RAIDEN"Ano'ng plano natin?"Nagsalin ako ng alak sa baso para kumalma ako ng kahit kaunti. Ang hirap tanggapin na ang lahat ng nangyari sa pamilya ko ay kagagawan lahat ni JZ. Sana hindi na lang ako noon um-attend ng conference sa US. Hindi sana namatay ang kapatid ko at hindi din kami nasirang mag-asawa. Nag-aalangan pa akong umalis noon dahil nag-aalala ako kay Rosario. Hindi siya gusto nina Mommy at Stacey, at baka kung ano pa ang gawin sa kaniya ng mga ito. "Magpa-party ka, tapos imbitahin mo ang mga ex ni Stacey.""Party? Baka kung ano pa ang isipin ng mga tao. Namatay ang asawa—""Hindi si Rosario iyon," giit ko. Bakit ba hindi sila naniniwala sa akin? Kung hindi umalis si Pepper ng bansa, baka maniwaka pa ako na si Rosario nga iyong nilibing namin na bangkay. Ni hindi na naman nga mahanap ngayon si Pepper. I'm sure alam ni Pepper kung saan nagtatago ngayon ang asawa ko. Pagkatapos nito, hahanapin ko siya.Alam kong masama ang loob mo sa akin, honey. Galit ka at sinusubukan m
RAIDENLahat ng ebidensya na nakalap namin ay nabigay na namin. At patong-patong ang kinahaharap na kaso ni JZ ngayon. Bagamat hindi pa napapatunayan na siya ang nasa likod ng pagdukot kay Rosario, at pagkamatay na hinihinalang si Rosario, hindi pa din siya maaring magpyansa. Dahil sa kinahaharap niyang kasong kidnapping kay Junior, na nonbailable ay hindi siya pansamantalang makakalabas ng kulungan. Iyong lover ni Tilde na driver ng kapitbahay namin ang tumestigo laban kay JZ, sa paglason sa aking kapatid. Bago daw namatay si Tilde, inamin nito ang lahat sa lalake. Mayroon din siyang video na nagpalakas pa sa kaso. Sinalaysay niya sa video ang pag-utos ng babae sa kaniya. Nakukunsensya ito sa ginawa pero naunahan na siya ng babae.Hindi kami makapaniwala na magagawa ng kasambahay namin ang bagay na iyon. Matagal na siyang nagsisilbi sa amin, pero dahil sa isang milyong piso, nasilaw siya. Malawak ang connection ng pamilya ni JZ pero wala na silang magagawa ngayon. Ito ang dahila
PENELOPE Napapakamot na lang ako ng ulo habang nakasunod sa mga maligalig kong mga anak. Dinala ko sila dito sa isang park para makalanghap naman sila ng sariwang hangin. At mukhang enjoy na enjoy naman sila ngayon dahil kanina pa sila takbo nang takbo. Pawisan na ako, sa kabila ng malamig na klima. Napapasigaw ako sa tuwing nadadapa ang mga ito. Kahit babae si Tres, hindi din nagpahuli sa kakulitan. "Be careful, Dos!"Napapahilot na lang ako ng ulo ko. Mabuti na lang at naka-jogging pants at long sleeve shirt lang ako ngayon, dahil in-e-expect ko ng mangyari 'to. "Kami na po, Ma'am," sabi ng mga yaya nila. Kababalik lang nila dahil inutusan ko silang bumili ng makakain namin. Winawagayway ng mga ito ang hawak na makulay at malaking marshmallows kaya nagmamadali namang bumalik ang mga bata. Napaupo na lang din ako sa nilatag naming blanket at hinintay ang mga bata na makalapit. Mabuti at napagod na sila. Naupo na sila at nagsimula na ding kumain. "Kaunti lang ang ibigay niyo,
Tuwang-tuwa ang mga bata nang sumakay kami ng airplane. Dahil private plane ang sinakyan namin, hindi gaanong hassle. Katabi ng mga bata ang kanilang mga yaya, habang si Pepper naman ang nakaupo sa tabi ko, dahil dini-discuss niya sa akin iyong isa sa mga bagong project na kailangang maaprubahan. Tulog na ang mga bata kaya kahit paano kampante na ako. Ang inaalala ko ay baka mapagod sila ng husto sa byahe. Pero mukhang ayos lang naman sila. Mahaba-haba pa man din ang flight namin. Wala akong tulog. Nakadilat lang ang aking mga mata habang nagtatrabaho. Hindi ko maintindihan kung bakit bigla akong kinabahan, nang malapit ng mag-landing ang eroplano. Sa mansyon sa Nueva Ecija kami dumiretso at hindi sa Manila, dahil may binuksan kaming bagong negosyo dito. "Kailan ka aalis?" tanong ni Kuya habang paakyat kami ng hagdan. Karga nila ang dalawang bata na mahimbing ang mga tulog. Nakanganga pa ang mga ito. Walang kaalam-alam na dumating na kami ng Pinas. "Bukas na, Kuya. Matutulog mun
