumalik kami rito, parang naapektuhan ang mentalidad ng anak ko, Feliz. Ang daming nangyayari sa kaniya na hindi ko maintindihan. Nag-aalala ako na baka makaapekto to sa
Nagpupuyos ang damdamin ni Klaire at hindi na nagsalita pa. Ang pag-uusap na ‘yon ang nagpaalala sa kaniya ng gabing pinagsaluhan nila bago niya pirmahan ang divorce agreement. Nagsisinungaling lamang siya na hindi niya nagustuhan ang lalaki sa kama. The more she thinks about it, the more she admits to herself that Alejandro was great in bed. Kaya lamang ay dahil sa sitwasyon nilang dalawa ay para bang mas nangibabaw ang sakit kapag iniisip niya ang tagpong ‘yon. Tahimik silang dalawa hanggang sa makarating sila sa lumang mansyon ng mga Fuentabella. Napatingin si Klaire sa pamilyar na kapaligiran sa kaniyang harapan at nakaramdam ng kaunting saya sa puso. Ilang taon na rin ang lumipas nang huli siyang makapunta doon, ngunit lahat ng bagay sa paligid nito ay hindi pa rin nagbabago. Lumabas siya ng sasakyan at napangiti. “Sa wakas ay dumating ka na rin, Madam Klaire!” salubong sa kaniya ni Charlie na may ngiti sa labi. “Maghanda ang lahat! Nandito na si Madam!” sigaw nito sa mga naka
“Hindi ako papayag na malinlang ng babaeng ‘yan ang Papa mo, Alejandro,” sabi ni Melissa. “At mas lalong hindi ako papayag na pumasok ‘yan ulit sa buhay natin!” Nagdilim ang paningin ni Don Armando, hindi nagustuhan ang sinabi ng asawa. Sa isip ng matanda ay husto na ang mga hindi makain na salitang binibitiwan ng kaniyang asawa.“Hindi mo ako kailangang turuan kung paano kumilatis ng tao, Melissa,” ani Don. “Ako ay nasa mundo na ng negosyo sa loob ng maraming taon. I’ve been through a lot more than you. Marami akong naging paghihirap at kinaing bigas para marating ang kung ano’ng mayroon ang pamilyang ‘to ngayon. Alam ko kung sino ang mga taong maaaring luminlang sa akin.” Naningkit ang mga mata nito at saka tiningnan ang asawa mula ulo hanggang paa. “Ikaw yata ang kailangang matutong huwag magpalinlang. Masyado kang nagiging mapanghusga!”Hindi inaasahan ni Melissa na sasabihin ito ng kaniyang asawa at medyo hindi mapakali ang hitsura ng kanyang mukha. Gayunpaman, ang Don ay hindi
Pagkatapos ng hapunan ay mahigpit na utos ni Don Armando kay Alejandro na ihatid si Klaire sa bahay nito…Nakasunod si Klaire sa likod ni Alejandro at nakita na nakahanda na ang kotse. Kagat ang ibabang labi ay lakas-loob siyang lumapit sa lalaki. “Kaya ko na mag-taxi pag-uwi. You don’t have to send me home,” aniya sa malamig na boses. “My father told me to send you home. Huwag mo na akong pahirapan.”Kumunot ang noo ni Klaire. “Ayaw nga kitang pahirapan kaya sinasabi ko sa ‘yo ngayon na huwag mo na akong ihatid, Mr. Fuentabella.” Binuksan ni Alejandro ang pinto sa backseat at saka hinarap siya. Animo’y naiinis.“Can you goddamn drop the Mister, Klaire? Alejandro. Call me by my name. Sanay ka namang tawagin ako sa pangalan ko noon. Why can’t you do it now?”“Iba tayo noon sa kung ano tayo ngayon, Mr. Fuentabella,” katwiran niya at saka pinasadahan ng mga daliri ang kaniyang buhok. “I don’t call my clients by their first names.” “Excuses…” bulong ni Alejandro habang napapailing, at
Alejandro clenched his jaw. Pinanood niya ang pagpasok ni Klaire sa gate ng villa at walang sinabi na kahit ano habang nakatingin sa tirahan ng dating asawa. Hindi niya maintindihan kung ano ang dapat maramdaman. Ang dapat ay galit siya sa babae dahil inabandona nito ang kanilang kambal na anak pero animo’y hindi niya mahanap ang galit sa kaniyang dibdib sa mga oras na ‘yon. Bagkus ay mas naiinis siya sa kaniyang sarili. He didn’t know if he made the right decision… “Boss, kanina pa po pumasok si Miss Klaire,” basag ni Luke sa katahimikan. Kumurap si Alejandro at bumaling sa rearview mirror, pagkatapos ay tumango. “Let’s go,” utos niya at tumingin sa villa nang huling beses bago nagpakawala nang buntonghininga. Habang nasa daan pauwi, tumawag naman ang kaniyang ama. Sinulyapan ni Alejandro ang kaniyang telepono bago iyon sagutin. “Ano? Did you send her home safely?” tanong ni Don Armando mula sa kabilang linya. “Yes, Pa.”“Good. I thought you’d play hard on her again.” Napailin
