Prologue
"Bagsak ka na naman, Hailey! Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo, ha?! Nag-bubulakbol ka na naman!"
Kakapasok ko pa lamang sa loob ng bahay ay narinig ko na ang malakas na sigaw ni Papa mula sa kusina. Umagang-umaga pa lamang at kagagaling ko lang mula sa pamamalengke kasama si Ate Kitkat ay iyon na kaagad ang bubungad sa akin.
Nagkatinginan kami ni Ate Kitkat. Tipid itong ngumiti sa akin, ako naman ay napabuntong-hininga na lamang.
"At ipinatawag na naman ang Tita Gracie mo sa Dean's office! Masyado nang nakakahiya itong mga ginagawa mo! Laman ka na ng Dean's office! Wala pang palya! Mukhang hindi yata tatahimik ang isang buwan mo kapag hindi ka napupunta sa Dean's office. Gagawin mo bang tirahan 'yon, Christin?" Rinig ko pang dagdag na naman ni Papa sa galit na boses. Ayaw ko nang makarinig pa ng panibagong masasakit na salita para sa kakambal ko kaya mas minabuti kong pumasok na sa kusina. Sumunod naman si Ate Kitkat.
"Good morning, Papa." I called out to him softly. Kaagad naman itong napalingon sa gawi ko. From his angry expression, I saw how his face softened when he saw me carrying a basket of vegetables in my hand.
Papa sighed deeply and nodded. He smiled back, and that was my cue to kiss him on the cheeks.
I heard Hailey's loud sigh, and when I looked at her, she immediately rolled her eyes at me. I smiled. I'm used to it, and I'd love to think that that's just her own way of saying she loves me too.
"Good morning, Holy. Sumama ka naman kay Kitkat. I told you before na hindi mo naman kailangang sumama sa kaniya lalo na at may klase ka pa ngayon," Malambing na saad nito sa akin. Ngumiti ako kay Papa at nilapag ang mga pinamili sa counter upang maayos na ang mga iyon ni Ate sa loob ng fridge.
"You know how much I love going out to the wet market, Papa. At saka, maaga naman akong nagigising at pumupunta sa palengke. Sinadya namin mas agahan ni Ate Kitkat para presko ang mga gulay at siyempre, para hindi ako ma-late sa klase." Saad ko bago bumaling kay Hailey at ngumiti kahit na nanatiling nakaiwas ang paningin nito sa akin habang naka-krus ang mga braso. "Good morning, Ate Hailey."
"Ikaw kaya ang ma-sermonan sa umaga, Holy, tingnan lang natin kung magiging maganda pa rin ba ang buong araw mo." Umismid ito sa akin dahilan para makagat ko ang pang-ibaba kong labi.
I sighed. "Hindi ka naman mapapagalitan ni Papa kung wala kang ginagawang masama..." Malumanay kong saad na kaagad namang sinang-ayunan ni Papa.
"Your twin's right, Hailey. Hindi kita papagalitan kung hindi ka nag-bubulakbol. Kung ano ano ang inaatupag mo imbes na mag-focus sa pag-aaral. Kaya ka bumagsak dahil puro ka barkada. When are you going to fix your life, Hailey, seriously?"
I saw how Hailey's face crumpled with irritation. Her jaw clenched tightly as she gritted her teeth.
"You and your favorite child, Dad." Buong pait ang boses nito bago bumaling sa amin. "No wonder kaya ka iniwan ni Mommy e. Pareho kayo nitong si Holy. Boring and plain." Saad nito at kaagad na tumayo bago naglakad palabas ng dining area.
"Hailey!" Malakas na sigaw ni Papa. Akmang tatayo na ito nang kaagad ko itong pigilan sa pamamagitan ng pag-hawak sa magkabila niyang balikat.
"Calm down, Papa. Hayaan mo na muna si Hailey. She's just stressed out. Give her time. Ako na ang kakausap sa kaniya." Pagpapaintindi ko pa sa aking Ama. Malakas itong bumuntong-hininga at tumango.
