Chapter 1

Mitchell Blake Thompson

It is Dad’s birthday at nandito kami ngayon sa isa sa mga hotel namin for the celebration. 

I am now handling the business together with my brother Martin since kaming dalawa ang nahilig sa ganitong larangan.

Actually, I wanted to be a Scientist when I was young, but growing up I realized that being the first born I have to inherit the business. I have to continue my Dad’s legacy and at the same time take care of the family.

“Happy birthday Dad!” bati ko as my Dad entered the hall with my beautiful Mom.

Even at their age they still look good together and are still in love with each other.

“Hi Mom! You look gorgeous, as always!” I kissed my Mom and hugged her.

 I miss her, especially her cooking kaya naman twing umuuwi ako ng Mansion ay palagi akong nagbibilin para makapag uwi ako ng pagkain pagbalik ko sa penthouse.

We grew up with her cooking and she is the best!

“Thank you iho!” sabi naman nila sa akin. 

We went inside kung saan nandoon ang mga taong mahalaga kina Mom and Dad.

Dad’s friends are here with their own family. I can remember when we were kids, pag nagsama sama ang mga bata ay sobrang ingay at hindi na magkamayaw talaga.

“Kuya Mitchell!” bati sa akin ni Hyacinth, Tito Lucian and Tita Thea’s older daughter. Halos siya ang kasabayan namin lumaki noon since one year lang ang tanda namin sa kanya ni Maegan.

“Hey!” sabi ko saka ko siya niyakap

“Wala pa ba si Maegan?” tanong niya

“Hindi ka na nasanay dun!” sabi ko at saka ako uminom ng wine

“Always late!” natatawa naman si Hyacinth. 

Just like me she is now handling the Pharmaceutical business of the Segovia’s under his Dad. 

On the other side nakita ko si Mason, Regina and Martin, chatting with Dylan. Ang panganay na anak ni Tito Drake and Tita Valeen. Just like us, he is now starting to manage the business of their family. 

Present din of course si Dwight. Ang pasaway na kapatid ni Dylan. Hindi ko alam kung ano ang piangkakaabalahan nito ngayon but definitely not business. He hates that. And with him is Helious, Tito Hendrix and Tita Sophia’s eldest son.

Nasa isang table naman si Daryll ang bunsong kapatid ni Dylan together with Miguel, ang kapatid ni Hyacinth. And Hera, ang prinsesa ng mga Saavedra.

Hindi ko pa nakikita si Tito Xavier and tita Max. Baka parating palang sila with their children. They are blessed with three children namely, Josh, Alyssa and Marco.

I was busy roaming around hanggang sa maagaw ng paningin ko ang isa sa mga waitress na nagsisilbi sa hall. 

She’s wearing a uniform that fits her curves. Her hair is tied into a bun kaya mas lalo mong makikita ang ganda ng mukha niya. 

Seryoso lang siya habang umiikot at nagse serve ng wine sa mga bisita and I can’t help but to follow her movements.

Bumalik siya sa gilid ng hall ng maubos ang dala niyang wine. Sa palagay ko maglalagay siya ulit. 

I saw how she massaged her thighs bago uli inabot ang tray na may wine. Mukhang masakit na ang binti niya kakalakad because of her heels pero kailangan niyang tapusin ang trabaho.

I can’t believe myself that all night wala akong sinundan ng tingin kung hindi siya. I even called the staff of our hotel para malaman ko kung ano ang pangalan ng babaeng ito dahil out the blue bigla na lang itong nawala kagabi.

“Sir hindi po siya naka register as an employee of the hotel. Palagay ko po, she just came for extra work since kinulang po tayo ng tao kagabi.” paliwanag ng secretary ko 

Nahilot ko ang sentido ko dahil hindi talaga ako pinatulog ng babaeng ito kagabi. 

At the age of 28, marami na din akong naging karanasan sa mga babae pero hindi muna ako nakikipagrelasyon.

One night stand..and that’s it. Goodbye pagkatapos, and that is how I roll. 

“Do anything to find her, alamin niyo kung sino siya at kung saan ko siya makikita!” utos ko sa secretary ko

“O bakit na naman mainit ang ulo mo?” tanong ng kapatid ko pagpasok niya sa opisina. May dala itong papeles at inilapag niya iyon sa mesa ko

Umiling ako at hindi ko siya pinansin. 

“Samahan mo na ako sa meeting! Sa malapit lang naman yon!” yaya sa akin ni Martin

“Okay tara na! Magsanay ka na kasi! Palagi mo nalang akong iniistorbo!” inis na sabi ko sa kapatid ko pero hanggang doon lang naman yun.

Of course, I still need to guide my siblings. 

Umalis na kami ng office at nakarating kami sa isang mall. May restaurant kasi sa loob noon at doon gaganapin ang meeting. 

The meeting started immediately dahil nandun na ang mga taong kausap ni Martin. Hinayaan ko lang naman ang kapatid ko at nakinig lang and all I can say is my brother is good. Kayang kaya na niya!

Napatingin ako sa labas when I saw a familiar face walking. 

“Dammit!” bulong ko pero narinig iyon ng kapatid ko

“What’s wrong kuya?” 