"Wala," sagot ko sa tsismosang bata, pero sumingit si Kuya. "Raiden is a bad guy.""Kuya!" saway ko, dahil kung ano-ano ang tinuturo sa bata. "Bakit? Totoo naman. Kung mabuti siyang tao—""Let's not talk about him." Hinilot ko ang aking ulo. "Yayden ish a bad guy," ulit naman ni Tres kaya napailing na lang ako. "Okay, you two... Let's go to sleep." Ano'ng oras na pero gising at hyper pa din sila. Nilinisan ko na muna sila dahil pawisan silang dalawa. Pagkatapos ay nahiga na kami sa bed. Binasahan ko sila ng story book. Tag-isa sila, dahil magkaiba ang book na gusto nila. Si Tres ay tungkol sa mga disney princess, samantalang si Dos naman ay tungkol sa mga animals. Niyakap ko sila nang makatulog na din sa wakas. Pinilit ko na ding matulog dahil bukas ay may gagawin ako. Sana may mapala ako bukas. Uno, give mommy some signs. PINAKAIN ko na muna ang mga bata ng almusal bago ako umalis. May lakad si Pepper kaya bodyguard lang ang kasama ko ngayon. Sina Kuya ay mamayang gabi pa an
RAIDENIlang taon na ang lumipas ngunit hanggang ngayon hindi ko pa din nahahanap si Rosario. Ilang taon kong pinapalaking mag-isa ang aming anak na nangungulila sa isang ina. Hindi kami nagkukulang sa pagpaparamdam sa kaniya kung gaano namin siya kamahal, pero alam kong hindi iyon magiging sapat, lalo na kapag magsimula na siyang magkaisip. Kapag nalaman niya na ang isang pamilya ay may, Daddy, Mommy at siya. Sana bago pa man dumating ang panahon na iyon, mahanap ko na ang aking asawa. Kahit minsan hindi ko naisip na sumuko sa kaniya. Each month, naglalaan ako ng araw para hanapin siya, kahit na hindi ko alam kung paano ko sisimulang hanapin siya. Wala akong idea. Wala ding lead dahil hindi ko din mahanap si Pepper. Ilang milyon na ang nailabas kong pera para sa paghahanap sa kanila, pero wala man lang development. Pero hindi ako susuko para sa anak ko. Kailangan ko ding mahanap si Rosario. Kailangan niyang malaman na hanggang ngayon ay siya pa din ang laman ng puso ko. Kailangan k
"Why are you drinking?"Hindi ko tiningnan si Kuya. Nakaupo ako dito sa bar habang umiinom ng red wine. Pampakalma lang dahil hanggang sa makauwi ako ng bahay ay naiinis pa din ako. Kapag magkrus ulit ang landas namin ng Raiden na iyon, at subukan akong lapitan at kausapin, masusuntok ko talaga siya. Isa iyon sa mga dapat pala ay ginawa ko noon. Bakit ba hindi ko iyon ginawa? Sinaktan niya ako ng husto, tapos nagbait-baitan ako. Urgh! "Kuya, tulungan niyo akong hanapin si Uno. Ilang taon na ang nakalipas, Kuya. Hangga't hindi natin siya nahahanap..." Tinuro ko ang aking dibdib. "It will be always empty here..."Kuya sighed. "May gagawin pa pala ako." Tinapik niya ang balikat ko bago tumalikod. "By the way..." aniya kaya nilingon ko siya. Mataman siyang nakatingin sa akin. Para bang nananantya at nag-aalangan sa gusto niyang sabihin. Kumibot ang kaniyang labi. "Nabanggit sa akin ni Pepper iyong tungkol sa reading ng last will...""Hindi ako pupunta, Kuya.""You should go."Kumun
"Kuya, ano'ng gagawin ko?" Kanina pa ako nagrereklamo pero walang imik ang mga kapatid ko. Si Pepper ay tahimik din habang umiinom ng alak. "Nasa sa'yo naman iyon kung papayag ka o hindi.""Ayaw kong pumayag. Mayaman naman tayo, hindi ko kailangan ang pamana ni Lolo."Tumango si Kuya. "Yeah, pero kapag hindi ka nakipagtulungan, hindi makukuha nina Raiden ang mga mana nila. I'm sure may mga napundar naman na sila, hindi sila maghihirap kapag hindi nakuha ang mga mana nila sa matanda."Bakit pati sila kinokonsensya pa ako? Nakasimangot akong tumingin sa kanila. "Oh, bakit?" defensive na tanong ni Pepper. "Bakit pakiramdam ko pinagkakaisahan niyo ako?" bintang ko habang pinanliliitan ko sila ng mga mata. "Wala kaming kinalaman sa sitwasyon na kinahaharap mo ngayon. Choice mo iyan. Kung sabihin naming oo o hindi, kung ayaw mo namang sumunod. Desisyon mo pa din naman ang masusunod. Balatuan mo na lang kami." Tumawa sina Kuya. "Huwag kang mag-alala, mag-stay kami dito ng tatlong buwan