"Please do so, Holy. Dahil hindi ko na alam kung ano pang gagawin ko diyan sa kakambal mo. She's supposed to be the role model between you two, lalo na at siya ang mas matanda ng ilang minuto, pero siya pa itong mas sakit sa ulo." Umiling ito. Halatang dismayado sa nangyayari ngayon sa kakambal ko.
Pagkatapos kong kumain ng agahan ay kaagad na akong dumiretso sa aking kwarto upang maligo at mag-bihis. I combed my long wavy hair and just let it flow freely on my back. Hindi ko ito pinupusod lalo pa at inaalagaan ko ang along ng mga ito, at isa pa, hindi rin talaga ako mahilig mag-pusod ng buhok. Ewan ko ba pero mas gusto kong nakalugay lang ito palagi kahit na minsan ay naiinitan na ako.
My hair's one of my prized possession. I got it from my Mom... who left us for some unknown reason na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam at maging ng kakambal ko. Dad never said anything about it. He refused to, and I do understand him. Maybe it just hurts him too much that reminiscing it hurts him too.
Kinatok ko ang pinto ng kwarto ni Hailey, but no one answered. Si Ate Kitkat na ang nagsabi sa aking nauna na daw itong umalis. Nagmamadali pa ito, at kung hindi niya daw kilala ang Ate ay malamang iisipin niyang kaya ito nagmamadali ay dahil ayaw nitong mahuli si klase. Pero kilala niya daw ito, alam niyang iba na naman ang papasukan nito imbes na sa eskwela.
I sighed.
I refused to think bad about Hailey. Palagi naman. Pero naisip ko ring minsan ko lang talaga siya mahagilap sa paaralan kahit na iisa lang ang pinapasukan namin. Kung nakikita ko naman siya ay nakatambay lang ito sa may bleachers, sa harap ng field kung saan may naglalaro ng soccer. At kasama niya rin lagi ang mga barkada niya.
I couldn't approach her, because she told me once that I shouldn't do it. Ayaw niya daw na napapalapit sa akin lalo pa at lagi siya naikokompara sa akin... which is sad. I don't want to be compared with my sister. She's my twin, my other half... and I know that she's just good as me. People just don't see that side of her.
Hinatid ako ni Mang Kadyo sa university. Siya palagi ang naatasang maghatid-sundo sa amin ni Hailey, pero lagi naman itong hindi sumasabay sa akin. Minsan ay hinahatid lang ito ng mga kaibigan niya, o di kaya ay magco-commute lang.
"Salamat Mang Kadyo. Una na po ako. Mag-iingat po kayo sa biyahe." Paalam ko bago tuluyang lumabas ng sasakyan.
"Salamat, hija. Good luck sa iyong klase." Ngumiti ako at tumango bago tuluyang isinara ang pinto ng sasakyan. Nang makaalis na ito ay kaagad na tumalikod at naglakad papasok sa gate nang mahagip ng mga mata ko ang pamilyar na damit ng kapatid kong suot-suot niya kanina habang nag-aagahan.
Nakasandal ito sa isang itim na sports car habang nakikipag-usap sa tatlong lalaki na hindi pamilyar sa akin. Sa halos araw-araw kong nakikita ang mga barkada niya ay masasabi kong nagiging pamilyar na sila sa akin. Kilala ko na ang bawat isa sa kanila lalo na at laman din sa social media ni Hailey ang mga ito. She always tag them whenever they take a picture while they're hanging out.
Pero ang tatlong ito ay hindi ko kilala, at sigurado akong ngayon ko lang sila nakita. They weren't wearing a school uniform too kaya alam ko na kaagad na hindi sila estudyante rito. Today is still Tuesday. Bukas pa pwedeng mag-civilian ang mga estudyante kaya kung dito man nag-aaral ang tatlong lalaki ay paniguradong hindi rin sila makakapasok sa loob ng school.
I was contemplating for awhile kung dapat ko bang lapitan si Hailey.
I sighed. Tiningnan ko ang pang-bisig kong relo at nang makitang kay thirty minutes pa ako bago mag-simula ang klase ay saka pa ako naglakad palapit sa gawi ni Hailey.