“Nothing! Just continue with this, I’ll call you okay!” sabi ko sa kapatid ko at saka ako lumabas agad ng restaurant

Sinundan ko ang babaeng laman ng isip ko mula kagabi hanggang ngayon. Naglakad siya palabas ng mall while wearing a different uniform. Ilan ba ang trabaho ng babaeng ito? 

Hindi ko siya hiniwalayan but I kept my distance, though. Hindi ako papayag na hindi ko malaman kung saan siya pupunta. My heart was beating fast.

Sumakay siya ng jeep at agad naman akong sumunod. Mabuti nalang may bakante pang upuan. Tulala lang siyang nakatingin sa harap. Ni hindi nga ata ako napansin. Hindi kagaya ng ibang pasahero na nakatingin sa akin at hindi makapaniwala na sumakay ako ng jeep na naka amerikana.

Narinig ko ang malungkot na buntonghininga ng babae. I can see pain in her eyes na para bang gusto ko siyang yakapin at ikulong sa mga bisig ko.

Nagbayad siya ng pamasahe at dahil wala naman akong alam kung magkano ang pamasahe ay basta nalang ako kumuha ng isang libo sa wallet ko at inabot sa katabi ko.

“Aba! Baka walang isukli sa iyo ang driver! Wala ka bang barya dyan?” tanong sa akin ng ale na katabi ko

Napakamot ako sa ulo saka ko sinabing wala.

“Dapat pala nag-taxi ka nalang!” singit naman ng isang pasahero

“O bayad daw kuya!” Sabi ng babae sabay abot ng isang libo ko

“Lintik na! Wala bang barya?!” sigaw ng driver

Napa angat ang tingin ko at nakita ko na nakatingin na sa akin ang babaeng nasa harap ko.

That was our first eye contact. She has beautiful brown eyes na nababalot ng lungkot and I can say that just by staring at her.

Pakiramdam ko isang oras kaming nagkatinginan but in reality it was just for a while. Maybe the time just stopped ng magtama ang paningin namin.

“Wala daw po!” sagot ng babae sa driver

“It’s okay po manong. Keep the change!” sabi ko para hindi na ako kulitin ng driver

“Yun naman pala!” masaya namang sabi ng driver

“Galante!” komento naman ng iba

Paglingon ko ay wala na sa harap ko ang babaeng sinusundan ko. Mukhang bumaba na ng hindi ko namamalayan!

“S**t!” sabi ko at sa ako mabilis na bumaba

Natanaw ko na patawid ang babae kaya agad akong tumakbo para muli siyang sundan.

She went inside the hospital. Kaya ba siya malungkot dahil may malapit sa puso niya na nandito?

She walked straight at sa isang ward na puno ng mga pasyente siya nagpunta. Nagtago ako para hindi niya ako makita dahil tiyak na mag iisip ito kung bakit ako nandito.

Nasa dulo ang kama ng pasyenteng pinuntahan niya at ng magawa kong sumilip, isang batang lalake, which I think is 3 years old ang nakahiga doon.

Hinaplos niya ang noo ng bata at saka ito hinalikan. 

‘is she married?’

“Mama!” narinig kong tawag ng bata 

“Kamusta ka na baby? Okay ka na ba?” malambing na tanong niya sa bata

Natawa naman ako ng pagak sa sarili ko. All the while ang babaeng sinundan ko pala ay may anak at maaring may asawa na!

Napailing ako at saka ako lumabas ng ward. 

I’m sure my brother will mock me kapag nalaman niya ang ginawa ko ngayong araw.

Palabas na ako ng bigla ay may nakabangga akong babae na nagmamadali sa pagpasok. Medyo natakot pa ito at humingi ng paumanhin sa akin.

“Naku sir pasensya na po! Hindi ko po sinasadya!” sabi naman nito at ng magtama ang paningin namin, nakilala niya ako.

“Sir Mitchell?” tanong niya sa akin

“You know me?” balik tanong ko dito

“Ay opo naman po. Nagt trabaho po ako sa hotel niyo.” kwento niya

“I see. I’ll go ahead!” paalam ko naman dito pero tinawag niya ako uli

“Ano pong ginagawa niyo dito?” 

Tinaasan ko ito ng kilay to send her the message na hindi ko siya kailangan sagutin sa tanong niya. Pero nagulat ako at sinagot ko pa rin.

“May dinalaw lang ako. How about you?” 

tanong ko din sa kanila

“Nandito po kasi yung anak ng bestfriend ko. Naka confine po. Sinama ko nga po kagabi sa event ni Sir Thompson yung kaibigan ko para kahit papano maka extra kasi kulang daw po sa tao. Malaki po kasi gastusin sa ospital.” 

That caught my attention.

Malakas ang kutob ko na siya ang babaeng sinusundan ko.

“Wala ba siyang permanenteng trabaho?” tanong ko sa empleyado ko

“Wala po eh. Natanggal po kasi sila sa factory kasi contractual lang sila. Need po niya ng work lalo at single mother po siya.”

Tumango ako. Ibig sabihin, nabuntis lang ito?

Hindi ko alam kung bakit talaga ako nagkaroon ng interes sa babaeng ito gayung may anak na pala ito. 

Am I going nuts?

“Tell her to bring her resume tomorrow. Kailangan ko ng assistant. Kung interesado siya, I can give her a job!” 

Tumalikod na ako at iniwan ang empleyado ko na hindi na ata kumurap sa sinabi ko.

‘i’m fucking doomed!’