Mabilis na nagmaneho si Klaire at nakarating sa Institute of Psychology. Bumaba din ng sasakyan sina Nico at Natasha sa kotse. Nang makita nilang dalawa ang pamilyar na kapaligirang ito, natigilan sila.Hindi ba ang lugar na ito... ang research institute ni Tito Ivan? Gulat na naisip ni Nico. Nagkatinginan ang kambal, hindi mawalan ang gagawin. “Nandito na tayo,” bulalas ni Klaire sa dalawa at saka tiningnan ang oras sa kaniyang relo. “Buti na lang at hindi pa tayo late.”Hinila ni Natasha ang dulo ng t-shirt na suot ni Nico. Balisang-balisa na ang batang babae. Paano kung makita sila ng kanilang Tito Ivan? Panigurado ay mabibisto sila! Samantala, bagama't balisa rin si Nico ay kalmado pa rin itong nag-iisip ng paraan para matakasan ang check up. "Mommy, biglang sumakit ang tiyan ko..." he lied. Napahinto si Klaire at tumingin sa anak, agad na kinabahan. “What? Why? What’s wrong baby?”Hinawakan ni Nico ang kaniyang tiyan at nagkunwaring namimilipit sa sakit. "Hindi ko alam, Mom
Habang pauwi, nakita ni Nico ang text message mula kay Clayton, kaya mabilis siyang nagtipa ng mensahe para ipinaliwanag ang nangyari.Nang mabasa nina Clayton at Callie ang mensahe mula kay Nico, hindi nila naiwasang mangamba. Napakaliit ng mundon.... Sinong mag-aakala na mangyayari sa kanila ang coincidence na ‘yo? Buti na lang at matalino ang nakababatang kapatid, kung hindi ay nasira ang kanilang plano.Ang kanilang Tito Ivan ay isang napakahusay na psychiatrist. Napaka-observant at tuso din nito. Dahil sa lalaki kaya sila binabantayan ng Daddy nila nitong mga nakaraang araw. Hindi sila pwedeng mapalapit sa lalaking ‘yon dahil baka mabilis na matuklasan ang sekreto nila. Mukhang kailangan na namin magkaroon ng bagong plano… naisip ni Clayton. Napatingin siya sa kanilang Tito Ivan na tapos nang makipag-usap sa kanilang Daddy. Ang mga mata nito ay nakatuon sa kaniyang kapatid na si Callie. "Natasha honey, bakit ka nagbabasa ng medical book?" Lumakad ito ng ilang hakbang palapit
Alas otso ng gabi nang dumating si Alejandro sa X restaurant gaya ng napag-usapan nila ng kaniyang inang si Melissa. Marahan niyang tinulak ang pinto para sa VIP room kung saan gaganapin ang kanilang family dinner. Sa loob, nakita niya ang kaniyang ina at lola kasama ang tatlong miyembro ng pamilya De Guzman. Masayang nakikipag-usap ang kaniyang ina kay Carmina De Guzman. Agad na napagtanto ni Alejandro kung ano ang nangyayari. His expression darkened as he gazed at his mother.Pero animo’y hindi natinag si Melissa kahit pa gano’n ang hitsura ni Alejandro. Malapad ang ngiti nito at saka sinenyasan siya na maupo. “Finally, you are here, Ali! Halika at maupo ka sa tabi ni Sophia,” ani Melissa. Bagama't hindi mapalagay si Sophia sa kaniyang upuan ay sinuportahan niya ang ina ni Alejandro at nginitian din si Alejandro. “Ali, we ordered all your favorite dishes for this dinner,” sabi pa ni Sophia. “Come on, sit with me.” Hindi siya pinansin ni Alejandro at umupo sa kabilang dulo. Hin
ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na
Halos manakit ang bibig ni Callie sa walang tigil na kangingiti nang matamis sa harap ng mga media na dumalo sa wedding reception ng kasal nila ni Vincenzo. She wanted the whole nation to know that she was happy to have the most expensive wedding in the country. Alam niyang lalabas ang mga kaganapan ng kanilang kasal sa internet at mga dyaryo kaya kahit na may kabang nararamdaman sa pagbabago ng timpla sa kaniya ni Vincenzo ay pinilit niyang magmukhang pinakamasayang asawa. Halos tatlong oras din ang tinakbo ng wedding reception at pagkatapos niyon ay isa-isa nang nag-aalisan ang mga kilalang bisita.Huminga siya nang malalim at sinabayan si Vincenzo sa paglalakad palapit sa pamilya Fuentabella. Tumikhim ang kaniyang Daddy, tiningnan siya at saka seryosong bumaling sa kaniyang asawa. Asawa…. Hindi pa rin siya makapaniwala na kinasal siya sa ikalawang pagkakataon.Tiningnan niya ang asawang si Vincenzo na may maliit na ngiting ginawad sa kaniyang Daddy Alejandro.“I won’t ask for a
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s