Kaagad akong nakita ng isa sa mga lalaki. He immediately signalled Hailey to look at me, and she did that lazily.
Nang makita ako ng kakambal ko ay kaagad itong napairap. Iritadong nag-krus ng mga braso habang tinitingnan akong papalapit.
Nang tuluyan na akong makalapit ay napasipol ang isang lalaki. "Phew. If it wasn't Hailey's Miss goody two shoes twin lil sister. Hey there, cutie."
Hindi ako tumingin sa lalaki at bumaling nalang kay Hailey na ngayon ay nakahalukipkip habang nakatingin sa akin. Nakakunot ang noo at malamang sa malamang ay iritado na ito ngayon.
"Ano na namang kailangan mo? Sesermonan mo na naman ba ako, ha? Gagaya ka ba kay Daddy, ha?"
"Hindi kita sesermonan, Hailey. Gusto ko lang magtanong kung papasok ka ba—"
"Hindi. Hindi ako papasok. Tutal, bagsak na din naman na ako, bakit hindi ko pa sagad sagarin, 'di ba?" Nang-aasar at iritado nitong saad sa akin. "At kung nandito ka para pigilan ako, pwes, ngayon pa lamang sasabihin ko nang hindi mo ako mapipigilan sa gagawin kong 'to. May drag racing na magaganap mamaya kaya kailangan kong mag-ensayo. Kung mananalo ako ay makakakuha ako ng sasakyan."
I frowned at her. "Delikado iyon, Hail. Pwede ka namang magpabili kay Papa—"
"At sa tingin mo talaga pagbibigyan ako n'on? E ikaw lang naman ang paborito niya, kaya baka kapag ikaw ang nanghingi ng sasakyan ay bibilhan ka kaagad n'on ng walang kahit anong tanong." She raised her brow at me. "Pumasok ka na doon at huwag mo akong susundan, ha? Baka mapahamak ka pa at ako na naman ang sisihin ng magaling nating Ama."
I gasped. "Hail, don't be like that. Papa is just worried of you. Wala naman siyang ibang gusto kundi ang mapabuti ka, kaya please lang, huwag ka nang tumuloy sa drag racing na 'yan. Kung gusto mo ako nalang ang magsabi kay Papa na gusto mo ng sasakyan."
Her eyes narrowed at me. "Don't fucking do that. Mananalo ako at kaya hindi ko na kailangan pang maki-usap kay Daddy para sa bagay na 'yon. Umalis ka nalang. Mag-aral ka ng mabuti at maging mabait na anak. Doon ka naman magaling e."
I was about to talk, but she already turned her back away.
"Tara na. Male-late na tayo sa practice." Saad niya sa tatlong lalaki at kaagad na umikot at pumasok sa driver's seat.
The three guys nodded at me before they get inside the car too.
Malungkot kong tinitigan ang papalayo ng sasakyan. I bit my lower lip and sighed. Papalayo na nang papalayo ang loob ni Hailey kay Papa.
And I'm such a failure sister for not being able to stop her from getting away awhile ago. I'll just hope and pray that she'll get home safely. Just like what she always do.
Chapter 1: Bad GirlSa buong araw na iyon ay nanatili akong tahimik at malalim ang iniisip. Nag-aalala ako para sa kakambal ko. I know that she told me she'll win and everything just to have that car. I know that she was confident that she'll win, pero hindi ko pa rin talaga maiwasang mag-alala. Hindi naman siguro mawawala 'yon lalo na at kambal kaming dalawa. We have some sort of connection that no one else would probably understand.I sighed. "Pang-ilang buntong-hininga mo na 'yan, Holy?" Napakurap ako nang bigla nalang nagsalita si Feby na hindi ko napansing nasa harap ko na pala. "Kanina ko pa napapansin iyang malalalim mong buntong-hininga habang nasa klase pa tayo, ah? May problema ba?" Dagdag niya habang inilalagay sa aking harapan ang mga in-order niyang pagkain para sa akin. Nasa cafeteria kami ngayon ng university. It was our lunch time already at tatlong subjects nalang ang natitira ngayong hapon na papasukan ko. Pagkatapos ng klase ay sisiguraduhin kong makakauwi ako kaa
Chapter 2: Survival"Hailey?" Naalimpungatan ako nang makarinig ng kung anong ingay sa loob ng aking kwarto. Kinusot-kusot ko ang mga mata ko at nang maaninag ang taong kasalukuyang binubuksan ang mga drawer ko ay mabilis akong napabangon."Hailey? You're home. Bakit ang tagal mo?" Tanong ko at dahan-dahan nang sinuot ang aking tsinelas. Hindi ito sumagot, bagkus ay nagpatuloy lang ito sa pag-bubukas ng drawer at iniipon naman sa mesa ang mga alahas na nakukuha niya. Pati ang relo na regalo niya sa akin noong birthday namin ay kinuha rin niya.My forehead creased in confusion. I don't understand why she's inside my room right now, and what's even more weird is that... she was getting all the jewelry that I have."What are you doing, Hailey? Bakit mo kinukuha 'yang mga gamit ko? All of that are gifts from—""I don't care, Holy. Just... shut up and let me leave with this shits you are keeping." She snapped at me. My heart clenched when I heard what she said. All of those things are a g
Chapter 3: Green Eyes"Holy, sino ba kasi ang hinahanap mo dito? Hindi naman siguro si Eros ang pakiki-usapan mo para sa atraso ng kakambal mo di ba?" Mahinang bulong sa akin ni Ria. Umiling ako at kaagad na nag-iwas ng tingin sa gawi kung nasaan ang mga lalaking magpi-pinsan."No. I'm looking for those three particular men na kasama ni Hailey sa labas ng school. Isa doon ang may-ari ng sports car na sinakyan ni Hailey. I just want to ask them kung may ideya ba sila kung nasaan ang kapatid." I sighed and bit my lower lip. Hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa na mahahanap ko rin ang kakambal ko. I don't want her to run away like this, lalo na at nag-aalala ang mga magulang namin. "Okay. Sasamahan kita sa paghahanap sa kanila, pero huwag na huwag kang titingin sa mga mata ng ibang tao rito dahil baka mapagkamalan ka pang si Hailey. That would be a big trouble, Holy." I pouted and nodded at her obediently. Slightly bothered with what she called me. Kanina ay tinawag niya akong Ate Holy
Chapter 4: Offer"I'm really sorry about Eros, Holy. Nasaktan ka ba doon sa pagkakahawak niya?" Jacobi asked. Nasa parking na kami ngayon kung saan nangyayari ang drag race ngayon. Alexa and Katrina are already with us. They both saw the commotion too, pero hindi na nila nagawa pang lumapit lalo na at nagkumpulan na ang mga tao. They were both worried, and I really appreciate that.Tipid akong ngumiti kay Jacobi at umiling. Sa totoo lang, masakit talaga ang klase ng pagkakahawak ng lalaki kanina. Sa katunayan ay nag-marka pa nga ito, pero ayaw ko nang dagdagan pa ang pag-aalala nila. "No, I'm fine. Nagulat lang talaga ako. I didn't expect for him to act like that. Siguro nga ay ganoon talaga kalala ang ginawa ni Hailey sa kaniya para umakto siya ng ganon. Hindi ko rin naman siya masisisi. I understand him.""No. What he did was wrong pa rin, Holy. That's harassment already. At kailanman hindi naging tama ang harassment." Katrina shook hear head. I smiled at her to show my gratitude.
Chapter 5: I Do"Nababaliw ka na!" Mabilis akong umiling sa lalaki habang nakakunot ang noo at halos hindi makapaniwalang nakatingin sa kaniya. "Hindi basta basta lamang ang pagpapakasal! Nagpapakasal lamang ang dalawang taong nagmamahalan, at hindi dahil upang mabayaran ang isang utang." A smirked escaped from his own lips as he stared at me darkly. I bit my lower lip unconsciously, at nakita kong bumaba ang tingin niya doon. He licked his lower lip before looking at me straight in the eyes."That's not really a problem. We can just marry first, and then fall in love while we're together. See? There's already a solution to your problem, so I know that you can't say no anymore—""Hindi." Mariin kong putol dito. "Hindi pa rin ako papayag sa gusto mong mangyari. Hindi pa rin sapat na dahilan iyan para magpakasal ako. I don't even know you."Sagrado ang kasal para sa akin. And this is certainly not the kind of marriage proposal that I've dreamed of since I was a kid. I want to marry the
Chapter 6: Rules and Terms "Ang sabi mo sa akin ay kukunin lang natin ang singsing," mahinang saad ko nang makalabas na kami opisina ng Judge na mukhang kamag-anak niya rin. Nakahawak na siya ngayon sa aking baywang, mahigpit iyon at parang nag-aangkin sa klase ng pagkakahawak niya. Hindi pa rin lubos na pumapasok sa utak ko ang lahat ng mga nangyayari. Everything was too fast. Sa isang iglap ay kasal na ako... kasal na ako sa lalaking wala akong ni isang ideya tungkol sa kaniyang pagkatao. I might know his name, but I don't have any idea what he is as a person. I only seen a glimpse of him... and I really don't like that persona of him. Mainitin ang ulo at marahas.At nakakatakot. Nakakatakot na makisama sa taong kagaya niya... na mukhang hindi marunong magpatawad. I sighed. But then, I will do everything to somewhat change that attitude of him sa pamamagitan ng Diyos, dahil naniniwala akong kaya niya pang baguhin 'yon, pero sisiguraduhin ko munang... gusto niya nga. "Baby," Naka
Chapter 7: Bet Tumikhim ako at napakurap. Prente na siyang naka-upo ngayon sa sofa. Bahagyang nakahiwalay ang mga hita, mukhang hinihintay talaga na maupo ako sa... kaniyang hita. Nalilito ako. Marami namang upuan, kaya bakit sa hita niya pa ako pauupuin? Hindi ba niya alam na masyado iyong... Nakagat ko ang aking pang-ibabang labi at napabuntong hininga. "M—May... May upuan naman," medyo nag-iinit ang pisngi na saad ko habang bahagyang napanguso. Nakita ko ang bahagyang pagkunot ng noo ni Eros. His lips twitched a bit, like he didn't like what I said. "I know, baby. I just want you to sit on my lap. Is it that hard to do?" May inis sa boses nitong tanong. Kumunot ang noo ko at nag-iwas ng tingin. Lumapit ako sa kaniya at naupo sa kaniyang tabi. Wala na siyang nagawa doon, pero narinig ko naman ang parang nafa-frustrate na niyang pagbuntong-hininga. "Tama na, Eros. Sabihin mo na ang mga terms at conditions mo nang makauwi na ako. Marami pa akong gagawin na mga proyekto." Saad ko.
Chapter 8: Mrs. Salvatore"Shut the fuck up, Paul, or I'll fucking make you." Marahan kong hinawakan ang braso ni Eros nang makitang nakakunot na ang noo nito habang nakatingin sa lalaking nasa harap. Eros' jaw was clenched tightly as he sends a death glare to the man named Paulo. "Tama na, Eros. Just... race, para makauwi na tayo." Malambot kong saad sa kaniya. Akala ko pa ay magagalit ito ngunit napahinga lang ako ng maluwag nang tumingin ito. His face softened as he dropped a kiss on my forehead again. Hindi ko maiwasang mapapikit nang maramdaman ang mainit niyang hininga sa aking noo. "Okay, baby. Please watch me, hmm?" Malambing nitong saad na tinanguan ko lang. Bahagya akong nagtago sa dibdib niya nang maramdaman na naman ang iba't-ibang titig ng mga tao sa amin. Ramdam na ramdam ko 'yon, lalo na mula sa mga kaibigan ni Eros.Iginiya niya ako papunta sa isang upuan. Nang iwan niya ako doon ay nakita ko pang kinausap niya ang mga kaibigan, lalo na iyong Paul. Hindi ko lang mari